Connect with us

Σχέσεις

10 δεδομένα που θα κάνουν καλό στη σχέση σου!

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

thumbnail

Η ψυχολόγος σου δίνει τα 10 πράγματα που πρέπει να σταματήσεις να παλεύεις να αλλάξεις στον σύντροφό σου. Έτσι είναι από τη φύση του… 

Πόσες φορές δεν έχεις φτάσει στα όριά σου; Πόσες φορές δεν έχεις στεναχωρεθεί από κάτι που έκανε ή δεν έκανε ο καλός σου; Μα πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να θυμηθεί για μία φορά τα γενέθλιά σου; Πόσο μυαλό θέλει να συγκρατήσει ότι δεν σου αρέσει το κόκκινο και να σταματήσει να σου ψωνίζει κόκκινα δώρα; Γιατί δεν σου στέλνει λουλούδια συχνά; Γιατί δεν προσπαθεί; Γιατί δεν διεκδικεί; Γιατί δεν παλεύει; Γιατί στα δύσκολα κάνει τον Κινέζο;

Γιατί απλά οι άντρες και οι γυναίκες είναι διαφορετικοί. Διαφορετική ανατομία, διαφορετικός τρόπος σκέψης, διαφορετικά δεδομένα. Μην κρίνεις τα συναισθήματά του από τον τρόπο που θα ήθελες να σου συμπεριφέρεται. Το ότι δεν ταυτίζεται με τους δικούς σου “κανόνες”, “απαιτήσεις” δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπάει. Σημαίνει ότι απλά είμαστε διαφορετικοί και ο καθένας έχει τα δικά του δεδομένα.

Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη λοιπόν έρχεται να μας δώσει αυτά τα δεδομένα. Έτσι είναι και με αυτά καλείσαι να ζεις. Χωρίς να γκρινιάζεις, γιατί απλά δεν αλλάζουν. Έτσι είναι… από τη μάνα τους!

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ… ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Για τους άντρες θα πρέπει να έχουμε υπόψην μας ότι δεν είναι γυναίκες. Και η διαφορά δεν είναι μόνο στην ανατομία. Οι άντρες είναι γενικώς αλλιώτικοι από τις γυναίκες. Έχουν άλλη ψυχοσύνθεση, έχουν άλλη θεώρηση των πραγμάτων, έχουν άλλες ικανότητες και δυνατότητες, για αυτό και δεν θα πρέπει να μιλάμε για ισότητα, αλλά για ίση αξία. Διότι μόνο μεταξύ ίδιων, ομοίων μπορούμε να έχουμε ισότητα.

Δεν μπορούμε δηλαδή να εξισώσουμε ένα κιλό πορτοκάλια με ένα κιλό γάλα, γιατί είναι άλλο πράγμα το γάλα κι άλλο πράγμα τα πορτοκάλια. Μπορούμε να πούμε για δύο πορτοκάλια ότι αυτό είναι μεγαλύτερο κι αυτό είναι μικρότερο, ότι αυτό είναι πιο γλυκό, ενώ το άλλο είναι πιο ξινό.

Έτσι είναι στον άντρα και στην γυναίκα. Δεν είναι ίδιοι… Είναι άλλο πράγμα ο άντρας κι άλλο η γυναίκα. Θα σωζόντουσαν πάρα πολλές σχέσεις αν κρατάγαμε στο μυαλό μας αυτή ακριβώς τη μεγάλη αλήθεια, ότι οι άντρες είναι διαφορετικοί.

Έτσι λοιπόν πράγματα που οι γυναίκες θεωρούμε ότι είναι αυτονόητα, επειδή για εμάς είναι αυτονόητα ή ότι θα έπρεπε να τα καταλαβαίνουν και να τα σκέφτονται και να τα πράττουν οι άντρες, δεν είναι έτσι γιατί οι άντρες σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο.

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΟΥ
1. Στο θέμα των σχέσεων οι άντρες δεν είναι τόσο πολύπλοκοι, όπως εμείς οι γυναίκες.

2. Η κατεύθυνσή τους είναι αριστερά – δεξιά. Δεν είναι σαν κι εμάς που κάνουμε διάφορες διαδρομές από δρομάκια, για να καταλήξουμε πάλι στον κεντρικό.

3. Δεν σκέφτονται και δεν αναλύουν όπως εμείς. Το “ναι” είναι ναι και το “όχι” είναι όχι. Δεν κάθονται να αναλύσουν όπως εμείς γιατί είπε το “όχι”, μήπως μέσα από το “όχι” εννοούσε κάτι άλλο, γιατί βιάστηκε να πει “ναι”, μήπως κρύβει αυτό το “ναι” κάτι άλλο;

4. Στις σχέσεις τους λοιπόν οι άντρες είναι πολύ πιο ευθείς, πιο σύντομοι και πιο ξεκάθαροι.

5. Όταν θέλουν κάτι και τους αρέσει το δείχνουν. Όταν βαρεθούν ή κουραστούν ή πιεστούν ή τρομάξουν από τη δέσμευση… το δείχνουν επίσης.

6. Για αυτούς σχέση σημαίνει: η σύντροφός μου με σκέφτεται, με βάζει πάνω από όλα, με φροντίζει αποκλειστικά, κάνει όλα όσα μου αρέσουν και είναι υποχρεωμένη να τα κάνει αν θέλει να είναι κοντά μου.

7. Με άλλα λόγια είναι πολύ εγωκεντρικοί, γιατί έτσι τους έχουν μεγαλώσει κατά βάση οι μαμάδες τους κι αυτά περιμένουν κι από τις συντρόφους τους.

8. Οι ίδιοι αρκούνται στο να είναι συνεπείς στα βασικά. Δηλαδή: “πλήρωσα το νοίκι… σου έκανα το τραπέζι… σε πήρα τηλέφωνο για να βγούμε….” και οι απαιτήσεις των γυναικών: να με παίρνει πρώτη φροντίδα το πρωί, τελευταία το βράδυ, πρώτο τηλεφώνημα της μέρας δικό σου, τελευταίο τηλεφώνημα της μέρας δικό σου… δεν ισχύουν.

9. Όπως δεν ισχύουν τα εξής: θυμάμαι τις επετείους, φέρνω λουλούδια με κάθε ευκαιρία, σου κάνω εκπλήξεις, σκέφτομαι πάντα τι θέλεις εσύ, βάζω στην άκρη τον εαυτό μου και τα θέλω μου.

10. Η σχέση κρατάει όσο εκείνοι θεωρούν ότι έχουν να πάρουν και τελειώνει όταν πρέπει κάπου να παλέψουν ή να πιεστούν για να αλλάξουν πράγματα, να διεκδικήσουν ή να προσπαθήσουν.

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ…
…επειδή είναι προορισμένες για να γίνουν μητέρες, είναι πολύ πιο ώριμες. Ακόμα και από την πιο μικρή τους ηλικία σκέφτονται περισσότερο τον άλλον, τον φροντίζουν, είναι πολύ δοτικές και πολλές φορές ενδοτικές. Ίσως αυτό θα πρέπει να τις κάνει να είναι πιο υπεύθυνες για την διατήρηση της σχέσης στα επιθυμητά επίπεδα και ακριβώς γιατί είναι πιο ώριμες και πιο συνειδητοποιημένες να έχουν περισσότερη επιείκεια, περισσότερη κατανόηση και να καταβάλουν και προσπάθεια και να είναι πιο ευρηματικές προκειμένου η σχέση να ευδοκιμήσει και να διαρκέσει.

Πηγή

What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Advertisement
4 Comments

4 Comments

  1. scooters in new orleans

    17 February 2022 at 1:13 am

    463515 702729Thank you for every other excellent post. 592641

  2. sbo

    19 June 2022 at 2:57 am

    794295 124699Hey man, .This was an excellent page for such a hard topic to talk about. I look forward to reading several much more great posts like these. Thanks 244551

  3. sbo

    10 August 2022 at 8:05 pm

    974432 326433I think other website proprietors need to take this internet internet site as an example , extremely clean and amazing user genial style . 517671

  4. 이천속눈썹펌

    19 September 2022 at 8:17 am

    277287 209627Some truly marvelous work on behalf with the owner of this internet internet site , dead great topic matter. 897972

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Σχέσεις

Όσο αφήνεις το παρελθόν να σε στοιχειώνει, τόσο λιγότερο θα απολαμβάνεις τη ζωή σου

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Όταν σκεφτόμαστε συνεχώς πράγματα από το παρελθόν μας, είτε αναπολώντας τα, είτε αναθεωρώντας τα, εγκλωβιζόμαστε σε μία παγίδα που μας κρατάει πίσω. Δεν δίνουμε αξία στο παρόν μας και έτσι δεν μπορούμε να χαρούμε τις εμπειρίες που βιώνουμε καθημερινά.

Η ζωή δεν είναι ένα ημερολόγιο γεγονότων που χρειάζεται ξεφύλλισμα από έναν παθητικό αναγνώστη, αλλά μία αρένα δραστηριοτήτων που πάντα έχει κάτι να μας τραβήξει το ενδιαφέρον. Το βέλος της ζωής δεν δείχνει ποτέ προς τα πίσω, δείχνει πάντα μπροστά.Έτσι, είναι ανώφελο κάποιος να κολλάει τη σκέψη του στο παρελθόν ή στο μέλλον σα να μην υπάρχει το “εδώ” και το “τώρα”.

Φυσικά, οι αναμνήσεις είναι εγγενές μέρος της ζωής και συχνά αναπόφευκτες. Είναι ένας τρόπος να μένουμε κοντά στα πρόσωπα που αγαπάμε και σε όσα είμαστε παθιασμένοι. Είναι το συστατικό της προσωπικής μας ταυτότητας και του χαρακτήρα μας. Είναι οι ρίζες βαθιά μέσα στον πυρήνα του εαυτού μας.

“Τό χθες δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ανάμνηση του σήμερα, και τo αύριο, τo όνειρο του σήμερα”

-Kahlil Gibran-

Οι μνήμες είναι συχνά κάτι το απατηλό μιας και είναι φτιατσιδωμένες από τα γεγονότα του παρόντος και έτσι πέφτουν στη φάκα του νου. Η διαφορά ανάμεσα στις ψεύτικες και τις γνήσιες αναμνήσεις μοιάζει με τον τρόπο που ξεχωρίζουν τα φο-μπιζού από τα πραγματικά κοσμήματα, τα φο-μπιζού μοιάζουν αληθινά επειδή αστράφτουν πιο έντονα.

Η μνήμη μοιάζει με ένα όχι τόσο έξυπνο σκύλο που όταν του πετάξεις ένα ραβδί θα σου φέρει ένα διαφορετικό που βρίσκεται πιο δίπλα.

“Να ζείτε την κάθε μέρα της ζωής σας”

Η ζωή θα ήταν αδύνατη αν θυμόμασταν όλα όσα μας έχουν συμβεί

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν σε μία συνέντευξή του στο παρελθόν είχε ερωτηθεί τι κάνει όταν του έρχεται μία νέα ιδέα. Αν για παράδειγμα την καταγράφει σε ένα χαρτί ή σε κάποιο συγκεκριμένο σημειωματάριο. Απάντησε αποφασιστικά πως «Όταν έχω μια νέα καταπληκτική ιδέα, δεν τη ξεχνώ εύκολα». Και αυτή είναι η αλήθεια. Όταν κάτι μας συγκινεί σχεδόν αδύνατο να το ξεχάσουμε.

Έτσι, θυμόμαστε όσα είναι πραγματικά σημαντικά για μας και μας συναρπάζουν, γιατί ενεργοποιούνται οι περιοχές και οι νευρωνικές συνδέσεις του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη διατήρηση αυτής της μνήμης.

Το πρόβλημα ανακύπτει όταν ο εγκέφαλος διατηρεί έντονα αναμνήσεις που θα πρέπει να ξεχάσουμε, γιατί δεν μας κάνουν καλό. Και ακριβώς αυτή η σήμανση συγκεκριμένων αναμνήσεων που επιθυμούμε να σβήσουμε είναι ο μηχανισμός που τις κρατά ζωντανές στο μυαλό μας.

Όπως πρεσβεύει και η μέθοδος της αντίστροφης ψυχολογίας, η διαδικασία της λήθης ξεκινά όταν αντίστοιχες καινούργιες μνήμες αντικαθιστούν τις παλιές μη επιθυμητές. Έτσι στο τέλος, όταν το μυαλό ανακτά μνήμες του παρελθόντος, έχει κάτι πιο φρέσκο να φέρει μπροστά μας!

“Πρέπει να ζουμε στο παρόν, να αναβαθμίζουμε τον εαυτό μας σε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά μας, να κερδίζουμε την αιωνιότητα κάθε στιγμή. Μόνο οι ανόητοι κάθονται στο νησί που κρύβει το θησαυρό κοιτώντας από μακριά άλλες παραλίες. Όπως δεν υπάρχουν άλλα νησιά για μας, έτσι υπάρχει μόνο μία ζωή που καλούμαστε να ζήσουμε.”

Η ανάμνηση μοιάζει με άρωμα που κρατά για πολύ

Οι απολαύσεις είναι λουλούδια που ανθίζουν όταν ζούμε τη ζωή μας, την παίρνουμε στα χέρια μας και τη γευόμαστε. Οι ευχάριστες αναμνήσεις είναι εκείνες που συνέβησαν τις στιγμές που έπρεπε και που δεν ξεχείλωσαν πέρα από τα όριά τους μη αφήνοντας να γευτούμε καινούργιες στιγμές.

Δεν θυμόμαστε γεγονότα στην ολότητά τους παρά μόνο συγκεκριμένες στιγμές, γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει να έχουμε βιώματα και εμπειρίες ξανά και ξανά. Ο πλούτος της ζωής βρίσκεται στις αναμνήσεις που συνεχίζουμε να κάνουμε και επιλέγουμε να κρατάμε. Μερικές φορές είναι δύσκολο να τολμήσουμε νέες εμπειρίες, ειδικά αν είμαστε κολλημένοι και περιχαρακωμένοι στη ζώνη άνεσης μας. Ωστόσο, αν θέλουμε να έχουμε ευχάριστες αναμνήσεις θα πρέπει να ζούμε μία έντονη ζωή.

Μολονότι, έχουμε ένα απτό και ικανό φυσικό σώμα και με τις αισθήσεις μας μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με το εξωτερικό κόσμο και να τον καθορίσουμε όπως θέλουμε, εγκλωβιζόμαστε σε όσα μας λέει το μυαλό μας και η εσωτερική μας φωνή. Παρ’ όλο αυτό, θα πρέπει να πάρουμε μια απόφαση. Είτε Θα περάσουμε τη ζωή μας αναμασώντας όσα μας συνέβησαν στο παρελθόν και ενθυμούμενοι τις άσχημες εμπειρίες που είχαμε, είτε θα πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας, θα ζήσουμε νέες εμπειρίες και φυσικά θα ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Μόνο αν τολμήσουμε κάτι τέτοιο, θα μπορέσουμε να απολαύσουμε την ύπαρξή μας.

Το κλειδί για να βιώνουμε περισσότερο είναι να σκεφτόμαστε και να αναπολούμε το παρελθόν λιγότερο και να περιορίζουμε τις προσδοκίες που περιμένουμε να υλοποιηθούν στο μέλλον. Να αποδεχτούμε αυτά που έχουμε στο εδώ και στο τώρα και τίποτα περισσότερο. Να ζούμε τις στιγμές μας εμποδίζοντας τους εαυτούς μας να αποπροσανατολιστούν από τις παγίδες που βάζει το μυαλό.

Εν τέλει, ο προορισμός μας είναι να ζήσουμε, όμως καταλήγουμε να ζούμε ελάχιστα. Είναι η ώρα να αντιστρέψουμε αυτόν τον κανόνα. Η ευτυχία δεν βρίσκεται σε άλλο τόπο και χρόνο, αλλά στο παρόν στο εδώ και στο τώρα. θυμάστε πάντα.

Πηγές: share24.gr / Spirit Alive 
Εικόνα: Johnny Palacios Hidalgo paint
What’s your Reaction?
+1
1
+1
1
+1
1
+1
0
+1
1
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Σχέσεις

Τάσος Λειβαδίτης: «Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη»

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Έμαθες να έλκεσαι από τα δύσκολα. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που σε πλήγωναν εύκολα, που δεν δίσταζαν να σου πουν όχι, που δεν σε φρόντιζαν όσο θα ήθελες. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που ενώ γνώριζες ότι δεν είσαι ευτυχισμένος, ευτυχισμένη, παρέμενες και το ονόμαζες σχέση.

Παλιά έλεγες ότι αξίζεις περισσότερα, σταδιακά όμως σταμάτησες να το λες. Τον ξέχασες τον εαυτό σου. Δικαιολογούσες όλες τις συμπεριφορές των άλλων. Έμαθες να εφευρίσκεις δικαιολογίες για όλες τις συμπεριφορές, για όλα τα λόγια, για αυτά που σε πλήγωναν. Έμαθες να λες ότι γίνεσαι πιο δυνατός, πιο δυνατή έτσι.

Έμαθες να προσπαθείς να σώσεις, ακόμα και αυτά που δεν σώζονται. Προσπαθούσες για χρόνια να πείσεις τον εαυτό σου ότι έτσι είναι οι σχέσεις. Δύσκολες, πρέπει πάντα να καταλαβαίνεις τον άλλον, απαιτούν μόνιμα συμβιβασμούς και μόνιμα έπρεπε να προσφέρεις εσύ.

Να σου πω όμως κάτι; Δεν είναι έτσι οι σχέσεις. Έμαθες να αγαπάς όσους πληγώνουν την αγάπη, όσους πλήγωναν εσένα. Ονόμαζες το λίγο πολύ και πάντα δικαιολογούσες. Πάντα έλεγες ότι καταλαβαίνεις τους άλλους και ότι στην αγάπη πρέπει πάντα να ακούμε. Να σου πω όμως κάτι;

Δεν είναι αυτό αγάπη. Στην αγάπη προσφέρουν και οι δύο, νιώθουν και οι δύο, ακούνε και οι δύο, φροντίζουν και θαυμάζουν και οι δύο, ρωτάνε και οι δύο, ενδιαφέρονται και οι δύο, είναι παρόντες και οι δύο, επιδιώκουν και οι δύο, προσφέρουν και οι δύο, θέλουν τη σχέση έμπρακτα και οι δύο.

Δεν πληγώνουν. Δεν μειώνουν. Δεν παραμελούν. Δεν αγνοούν. Δείχνουν, με λίγα ή με πολλά, δεν έχει σημασία. Σέβονται. Και είναι τόσο όμορφο να σε σέβονται, να σε θαυμάζουν, να σου λένε πόσο όμορφος είσαι ή πόσο όμορφο είναι αυτό που έφτιαξες.

Σταμάτησε να δικαιολογείς και να αρκείσαι στα λίγα. Φρόντισε τον εαυτό σου και αγάπησέ τον μέσα από τις επιλογές σου. Μην περιμένεις μία γιορτή για να σου δείξει ο άλλος αν σε αγαπάει. Αγάπη σημαίνει να σου δείχνω καθημερινά ότι αξίζω εγώ να είμαι δίπλα σου.

Ελένη Σολταρίδου – enallaktikidrasi.com

What’s your Reaction?
+1
1
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Σχέσεις

Δε κλαίω γιατί είμαι αδύναμος! Κλαίω γιατί είμαι ζωντανός!

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Ναι κλαίω. Κλαίω γιατί δεν είναι «ντροπή», επειδή δεν «εκτίθεμαι» όταν το κάνω όπως εσύ υποστηρίζεις. Κλαίω γιατί τα χω καλά με τον εαυτό μου κι έχω μάθει να μην τον καταπιέζω μόνο και μόνο για να μπορώ να εντάσσομαι στην κάθε κοινωνική νόρμα που θέλει τους «δυνατούς» αναίσθητους.

Κλαίω γιατί δεν είμαι αναίσθητος και επιλέγω να μην μηδενίζω τον ανθρώπινο συναισθηματισμό και την πηγαία δύναμη ξεσπάσματος που έχω μέσα μου και που όσο κι αν εσένα σου φαίνεται περίεργο, θέλει πολλά κουράγια να καταφέρεις να βγάλεις προς τα έξω.

Γιατί όταν αυτή η δύναμη απελευθερώνεται μένει εκεί για να σε ξυπνήσει, να σε κινητοποιήσει και να κατευθύνει την συνείδησή σου εκεί που έχεις ξεχάσει πώς να πάς.

Εκεί που είσαι άνθρωπος και εκφράζεσαι με ειλικρίνεια και θάρρος, όχι απέναντι στους άλλους αλλά απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό.

Εκεί που κοιτάς κατάματα την ψυχή σου και της ζητάς παραπονεμένα το λόγο που σ’ αφήνει να ζεις όπως σου λένε οι άλλοι. Εκεί που ο πόνος, η συγκίνηση, η αγανάκτηση , η χαρά είναι και πάλι μέρος του εαυτού σου κι όχι απαγορευμένες, ξεχασμένες καταστάσεις του είναι σου.

Και ναι έφτασα εκεί. Και ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου, μάλλον, ήταν δύσκολο να τον βρω γιατί συνεχώς τον έχανα ψάχνοντάς τον πίσω από καλώς δημιουργημένα, κοινωνικώς αποδεκτά προσωπεία.

Κι όταν τον βρήκα επιτέλους φοβήθηκα, κι άρχισα να τρέχω με πανικό για να μην συνειδητοποιήσω άλλα. Και μακριά από αυτόν έτρεχα κι από όλους τους άλλους, που μου έδιναν ρηχά διδάγματα επιβίωσης και επέμεναν πως είμαι αδύναμος και πως πρέπει να «σκληρύνω» και να κρύψω τον εαυτό μου για να επιβιώσω.

Στο τέλος όμως σταμάτησα. Γιατί ήταν μάταιο και γιατί κουράστηκα. Σταμάτησα αποφασιστικά, γύρισα προς τα πίσω, είδα τον εαυτό μου, του χαμογέλασα, τον πήρα αγκαλιά και μαζί πήραμε τον δρόμο του γυρισμού. Και μαζί ήμασταν πιο δυνατοί απέναντι στους άλλους. Και δυσκολευτήκαμε και συναντήσαμε εμπόδια αλλά δεν είχε πλέον σημασία γιατί είμαι πλέον ζωντανός! Κι όταν αισθάνομαι το κάνω με όλη την έννοια της λέξης!

Κι αν θέλω να κλάψω θα το κάνω, ακόμη κι αν είναι με μια μικρή λεπτομέρεια που με συγκίνησε και βελτίωσε ολιγόλεπτα την βαρετή καθημερινότητα που έχετε δημιουργήσει, και που ευτυχώς πλέον βιώνω ως απλός παρατηρητής. Και ευτυχώς δεν είμαι μόνος μου. Υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα και θα υπάρξουν ακόμη περισσότεροι.

Θα κλάψω γιατί είμαι ζωντανός και αν ο λόγος δεν σας αρκεί και θέλετε κάτι πιο «λογικό», θα κλάψω για σας και τον χαμένο σας συναισθηματισμό. Όχι για να σας θρηνήσω αλλά για να σας κάνω να θυμηθείτε τι θα πει «είμαι ζωντανός».

Σας χαιρετώ,

Ένας ζωντανός άνθρωπος

Πηγή: have2read
What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Trending