Ασημίνα Μάνου

Γραμμές ευθείες με άτακτες σειρές, γραμμές γεμάτες λέξεις που ηχούν σαν μια ξέφρενη μελωδία, χρωματίζουν όλο μου τον κόσμο. Περπατώ πάνω σε αυτήν την γραμμή και με την βοήθεια μιας πένας ξεπερνώ τα εμπόδια που μου κλείνουν τον δρόμο. Για μένα κάθε μέρα είναι και μια μικρή ζωή, κι ακριβώς επειδή είναι μικρή προσπαθώ με κάθε τρόπο να την κάνω να μοιάζει με μια ίσια και στρωμένη γραμμή, μια γραμμή που συνεχίζει και δεν έχει τέλος. Θα τελειώσει μόνο όταν εγώ σταματήσω να γράφω και βάλω την τελευταία τελεία. Θα τελειώσει μόνο όταν πάψω να αισθάνομαι και να σκέφτομαι. Ως τότε όμως έχω πολλές ευθείες να βαδίσω ακόμα και να ανακαλύψω τον κόσμο σε κάθε στροφή που θα συναντώ.