Connect with us
Της Τίνας Παπαβασιλείου. Περπατούσα πολλή ώρα και δεν πρόσεχα τίποτα απολύτως γύρω μου. Έπρεπε, όμως, να περπατήσω. Υποτίθεται ότι θα μου έφτιαχνε τη διάθεση, αλλά πρέπει...
Της Τίνας Παπαβασιλείου. Όπου κι αν πας, η αλήθεια θα σε βρει. Θα έρθει στα κρυφά σου καταγώγια, εκεί που σουλατσάρεις τις νύχτες, μεθυσμένος και, τάχα...
Της Τίνας Παπαβασιλείου. Αυτό το περίφημο restart πάντα το ζήλευα, αλλά σαν κάτι που δεν με αφορούσε. Απορούσα πώς το κάνει ο κόσμος και πίστευα ότι...
Είναι αυτή η εμμονή που τρώει την ψυχή μου. Η εμμονή της στιγμής που περνάει και χάνεται, παραμένοντας ασύλληπτη από τους περισσότερους. Στριμώχνεται στην ανθρώπινη αποφορά...
Τους ξεχωρίζεις από το βλέμμα. Το χαμόγελο φαίνεται να έχει μετατοπιστεί από το νότιο στόμα τους εκεί, μέσα στα μάτια. Δε στρέφεται στον ουρανό, μα στέκεται...
Τους ξεχωρίζεις από το βλέμμα. Το χαμόγελο φαίνεται να έχει μετατοπιστεί από το νότιο στόμα τους εκεί, μέσα στα μάτια. Δε στρέφεται στον ουρανό, μα στέκεται...
Θα ήθελα να σε δω μια τελευταία φορά. Να δώσουμε τα χέρια σαν δυο εχθροί που ηττήθηκαν κατά κράτος από τον καιρό και τους συμβιβασμούς. Να...
Της Τίνας Παπαβασιλείου Τέρμα, κατεβάσαμε ρολά, σου λέω. Το μαγαζί δε σερβίρει πια. Πήγαινε παραδίπλα, εμείς εδώ το τερματίσαμε και το ορεκτικό και το κυρίως πιάτο...
Είναι αυτή η εμμονή που τρώει την ψυχή μου. Η εμμονή της στιγμής που περνάει και χάνεται, παραμένοντας ασύλληπτη από τους περισσότερους. Στριμώχνεται στην ανθρώπινη αποφορά...
της Τίνας Παπαβασιλείου Σε ένα σκοτεινό σημείο της ψυχής, αθέατο και ιερό, κρύβουν το ανεκπλήρωτο παραμύθι τους. Αν μπορούσαν να το εξομολογηθούν σε φίλους θα έτρωγαν...
Όλα τα παιδιά ονειρεύονταν να μεγαλώσουν. Εκείνοι ήθελαν να μείνουν μικροί. Τα απογεύματα σήκωναν τη γειτονιά στο πόδι με τις φωνές τους και γελούσαν, αδιάφοροι για την...
της Τίνας Παπαβασιλείου Σε ένα σκοτεινό σημείο της ψυχής, αθέατο και ιερό, κρύβουν το ανεκπλήρωτο παραμύθι τους. Αν μπορούσαν να το εξομολογηθούν σε φίλους θα έτρωγαν...
Η αριστερή πλευρά του σπιτιού είχε παραλύσει. Το κατάλαβα αμέσως, από την πρώτη εκείνη στιγμή που άναψα τα φώτα και πέταξα τα κλειδιά στο τραπεζάκι του...
Στέκεσαι κατακρεουργημένος σε μια γωνιά εδώ και ώρα. Η πίστη σου αιμορραγεί σαν να περπατούσε όλο το βράδυ πάνω σε σπασμένα γυαλιά. Είναι η ώρα που...
Αν ήρθες να μιλήσουμε πολιτισμένα, φόρα ξανά το μπουφάν σου και δρόμο! Δεν γουστάρω τον πολιτισμό ανάμεσά μας. Θέλω να θυμώνεις απόλυτα μαζί μου, όπως κι...
Της Τίνας Παπαβασιλείου. Τους ξεχωρίζεις από το βλέμμα. Το χαμόγελο φαίνεται να έχει μετατοπιστεί από το νότιο στόμα τους εκεί, μέσα στα μάτια. Δε στρέφεται στον...
