Connect with us

Σχέσεις

Χλιαρό δεν θέλω, ούτε το μπάνιο μου!

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

always-arosed

Έκανα που λέτε τις προάλλες μία κουβέντα με μία ανήσυχη συνάδελφο, η οποία μου έκανε μία ερώτηση που με έβαλε σε σκέψεις.

Γιατί ξενερώνουμε;

Αν χάνεται το ενδιαφέρον, υπάρχει τρόπος να το επαναφέρουμε; Κι αν το καταφέρουμε, θα κρατήσει;

«Πώς κρατιέται μία σχέση, ψυχολόγε μου;»

Με άγχωσε. Έπρεπε να τη βοηθήσω.

Ιδού:

Η προσωπική μου θεώρηση είναι αρκετά απλή κι ίσως και λίιιγο μονόπλευρη (εντάξει, δίπλευρη).Απαιτούνται δύο μικρά αλλά τόσο θαυματουργά συστατικά για να κρατήσει μία σχέση τη «φλόγα» της: κίνητρο κι ενδιαφέρον.

Και εξηγούμαι.

Το κίνητρο είναι (σε αιρετικά απλά πλαίσια) η αίσθηση πως θέλουμε να κάνουμε κάτι. Ότι έχει νόημα να το κάνουμε, ότι έχουμε το «drive», ή αλλιώς την «ώθηση» να το κάνουμε.

Ειδικότερα στα θέματα των ανθρώπινων σχέσεων, θεωρώ πως το κίνητρο είναι το πιο σημαντικό κομμάτι του «παζλ», κι είναι ακριβώς η έλλειψη/μείωση αυτού του συστατικού η οποία φθείρει, διαβρώνει κι εντέλει τερματίζει τις σχέσεις.

Ψυχολογικά μιλώντας, υπάρχουν δύο είδη κινήτρου (ψάξτε το, αξίζει, θα καταλάβετε πολλά), το εσωτερικό και το εξωτερικό. Το εσωτερικό κίνητρο είναι αυτό που πηγάζει από μέσα μας.

Είναι αυτό που μας κάνει να πηγαίνουμε γυμναστήριο κάθε απόγευμα παρά την ισχυρή βαρυτική έλξη του καναπέ, είναι αυτό που μας κάνει να δουλέψουμε λίγο παραπάνω στη δουλειά που αγαπάμε (σημαντικό αυτό, κρατήστε το), είναι αυτό που μας κάνει να λέμε στον άλλον «σε θέλω» ακόμα κι όταν έχει περάσει καιρός και τον έχουμε συνηθίσει περισσότερο κι απ’ το «Μόνος στο σπίτι» τα Χριστούγεννα (μπλιέεε).

Το εξωτερικό κίνητρο είναι αυτό που έρχεται απ’ το  περιβάλλον (δουλειά για επιβίωση, ξύπνημα για να μη φας απουσία, γυμναστήριο για να μην είσαι σα σημαδούρα στην παραλία, διάβασμα για να περάσεις το μάθημα,  κλπ, κλπ…).

Δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις το εξωτερικό κίνητρο δε συνάδει με το εσωτερικό, οπότε αυτό που κάνουμε το κάνουμε με μισή καρδιά, ακριβώς επειδή «πρέπει» να το κάνουμε.

Όπως καταλαβαίνετε είναι πολύ σημαντικό να έχουμε εσωτερικό κίνητρο, ειδικά όταν μιλάμε για μία σχέση. Για να υπάρχει κίνητρο πρέπει να δουλέψουν κι οι δύο.

Τι σημαίνει αυτό;

Για μένα, πρέπει να μπει κανείς σε «mode» σχέσης. Δηλαδή να είναι σίγουρος για το τι θέλει (πράγμα δύσκολο, δεν το συζητώ), τι αισθάνεται και πόσα θέλει και μπορεί να προσφέρει. Και φυσικά, τι ανάγκες κι απαιτήσεις έχει.

Με αυτό τον τρόπο δίνει κίνητρο στο άλλο άτομο να επενδύσει, να αισθανθεί μία κάποια σιγουριά, να μη νιώθει αβεβαιότητα και φόβο. Ένα κίνητρο που μετά από κάποιο σημείο είναι αρκετό για να αντικαταστήσει τον αρχικό ενθουσιασμό (ο οποίος -μαντέψτε- ήταν το αρχικό κίνητρο!) και να συνεχιστεί η σχέση.

Δε γίνεται μετά από αρκετό καιρό να υπάρχει η ίδια έλξη, ο ίδιος «σπινθήρας» αν θέλετε. Πρέπει μετά το πάθος νʾ ακολουθήσει  η συντροφικότητα, όχι όμως σε βάρος της σεξουαλικής κι ερωτικής αγάπης…

Κίνητρα είναι το να προσέχει κανείς τον εαυτό του, τόσο νοητικά όσο και σωματικά. Δε λέω να είστε μοντέλα που διαβάζετε καθημερινά φιλοσοφία και ανώτερα μαθηματικά ενώ κάνετε κοιλιακούς…αλλά τόσο ο ένας όσο και ο άλλος μπορούν να διατηρήσουν ως ένα σημείο την εικόνα που κάποτε ερωτεύτηκαν. Και φυσικά και το μυαλό, τις ιδέες, τα όνειρα και τις σκέψεις που κάποτε ερωτεύτηκαν.

Αν αλλάξουμε σε βαθμό που είμαστε τελείως διαφορετικοί απʾ τους ανθρώπους που κάποτε τα βρήκαν μεταξύ τους, έχει άραγε νόημα να συνεχίσουμε;

(Δε μιλάω φυσικά για την εξέλιξη… Η πεμπτουσία της σχέσης είναι η εξέλιξη, το να προχωράνε οι δύο μαζί, αντί μόνοι. Να βελτιώνονται, να μαθαίνουν απʾ τα λάθη και να γιορτάζουν τις επιτυχίες μαζί.)

Κίνητρο για τον άλλο αλλά και για σένα είναι να θέλεις πάντα να εξελίσσεσαι μαζί του, ακόμα και σε τομείς που δε σε ενδιαφέρουν. Είναι να τον καταλαβαίνεις, να τον συναισθάνεσαι, να βλέπεις τα πράγματα κι από τη δική του σκοπιά.

Κίνητρο δίνεις στον άλλο με το να προτιμάς μερικές φορές να έχεις έναν ήρεμο σύντροφο, παρά να έχεις δίκιο. Έλεγχος του εγωισμού, ίσως;

(Έχεις δίκιο, οk. Αλλά είναι τόσο σημαντικό πια να το τρίψεις στα μούτρα του; Είναι τόσο σημαντικό το να «κερδίσεις» στο ποιος είναι ο πιο σωστός;  -όχι να είσαι και θύμα, όμως…)

Και τελικά, κίνητρο είναι να κρατάς το ενδιαφέρον ζωντανό. Να ρωτάς πάντα τον άλλον τι σκέφτεται, τι νιώθει, τι φοβάται, τι τον ενθουσιάζει. Νʾ αμφισβητείς.

Να τον πειράζεις, να του κρατάς καμιά φορά μούτρα, να του κάνεις και καμιά μικρή ζήλια, ίσα-ίσα για να νιώσει ότι περνάει ακόμα «η μπογιά του».

Ο καθένας έχει διαφορετικούς τρόπους να προσεγγίσει το σύντροφό του, διαφορετικά κίνητρα κι ενδιαφέροντα. Κοινός παρονομαστής σε όλα αυτά πρέπει πάντα να είναι η αίσθηση ότι «θέλουμε» τον άλλον, και ότι αυτή η θέληση έρχεται από μέσα μας.

Αν μένουμε με κάποιον επειδή έχουμε συνηθίσει ή επειδή φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι, έχουμε κίνητρο εξωτερικό, το οποίο δεν μπορεί παρά κάποια στιγμή να εξασθενίσει και να μας επιτρέψει να διαλύσουμε την πιθανή σχέση.

Συμπέρασμα; Σκεφτείτε τα κίνητρά σας, ερευνήστε για μία στιγμή το τι αισθάνεστε, και θα καταλάβετε πολύ καλύτερα τι είναι αυτό που σας κρατάει εκεί που βρίσκεστε. Σκεφτείτε τι κίνητρα δίνετε στους άλλους.

Κι αν θέλετε, σκεφτείτε κι αυτό: σας δίνουν άραγε το απαραίτητο κίνητρο για να μείνετε εκεί;

Πηγή

What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Advertisement
4 Comments

4 Comments

  1. store dumps 101

    21 January 2022 at 9:29 pm

    749654 901575Thanks for the sensible critique. Me and my neighbor were just preparing to do some research about this. We got a grab a book from our region library but I think I learned far more from this post. Im very glad to see such fantastic information being shared freely out there. 91751

  2. webcam chat ohne anmeldung

    16 April 2022 at 8:37 pm

    928478 615696Oh my goodness! an incredible write-up dude. Thank you Nonetheless Im experiencing challenge with ur rss . Don know why Unable to subscribe to it. Is there anyone acquiring related rss drawback? Anybody who knows kindly respond. Thnkx 213934

  3. Ug Dumps shop

    14 October 2022 at 6:48 am

    430005 482419Hey there guys, newbie here. Ive lurked about here for a little although and thought Id take part in! Looks like youve got quite a great location here 895563

  4. sell credit card processing

    26 March 2023 at 12:52 pm

    Thanks for these tips. One thing I should also believe is that often credit cards featuring a 0 rate often bait consumers together with zero rate of interest, instant authorization and easy on-line balance transfers, however beware of the number one factor that can void that 0 easy streets annual percentage rate plus throw anybody out into the bad house quickly.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Σχέσεις

Όσο αφήνεις το παρελθόν να σε στοιχειώνει, τόσο λιγότερο θα απολαμβάνεις τη ζωή σου

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Όταν σκεφτόμαστε συνεχώς πράγματα από το παρελθόν μας, είτε αναπολώντας τα, είτε αναθεωρώντας τα, εγκλωβιζόμαστε σε μία παγίδα που μας κρατάει πίσω. Δεν δίνουμε αξία στο παρόν μας και έτσι δεν μπορούμε να χαρούμε τις εμπειρίες που βιώνουμε καθημερινά.

Η ζωή δεν είναι ένα ημερολόγιο γεγονότων που χρειάζεται ξεφύλλισμα από έναν παθητικό αναγνώστη, αλλά μία αρένα δραστηριοτήτων που πάντα έχει κάτι να μας τραβήξει το ενδιαφέρον. Το βέλος της ζωής δεν δείχνει ποτέ προς τα πίσω, δείχνει πάντα μπροστά.Έτσι, είναι ανώφελο κάποιος να κολλάει τη σκέψη του στο παρελθόν ή στο μέλλον σα να μην υπάρχει το “εδώ” και το “τώρα”.

Φυσικά, οι αναμνήσεις είναι εγγενές μέρος της ζωής και συχνά αναπόφευκτες. Είναι ένας τρόπος να μένουμε κοντά στα πρόσωπα που αγαπάμε και σε όσα είμαστε παθιασμένοι. Είναι το συστατικό της προσωπικής μας ταυτότητας και του χαρακτήρα μας. Είναι οι ρίζες βαθιά μέσα στον πυρήνα του εαυτού μας.

“Τό χθες δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ανάμνηση του σήμερα, και τo αύριο, τo όνειρο του σήμερα”

-Kahlil Gibran-

Οι μνήμες είναι συχνά κάτι το απατηλό μιας και είναι φτιατσιδωμένες από τα γεγονότα του παρόντος και έτσι πέφτουν στη φάκα του νου. Η διαφορά ανάμεσα στις ψεύτικες και τις γνήσιες αναμνήσεις μοιάζει με τον τρόπο που ξεχωρίζουν τα φο-μπιζού από τα πραγματικά κοσμήματα, τα φο-μπιζού μοιάζουν αληθινά επειδή αστράφτουν πιο έντονα.

Η μνήμη μοιάζει με ένα όχι τόσο έξυπνο σκύλο που όταν του πετάξεις ένα ραβδί θα σου φέρει ένα διαφορετικό που βρίσκεται πιο δίπλα.

“Να ζείτε την κάθε μέρα της ζωής σας”

Η ζωή θα ήταν αδύνατη αν θυμόμασταν όλα όσα μας έχουν συμβεί

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν σε μία συνέντευξή του στο παρελθόν είχε ερωτηθεί τι κάνει όταν του έρχεται μία νέα ιδέα. Αν για παράδειγμα την καταγράφει σε ένα χαρτί ή σε κάποιο συγκεκριμένο σημειωματάριο. Απάντησε αποφασιστικά πως «Όταν έχω μια νέα καταπληκτική ιδέα, δεν τη ξεχνώ εύκολα». Και αυτή είναι η αλήθεια. Όταν κάτι μας συγκινεί σχεδόν αδύνατο να το ξεχάσουμε.

Έτσι, θυμόμαστε όσα είναι πραγματικά σημαντικά για μας και μας συναρπάζουν, γιατί ενεργοποιούνται οι περιοχές και οι νευρωνικές συνδέσεις του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη διατήρηση αυτής της μνήμης.

Το πρόβλημα ανακύπτει όταν ο εγκέφαλος διατηρεί έντονα αναμνήσεις που θα πρέπει να ξεχάσουμε, γιατί δεν μας κάνουν καλό. Και ακριβώς αυτή η σήμανση συγκεκριμένων αναμνήσεων που επιθυμούμε να σβήσουμε είναι ο μηχανισμός που τις κρατά ζωντανές στο μυαλό μας.

Όπως πρεσβεύει και η μέθοδος της αντίστροφης ψυχολογίας, η διαδικασία της λήθης ξεκινά όταν αντίστοιχες καινούργιες μνήμες αντικαθιστούν τις παλιές μη επιθυμητές. Έτσι στο τέλος, όταν το μυαλό ανακτά μνήμες του παρελθόντος, έχει κάτι πιο φρέσκο να φέρει μπροστά μας!

“Πρέπει να ζουμε στο παρόν, να αναβαθμίζουμε τον εαυτό μας σε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά μας, να κερδίζουμε την αιωνιότητα κάθε στιγμή. Μόνο οι ανόητοι κάθονται στο νησί που κρύβει το θησαυρό κοιτώντας από μακριά άλλες παραλίες. Όπως δεν υπάρχουν άλλα νησιά για μας, έτσι υπάρχει μόνο μία ζωή που καλούμαστε να ζήσουμε.”

Η ανάμνηση μοιάζει με άρωμα που κρατά για πολύ

Οι απολαύσεις είναι λουλούδια που ανθίζουν όταν ζούμε τη ζωή μας, την παίρνουμε στα χέρια μας και τη γευόμαστε. Οι ευχάριστες αναμνήσεις είναι εκείνες που συνέβησαν τις στιγμές που έπρεπε και που δεν ξεχείλωσαν πέρα από τα όριά τους μη αφήνοντας να γευτούμε καινούργιες στιγμές.

Δεν θυμόμαστε γεγονότα στην ολότητά τους παρά μόνο συγκεκριμένες στιγμές, γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει να έχουμε βιώματα και εμπειρίες ξανά και ξανά. Ο πλούτος της ζωής βρίσκεται στις αναμνήσεις που συνεχίζουμε να κάνουμε και επιλέγουμε να κρατάμε. Μερικές φορές είναι δύσκολο να τολμήσουμε νέες εμπειρίες, ειδικά αν είμαστε κολλημένοι και περιχαρακωμένοι στη ζώνη άνεσης μας. Ωστόσο, αν θέλουμε να έχουμε ευχάριστες αναμνήσεις θα πρέπει να ζούμε μία έντονη ζωή.

Μολονότι, έχουμε ένα απτό και ικανό φυσικό σώμα και με τις αισθήσεις μας μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με το εξωτερικό κόσμο και να τον καθορίσουμε όπως θέλουμε, εγκλωβιζόμαστε σε όσα μας λέει το μυαλό μας και η εσωτερική μας φωνή. Παρ’ όλο αυτό, θα πρέπει να πάρουμε μια απόφαση. Είτε Θα περάσουμε τη ζωή μας αναμασώντας όσα μας συνέβησαν στο παρελθόν και ενθυμούμενοι τις άσχημες εμπειρίες που είχαμε, είτε θα πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας, θα ζήσουμε νέες εμπειρίες και φυσικά θα ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Μόνο αν τολμήσουμε κάτι τέτοιο, θα μπορέσουμε να απολαύσουμε την ύπαρξή μας.

Το κλειδί για να βιώνουμε περισσότερο είναι να σκεφτόμαστε και να αναπολούμε το παρελθόν λιγότερο και να περιορίζουμε τις προσδοκίες που περιμένουμε να υλοποιηθούν στο μέλλον. Να αποδεχτούμε αυτά που έχουμε στο εδώ και στο τώρα και τίποτα περισσότερο. Να ζούμε τις στιγμές μας εμποδίζοντας τους εαυτούς μας να αποπροσανατολιστούν από τις παγίδες που βάζει το μυαλό.

Εν τέλει, ο προορισμός μας είναι να ζήσουμε, όμως καταλήγουμε να ζούμε ελάχιστα. Είναι η ώρα να αντιστρέψουμε αυτόν τον κανόνα. Η ευτυχία δεν βρίσκεται σε άλλο τόπο και χρόνο, αλλά στο παρόν στο εδώ και στο τώρα. θυμάστε πάντα.

Πηγές: share24.gr / Spirit Alive 
Εικόνα: Johnny Palacios Hidalgo paint
What’s your Reaction?
+1
1
+1
1
+1
1
+1
0
+1
1
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Σχέσεις

Τάσος Λειβαδίτης: «Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη»

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Έμαθες να έλκεσαι από τα δύσκολα. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που σε πλήγωναν εύκολα, που δεν δίσταζαν να σου πουν όχι, που δεν σε φρόντιζαν όσο θα ήθελες. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που ενώ γνώριζες ότι δεν είσαι ευτυχισμένος, ευτυχισμένη, παρέμενες και το ονόμαζες σχέση.

Παλιά έλεγες ότι αξίζεις περισσότερα, σταδιακά όμως σταμάτησες να το λες. Τον ξέχασες τον εαυτό σου. Δικαιολογούσες όλες τις συμπεριφορές των άλλων. Έμαθες να εφευρίσκεις δικαιολογίες για όλες τις συμπεριφορές, για όλα τα λόγια, για αυτά που σε πλήγωναν. Έμαθες να λες ότι γίνεσαι πιο δυνατός, πιο δυνατή έτσι.

Έμαθες να προσπαθείς να σώσεις, ακόμα και αυτά που δεν σώζονται. Προσπαθούσες για χρόνια να πείσεις τον εαυτό σου ότι έτσι είναι οι σχέσεις. Δύσκολες, πρέπει πάντα να καταλαβαίνεις τον άλλον, απαιτούν μόνιμα συμβιβασμούς και μόνιμα έπρεπε να προσφέρεις εσύ.

Να σου πω όμως κάτι; Δεν είναι έτσι οι σχέσεις. Έμαθες να αγαπάς όσους πληγώνουν την αγάπη, όσους πλήγωναν εσένα. Ονόμαζες το λίγο πολύ και πάντα δικαιολογούσες. Πάντα έλεγες ότι καταλαβαίνεις τους άλλους και ότι στην αγάπη πρέπει πάντα να ακούμε. Να σου πω όμως κάτι;

Δεν είναι αυτό αγάπη. Στην αγάπη προσφέρουν και οι δύο, νιώθουν και οι δύο, ακούνε και οι δύο, φροντίζουν και θαυμάζουν και οι δύο, ρωτάνε και οι δύο, ενδιαφέρονται και οι δύο, είναι παρόντες και οι δύο, επιδιώκουν και οι δύο, προσφέρουν και οι δύο, θέλουν τη σχέση έμπρακτα και οι δύο.

Δεν πληγώνουν. Δεν μειώνουν. Δεν παραμελούν. Δεν αγνοούν. Δείχνουν, με λίγα ή με πολλά, δεν έχει σημασία. Σέβονται. Και είναι τόσο όμορφο να σε σέβονται, να σε θαυμάζουν, να σου λένε πόσο όμορφος είσαι ή πόσο όμορφο είναι αυτό που έφτιαξες.

Σταμάτησε να δικαιολογείς και να αρκείσαι στα λίγα. Φρόντισε τον εαυτό σου και αγάπησέ τον μέσα από τις επιλογές σου. Μην περιμένεις μία γιορτή για να σου δείξει ο άλλος αν σε αγαπάει. Αγάπη σημαίνει να σου δείχνω καθημερινά ότι αξίζω εγώ να είμαι δίπλα σου.

Ελένη Σολταρίδου – enallaktikidrasi.com

What’s your Reaction?
+1
1
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Σχέσεις

Δε κλαίω γιατί είμαι αδύναμος! Κλαίω γιατί είμαι ζωντανός!

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Ναι κλαίω. Κλαίω γιατί δεν είναι «ντροπή», επειδή δεν «εκτίθεμαι» όταν το κάνω όπως εσύ υποστηρίζεις. Κλαίω γιατί τα χω καλά με τον εαυτό μου κι έχω μάθει να μην τον καταπιέζω μόνο και μόνο για να μπορώ να εντάσσομαι στην κάθε κοινωνική νόρμα που θέλει τους «δυνατούς» αναίσθητους.

Κλαίω γιατί δεν είμαι αναίσθητος και επιλέγω να μην μηδενίζω τον ανθρώπινο συναισθηματισμό και την πηγαία δύναμη ξεσπάσματος που έχω μέσα μου και που όσο κι αν εσένα σου φαίνεται περίεργο, θέλει πολλά κουράγια να καταφέρεις να βγάλεις προς τα έξω.

Γιατί όταν αυτή η δύναμη απελευθερώνεται μένει εκεί για να σε ξυπνήσει, να σε κινητοποιήσει και να κατευθύνει την συνείδησή σου εκεί που έχεις ξεχάσει πώς να πάς.

Εκεί που είσαι άνθρωπος και εκφράζεσαι με ειλικρίνεια και θάρρος, όχι απέναντι στους άλλους αλλά απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό.

Εκεί που κοιτάς κατάματα την ψυχή σου και της ζητάς παραπονεμένα το λόγο που σ’ αφήνει να ζεις όπως σου λένε οι άλλοι. Εκεί που ο πόνος, η συγκίνηση, η αγανάκτηση , η χαρά είναι και πάλι μέρος του εαυτού σου κι όχι απαγορευμένες, ξεχασμένες καταστάσεις του είναι σου.

Και ναι έφτασα εκεί. Και ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου, μάλλον, ήταν δύσκολο να τον βρω γιατί συνεχώς τον έχανα ψάχνοντάς τον πίσω από καλώς δημιουργημένα, κοινωνικώς αποδεκτά προσωπεία.

Κι όταν τον βρήκα επιτέλους φοβήθηκα, κι άρχισα να τρέχω με πανικό για να μην συνειδητοποιήσω άλλα. Και μακριά από αυτόν έτρεχα κι από όλους τους άλλους, που μου έδιναν ρηχά διδάγματα επιβίωσης και επέμεναν πως είμαι αδύναμος και πως πρέπει να «σκληρύνω» και να κρύψω τον εαυτό μου για να επιβιώσω.

Στο τέλος όμως σταμάτησα. Γιατί ήταν μάταιο και γιατί κουράστηκα. Σταμάτησα αποφασιστικά, γύρισα προς τα πίσω, είδα τον εαυτό μου, του χαμογέλασα, τον πήρα αγκαλιά και μαζί πήραμε τον δρόμο του γυρισμού. Και μαζί ήμασταν πιο δυνατοί απέναντι στους άλλους. Και δυσκολευτήκαμε και συναντήσαμε εμπόδια αλλά δεν είχε πλέον σημασία γιατί είμαι πλέον ζωντανός! Κι όταν αισθάνομαι το κάνω με όλη την έννοια της λέξης!

Κι αν θέλω να κλάψω θα το κάνω, ακόμη κι αν είναι με μια μικρή λεπτομέρεια που με συγκίνησε και βελτίωσε ολιγόλεπτα την βαρετή καθημερινότητα που έχετε δημιουργήσει, και που ευτυχώς πλέον βιώνω ως απλός παρατηρητής. Και ευτυχώς δεν είμαι μόνος μου. Υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα και θα υπάρξουν ακόμη περισσότεροι.

Θα κλάψω γιατί είμαι ζωντανός και αν ο λόγος δεν σας αρκεί και θέλετε κάτι πιο «λογικό», θα κλάψω για σας και τον χαμένο σας συναισθηματισμό. Όχι για να σας θρηνήσω αλλά για να σας κάνω να θυμηθείτε τι θα πει «είμαι ζωντανός».

Σας χαιρετώ,

Ένας ζωντανός άνθρωπος

Πηγή: have2read
What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Trending