Connect with us

Σχέσεις

Δεν είναι δυνατό να μη βλέπεις τη χημεία μεταξύ μας!

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

13127610-R3L8T8D-1000-120710

Όσο αποφεύγεις κάτι, τόσο πιο κοντά σου έρχεται, λένε κάποιοι φίλοι σοφοί, και όσο περισσότερο το κυνηγάς, όλο και τρέχει μακριά σου.

Θεοί και δαίμονες λοιπόν κίνησαν γη και ουρανό προκειμένου να μιλήσουμε παρέα για τη χημεία του έρωτα σήμερα. Για μια χημεία απαράμιλλη και τόσο ονειρεμένη που μια σε πετάει ψηλά στον ουρανό και χάνεις τα λογικά σου, και το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο σε κλείνει σε καβούκι σκοτεινό και σε εκφοβίζει μανιακά στοιχειώνοντας σε μια για πάντα.

Αν με ρωτούσες, φίλε μου, για όλα αυτά πριν ένα χρόνο με μια όψη πεζή και ολίγον τι ψυχρή θα σου απαντούσα μονολεκτιικά «βλακείες!». Αυτό και τέλος. Άντε να σε δούλευα και λίγο ακόμα, λέγοντάς σου πως «για όλους μας υπάρχουν ένα κάρο άλλα μισά σε αυτόν τον κόσμο» κι ότι «δεν καταλαβαίνω ποιος ο λόγος να τρελαίνεσαι με ένα υποτυπώδες ένα που γυρίζει στο “Γιάννης”. Περνάμε στο επόμενο! Σιγά!»

Σαφέστατα, συνεχίζω να πιστεύω σθεναρά τη θεωρία μου περί πολλαπλών άλλων μισών, όμως άπαξ και δαγκώσεις τη λαμαρίνα, τότε όλες οι θεωρίες και τα γνωμικά σου γίνονται μπαλάκι του τένις και τους ρίχνεις μια με τη ρακέτα της ζωής και πάνε στον αγύριστο. Όχι, δεν προσμένεις για να ζήσεις το ιδανικό. Το δημιουργείς εσύ ο ίδιος και παλεύεις για αυτό και γεύεσαι τους καρπούς του, σαν να είναι το πιο απολαυστικό κοκτέιλ όλων τον εποχών από το νούμερο ένα μπάρμαν του κόσμου.

Και μιας και καταφέραμε για ακόμα μια φορά και την πήγαμε στο αλκοόλ την υπόθεση, διάβαζα –που λέτε– πως ο έρωτας αποτελεί ένα κοκτέιλ χημικών ουσιών που εκκρίνει ο εγκέφαλος και τίποτα παραπάνω. Βρε θα με τρελάνουν τελείως! Όλο αυτό λοιπόν που περνάω θέτε να μου πείτε πως είναι απλά μια χημική αντίδραση; Και αν ισχύει αυτό που λένε πως στον κεραυνοβόλο έρωτα, μόνο ο ένας κονταροχτυπιέται από το φτερωτό θεούλη, τότε γιατί αυτός ο ένας να είμαι εγώ κι όχι εσύ;

Μα δεν καταλαβαίνεις τίποτα; Θες να με δαιμονίσεις και δεν έχω μαζί μου το Evian; Δε σου έχουν ήδη βγει τα μάτια στην οθόνη του υπολογιστή, που ξημεροβραδιαζόμαστε σε social-μιντιακές πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και μιλάμε σαν να μην υπάρχει αύριο; Μου γνέφεις emoticonικές φατσούλες με καρδιές και η δικιά μου καρδούλα παίζει ταμπούρλο και κοκκινίζω και γελάω και αφηνιάζω κυριολεκτικά και σε νιώθω τόσο κοντά μου, διάολε.

Μιλάμε για τα πάντα. Είναι γεγονός. Από την Πανάθα –που δεν έχω ιδέα τι παίζει με την πάρτη της μιας και είμαι κρυφοβαμμένο γαυράκι!– μέχρι για τα πιο τρελά μας πάθη και τα πιο κρυφά μας όνειρα. Και δώστου οι συζητήσεις όλο υπονοούμενο για το μυστήριο και τη μεγαλειώδη του καύλα, και δώστου τα χεράκια μου να τρέμουν και να δυσκολεύομαι ακόμα και το τσιγάρο να καπνίσω μέσα στην τρέλα και τα «αχ» που αναστενάζω.

Όμως είναι αλήθεια μεγάλη πως τα καλύτερα συμβαίνουν από κοντά. Εκεί που αράζεις με τους φίλους σου στο γνωστό σας στέκι και εγώ περνάω δήθεν τυχαία με τη Δήμητρα την κολλητή –η οποία, παρεμπιπτόντως, σε λατρεύει–  και οι ματιές δίνουν και παίρνουν. «Καθίστε μαζί μας βρε κορίτσια, κάντε μας την τιμή!» πετάγεται ο μπήχτης Στράτος κι εμείς χαζογελάμε κι ερχόμαστε προς τα εκεί.

Βρε αν δεν ήσουν εσύ εκεί θα σου ‘λεγα! Και μιλάνε όλοι οι άλλοι για ένα κάρο χαζομάρες, και ο Στράτος κάνει νταραβέρι με τη Δήμητρα –έλεος!– και εμείς σχολιάζουμε τον κύριο με τη φαλάκρα που φόρεσε ανάποδα τη μπλούζα του και διαβάζει Εμπειρίκο και γελάμε, γελάμε, γελάμε… Παραγγέλνω τον καφέ μου και για ακόμα μία φορά, με δουλεύεις που πίνω φρέντο εσπρέσο και βάζω μέσα εβαπορέ και μου λες λίγο αργότερα «βρε μπούμπη, τον πίνεις που τον πίνεις με γάλα, γιατί δε θέλεις καπουτσίνο;»

Και σου απαντώ «βρε μπούμπη, εσύ το κάνεις που το κάνεις το καμάκι, γιατί δε δένει το γλυκό;»

Συμπληρώνεις τις φράσεις μου την ίδια στιγμή που ξέρω την επόμενη σου ατάκα περί συζητήσεως εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος. Με παίρνεις αγκαλιά και με σφίγγεις, φιλώντας μου γλυκά το μέτωπο και με κρατάς εκεί και το αισθάνεσαι κι εσύ πως εδώ, κάτι υπάρχει!

Έρχεσαι χαράματα από το σπίτι γιατί χάλασε το pc μου –και καλά!– και ως δια μαγείας το ανοίγεις και φτιάχνει και αράζουμε στη βεράντα αγκαλιά στην αιώρα μου –φιλικά πάντα!– και ξενερώνεις τόσο όταν σου μιλάω για τον πρώην μου! «Δεν ήταν αυτός για σένα, εσύ είσαι για άλλα πράγματα!»

Βρε στραβάδι, ναι, εγώ είμαι για άλλα πράγματα είναι αλήθεια. Γιατί αλλιώς να τσακώνομαι μαζί σου και να μαξιλαροπολεμάμε και να τη λέμε διαρκώς ο ένας στον άλλο; Ναι, είμαι εδώ για να σου τη σπάω και να μου τη σπας ανελέητα και να αφηνόμαστε στην τρελίτσα μας.

Είμαι εδώ για να με προσέχεις σαν κολλητός και να σε διεγείρω σα γυναίκα και να μην μπορείς να αντισταθείς. Νιώσε το! Και αφού όλα αυτά συμβαίνουν ήδη, πες μου πώς είναι δυνατόν να μην τη νιώθεις τη χημεία και για ποιο λόγο δεν περνάμε στο επόμενο στάδιο.

Και ενώ λοιπόν συλλογιζόμουν όλα αυτά και μόνη μου παραμιλούσα, ξαφνικά μου σκάει μήνυμά σου «Όσο περισσότερο διαρκεί η αντίσταση, τόσο ισχυρότερη γίνεται η φωνή του έρωτα! Γατάκι! Είμαι από κάτω, κατέβα, πάμε παραλία!»

Γράφει η Μάρη Γαργαλιάνου.

Πηγή

What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Advertisement
8 Comments

8 Comments

  1. housing market

    1 December 2021 at 7:30 am

    233426 686516I like this internet site because so significantly valuable material on here : D. 939551

  2. outsourcing your Devops

    5 July 2022 at 9:02 am

    182846 711249This really is a appropriate blog for would like to locate out about this subject. You realize a good deal its almost challenging to argue along (not that I personally would wantHaHa). You in fact put the latest spin with a topic thats been discussed for a long time. Great stuff, just wonderful! 793214

  3. buy mushrooms online

    12 July 2022 at 6:13 am

    706592 240698But wanna comment that you have a very nice internet internet site , I enjoy the style and design it actually stands out. 209252

  4. ดูหนังใหม่

    11 August 2022 at 6:44 pm

    953630 391585Dead written articles , appreciate it for entropy. 775943

  5. สล็อต pg เว็บตรง

    28 August 2022 at 10:35 am

    850553 239048You produced some decent points there. I looked on the net to the problem and discovered a lot of people goes together with along with your site. 531412

  6. sbobet

    7 September 2022 at 10:30 am

    949905 227824Wonderful post mate, maintain the great function, just shared this with ma friendz 29411

  7. psilocybin for sale usa​

    6 October 2022 at 6:46 pm

    770545 240851This can indicate that a watch has spent some or all of its life within the tropics and was not serviced as regularly as it really should have been. 751897

  8. how to sell merchant services

    26 March 2023 at 11:28 am

    A formidable share, I just given this onto a colleague who was doing a little bit evaluation on this. And he in actual fact purchased me breakfast because I found it for him.. smile. So let me reword that: Thnx for the deal with! However yeah Thnkx for spending the time to debate this, I feel strongly about it and love reading more on this topic. If potential, as you turn into expertise, would you thoughts updating your weblog with more details? It is highly useful for me. Massive thumb up for this weblog put up!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Σχέσεις

Όσο αφήνεις το παρελθόν να σε στοιχειώνει, τόσο λιγότερο θα απολαμβάνεις τη ζωή σου

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Όταν σκεφτόμαστε συνεχώς πράγματα από το παρελθόν μας, είτε αναπολώντας τα, είτε αναθεωρώντας τα, εγκλωβιζόμαστε σε μία παγίδα που μας κρατάει πίσω. Δεν δίνουμε αξία στο παρόν μας και έτσι δεν μπορούμε να χαρούμε τις εμπειρίες που βιώνουμε καθημερινά.

Η ζωή δεν είναι ένα ημερολόγιο γεγονότων που χρειάζεται ξεφύλλισμα από έναν παθητικό αναγνώστη, αλλά μία αρένα δραστηριοτήτων που πάντα έχει κάτι να μας τραβήξει το ενδιαφέρον. Το βέλος της ζωής δεν δείχνει ποτέ προς τα πίσω, δείχνει πάντα μπροστά.Έτσι, είναι ανώφελο κάποιος να κολλάει τη σκέψη του στο παρελθόν ή στο μέλλον σα να μην υπάρχει το “εδώ” και το “τώρα”.

Φυσικά, οι αναμνήσεις είναι εγγενές μέρος της ζωής και συχνά αναπόφευκτες. Είναι ένας τρόπος να μένουμε κοντά στα πρόσωπα που αγαπάμε και σε όσα είμαστε παθιασμένοι. Είναι το συστατικό της προσωπικής μας ταυτότητας και του χαρακτήρα μας. Είναι οι ρίζες βαθιά μέσα στον πυρήνα του εαυτού μας.

“Τό χθες δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ανάμνηση του σήμερα, και τo αύριο, τo όνειρο του σήμερα”

-Kahlil Gibran-

Οι μνήμες είναι συχνά κάτι το απατηλό μιας και είναι φτιατσιδωμένες από τα γεγονότα του παρόντος και έτσι πέφτουν στη φάκα του νου. Η διαφορά ανάμεσα στις ψεύτικες και τις γνήσιες αναμνήσεις μοιάζει με τον τρόπο που ξεχωρίζουν τα φο-μπιζού από τα πραγματικά κοσμήματα, τα φο-μπιζού μοιάζουν αληθινά επειδή αστράφτουν πιο έντονα.

Η μνήμη μοιάζει με ένα όχι τόσο έξυπνο σκύλο που όταν του πετάξεις ένα ραβδί θα σου φέρει ένα διαφορετικό που βρίσκεται πιο δίπλα.

“Να ζείτε την κάθε μέρα της ζωής σας”

Η ζωή θα ήταν αδύνατη αν θυμόμασταν όλα όσα μας έχουν συμβεί

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν σε μία συνέντευξή του στο παρελθόν είχε ερωτηθεί τι κάνει όταν του έρχεται μία νέα ιδέα. Αν για παράδειγμα την καταγράφει σε ένα χαρτί ή σε κάποιο συγκεκριμένο σημειωματάριο. Απάντησε αποφασιστικά πως «Όταν έχω μια νέα καταπληκτική ιδέα, δεν τη ξεχνώ εύκολα». Και αυτή είναι η αλήθεια. Όταν κάτι μας συγκινεί σχεδόν αδύνατο να το ξεχάσουμε.

Έτσι, θυμόμαστε όσα είναι πραγματικά σημαντικά για μας και μας συναρπάζουν, γιατί ενεργοποιούνται οι περιοχές και οι νευρωνικές συνδέσεις του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη διατήρηση αυτής της μνήμης.

Το πρόβλημα ανακύπτει όταν ο εγκέφαλος διατηρεί έντονα αναμνήσεις που θα πρέπει να ξεχάσουμε, γιατί δεν μας κάνουν καλό. Και ακριβώς αυτή η σήμανση συγκεκριμένων αναμνήσεων που επιθυμούμε να σβήσουμε είναι ο μηχανισμός που τις κρατά ζωντανές στο μυαλό μας.

Όπως πρεσβεύει και η μέθοδος της αντίστροφης ψυχολογίας, η διαδικασία της λήθης ξεκινά όταν αντίστοιχες καινούργιες μνήμες αντικαθιστούν τις παλιές μη επιθυμητές. Έτσι στο τέλος, όταν το μυαλό ανακτά μνήμες του παρελθόντος, έχει κάτι πιο φρέσκο να φέρει μπροστά μας!

“Πρέπει να ζουμε στο παρόν, να αναβαθμίζουμε τον εαυτό μας σε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά μας, να κερδίζουμε την αιωνιότητα κάθε στιγμή. Μόνο οι ανόητοι κάθονται στο νησί που κρύβει το θησαυρό κοιτώντας από μακριά άλλες παραλίες. Όπως δεν υπάρχουν άλλα νησιά για μας, έτσι υπάρχει μόνο μία ζωή που καλούμαστε να ζήσουμε.”

Η ανάμνηση μοιάζει με άρωμα που κρατά για πολύ

Οι απολαύσεις είναι λουλούδια που ανθίζουν όταν ζούμε τη ζωή μας, την παίρνουμε στα χέρια μας και τη γευόμαστε. Οι ευχάριστες αναμνήσεις είναι εκείνες που συνέβησαν τις στιγμές που έπρεπε και που δεν ξεχείλωσαν πέρα από τα όριά τους μη αφήνοντας να γευτούμε καινούργιες στιγμές.

Δεν θυμόμαστε γεγονότα στην ολότητά τους παρά μόνο συγκεκριμένες στιγμές, γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει να έχουμε βιώματα και εμπειρίες ξανά και ξανά. Ο πλούτος της ζωής βρίσκεται στις αναμνήσεις που συνεχίζουμε να κάνουμε και επιλέγουμε να κρατάμε. Μερικές φορές είναι δύσκολο να τολμήσουμε νέες εμπειρίες, ειδικά αν είμαστε κολλημένοι και περιχαρακωμένοι στη ζώνη άνεσης μας. Ωστόσο, αν θέλουμε να έχουμε ευχάριστες αναμνήσεις θα πρέπει να ζούμε μία έντονη ζωή.

Μολονότι, έχουμε ένα απτό και ικανό φυσικό σώμα και με τις αισθήσεις μας μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με το εξωτερικό κόσμο και να τον καθορίσουμε όπως θέλουμε, εγκλωβιζόμαστε σε όσα μας λέει το μυαλό μας και η εσωτερική μας φωνή. Παρ’ όλο αυτό, θα πρέπει να πάρουμε μια απόφαση. Είτε Θα περάσουμε τη ζωή μας αναμασώντας όσα μας συνέβησαν στο παρελθόν και ενθυμούμενοι τις άσχημες εμπειρίες που είχαμε, είτε θα πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας, θα ζήσουμε νέες εμπειρίες και φυσικά θα ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Μόνο αν τολμήσουμε κάτι τέτοιο, θα μπορέσουμε να απολαύσουμε την ύπαρξή μας.

Το κλειδί για να βιώνουμε περισσότερο είναι να σκεφτόμαστε και να αναπολούμε το παρελθόν λιγότερο και να περιορίζουμε τις προσδοκίες που περιμένουμε να υλοποιηθούν στο μέλλον. Να αποδεχτούμε αυτά που έχουμε στο εδώ και στο τώρα και τίποτα περισσότερο. Να ζούμε τις στιγμές μας εμποδίζοντας τους εαυτούς μας να αποπροσανατολιστούν από τις παγίδες που βάζει το μυαλό.

Εν τέλει, ο προορισμός μας είναι να ζήσουμε, όμως καταλήγουμε να ζούμε ελάχιστα. Είναι η ώρα να αντιστρέψουμε αυτόν τον κανόνα. Η ευτυχία δεν βρίσκεται σε άλλο τόπο και χρόνο, αλλά στο παρόν στο εδώ και στο τώρα. θυμάστε πάντα.

Πηγές: share24.gr / Spirit Alive 
Εικόνα: Johnny Palacios Hidalgo paint
What’s your Reaction?
+1
1
+1
1
+1
1
+1
0
+1
1
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Σχέσεις

Τάσος Λειβαδίτης: «Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη»

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Έμαθες να έλκεσαι από τα δύσκολα. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που σε πλήγωναν εύκολα, που δεν δίσταζαν να σου πουν όχι, που δεν σε φρόντιζαν όσο θα ήθελες. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που ενώ γνώριζες ότι δεν είσαι ευτυχισμένος, ευτυχισμένη, παρέμενες και το ονόμαζες σχέση.

Παλιά έλεγες ότι αξίζεις περισσότερα, σταδιακά όμως σταμάτησες να το λες. Τον ξέχασες τον εαυτό σου. Δικαιολογούσες όλες τις συμπεριφορές των άλλων. Έμαθες να εφευρίσκεις δικαιολογίες για όλες τις συμπεριφορές, για όλα τα λόγια, για αυτά που σε πλήγωναν. Έμαθες να λες ότι γίνεσαι πιο δυνατός, πιο δυνατή έτσι.

Έμαθες να προσπαθείς να σώσεις, ακόμα και αυτά που δεν σώζονται. Προσπαθούσες για χρόνια να πείσεις τον εαυτό σου ότι έτσι είναι οι σχέσεις. Δύσκολες, πρέπει πάντα να καταλαβαίνεις τον άλλον, απαιτούν μόνιμα συμβιβασμούς και μόνιμα έπρεπε να προσφέρεις εσύ.

Να σου πω όμως κάτι; Δεν είναι έτσι οι σχέσεις. Έμαθες να αγαπάς όσους πληγώνουν την αγάπη, όσους πλήγωναν εσένα. Ονόμαζες το λίγο πολύ και πάντα δικαιολογούσες. Πάντα έλεγες ότι καταλαβαίνεις τους άλλους και ότι στην αγάπη πρέπει πάντα να ακούμε. Να σου πω όμως κάτι;

Δεν είναι αυτό αγάπη. Στην αγάπη προσφέρουν και οι δύο, νιώθουν και οι δύο, ακούνε και οι δύο, φροντίζουν και θαυμάζουν και οι δύο, ρωτάνε και οι δύο, ενδιαφέρονται και οι δύο, είναι παρόντες και οι δύο, επιδιώκουν και οι δύο, προσφέρουν και οι δύο, θέλουν τη σχέση έμπρακτα και οι δύο.

Δεν πληγώνουν. Δεν μειώνουν. Δεν παραμελούν. Δεν αγνοούν. Δείχνουν, με λίγα ή με πολλά, δεν έχει σημασία. Σέβονται. Και είναι τόσο όμορφο να σε σέβονται, να σε θαυμάζουν, να σου λένε πόσο όμορφος είσαι ή πόσο όμορφο είναι αυτό που έφτιαξες.

Σταμάτησε να δικαιολογείς και να αρκείσαι στα λίγα. Φρόντισε τον εαυτό σου και αγάπησέ τον μέσα από τις επιλογές σου. Μην περιμένεις μία γιορτή για να σου δείξει ο άλλος αν σε αγαπάει. Αγάπη σημαίνει να σου δείχνω καθημερινά ότι αξίζω εγώ να είμαι δίπλα σου.

Ελένη Σολταρίδου – enallaktikidrasi.com

What’s your Reaction?
+1
1
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Σχέσεις

Δε κλαίω γιατί είμαι αδύναμος! Κλαίω γιατί είμαι ζωντανός!

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Ναι κλαίω. Κλαίω γιατί δεν είναι «ντροπή», επειδή δεν «εκτίθεμαι» όταν το κάνω όπως εσύ υποστηρίζεις. Κλαίω γιατί τα χω καλά με τον εαυτό μου κι έχω μάθει να μην τον καταπιέζω μόνο και μόνο για να μπορώ να εντάσσομαι στην κάθε κοινωνική νόρμα που θέλει τους «δυνατούς» αναίσθητους.

Κλαίω γιατί δεν είμαι αναίσθητος και επιλέγω να μην μηδενίζω τον ανθρώπινο συναισθηματισμό και την πηγαία δύναμη ξεσπάσματος που έχω μέσα μου και που όσο κι αν εσένα σου φαίνεται περίεργο, θέλει πολλά κουράγια να καταφέρεις να βγάλεις προς τα έξω.

Γιατί όταν αυτή η δύναμη απελευθερώνεται μένει εκεί για να σε ξυπνήσει, να σε κινητοποιήσει και να κατευθύνει την συνείδησή σου εκεί που έχεις ξεχάσει πώς να πάς.

Εκεί που είσαι άνθρωπος και εκφράζεσαι με ειλικρίνεια και θάρρος, όχι απέναντι στους άλλους αλλά απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό.

Εκεί που κοιτάς κατάματα την ψυχή σου και της ζητάς παραπονεμένα το λόγο που σ’ αφήνει να ζεις όπως σου λένε οι άλλοι. Εκεί που ο πόνος, η συγκίνηση, η αγανάκτηση , η χαρά είναι και πάλι μέρος του εαυτού σου κι όχι απαγορευμένες, ξεχασμένες καταστάσεις του είναι σου.

Και ναι έφτασα εκεί. Και ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου, μάλλον, ήταν δύσκολο να τον βρω γιατί συνεχώς τον έχανα ψάχνοντάς τον πίσω από καλώς δημιουργημένα, κοινωνικώς αποδεκτά προσωπεία.

Κι όταν τον βρήκα επιτέλους φοβήθηκα, κι άρχισα να τρέχω με πανικό για να μην συνειδητοποιήσω άλλα. Και μακριά από αυτόν έτρεχα κι από όλους τους άλλους, που μου έδιναν ρηχά διδάγματα επιβίωσης και επέμεναν πως είμαι αδύναμος και πως πρέπει να «σκληρύνω» και να κρύψω τον εαυτό μου για να επιβιώσω.

Στο τέλος όμως σταμάτησα. Γιατί ήταν μάταιο και γιατί κουράστηκα. Σταμάτησα αποφασιστικά, γύρισα προς τα πίσω, είδα τον εαυτό μου, του χαμογέλασα, τον πήρα αγκαλιά και μαζί πήραμε τον δρόμο του γυρισμού. Και μαζί ήμασταν πιο δυνατοί απέναντι στους άλλους. Και δυσκολευτήκαμε και συναντήσαμε εμπόδια αλλά δεν είχε πλέον σημασία γιατί είμαι πλέον ζωντανός! Κι όταν αισθάνομαι το κάνω με όλη την έννοια της λέξης!

Κι αν θέλω να κλάψω θα το κάνω, ακόμη κι αν είναι με μια μικρή λεπτομέρεια που με συγκίνησε και βελτίωσε ολιγόλεπτα την βαρετή καθημερινότητα που έχετε δημιουργήσει, και που ευτυχώς πλέον βιώνω ως απλός παρατηρητής. Και ευτυχώς δεν είμαι μόνος μου. Υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα και θα υπάρξουν ακόμη περισσότεροι.

Θα κλάψω γιατί είμαι ζωντανός και αν ο λόγος δεν σας αρκεί και θέλετε κάτι πιο «λογικό», θα κλάψω για σας και τον χαμένο σας συναισθηματισμό. Όχι για να σας θρηνήσω αλλά για να σας κάνω να θυμηθείτε τι θα πει «είμαι ζωντανός».

Σας χαιρετώ,

Ένας ζωντανός άνθρωπος

Πηγή: have2read
What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Trending