Connect with us

feautured

Η ζωή φτιάχνεται από στιγμές που αξίζουν τα πάντα.

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Της Χριστίνας Καζανιάτορα.

Ποιος  είναι αυτός που γνωρίζει τι θα του φέρει το αύριο;

Υπάρχει κάποιος που ξέρει;

Αν τον ξέρει κανείς σας, να του πείτε ότι δεν ξέρει τι του  γίνεται.

Η ζωή, είναι τόσο ανατρεπτική και τρέχει πολύ γρήγορα. Ίσως τελικά να είμαστε μόνο το μεταφορικό μέσο. Ανάμεσα σε αυτό που ζούμε και αυτό που είναι γραμμένο, από το χέρι της μοίρας να περάσουμε.

Της ίδιας μας, της μοίρας. Ζούμε καταστάσεις δηλώνοντας απόλυτα πως δεν θα αλλάξουν. Μιλάμε με τόσο σιγουριά κάνοντας σχέδια για πράγματα που δεν ορίζουμε!

Έρχεται μια στιγμή και σαν ντόμινο, κομμάτια της ζωής μας να πέφτουν ένα ένα.

Τότε κοιτάμε πίσω.

Βλέπουμε που ήμασταν, τι κάναμε, όσα λέγαμε…

Σπάνια κατά βάθος πιστεύουμε πως θα αλλάξει κάτι.

Άσε που δεν παίρνουμε και χαμπάρι πως έρχεται αυτό το κάτι!

Οι αλλαγές αυτές ξεκινούν όπως ένα μωρό. Με μικρά δειλά  βήματα μέσα στην καθημερινότητα μας, που τα βλέπουμε να μεγαλώνουν. Μόνο που σε αυτές τις περιπτώσεις αν και νοιώθουμε, αν και βλέπουμε δε δίνουμε την πρέπουσα προσοχή. Την βαρύτητα ίσως που τους αναλογεί.

Το πιο σοβαρό είναι πως δεν ακούμε εμάς, δεν ακούμε την φωνή μέσα μας.

Οι βηματισμοί αυτοί διαρκούν πολλά-πολλά χρόνια και έρχεται μια ωραία ημέρα που λες τέλος. Μέχρι εδώ. Τέλος.

Όταν λοιπόν φθάσεις σε εκείνη τη μέρα και πεις αυτή τη λέξη φύγε. Απλά φύγε.

Είναι ακριβώς εκείνη τη στιγμή που από το μυαλό σου περνάνε όλοι οι φόβοι σου, η ανασφάλεια. Βλέπεις το χθες το πέρασες, το σήμερα το ζεις ήδη.

Το αύριο όμως σου φαντάζει αβέβαιο και ξένο.

Και έχεις δίκιο, είναι.

Πριν όμως σε καταβάλει ο πανικός για λίγα λεπτά αφουγκράσου εσένα, μήπως αυτό που τώρα σου φαίνεται βουνό είναι τελικά αυτό που πρέπει να κάνεις;

Μήπως είναι όλα αυτά που σου φώναζαν μέσα σου και εσύ δεν άκουγες;

 Άκου εσένα!

Θα χρειαστεί να σκάψεις πολύ βαθιά, μα σαν βγεις στην επιφάνεια μην τρομάξεις με τα όσα διαφορετικά δεις σε εσένα και στους γύρω σου, ούτε σε όλα αυτά που ζούσες και πίστευες. Βρήκες τον εαυτό σου και η φωνή αυτή είναι ότι πιο αληθινό έχεις ακούσει

Είναι εσύ.

Είναι αυτή η δική σου φωνή, που θα οδηγήσει το μυαλό σου σε άμεση κατανόηση των πραγματικών σου επιθυμιών. Και δρα ξέρεις, απευθείας στους στόχους σου.

Μάθε τώρα να την ακούς, μάθε να της δίνεις τη προσοχή που της αξίζει!

Αυτό σημαίνει Άνθρωπος αυτή είναι η Ζωή, να αλλάζεις, να χαλάς, να φτιάχνεις, να διορθώνεις, να πηγαίνεις όμως πάντα σύμφωνα με τα θέλω σου, με τις ανάγκες σου και ναι, να ακούς εσένα.

Ζήσε, μα να θυμάσαι… πως η ζωή μας είναι φτιαγμένη από μέρες που δεν σημαίνουν τίποτα και από στιγμές που σημαίνουν τα πάντα!

 Στιγμές που σε καθορίζουν και αλλάζουν ότι πίστευες για σένα.

αναπνοές

Χριστίνα Καζανιάτορα

Είμαι η Χριστίνα, κάπου στα 40 plus και μεγαλώνω δυο υπέροχα κορίτσια.Ονειροπόλα και ατίθαση ψυχή. Ζω κάπου ανάμεσα στο δικό μου παραμύθι και την πραγματικότητα. Γράφω απ'όσο θυμάμαι τον εαυτό μου.Ότι και να έρθει στη ζωή μου παραμένω πιστή στα όνειρα μου! Το moto που με ακολουθεί: Ποτέ μη λες ποτέ!

View All Posts
What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Advertisement
3 Comments

3 Comments

  1. best hamster cages 2

    23 January 2022 at 2:24 am

    Some truly nice stuff on this website , I like it.

  2. how to pick the best cross trainer for you

    4 February 2022 at 1:40 pm

    The best and clear News is very much imptortant to us.

  3. what are cc dumps pin

    29 June 2022 at 8:24 am

    105263 424932Woh I like your posts , saved to fav! . 923778

Leave a Reply

Your email address will not be published.

feautured

Άντρα σε κάνουν οι πράξεις, όχι τα λόγια

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης

«Όλοι μαλάκες είναι».
Πόσο εύκολα έχουν ειπωθεί αυτές οι λέξεις. Πόσο μελάνι δεν χύθηκε, πόσες συζητήσεις έμειναν στη μέση μόνο και μόνο γιατί το συμπέρασμα ήταν το εξής ένα. «Όλοι μαλάκες είναι».

Συμφωνώ, υπάρχουν πολλών ειδών «μαλάκες». Αν, όμως, εσύ δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το αγόρι απʾ τον άντρα, και τον άντρα απʾ το αρσενικό δε σου φταίει κανένας, είναι δικό σου θέμα και καθόλου δεν με ενδιαφέρει.

Κρύβεσαι πίσω από δύο αποσιωπητικά, βουτηγμένη μέσα στο δήθεν φεμινισμό σου και δεν καταλαβαίνεις πως ουσιαστικά κάνεις ζημιά μόνο σε εσένα.

Το αγόρι, ο άντρας ή το αρσενικό (αν και τα δυο τελευταία έχουν λίγο μπερδεμένο νόημα) υπάρχει πιθανότητα να μην πάψει ποτέ να έχει αυτή του την ιδιότητα μέχρι τέλους.

Υπάρχει, όμως, καλή μου, μια κατηγορία αγοριών τα οποία «μυρίζουν» από μακριά πως όταν τα μαλλιά τους ασπρίσουν, θα έχουν αποδείξει ότι είναι αρσενικά (κρατώντας το «αρσενικά» ως τον υπέρτατο χαρακτηρισμό σʾ έναν άντρα).
Θα ωριμάσει μέσα από τον αυτοσαρκασμό του και θα βάλει την εκτίμηση που έχει στη γυναίκα δίπλα του πάνω απʾ όλα.

Είναι αυτός ο άντρας που θα ήθελες να δεις δίπλα στην κόρη σου, εκείνος στον οποίο θα ήθελες να μοιάσει ο γιος σου.

Είναι αυτός που θα καταφέρει να σʾ ανεβάσει ψηλά χωρίς να έχει μπράτσα και κοιλιακούς. Ξέρει να ξεχωρίσει το γυναικάκι απʾ την γυναίκα και θα διυλίσει την κάθε σου ματιά.

Ξέρει τι θα πει ευγένεια, εκτίμηση και θα στη δείξει ακόμα και στον τρόπο που περπατάει δίπλα σου ή στον τρόπο που μιλάει για εσένα στους φίλους του.

Δεν πιστεύω να νομίζετε πως ακόμα κι αυτός ο τύπος άντρα δε θα κοιτάξει άλλη γυναίκα.
Φυσικά και θα κοιτάξει, μα το νόημα δεν είναι τι θα κοιτάξει, αλλά πού θα καταλήξει τελικά το βλέμμα του, γιατί πολύ απλά εκείνο ανήκει μόνο σʾ εσένα.

Τα υπόλοιπα απλά τα προσπερνά σαν την πρώτη ματιά που ρίχνει μπαίνοντας σʾ ένα bar προσπαθώντας να βρει ένα κενό τραπέζι να κάτσετε.
Αυτό είσαι για εκείνον, η ξεχωριστή, μοναδική γωνιά, το μοναδικό τραπέζι που ψάχνει να βρει για νʾ αράξει.

Για τον πραγματικό άντρα, το «σʾ ευχαριστώ» και το «συγγνώμη» είναι ένα σύνολο γραμμάτων τα οποία με μεγάλη ευκολία θα τα συντάξει στη σωστή σειρά, για να τους αποδώσει τις τιμές που τους αναλογούν και μαζί μʾ αυτά και σε εσένα.

Την αποδοχή σου την έχει γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων του, μιας κι αυτό που αναζητά είναι η εκτίμηση κι ο σεβασμός σου.
Θα αποζητήσει σʾ εσένα τη γνώμη σου, την άποψή σου κι όχι ένα κοριτσάκι που θα του ψελλίζει συνεχόμενα, φοβισμένα «ναι».

Απλώνει το χέρι του να σε κρατήσει, έτσι απλά, επειδή είναι ικανός να κάνει το απλό, σημαντικό.

Είσαι η ιδανική για εκείνον, όχι επειδή συμμορφώνεσαι με κάποια πρότυπα, αλλά επειδή δεν τον ενδιαφέρει το ιδανικό και δεν το ψάχνει. Ξέρει τον τρόπο να σε κάνει να νιώσεις ιδανική για εκείνον κι αυτό του αρκεί.

Είναι ο άντρας που δεν είναι όμορφος, αλλά θα σου αποδεικνύει καθημερινά πως μοναδικός σκοπός του είναι το να νιώθει όμορφος στα μάτια σου.

Ξέρει να ηγηθεί, και μέσα απʾ την ηγετική του υπόσταση θα καλύψει όλες σου τις ανασφάλειες, την ίδια στιγμή που στα μάτια σου θα αναζητά εκείνη που θα μείνει στα δύσκολα χωρίς πολλές φαμφάρες.

Να ξέρεις πως τα λόγια του είναι οι πράξεις του, αλλά ακόμα κι όταν τα χρησιμοποιεί, το κάνει για να μην ξεχνιέσαι, γιατί ξεχνιέστε, αγαπητή μου.

Είναι εκείνος που στο άκουσμά του θα ριγήσεις από πόθο, θα σε κάνει να τον ποθήσεις παίζοντας με το μυαλό σου κι όχι με το κορμί σου.

Στο τέλος της ημέρας, στο κρεβάτι σου, θα είναι αυτός που, κλείνοντας τα μάτια σου δίπλα του, θα σε κάνει να χαμογελάσεις με την εικόνα ενός γέρου γκριζομάλλη που σε πλησιάζει από πίσω κουτσαίνοντας, και σε παίρνει αγκαλιά, την ίδια στιγμή που φιλά τον ρυτιδιασμένο σου λαιμό.

Αυτός ο ίδιος που το πρωί δε θα ξεχάσεις ποτέ να τον αποχαιρετήσεις με μια καλημέρα και ένα φιλί.

www.loveletters.gr

What’s your Reaction?
+1
9
+1
0
+1
2
+1
0
+1
0
+1
2
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

feautured

Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους.

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Της Ανθής Κατερίνη.

Αποκτάς μεγαλύτερη αγάπη για τους άλλους όταν αρχίζεις να φροντίζεις τον εαυτό σου. Εάν θέλεις να τους αγαπήσεις και δεν μπορείς να το εκφράσεις, η ίδια αυτή δυσκολία υπάρχει στην σχέση σου με τον εαυτό σου. Και αν σήμερα θέλεις να τους πεις πόσο όμορφοι είναι, είναι γιατί τα λόγια και οι πράξεις σου δεν κατευθύνονται εχθρικά προς τον εαυτό σου όπως χθες. Από τις σωστές για σένα επιλογές απορρέει από μέσα σου η επιθυμία να σου πεις μπράβο και έτσι καταλήγεις να επιβραβεύεις την ύπαρξη των άλλων που υπάρχουν εκεί και στέκουν τόσο όμορφοι. Με ιδιαίτερη ομορφιά, με την φιλικότητα και τον αυθορμητισμό τους, με την επιμονή και την εργατικότητά τους, με το άγχος τους, με την ντροπαλότητά τους. Όλοι βλέπεις σου αρέσουν τέτοιες μέρες που έχεις φροντίσει τον εαυτό σου και όλους τους αγαπάς ακόμη και αν είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Αποτελούν πλευρές του εαυτού σου και τις αποδέχεσαι. Μα εάν κάποια έχεις αποκλείσει από την ταυτότητά σου και δεν την θεωρείς δική σου πλευρά καταβάθος την ζηλεύεις και την αποστρέφεσαι σαν ατελής άνθρωπος που είσαι, που δεν του αρέσει να τον βαραίνει μία αίσθηση κατωτερότητας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβάσαι να γίνεις όλα αυτά που έχεις αποκλείσει πως μπορείς να είσαι. Αυτό ήταν μέχρι χτες. Σήμερα μπορείς να επιλέξεις από την αρχή. Μια επιλογή σε κρατά και η ιδέα πως δεν ήταν τέτοια όμορφα πράγματα στο πεδίο των επιλογών σου.
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. Όσο πιο όμορφο σε βρίσκεις τόσο θα βλέπεις ομορφιά στους άλλους.
Σταμάτα τις πράξεις που σε οδηγούνε σε φαύλους κύκλους αρνητικών συναισθημάτων. Αν σε τρέφει αυτή η ρόδα που πάνω της τσουλάς και ταυτόχρονα στην άσφαλτο πατιέσαι, μάθε να μην φοβάσαι να μείνεις εκτεθειμένος με τον πόνο σου, αντί να τον καλύπτεις με σκουπίδια. Μάθε πως όταν σταματήσεις τα εφήμερα παυσίπονα τότε θα σε διδάξει ο πόνος σου. Πρέπει να τον κοιτάξεις και μια φορά στα μάτια. Να μην τον πνίγεις με μία κουβέρτα για να εξαφανιστεί. Αντιθέτως, να καλύψεις εσένα με την κουβέρτα αυτή, να ζεσταθείς και ό, τι άσχημο ,θα δεις, που θα φύγει σαν μικρόβιο που δεν μπόρεσε να επιζήσει μέσα σε έναν οργανισμό που οι στρατιώτες του πολέμησαν με τόλμη και δύναμη για την προστασία του παλατιού τους. Γύμνασε τους πολεμιστές της ψυχής σου και θα γίνεις ο καλύτερος προστάτης του εαυτού σου. Γιατί όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε εάν κατηγορούμε κάποιον για το κακό που μας έκανε, στην πραγματικότητα κατηγορούμε εμάς που μας φερθήκαμε με τέτοια αναισθησία και δεν μας προστατέψαμε όπως μας άξιζε. Και τέτοια ντροπή πώς να την ξεχάσεις; Με το να κάνεις τον εαυτό σου να σε εμπιστευτεί ξανά. Να πιστέψει πως εάν αφεθεί χαλαρός στα χέρια σου δεν θα βρεθεί ξανά στο πάτωμα, αλλά θα είσαι εκεί να τον αφήσεις να πέσει απαλά μέσα στην τρυφερή σου χούφτα.

αναπνοές

Ανθή Κατερίνη

Κάθε φορά που χάνομαι ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον ρομαντισμό, στην αισιοδοξία και την απαισιοδοξία παίζω με τις λέξεις για να με ανακαλύψω. Οι σκέψεις μου χορεύουν στάζοντας μελάνι και δεν ξέρεις ποτέ τι θα σχηματίσουν τα βήματά τους. Η αδυναμία μου είναι οι όμορφες ψυχές. Μυρωδιές, μουσικές, εικόνες χρωματίζουν την καθημερινότητα μου. Στόχος μου είναι η αυτοβελτίωση γι’ αυτό συχνά αλλάζω αφήνοντας πίσω ότι στέκεται εμπόδιο ανάμεσα σε μένα και τον εαυτό μου.

View All Posts
What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

feautured

Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί.

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Της Δικαίας Μαραβέλια.

Αγαπητέ μου Έλληνα, ξέρεις από τότε που η Ελλαδίτσα μας θυμάται τον εαυτό της, πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Τραβάς εσύ από την μια, τραβούν οι υπόλοιποι από την άλλη και τώρα είναι η ώρα που χρειάζεται την καλύτερη περίθαλψη γιατί αιμορραγεί στο κέντρο της.
Οι αξίες μας, ο πολιτισμός μας, η ψυχή μας, εμείς οι ίδιοι αφήσαμε να μας τα πάρουν… και τώρα απαιτείς να στα επιστρέψουν. 
Φοβάσαι να πεις δημόσια, ότι φοβάσαι για τα παιδιά σου;
Ξέρεις φοβάμαι, που φοβάσαι. Φοβάμαι που νομίζεις ότι τα θέματα που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη δεν σε απασχολούν.
Ναι ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα στο κόσμο, στην χώρα της δημοκρατίας, στην χώρα που κάνουμε ποστ μόνο, τις σοφίες των σοφών μας, χωρίς να γνωρίζουμε το βαθύτερο νόημα τους.
Φοβάμαι… αλλά είμαι αισιόδοξη. Για τα παιδιά ρε, για τα παιδιά μας!

αναπνοές

Δικαία Μαραβέλια

Η Δικαία Μαραβέλια ζει μόνιμα στη Σύμη.
Μεγαλωμένη και κανακεμένη, στα γόνατα του παπά Τάσου, με ιερή στιγμή αυτή που την τάϊζε γλυκό σταφύλι με τόση ευλάβεια, σαν να ήταν κοινωνία.
Τον έβλεπε πάντα να γράφει όταν δεν λειτουργούσε.
Τώρα έφτασε η ώρα να ακολουθήσει τα χνάρια του, συντροφιά με τους αγγέλους της.

View All Posts
What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Trending