Connect with us

Ενδιαφέροντα

Κάθε ζώδιο θέλει το παραμύθι του. Ποιο είναι το δικό σου;

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

A priests daughter dressing in her parents cassock alb.

Παραμύθια φτιαγμένα για κάθε ζώδιο με μία δόση…χιούμορ!

ΚΡΙΟΣ:

 Η Κοκκινοσκουφίτσα φορούσε τη γελοία κόκκινη μπέρτα με την κουκούλα, γιατί στην πραγματικότητα αυτό ήταν το…κοστούμι της, όταν δούλευε part-time στο γειτονικό τσίρκο σαν «το κορίτσι-παλαιστής». Έτσι, δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να κάνει μαύρο στο ξύλο τον Κακό Λύκο, όταν αποπειράθηκε να τη φάει. Στη συνέχεια έδειρε και τον Κυνηγό που ήρθε τάχα να τη σώσει, γιατί άργησε και άφησε σε εκείνη όλη τη σιχαμερή δουλειά να ξεκοιλιάσει τον Λύκο, για να βγάλει έξω τη Γιαγιά της.

ΤΑΥΡΟΣ:

Όταν ο Τζακ ανέβηκε με τη μαγική Φασολιά στο σύννεφο όπου έμενε ο Κακός Γίγαντας, και το έσκασε κλέβοντας τη χήνα με τα χρυσά αυγά, δεν έκοψε τη Φασολιά για να γλιτώσει από την καταδίωξή του, όπως λέει το παραμύθι. Αντ’ αυτού έριξε στον Κακό Γίγαντα φαγουρόσκονη, και εκείνος προσπαθώντας να ξυστεί, γκρεμοτσακίστηκε. Ο Τζακ δεν θα έκοβε ποτέ ένα τέτοιο χρήσιμο δέντρο. Επίσης την ήθελε για να ξανανέβει, ώστε να κατεβάσει και τους υπόλοιπους θησαυρούς του Γίγαντα.

ΔΙΔΥΜΟΙ:

Όταν ο Κακός Λύκος γκρέμισε με το δυνατό φύσημά του τα σπίτια των δύο από τα Τρία Γουρουνάκια, το τρίτο και πιο έξυπνο Γουρουνάκι του πρότεινε μια συμφωνία. Να του δώσουν ποσοστά για να φυσάει τις ανεμογεννήτριες στο αιολικό πάρκο που είχαν φτιάξει, όταν θα είχε άπνοια. Όμως δεν τα βρήκαν στη διαπραγμάτευση και ο Λύκος τελικά έπαθε αποφρακτική πνευμονοπάθεια από τα «φου-φου», προσπαθώντας να γκρεμίσει το τρίτο γουρουνόσπιτο. Έτσι έχασε και τον χοιρινό μεζέ, και τη δουλειά.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ:

Το κουτσό Μολυβένιο Στρατιωτάκι ερωτεύτηκε ανάμεσα στα άλλα παιχνίδια την Μπαλαρίνα, νομίζοντας αρχικά ότι είχε κι εκείνη ένα πόδι. Μετά από πολλές περιπέτειες, όχι μόνο δεν πέσανε στο τζάκι μόλις ξαναβρέθηκαν και έγιναν κάρβουνο, που λέει το παραμύθι (αν είναι δυνατόν!), αλλά έζησαν μαζί ευτυχισμένοι. Πήγαν σε ένα Κέντρο Αποκατάστασης και εκεί οι γιατροί μπόρεσαν να κατεβάσουν και το άλλο πόδι της Μπαλαρίνας, που είχε πάθει αγκύλωση. Το Μολυβένιο Στρατιωτάκι έβαλε προσθετικό μέλος και κέρδισε μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς.

ΛΕΩΝ:

Το Άσχημο Παπί που το κορόιδευαν ενώ ήταν κύκνος, και μεγάλωσε δείχνοντας όλη την ομορφιά του, στην πραγματικότητα ήταν ένας τροπικός παπαγάλος. Εκτός από εντυπωσιακό πολύχρωμο φτέρωμα, είχε και την ικανότητα να μιλάει, κάνοντας τα ηλίθια παπιά που έλεγαν μόνο «κουακ κουακ» να παραδεχτούν την ανωτερότητά του και τον παρακαλέσουν να γίνει ηγέτης τους. Ο Παπαγάλος τους συγχώρεσε για την προηγούμενη συμπεριφορά τους και δέχτηκε. Καλύτερα πρώτος στις πάπιες παρά ένας από το κοπάδι στους παπαγάλους.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ:

Ο Χάνσελ και η Γκρέτελ, εγκαταλειμμένοι από την άστοργη μητέρα τους στο δάσος, βρήκαν καταφύγιο στο σπίτι μιας Μάγισσας, που ήταν φτιαγμένο εξ ολοκλήρου από ζαχαρωτά, παντεσπάνια και λοιπά παρόμοια. Γρήγορα όμως διαπίστωσαν πως όλα αυτά παρασκευάζονταν από νοθευμένα υλικά και χωρίς να τηρείται καμία απολύτως προδιαγραφή υγιεινής. Την κατάγγειλαν στις υγειονομικές υπηρεσίες και μπήκε φυλακή. Τα παιδιά δημιούργησαν ένα πρότυπο εργοστάσιο ζαχαροπλαστικής, με γλυκά χαμηλών θερμίδων, από αγνά βιολογικά υλικά, καλά και για διαβητικούς.

ΖΥΓΟΣ:

Η Σταχτοπούτα έχασε το γοβάκι της στον χορό και ο Πρίγκιπας ξεκίνησε την αναζήτηση της ωραίας που το φορούσε. Όταν όμως έφτασε η ώρα να της το δοκιμάσει, έφριξε από το βρομερό πόδι με τη σκασμένη φτέρνα και χωρίς πεντικιούρ που αντίκρισε. Επίσης το παπούτσι της έπεφτε μεγάλο, διαφορετικά δεν θα της είχε φύγει τότε στον χορό. Ζοχαδιασμένος ο Πρίγκιπας παράτησε την αναζήτηση και παντρεύτηκε μια από τις περιποιημένες και καλλιεργημένες κοπέλες της αυλής του.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ:

Η Μικρή Γοργόνα, διαπιστώνοντας ότι ο Πρίγκιπας, που για χάρη του είχε αποκτήσει ανθρώπινα πόδια μετά πόνου και βασάνων, επρόκειτο να παντρευτεί άλλη, δεν αποχώρησε ευγενικά, όπως την ήθελε ο Άντερσεν. Αντίθετα απήγαγε τον Πρίγκιπα στα βάθη του ωκεανού, όπου η Μάγισσα-Γοργόνα ξανάδωσε σε εκείνην την ψαρίσια ουρά της και αυτόν τον μεταμόρφωσε σε κουτσομούρα, έτσι ώστε να έχει και γελοίο όνομα και ηλίθια φάτσα. Και τον ξαμόλυσε στα πέλαγα, να κινδυνεύει καθημερινά να ψαρευτεί και να γίνει μεζεδάκι.

ΤΟΞΟΤΗΣ:

Όταν ο Πρίγκιπας έφτασε με χίλιους κινδύνους στο παλάτι της Κομισμένης Βασιλοπούλας, όπου οι πάντες εκεί μέσα είχαν παγώσει ακριβώς στη στάση που βρίσκονταν πριν από 100 χρόνια, το θεώρησε σαν ένα εκπληκτικό μουσείο της ζωής όπως ήταν έναν αιώνα πριν. Η Κοιμισμένη Βασιλοπούλα του άρεσε, αλλά του έπεφτε μεγάλη, έτσι κι αλλιώς. Οπότε δεν πείραξε τίποτα, αλλά γύρισε και ειδοποίησε το Υπουργείο Πολιτισμού και την Αρχαιολογική Υπηρεσία για την πολιτιστική αξιοποίηση του χώρου.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ:

Η μάγισσα που είχε φυλακίσει τη μακρομαλλούσσα Ραπουνζέλ σε έναν πανύψηλο πύργο, ανακάλυψε ότι η νεαρή έβλεπε έναν Πρίγκιπα, που του πετούσε τα μαλλιά της σαν ανεμόσκαλα για να σκαρφαλώσει. Αλλά αντί να την κουρέψει γουλί, όπως στο παραμύθι, άκουσε τη συμβουλή του Πρίγκιπα να έρθουν σε επαφή με μια εταιρία προϊόντων περιποίησης μαλλιών. Με μάνατζερ τον Πρίγκιπα, η Ραπουνζέλ έκλεισε ένα «χρυσό» συμβόλαιο για διαφημίσεις και ζήσαν όλοι πλουσιοπάροχα, μοιράζοντας τα ποσοστά.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ:

Όταν ο Πρίγκιπας αντίκρισε τη δηλητηριασμένη Χιονάτη τέζα και τους Επτά Νάνους να την κλαίνε, του γεννήθηκε μεγάλη περιέργεια για αυτό το είδος κοινοβίου που είχαν. Κατόπιν πήγε στην Κακιά Μητριά να της ζητήσει αντίδοτο, αλληλοερωτευτήκανε και η μητριά έπαψε να είναι κακιά, γιατί όλοι οι άνθρωποι κατά βάθος έχουν μια καλοσύνη. Στη συνέχεια ανάστησαν τη Χιονάτη, και ζήσανε και οι δέκα μαζί αγαπημένοι στο σπιτάκι του δάσους, όπου δημιούργησαν μια οικολογική και αυτόνομη ενεργειακά φάρμα.

ΙΧΘΕΙΣ:

Το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα δεν καθόταν στο κρύο έξω από ένα πλουσιόσπιτο, ανάβοντας σπίρτα και βλέποντας οράματα, μέχρι που ξεπάγιασε εντελώς. Οι ένοικοι του σπιτιού την περιμάζεψαν και την έστειλαν για θεραπεία από την πυρομανία αλλά και από την εξάρτηση από ουσίες, διότι φυσικά δεν βλέπεις οράματα απλώς και μόνο ανάβοντας σπίρτα. Στο κέντρο απεξάρτησης, ο διευθυντής την αναγνώρισε σαν το χαμένο του παιδί. Την υιοθέτησε και τη σπούδασε ψυχιατρική, ώστε να κληρονομήσει την κλινική του.

Πηγή

What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Advertisement
2 Comments

2 Comments

  1. replica richard mille rm 001

    24 January 2022 at 12:12 pm

    554635 132504I really like your writing style, good details, appreciate it for posting : D. 694176

  2. Firearms For sale online

    11 February 2022 at 9:00 pm

    689583 40534You ought to get involved in a contest 1st of the greatest blogs over the internet. Ill recommend this page! 972013

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Ενδιαφέροντα

Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

128,000+ Listening Music Pictures

Η μουσική είναι παντού. Υπάρχουν λίγες καταστάσεις και στιγμές στην καθημερινότητά μας στις οποίες η μουσική δεν παίζει σημαντικό ρόλο. Είτε αθλείστε, οδηγείτε, περπατάτε ή ψωνίζετε – αν δεν χρησιμοποιούμε τα ακουστικά μας μόνοι μας, η μουσική υπόκρουση παίζει εξωτερικά. Η μουσική είναι ο παλμός κάθε πάρτι, όπου η επιλογή της λίστας αναπαραγωγής μπορεί να δώσει τον τόνο για ολόκληρη την εκδήλωση. Από έξω, η μουσική βιομηχανία μπορεί να φαίνεται διαφορετική, με αστέρια όπως ο Drake, η Lady Gaga ή οι Coldplay να γίνονται πρωτοσέλιδα κάθε μέρα. Και όμως, μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι αυτό δεν συνέβαινε πάντα και ότι η ποικιλομορφία στον κόσμο της μουσικής μπόρεσε πραγματικά να καθιερωθεί μόνο τα τελευταία χρόνια. Χάρη στο Spotify and Co., η μουσική είναι πάντα κοντά μας και προσβάσιμη από οπουδήποτε. Γιατί όμως μας αρέσει ακριβώς η ποικιλόμορφη πλευρά της μουσικής και γιατί είναι τόσο σημαντική η διαφοροποίηση;

Η μουσική δεν είναι περιχαρακωμένη

Η μουσική δεν είναι μόνο διασκεδαστική, έχει επίσης πολλά οφέλη και μας βοηθά να αναπτυχθούμε και να αναπτυχθούμε. Η μουσική παίζει ιδιαίτερο ρόλο, ειδικά όσον αφορά τα συναισθήματα και τις διαθέσεις. Μέσα από τη διαφοροποίηση της μουσικής, τελειώνει η περιχαράκωση. Διαφορετικά συναισθήματα και συναισθήματα μπορούν να μεταδοθούν μέσω της μουσικής. Η μουσική είναι φτιαγμένη για όλους και δεν σκέφτεται σε ομάδες. Αλλά ακόμη και αυτή η εξέλιξη συνεχίζεται, επειδή οι παραγωγοί εξακολουθούν να αναφέρουν ότι αποκλείονται από ορισμένους τομείς της μουσικής βιομηχανίας λόγω υποθέσεων με βάση την εθνικότητά τους.

Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που όλοι μπορούν να καταλάβουν. Συνδέει ηπείρους και ξεπερνά αποστάσεις και πολιτισμούς. Φτάνει στα βάθη των ανθρώπων μοιράζοντας ένα συναίσθημα, μια εμπειρία, μια ιδέα που πυροδοτεί μια εσωτερική κίνηση. Και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος, η διαφοροποίηση της μουσικής.

Μουσική που σπάει με τη φόρμα

Μια συνταγή επιτυχίας στον κόσμο της μουσικής είναι να ρισκάρεις τη μουσική. Οι ερμηνευτές και οι καλλιτέχνες που είναι διαφορετικοί φαίνονται όλο και πιο επιτυχημένοι. Όσοι τολμούν να επανεφεύρουν τον εαυτό τους και τον κόσμο της μουσικής γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς.

Μια ποικιλόμορφη κοινωνία

Η σημασία της διαφοροποίησης της μουσικής φαίνεται και από την εξέλιξη της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Θέματα που γίνονται όλο και πιο παρόντα βρίσκονται επίσης όλο και περισσότερο στον κόσμο της μουσικής. Αστέρια όπως η Demi Lovato βγαίνουν ως μη δυαδικά και η Billie Eilish ενσαρκώνει επίσης τα φωτεινά χρώματα της κοινωνίας. Και με επιτυχία: χάρη σε αυτή τη μουσική , οι άνθρωποι αισθάνονται κατανοητοί και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα μέρος όπου ο καθένας μπορεί να είναι όπως θέλει.

Μουσική στο iGaming

Το πόσο διαδεδομένη είναι η μουσική δείχνει το ερώτημα: Πού δεν είναι η μουσική; Σχεδόν κανένας τομέας της ζωής μας δεν μπορεί να φανταστεί κανείς χωρίς μουσική. Ακόμη και στον κόσμο των βίντεο κουλοχέρηδων  αμέτρητων βιβλιοθηκών τυχερών παιχνιδιών, η μουσική είναι ένα ουσιαστικό συστατικό. Ενώ υπάρχουν κουλοχέρηδες με θέμα τη μουσική, όπως το Music Stage, σε άλλα παιχνίδια η μουσική είναι ένα σημαντικό υπόβαθρο και παρέχει ενθουσιασμό και επιπλέον αδρεναλίνη. Η μουσική παρέχει επίσης τη σωστή αίσθηση στις ζωντανές στοές.

Χάρη στη μουσική

Έτσι, στο τέλος είναι απαραίτητο μόνο να ευχαριστήσουμε τη μουσική. Για τα συναισθήματα που νιώθουμε χάρη σε εκείνη και τις καταστάσεις που την κάνουν πολύ πιο έντονη. Τι θα ήμασταν χωρίς τη μουσική;

Listening to relaxing music can improve cognitive performance, study suggests

What’s your Reaction?
+1
1
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Ενδιαφέροντα

Mανούλες σταματήστε να αυτοθυσιάζεστε για τα παιδάκια σας τα καταστρέφετε.

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Στο’ πα και στο ξαναλέω πως κάπου εκεί στις οδηγίες χρήσης ενός τεστ εγκυμοσύνης που αναφέρεται… «Αν εμφανιστούν οι μπλε γραμμούλες.. δηλαδή αν είστε έγκυος.. επισκεφτείτε τον γυναικολόγο σας» θα έπρεπε να υπήρχε υποσημείωση… επισκεφτείτε και τον ψυχολόγο σας!!

Δεν μπορείς να ακούς μα ούτε και να εξηγήσεις πως ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην ζωή σου, η ίδια σου η μάνα, που σε ‘φερε στην ζωή, που θυσιάστηκε και θυσιάζεται για να ‘σαι συ καλά, που έκανε στην άκρη όλη της τη ζωή να μπει η δική σου μπροστά, πως εκείνη; πως μπορεί εκείνη να ναι η πηγή της δυστυχία σου. Δεν το χωρά ο νους σου και ούτε να το ακούς δεν θες….

Μα αυτή η αυταπάρνηση της μανούλας σου θα κάνει με τόση μαεστρία την δική σου την ψυχούλα να γεμίζει τύψεις και ενοχές κάθε που θα σηκώσεις κεφάλι από τα πρώτα σου χρόνια… γιατί η μαμά επειδή σε αγαπάει τα κάνει όλα δεν την λυπάσαι;  Κάνε αυτό που σου λέει αμέσως… Κοίτα, κοιτά πόσο την ταλαιπωρείς, κοιτά αναίσθητο παιδί που δεν καταλαβαίνεις πως όλα για σένα γίνονται.

Και έτσι εσύ καημένο μου παιδάκι και εγωκεντρικό γίνεσαι και υποτακτικό σε πάσα μορφή εξουσίας. Και στην αγάπη αρχίζεις να αισθάνεσαι υπόχρεος γιατί κάποιος κόβει κάτι από κείνον για να το δώσει σε σένα, δεν υπάρχει εκεί μονό για σένα και αναρωτιέσαι, άραγε την αξίζεις αυτή την αγάπη, άραγε υπάρχει πραγματικά κάτι μονό για μένα;;

Θυσιάζομαι για σένα λέει η μανούλα που πρέπει με το που θα μάθει πως θα σε φέρει στον κόσμο να ψυχαναλυθεί!

Να βρει το νόημα της δικής της ζωής να μην το γυρέψει μέσα από την δική σου την ζωή γιατί αλίμονο σου…

Δεν θα μάθεις ποτέ ποιος πραγματικά είσαι αφού θα μεγαλώνεις με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιήσεις αυτό που θα θελε να ναι η ίδια σου η μανούλα, θα σε φτιάξει έτσι ώστε να γίνεις αυτό που ‘θελε εκείνη και θα το δουλέψει πολύ από τότε που θα πας στα πρώτα σου σχολεία και αν εσύ αντισταθείς γιατί κάτι μέσα σου κλωτσήσει και δεν σου κάνει ετούτο το κουστούμι θα ακούσεις πως όλα γίνονται για το καλό σου και πως αυτό πρέπει να γίνει γιατί η μαμά κάνει αγώνα μεγάλο για να σου παρέχει όλα αυτά που εσύ πετάς και λες πως δεν τα θες κακομαθημένο!

Αγενέστατο παιδί και αχάριστο…. που δεν αναγνωρίζεις τίποτα…

Κοίτα με πόση δεξιοτεχνία, πόσο ύπουλα και χωρίς να το καταλάβεις, εσύ είσαι το πρόβλημα, εσύ έχεις τα προβλήματα που δεν καταλαβαίνεις τι είναι όλο αυτό που στήθηκε για σένα χωρίς εσένα;;

Γιατί ποιος είσαι εσύ άλλωστε…. Ποτέ σου δεν θα μάθεις..  Μόνο αν κάποια στιγμή τα καταθλιπτικά συμπτώματα ή το άγχος σε οδηγήσουν στον ψυχαναλυτή!

Και πάλι θα σου πάρει λίγο χρόνο πουλάκι μου μα την στιγμή που θα ανακαλύψεις ποιος είσαι θα ναι σαν σου κόλλησαν δυο φτερά στην πλάτη σαν αυτά που χουν οι άγγελοι και θα σαι ελεύθερος πια να πετάς.. θα είσαι εσύ ο γνήσιος και μοναδικός εαυτός σου και θα μπορείς να πετάς, να ανάπνεες και να απολαμβάνεις !

Την ζωή που σου ανήκει και που εσύ θα δημιουργήσεις.

Μπαρκάτσα Άρια, Ψυχολόγος

What’s your Reaction?
+1
6
+1
0
+1
0
+1
0
+1
2
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Ενδιαφέροντα

Όσα δώσεις στο παιδί σου μέχρι τα 6, καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή του!

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Έρευνες, μελέτες και σιγά σιγά η εμπειρία των προηγούμενων γενεών πιστοποιούν πια πως τα 6 πρώτα χρόνια ζωής ενός παιδιού προδιαγράφουν το μέλλον του.

Η υγιεινή διατροφή, τα πλούσια ερεθίσματα αλλά κυρίως η αγάπη των γονιών, ειδικά σε αυτά τα σημαντικά 6 χρόνια της ζωής, είναι ικανά ακόμα και να απενεργοποιήσουν τα γονίδια εκείνα που σχετίζονται με κάθε είδους ασθένεια, σωματική ή ψυχική. Τα νέα στοιχεία, κάνουν σκόνη την θεωρία που θέλει τα γονίδιά μας να είναι αυτά που κάνουν καθολικό κουμάντο. Τώρα ξέρουμε πως το περιβάλλον και ο τρόπος που μεγαλώνουμε είναι αυτά που μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας. Αυτό δεν σημαίνει πως τα γονίδια δεν παίζουν το ρόλο τους, δεν ορίζουν όμως μόνο αυτά τη εξέλιξη της προσωπικότητάς μας.

Όπως και να έχει, το βασικό είναι πως επιβεβαιώνεται αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν: πως η προσοχή, η αγάπη και η φροντίδα που δίνουμε σε ένα παιδί από τα πρώτα χρόνια της ζωής του καθορίζει σε τεράστιο βαθμό τη ζωή τους και ουσιαστικά αποτελεί ένα σημαντικό κληροδότημά μας προς εκείνα.

Στα πρώτα χρόνια της ζωής του το παιδί είναι όπως το μαλακό κερί, όπως το μαργαριτάρι, όπως η ζωγραφική, όπως η κατασκευή των αγαλμάτων. Κατ’ επέκτασιν, οι γονείς γίνονται ζωγράφοι, καλλιτέχνες, αγαλματοποιοί και κατασκευάζουν αυριανούς ανθρώπους.

Παλαιότερα τα παιδιά αντιμετωπίζονταν ή αδιάφορα ή στην καλύτερη περίπτωση ως μικρογραφία ενήλικα. Στην πορεία, άρχισε να αντιμετωπίζεται με μεγάλη προσοχή, γιατί το σημερινό παιδί είναι ο πρόδρομος του αυριανού ενήλικα. Το ψυχικά υγιές παιδί έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι αύριο ένας υγιής ενήλικας. Αντίστοιχα, το κακοποιημένο και τραυματισμένο παιδί έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι αύριο ένας προβληματικός, αντικοινωνικός και παραβατικός ενήλικας. Η ανατροφή και η διαπαιδαγώγηση του παιδιού από τα πρώτα χρόνια της ζωής του είναι μια υπερβολικά υπεύθυνη, επίπονη, χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία η οποία απαιτεί την ευαισθητοποίηση των γονέων, την αυταπάρνησή τους και την υπομονή τους. Πέρα από το ότι ολοκληρώνει τη μητέρα και τον πατέρα ως άτομα, προδιαγράφει τις σχέσεις των ανθρώπων του αύριο.

Ανατρέφω ένα παιδί, θα πει στην πράξη ότι το μορφώνω όπως γράφει η σύμβουλος σχολικού εκπαιδευτικού προσανατολισμού Β. Παππά. Η μητέρα είναι εκείνη που το εκπαιδεύει πως να πίνει νερό από το ποτήρι, πως να τρώει με το κουτάλι και το πηρούνι, πως να ντύνεται μόνο του, να πηγαίνει στην τουαλέτα. Επίσης, εκείνη το μαθαίνει να τακτοποιεί τα παιχνίδια του, να τα μοιράζεται με τα άλλα παιδιά και να σέβεται τα δικαιώματα του άλλου. Η μητέρα διδάσκει το παιδί της με διάφορους τρόπους. Χρησιμοποιεί το λόγο, την επίδειξη, του παραστέκεται με τη σωματική της δύναμη. Αν θέλει, όμως, να πετύχει στο έργο της, επιβάλλεται να προσαρμόζει τις προσδοκίες της σ’ αυτά που σωματικά, ψυχολογικά και διανοητικά, μπορεί το παιδί να μάθει. Είναι σημαντικό για τη μητέρα να γνωρίζει το ίδιο της το παιδί. Να ξέρει σε ποιο σημείο ανάπτυξης βρίσκεται κι αν είναι έτοιμο να μάθει, αυτό που προσπαθεί να του διδάξει.

Ο πιο εκδηλωτικός τρόπος να μεταδώσουμε την αγάπη μας στο παιδί είναι η σωματική επικοινωνία. Κι όταν λέμε σωματική επικοινωνία, εννοούμε ένα χάιδεμα, ένα αγκάλιασμα, το ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη ή και ένα απλό άγγιγμα του παιδιού. Το παιδί που μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου οι γονείς χρησιμοποιούν την οπτική και σωματική επικοινωνία, αισθάνεται άνετα με τον εαυτό του και με τους άλλους, και συνεπώς, θα είναι αγαπητό και θα έχει αυτοσεβασμό. Κατ’ αυτό τον τρόπο το παιδί μπορεί να γεμίσει το συναισθηματικό του δοχείο. Επίσης, η συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού και η συναισθηματική στήριξη στη σύζυγό του ενισχύει σημαντικά τη συζυγική και οικογενειακή αρμονία, ενισχύοντας τους δεσμούς τόσο με το παιδί όσο και με τη σύντροφό του.

“Ιδανικοί” γονείς θεωρούνται, όσοι συνδυάζουν την έκδηλη στοργή και την ενθάρρυνση για αυτονομία. «Το πολύ μικρό παιδί μπορεί να έχει ανάγκη από τη συνεχή φροντίδα, όσο μεγαλώνει όμως, ο γονιός οφείλει να το απελευθερώνει σιγά – σιγά, χωρίς να διακόπτεται η αμοιβαία αγάπη και να το οδηγεί στη συναισθηματική και πνευματική ανεξαρτησία. Η γονεϊκή αγάπη που πνίγει τα παιδιά, τη στιγμή που αυτά έχουν ανάγκη να βγουν εξω από την οικογενειακή “φωλιά”, μοιάζει με τα δέντρα που φυτεύουμε, για να προστατεύσουμε το σπίτι από τον ήλιο και που, τελικά, μεγαλώνουν τόσο πολύ και ευδοκιμούν τόσο, ώστε πρέπει να τα κλαδέψουμε, αν δεν θέλουμε να πεθάνουμε από ασφυξία».

Όσα κάνουμε, όσα λέμε, από ένα απλό νανούρισμα, μέχρι ένα χαδί, από ένα «μη» μέχρι ένα «μπράβο» στο πρώτο δειλό βήμα, καταγράφονται στο μυαλό και την ψυχή του παιδιού. Και παρόλο που ως ενήλικες αδυνατούμε να χρησιμοποιήσουμε σε συνειδητό επίπεδο όλες τις πληροφορίες εκείνες που συλλέξαμε στην πρώιμη παιδική ηλικία, αυτές οι μνήμες είναι υπαρκτές και ασκούν πάνω μας επιρροή σε ασυνείδητο επίπεδο.

Γι’ αυτό οφείλουμε σαν γονείς να γεμίσουμε τον κόσμο του τόσο μικρού αυτού ανθρώπου με όμορφες εικόνες και τρυφερά συναισθήματα, ώστε όταν έρθει ο καιρός να «ανασύρει» όλο αυτό του υλικό για να προχωρήσει, να «βρει» στοιχεία που θα τον κάνουν έναν μαχητή της ζωής και όχι ένα φερέφωνο των γονεικών προσδοκιών.

http://www.themamagers.gr

What’s your Reaction?
+1
4
+1
2
+1
0
+1
2
+1
0
+1
1
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Trending