Ενδιαφέροντα
Να προσέχετε ποιους εμπιστεύεστε. Οι άνθρωποι απογοητεύουν.
Όταν έχετε μια επιθυμία ή ένα όνειρο, προσέξτε ποιον εμπιστεύεστε. Να προσέχετε με ποιον μοιράζεστε τις λαχτάρες σας, επειδή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θέλουν να βάλουν εμπόδια στα όνειρα σας, αυτοί που θέλουν να σας υπονομεύσουν και φυσικά άνθρωποι που θα σας κρίνουν αργότερα γι αυτά που καταφέρατε.
Ένα πράγμα που όλοι ξέρουμε είναι πως δεν είναι πάντα εύκολο να αναγνωρίσουμε τους ανθρώπους οι οποίοι είναι αξιόπιστοι. Ακόμα περισσότερο, αυτό που συχνά όλοι κάνουμε είναι να ανοίγουμε τις ιδέες μας και να τις παρουσιάζουμε ολόκληρες στους ανθρώπους γύρω μας. Μπορεί να ανοιχτούμε πριν συζητήσουμε με τους γονείς ή τους συγγενείς μας την επιθυμία μας να καταφέρουμε κάτι, να κάνουμε ένα ταξίδι, να πάρουμε το ρίσκο σε μια σχέση…
«Ο καλύτερος τρόπος για να ξέρετε αν μπορείτε να εμπιστευθείτε κάποιον είναι να τον εμπιστευθείτε.» -Ernest Hemingway
Και ακόμα, γρήγορα ο σαρκασμός του σκεπτικισμού εγείρεται, τα σαρκαστικά βλέμματα και λόγια παίρνουν την χαρά από τα όνειρα μας. «Βγάλε αυτή την ιδέα από το μυαλό σου. Είναι γελοία», «Στο λέω επειδή σε αγαπάω, αλλά αυτό που σκέφτεσαι είναι πέρα των πιθανοτήτων, να είσαι αντικειμενικός και ξέχνα αυτή την ιδέα…»
Αυτά και άλλα λόγια είναι κάτι που συχνά πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Υπάρχουν επίσης και αυτοί που δεν λένε τίποτα και μας κάνουν να πιστεύουμε πως μας υποστηρίζουν, πως μπορούμε να βασιστούμε στη βοήθεια τους, στην αποδοχή και στην φιλία τους. Ωστόσο την στιγμή που δεν το περιμένουμε, μας απογοητεύουν. Τι κάνουμε; γιατί μερικές φορές παρασυρόμαστε και μοιραζόμαστε τις επιθυμίες και τις λαχτάρες μας με τους λάθους ανθρώπους;
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΛΑΘΟΣ: ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
Όλοι έχουμε ακούσει την κλασσική περίπτωση όπου ένα άτομο θέλει να πάρει προαγωγή σε μια δουλειά και το λέει σε ένα συνεργάτη του στο πρωινό διάλειμμα. Μέχρι το μεσημεριανό, όλο το τμήμα ξέρει τα σχέδια του. Θα έπρεπε αυτός ο εργαζόμενος να είναι πιο συνετός; θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός και να είχε προβλέψει πως ο συνεργάτης του δε θα κρατούσε το στόμα του κλειστό;
Η απάντηση είναι και ναι και όχι. Είναι όχι επειδή σύμφωνα με την νευροβιολογία, είμαστε προγραμματισμένοι να εμπιστευόμαστε τους συνανθρώπους μας. Αυτό εξηγήθηκε σε μια μελέτη που εκδόθηκε στο περιοδικό Neuroscience όπου δείχνει πως η εμπιστοσύνη είναι θεμελιώδης στην κοινωνική ζωή, επειδή αλλιώς αν φοβόμασταν ότι θα προδοθούμε όλη την ώρα, αυτό θα ήταν πολύ αγχωτικό και τραυματικό για εμάς.
Από την άλλη είναι ναι επειδή, μερικές φορές δεν είμαστε προσεκτικοί ή να το θέσω αλλιώς δεν είμαστε τόσο καλοί στο να εφαρμόζουμε τους τρεις κανόνες που καθορίζουν την δυναμική της εμπιστοσύνης ή την αναζήτηση για ένα έμπιστο φίλο. Εδώ θα βρείτε πώς να τους εφαρμόσετε:
ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ Ή ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΡΙΑ
Όταν έχετε αμφιβολίες, να είστε προσεκτικοί. Ωστόσο, αυτό που μας συμβαίνει συνήθως είναι ότι ο ενθουσιασμός από μια νέα κατάσταση μας κάνει να ανοιχτούμε πολύ, σε σημείο να μοιραζόμαστε τις λάθος πληροφορίες με τους λάθος ανθρώπους. Είναι ορθό να είμαστε προσεκτικοί και να εφαρμόζουμε αυτές τις απλές αρχές:
● Η αξιοπιστία είναι αναμφίβολα ο ακρογωνιαίος λίθος. Εμπιστευθείτε τις επιθυμίες και τα όνειρα σας σε αυτούς που σας έχουν δείξει σε άλλες περιπτώσεις πως μπορείτε να τους εμπιστευθείτε, σε ανθρώπους που δε θα σας κρίνουν και πάντα θα σας αποδέχονται γι αυτό που είστε.
● Μια αληθινή συναισθηματική σύνδεση. Αυτή η δεύτερη διάσταση πάντα μας αναγκάζει να εμπιστευτούμε αυτούς τους ανθρώπους που έχουμε μια αληθινή και χρόνια συναισθηματική σχέση, οι οποίοι είναι οι φίλοι μας, ή οικογένεια ή ο σύντροφός μας.
● Η τελευταία αρχή έχει να κάνει με την συναισθηματική και γνωστική ενσυναίσθηση. Δεν είναι αρκετό απλώς να μεταφέρουμε τις ελπίδες, τα όνειρα και την ευτυχία μας. Θέλουμε επίσης να καταλάβει ο άλλος τι σκεφτόμαστε και να μπορεί να κατανοήσει την αντίληψη μας.
Φυσικά , μερικές φορές ακόμα και αν εφαρμόσουμε αυτές τις τρεις αρχές, το άτομο μπορεί να μας απογοητεύσει. Μπορεί ακόμα να είναι ο παιδικός φίλος που θα μας προδώσει ή ένας συγγενής ο οποίος θα αντιδράσει με ένα τρόπο που ποτέ δεν περιμέναμε. Το να ξέρουμε πως να αντιδράσουμε σε αυτές τις καταστάσεις θα μας βοηθήσει πολύ.
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΠΟΙΟΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΟΥΝ
Οι άνθρωποι μας απογοητεύουν, αλλά κάποιες φορές τους απογοητεύουμε κι εμείς. Όλοι μπορούμε να μεταφέρουμε, αν προσπαθήσουμε πολύ την αίσθηση ότι είμαστε τέλειοι αλλά κάνουμε και λάθη. Επομένως, με τον καιρό αναπτύσσουμε μια συγκεκριμένη φρόνηση, καλές πρακτικές βασισμένες στη διακριτικότητα και περιορισμένες αλλά με μια σοφή εγγύτητα για τους ανθρώπους οι οποίοι είναι πιο ιδιαίτεροι για εμάς. Αυτοί που είναι μαζί μας σε κάθε βήμα μας: και στις καταιγίδες και στις λιακάδες.
«Το να τους εμπιστευόμαστε όλους είναι ανόητο αλλά το να μην εμπιστευόμαστε κανέναν είναι αφελές.» -Γιουβενάλης
Η σοφία του να καταλάβουμε με ποιον θα πρέπει και με ποιον δεν θα πρέπει να μοιραστούμε ορισμένες πληροφορίες έρχεται με τον καιρό και την εμπειρία. Σιγά-σιγά θα καταλάβουμε ποιοι είναι ειδικοί στο να κόβουν τα φτερά των άλλων και αυτούς που είναι ικανοί να καταστρέψουν τα όνειρα των άλλων έτσι ώστε κανείς να μην είναι πιο σημαντικός από εκείνους. Γι αυτούς τους ανθρώπους είναι ιεροσυλία αν τολμήσουμε να είμαστε πιο ελεύθεροι, πιο ικανοί και πιο χαρούμενοι από αυτούς.
Ο χρόνος επίσης θα μας διδάξει πως είναι καλύτερο να είμαστε διακριτικοί και προσεκτικοί με τα λόγια μας και να αγωνιζόμαστε για τα όνειρα μας με αποφασιστικότητα στη σιωπή. Την ίδια στιγμή το να αγνοούμε και την έγκριση των άλλων και την πιθανή κριτική ή σχόλια που μπορεί να γίνουν κάποια στιγμή θα μπορούσε να είναι εμπόδιο για τον δρόμο μας. Ας μάθουμε λοιπόν πως να επιλέγουμε ποιους θα εμπιστευτούμε, χωρίς να ξεχνάμε πως είναι η δική μας αυτοπεποίθηση που μας φέρνει πιο κοντά στους υψηλότερους και στους πιο γενναίους στόχους μας.
Ενδιαφέροντα
Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;
Η μουσική είναι παντού. Υπάρχουν λίγες καταστάσεις και στιγμές στην καθημερινότητά μας στις οποίες η μουσική δεν παίζει σημαντικό ρόλο. Είτε αθλείστε, οδηγείτε, περπατάτε ή ψωνίζετε – αν δεν χρησιμοποιούμε τα ακουστικά μας μόνοι μας, η μουσική υπόκρουση παίζει εξωτερικά. Η μουσική είναι ο παλμός κάθε πάρτι, όπου η επιλογή της λίστας αναπαραγωγής μπορεί να δώσει τον τόνο για ολόκληρη την εκδήλωση. Από έξω, η μουσική βιομηχανία μπορεί να φαίνεται διαφορετική, με αστέρια όπως ο Drake, η Lady Gaga ή οι Coldplay να γίνονται πρωτοσέλιδα κάθε μέρα. Και όμως, μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι αυτό δεν συνέβαινε πάντα και ότι η ποικιλομορφία στον κόσμο της μουσικής μπόρεσε πραγματικά να καθιερωθεί μόνο τα τελευταία χρόνια. Χάρη στο Spotify and Co., η μουσική είναι πάντα κοντά μας και προσβάσιμη από οπουδήποτε. Γιατί όμως μας αρέσει ακριβώς η ποικιλόμορφη πλευρά της μουσικής και γιατί είναι τόσο σημαντική η διαφοροποίηση;
Η μουσική δεν είναι περιχαρακωμένη
Η μουσική δεν είναι μόνο διασκεδαστική, έχει επίσης πολλά οφέλη και μας βοηθά να αναπτυχθούμε και να αναπτυχθούμε. Η μουσική παίζει ιδιαίτερο ρόλο, ειδικά όσον αφορά τα συναισθήματα και τις διαθέσεις. Μέσα από τη διαφοροποίηση της μουσικής, τελειώνει η περιχαράκωση. Διαφορετικά συναισθήματα και συναισθήματα μπορούν να μεταδοθούν μέσω της μουσικής. Η μουσική είναι φτιαγμένη για όλους και δεν σκέφτεται σε ομάδες. Αλλά ακόμη και αυτή η εξέλιξη συνεχίζεται, επειδή οι παραγωγοί εξακολουθούν να αναφέρουν ότι αποκλείονται από ορισμένους τομείς της μουσικής βιομηχανίας λόγω υποθέσεων με βάση την εθνικότητά τους.
Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που όλοι μπορούν να καταλάβουν. Συνδέει ηπείρους και ξεπερνά αποστάσεις και πολιτισμούς. Φτάνει στα βάθη των ανθρώπων μοιράζοντας ένα συναίσθημα, μια εμπειρία, μια ιδέα που πυροδοτεί μια εσωτερική κίνηση. Και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος, η διαφοροποίηση της μουσικής.
Μουσική που σπάει με τη φόρμα
Μια συνταγή επιτυχίας στον κόσμο της μουσικής είναι να ρισκάρεις τη μουσική. Οι ερμηνευτές και οι καλλιτέχνες που είναι διαφορετικοί φαίνονται όλο και πιο επιτυχημένοι. Όσοι τολμούν να επανεφεύρουν τον εαυτό τους και τον κόσμο της μουσικής γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς.
Μια ποικιλόμορφη κοινωνία
Η σημασία της διαφοροποίησης της μουσικής φαίνεται και από την εξέλιξη της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Θέματα που γίνονται όλο και πιο παρόντα βρίσκονται επίσης όλο και περισσότερο στον κόσμο της μουσικής. Αστέρια όπως η Demi Lovato βγαίνουν ως μη δυαδικά και η Billie Eilish ενσαρκώνει επίσης τα φωτεινά χρώματα της κοινωνίας. Και με επιτυχία: χάρη σε αυτή τη μουσική , οι άνθρωποι αισθάνονται κατανοητοί και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα μέρος όπου ο καθένας μπορεί να είναι όπως θέλει.
Μουσική στο iGaming
Το πόσο διαδεδομένη είναι η μουσική δείχνει το ερώτημα: Πού δεν είναι η μουσική; Σχεδόν κανένας τομέας της ζωής μας δεν μπορεί να φανταστεί κανείς χωρίς μουσική. Ακόμη και στον κόσμο των βίντεο κουλοχέρηδων αμέτρητων βιβλιοθηκών τυχερών παιχνιδιών, η μουσική είναι ένα ουσιαστικό συστατικό. Ενώ υπάρχουν κουλοχέρηδες με θέμα τη μουσική, όπως το Music Stage, σε άλλα παιχνίδια η μουσική είναι ένα σημαντικό υπόβαθρο και παρέχει ενθουσιασμό και επιπλέον αδρεναλίνη. Η μουσική παρέχει επίσης τη σωστή αίσθηση στις ζωντανές στοές.
Χάρη στη μουσική
Έτσι, στο τέλος είναι απαραίτητο μόνο να ευχαριστήσουμε τη μουσική. Για τα συναισθήματα που νιώθουμε χάρη σε εκείνη και τις καταστάσεις που την κάνουν πολύ πιο έντονη. Τι θα ήμασταν χωρίς τη μουσική;
Ενδιαφέροντα
Mανούλες σταματήστε να αυτοθυσιάζεστε για τα παιδάκια σας τα καταστρέφετε.
Στο’ πα και στο ξαναλέω πως κάπου εκεί στις οδηγίες χρήσης ενός τεστ εγκυμοσύνης που αναφέρεται… «Αν εμφανιστούν οι μπλε γραμμούλες.. δηλαδή αν είστε έγκυος.. επισκεφτείτε τον γυναικολόγο σας» θα έπρεπε να υπήρχε υποσημείωση… επισκεφτείτε και τον ψυχολόγο σας!!
Δεν μπορείς να ακούς μα ούτε και να εξηγήσεις πως ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην ζωή σου, η ίδια σου η μάνα, που σε ‘φερε στην ζωή, που θυσιάστηκε και θυσιάζεται για να ‘σαι συ καλά, που έκανε στην άκρη όλη της τη ζωή να μπει η δική σου μπροστά, πως εκείνη; πως μπορεί εκείνη να ναι η πηγή της δυστυχία σου. Δεν το χωρά ο νους σου και ούτε να το ακούς δεν θες….
Μα αυτή η αυταπάρνηση της μανούλας σου θα κάνει με τόση μαεστρία την δική σου την ψυχούλα να γεμίζει τύψεις και ενοχές κάθε που θα σηκώσεις κεφάλι από τα πρώτα σου χρόνια… γιατί η μαμά επειδή σε αγαπάει τα κάνει όλα δεν την λυπάσαι; Κάνε αυτό που σου λέει αμέσως… Κοίτα, κοιτά πόσο την ταλαιπωρείς, κοιτά αναίσθητο παιδί που δεν καταλαβαίνεις πως όλα για σένα γίνονται.
Και έτσι εσύ καημένο μου παιδάκι και εγωκεντρικό γίνεσαι και υποτακτικό σε πάσα μορφή εξουσίας. Και στην αγάπη αρχίζεις να αισθάνεσαι υπόχρεος γιατί κάποιος κόβει κάτι από κείνον για να το δώσει σε σένα, δεν υπάρχει εκεί μονό για σένα και αναρωτιέσαι, άραγε την αξίζεις αυτή την αγάπη, άραγε υπάρχει πραγματικά κάτι μονό για μένα;;
Θυσιάζομαι για σένα λέει η μανούλα που πρέπει με το που θα μάθει πως θα σε φέρει στον κόσμο να ψυχαναλυθεί!
Να βρει το νόημα της δικής της ζωής να μην το γυρέψει μέσα από την δική σου την ζωή γιατί αλίμονο σου…
Δεν θα μάθεις ποτέ ποιος πραγματικά είσαι αφού θα μεγαλώνεις με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιήσεις αυτό που θα θελε να ναι η ίδια σου η μανούλα, θα σε φτιάξει έτσι ώστε να γίνεις αυτό που ‘θελε εκείνη και θα το δουλέψει πολύ από τότε που θα πας στα πρώτα σου σχολεία και αν εσύ αντισταθείς γιατί κάτι μέσα σου κλωτσήσει και δεν σου κάνει ετούτο το κουστούμι θα ακούσεις πως όλα γίνονται για το καλό σου και πως αυτό πρέπει να γίνει γιατί η μαμά κάνει αγώνα μεγάλο για να σου παρέχει όλα αυτά που εσύ πετάς και λες πως δεν τα θες κακομαθημένο!
Αγενέστατο παιδί και αχάριστο…. που δεν αναγνωρίζεις τίποτα…
Κοίτα με πόση δεξιοτεχνία, πόσο ύπουλα και χωρίς να το καταλάβεις, εσύ είσαι το πρόβλημα, εσύ έχεις τα προβλήματα που δεν καταλαβαίνεις τι είναι όλο αυτό που στήθηκε για σένα χωρίς εσένα;;
Γιατί ποιος είσαι εσύ άλλωστε…. Ποτέ σου δεν θα μάθεις.. Μόνο αν κάποια στιγμή τα καταθλιπτικά συμπτώματα ή το άγχος σε οδηγήσουν στον ψυχαναλυτή!
Και πάλι θα σου πάρει λίγο χρόνο πουλάκι μου μα την στιγμή που θα ανακαλύψεις ποιος είσαι θα ναι σαν σου κόλλησαν δυο φτερά στην πλάτη σαν αυτά που χουν οι άγγελοι και θα σαι ελεύθερος πια να πετάς.. θα είσαι εσύ ο γνήσιος και μοναδικός εαυτός σου και θα μπορείς να πετάς, να ανάπνεες και να απολαμβάνεις !
Την ζωή που σου ανήκει και που εσύ θα δημιουργήσεις.
Μπαρκάτσα Άρια, Ψυχολόγος
Ενδιαφέροντα
Όσα δώσεις στο παιδί σου μέχρι τα 6, καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή του!
Έρευνες, μελέτες και σιγά σιγά η εμπειρία των προηγούμενων γενεών πιστοποιούν πια πως τα 6 πρώτα χρόνια ζωής ενός παιδιού προδιαγράφουν το μέλλον του.
Η υγιεινή διατροφή, τα πλούσια ερεθίσματα αλλά κυρίως η αγάπη των γονιών, ειδικά σε αυτά τα σημαντικά 6 χρόνια της ζωής, είναι ικανά ακόμα και να απενεργοποιήσουν τα γονίδια εκείνα που σχετίζονται με κάθε είδους ασθένεια, σωματική ή ψυχική. Τα νέα στοιχεία, κάνουν σκόνη την θεωρία που θέλει τα γονίδιά μας να είναι αυτά που κάνουν καθολικό κουμάντο. Τώρα ξέρουμε πως το περιβάλλον και ο τρόπος που μεγαλώνουμε είναι αυτά που μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας. Αυτό δεν σημαίνει πως τα γονίδια δεν παίζουν το ρόλο τους, δεν ορίζουν όμως μόνο αυτά τη εξέλιξη της προσωπικότητάς μας.
Όπως και να έχει, το βασικό είναι πως επιβεβαιώνεται αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν: πως η προσοχή, η αγάπη και η φροντίδα που δίνουμε σε ένα παιδί από τα πρώτα χρόνια της ζωής του καθορίζει σε τεράστιο βαθμό τη ζωή τους και ουσιαστικά αποτελεί ένα σημαντικό κληροδότημά μας προς εκείνα.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής του το παιδί είναι όπως το μαλακό κερί, όπως το μαργαριτάρι, όπως η ζωγραφική, όπως η κατασκευή των αγαλμάτων. Κατ’ επέκτασιν, οι γονείς γίνονται ζωγράφοι, καλλιτέχνες, αγαλματοποιοί και κατασκευάζουν αυριανούς ανθρώπους.
Παλαιότερα τα παιδιά αντιμετωπίζονταν ή αδιάφορα ή στην καλύτερη περίπτωση ως μικρογραφία ενήλικα. Στην πορεία, άρχισε να αντιμετωπίζεται με μεγάλη προσοχή, γιατί το σημερινό παιδί είναι ο πρόδρομος του αυριανού ενήλικα. Το ψυχικά υγιές παιδί έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι αύριο ένας υγιής ενήλικας. Αντίστοιχα, το κακοποιημένο και τραυματισμένο παιδί έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι αύριο ένας προβληματικός, αντικοινωνικός και παραβατικός ενήλικας. Η ανατροφή και η διαπαιδαγώγηση του παιδιού από τα πρώτα χρόνια της ζωής του είναι μια υπερβολικά υπεύθυνη, επίπονη, χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία η οποία απαιτεί την ευαισθητοποίηση των γονέων, την αυταπάρνησή τους και την υπομονή τους. Πέρα από το ότι ολοκληρώνει τη μητέρα και τον πατέρα ως άτομα, προδιαγράφει τις σχέσεις των ανθρώπων του αύριο.
Ο πιο εκδηλωτικός τρόπος να μεταδώσουμε την αγάπη μας στο παιδί είναι η σωματική επικοινωνία. Κι όταν λέμε σωματική επικοινωνία, εννοούμε ένα χάιδεμα, ένα αγκάλιασμα, το ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη ή και ένα απλό άγγιγμα του παιδιού. Το παιδί που μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου οι γονείς χρησιμοποιούν την οπτική και σωματική επικοινωνία, αισθάνεται άνετα με τον εαυτό του και με τους άλλους, και συνεπώς, θα είναι αγαπητό και θα έχει αυτοσεβασμό. Κατ’ αυτό τον τρόπο το παιδί μπορεί να γεμίσει το συναισθηματικό του δοχείο. Επίσης, η συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού και η συναισθηματική στήριξη στη σύζυγό του ενισχύει σημαντικά τη συζυγική και οικογενειακή αρμονία, ενισχύοντας τους δεσμούς τόσο με το παιδί όσο και με τη σύντροφό του.
“Ιδανικοί” γονείς θεωρούνται, όσοι συνδυάζουν την έκδηλη στοργή και την ενθάρρυνση για αυτονομία. «Το πολύ μικρό παιδί μπορεί να έχει ανάγκη από τη συνεχή φροντίδα, όσο μεγαλώνει όμως, ο γονιός οφείλει να το απελευθερώνει σιγά – σιγά, χωρίς να διακόπτεται η αμοιβαία αγάπη και να το οδηγεί στη συναισθηματική και πνευματική ανεξαρτησία. Η γονεϊκή αγάπη που πνίγει τα παιδιά, τη στιγμή που αυτά έχουν ανάγκη να βγουν εξω από την οικογενειακή “φωλιά”, μοιάζει με τα δέντρα που φυτεύουμε, για να προστατεύσουμε το σπίτι από τον ήλιο και που, τελικά, μεγαλώνουν τόσο πολύ και ευδοκιμούν τόσο, ώστε πρέπει να τα κλαδέψουμε, αν δεν θέλουμε να πεθάνουμε από ασφυξία».
Όσα κάνουμε, όσα λέμε, από ένα απλό νανούρισμα, μέχρι ένα χαδί, από ένα «μη» μέχρι ένα «μπράβο» στο πρώτο δειλό βήμα, καταγράφονται στο μυαλό και την ψυχή του παιδιού. Και παρόλο που ως ενήλικες αδυνατούμε να χρησιμοποιήσουμε σε συνειδητό επίπεδο όλες τις πληροφορίες εκείνες που συλλέξαμε στην πρώιμη παιδική ηλικία, αυτές οι μνήμες είναι υπαρκτές και ασκούν πάνω μας επιρροή σε ασυνείδητο επίπεδο.
Γι’ αυτό οφείλουμε σαν γονείς να γεμίσουμε τον κόσμο του τόσο μικρού αυτού ανθρώπου με όμορφες εικόνες και τρυφερά συναισθήματα, ώστε όταν έρθει ο καιρός να «ανασύρει» όλο αυτό του υλικό για να προχωρήσει, να «βρει» στοιχεία που θα τον κάνουν έναν μαχητή της ζωής και όχι ένα φερέφωνο των γονεικών προσδοκιών.
Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;
Όσο αφήνεις το παρελθόν να σε στοιχειώνει, τόσο λιγότερο θα απολαμβάνεις τη ζωή σου
Τάσος Λειβαδίτης: «Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη»
Δε κλαίω γιατί είμαι αδύναμος! Κλαίω γιατί είμαι ζωντανός!
