Σχέσεις
Ο χωρισμός ήταν και παραμένει ζόρικη απόφαση…
Της Ελένης Αλεξανδροπούλου.
Όλοι έχουμε αναρωτηθεί! Είναι από εκείνες τις φορές που θέλεις να πιάσεις το πόμολο με δύναμη, να ανοίξεις την πόρτα με μανία και βγαίνοντας να τη χτυπήσεις τόσο δυνατά που να μη σε νοιάζει αν γκρεμίστηκε ο τοίχος πίσω σου! Ή μάλλον για την ακρίβεια θα έσκαγες και ένα μικρό γελάκι αν γκρεμιζόταν, αφού δεν πρόκειται να ξαναγυρίσεις!
Τα σενάρια που γράφονται σε μια ιστορία με αυτή την εισαγωγή – είτε είσαι άντρας, είτε είσαι γυναίκα, είτε φταις, είτε δε φταις, είναι τα εξής:
Στο πρώτο σενάριο, φεύγεις και ο άλλος σε κυνηγάει… η συνέχεια όμως εξαρτάται από τον πρωταγωνιστή. Πόσο αποφασισμένος ήταν όταν έκανε αυτή τη κίνηση; Μήπως το έκανε για να κόψει αντιδράσεις;
Στο δεύτερο σενάριο, φεύγεις και ο άλλος δε σε κυνηγάει… Παρόλο που εσύ θα ήθελες, γιατί μεταξύ μας τώρα, το έκανες εν βρασμώ ψυχής! Και τώρα; Τίποτα… σκύβεις το κεφάλι και προχωράς, Και εδώ η συνέχεια εξαρτάται από τον πρωταγωνιστή. Θα γυρίσει πίσω ζητώντας συγγνώμη για τη μη πρέπουσα συμπεριφορά του; Ή θα τη στηρίξει γιατί στην πραγματικότητα έκανε αυτό που ήθελε και ας θίχτηκε λιγάκι ο εγωισμός του που ο άλλος δε τον κυνήγησε;
Στο τρίτο σενάριο, κανείς δε θα κυνηγήσει κανένα! Έλα τώρα… παιδιά είμαστε; Και οι δύο περίμεναν την αφορμή για να τελειώσει, τώρα που αυτή δόθηκε, ούτε γάτα ούτε ζημιά!
Στο τέταρτο σενάριο… αυτή η εισαγωγή απλά συνέβη στη φαντασία μας! Γιατί ενώ θέλαμε να πράξουμε έτσι, τελευταία στιγμή κάτι μας κράτησε πίσω και τελικά δεν ακουμπήσαμε ποτέ το πόμολο της πόρτας για να την ανοίξουμε! Είναι η απόφαση που καλούμαστε να πάρουμε και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για το αν πρέπει και για το αν είναι τελικά η σωστή… και έτσι μένουμε… ή τουλάχιστον μείναμε για τώρα… ή μείναμε για άλλη μια φορά…
Δεν είναι εύκολος ο χωρισμός… Ισχύει… Εκείνη την καταραμένη στιγμή, εμφανίζονται όλα… Εμφανίζονται οι ανασφάλειες για το αν θα βρούμε κάτι καλύτερο, κάποιον άλλον που να μας αγαπήσει το ίδιο ή περισσότερο, κάποιον που να ταιριάξουμε. Εμφανίζεται η συνήθεια, ειδικά αν είμαστε πολλά χρόνια μαζί. Εμφανίζεται η ψυχολογική κούραση άλλης μίας λάθους επιλογής. Εμφανίζεται η αγάπη και ας έχει τελειώσει ο έρωτας προ πολλού. Εμφανίζεται ο έρωτας, γιατί είμαστε ακόμα ερωτευμένοι και δε θέλουμε να χάσουμε τον άλλον. Εμφανίζεται η προσπάθεια και ας έχουμε ήδη προσπαθήσει αρκετά. Εμφανίζονται οι τύψεις, διότι σαφώς φταίνε και οι δύο αλλά τελικά μήπως η δικιά μας μεριά λίγο περισσότερο;
Εμφανίζονται τα παιδιά… και αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι για να διαχειριστούμε και να αποφασίσουμε : Μένουμε ή φεύγουμε;
Τα παιδιά, τα οποία χρειάζονται και τα δύο πρότυπα. Τα παιδιά, τα οποία όσο μεγαλώνουν συνηθίζουν πιο δύσκολα σε μία κατάσταση που αλλάζει. Τα παιδιά, τα οποία θα προτιμούσαν τους γονείς τους μαζί και αγαπημένους… Στηνπερίπτωση όμως που δεν τραβάει άλλο, θα προτιμούσαν την ησυχία και την ηρεμία από μια φασαρία που διαρκεί συνέχεια! Θα προτιμούσαν να έβλεπαν τους γονείς τους ευτυχισμένους και ας ζούσανε και χώρια. Τα παιδιά, τα οποία εμπλέκονται σε αδιέξοδα άθελα τους. Δεν ισχύει ο μύθος πως τα παιδιά των χωρισμένων γονιών δεν είναι ευτυχισμένα… δεν ισχύει η δικαιολογία που βρίσκουμε για να πιαστούμε από αυτά.
Και σίγουρα δεν είναι καθόλου εύκολος ένας χωρισμός, και οπωσδήποτε αλλάζουν πολλά στη ζωή μας, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παιδιά. Τί γίνεται όμως αν έχουμε μπει ήδη σε αυτό το τρυπάκι; Σε ένα τρυπάκι που τελικά είναι θέμα χρόνου και εμείς απλά το παρατείνουμε;
Και πόσο πιο εύκολο είναι να καθόμαστε σε μία σχέση που δε μας ικανοποιεί και δε μας γεμίζει, από το να πάρουμε την απόφαση να ανοίξουμε μια πόρτα; Και ναι η απόφαση για το πως θα την κλείσουμε τελικά να βρίσκεται στο χέρι το δικό μας!
- Όποιος με άγγιξε μετά από σένα, δεν κατάφερε να σε σβήσει. - 3 May 2017
- Αυτός ο άνθρωπος, κορίτσι μου, δεν κάνει για σένα. - 15 February 2017
- Χρειάζομαι μια δεύτερη ευκαιρία. Μη φύγεις… - 8 February 2017
- Είναι πανάκριβο σου λέω ν’αγαπάς. - 25 January 2017
- Σε αυτόν τον κόσμο μας έφαγε η πολλή «σοβαρότητα». - 18 January 2017
- Εκείνοι οι δήθεν που το παίζουν καλλιεργημένοι. - 11 January 2017
- Τα όνειρα απαιτούν φαντασία, ιδέες και ξεβόλεμα. - 4 January 2017
- Ας πιούμε σε εκείνες τις στιγμές που αγάπησες κι αγαπήθηκες. - 28 December 2016
- Αυτό που σε κρατάει άυπνη τις νύχτες θα περάσει, πίστεψέ με… - 7 December 2016
- Με λένε εγωισμό και δεν αντέχω άλλο κρίμα στο λαιμό μου. - 30 November 2016
Σχέσεις
Όσο αφήνεις το παρελθόν να σε στοιχειώνει, τόσο λιγότερο θα απολαμβάνεις τη ζωή σου
Όταν σκεφτόμαστε συνεχώς πράγματα από το παρελθόν μας, είτε αναπολώντας τα, είτε αναθεωρώντας τα, εγκλωβιζόμαστε σε μία παγίδα που μας κρατάει πίσω. Δεν δίνουμε αξία στο παρόν μας και έτσι δεν μπορούμε να χαρούμε τις εμπειρίες που βιώνουμε καθημερινά.
Η ζωή δεν είναι ένα ημερολόγιο γεγονότων που χρειάζεται ξεφύλλισμα από έναν παθητικό αναγνώστη, αλλά μία αρένα δραστηριοτήτων που πάντα έχει κάτι να μας τραβήξει το ενδιαφέρον. Το βέλος της ζωής δεν δείχνει ποτέ προς τα πίσω, δείχνει πάντα μπροστά.Έτσι, είναι ανώφελο κάποιος να κολλάει τη σκέψη του στο παρελθόν ή στο μέλλον σα να μην υπάρχει το “εδώ” και το “τώρα”.
Φυσικά, οι αναμνήσεις είναι εγγενές μέρος της ζωής και συχνά αναπόφευκτες. Είναι ένας τρόπος να μένουμε κοντά στα πρόσωπα που αγαπάμε και σε όσα είμαστε παθιασμένοι. Είναι το συστατικό της προσωπικής μας ταυτότητας και του χαρακτήρα μας. Είναι οι ρίζες βαθιά μέσα στον πυρήνα του εαυτού μας.
“Τό χθες δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ανάμνηση του σήμερα, και τo αύριο, τo όνειρο του σήμερα”
-Kahlil Gibran-
Οι μνήμες είναι συχνά κάτι το απατηλό μιας και είναι φτιατσιδωμένες από τα γεγονότα του παρόντος και έτσι πέφτουν στη φάκα του νου. Η διαφορά ανάμεσα στις ψεύτικες και τις γνήσιες αναμνήσεις μοιάζει με τον τρόπο που ξεχωρίζουν τα φο-μπιζού από τα πραγματικά κοσμήματα, τα φο-μπιζού μοιάζουν αληθινά επειδή αστράφτουν πιο έντονα.
Η μνήμη μοιάζει με ένα όχι τόσο έξυπνο σκύλο που όταν του πετάξεις ένα ραβδί θα σου φέρει ένα διαφορετικό που βρίσκεται πιο δίπλα.
“Να ζείτε την κάθε μέρα της ζωής σας”
Η ζωή θα ήταν αδύνατη αν θυμόμασταν όλα όσα μας έχουν συμβεί
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν σε μία συνέντευξή του στο παρελθόν είχε ερωτηθεί τι κάνει όταν του έρχεται μία νέα ιδέα. Αν για παράδειγμα την καταγράφει σε ένα χαρτί ή σε κάποιο συγκεκριμένο σημειωματάριο. Απάντησε αποφασιστικά πως «Όταν έχω μια νέα καταπληκτική ιδέα, δεν τη ξεχνώ εύκολα». Και αυτή είναι η αλήθεια. Όταν κάτι μας συγκινεί σχεδόν αδύνατο να το ξεχάσουμε.
Έτσι, θυμόμαστε όσα είναι πραγματικά σημαντικά για μας και μας συναρπάζουν, γιατί ενεργοποιούνται οι περιοχές και οι νευρωνικές συνδέσεις του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη διατήρηση αυτής της μνήμης.
Το πρόβλημα ανακύπτει όταν ο εγκέφαλος διατηρεί έντονα αναμνήσεις που θα πρέπει να ξεχάσουμε, γιατί δεν μας κάνουν καλό. Και ακριβώς αυτή η σήμανση συγκεκριμένων αναμνήσεων που επιθυμούμε να σβήσουμε είναι ο μηχανισμός που τις κρατά ζωντανές στο μυαλό μας.
Όπως πρεσβεύει και η μέθοδος της αντίστροφης ψυχολογίας, η διαδικασία της λήθης ξεκινά όταν αντίστοιχες καινούργιες μνήμες αντικαθιστούν τις παλιές μη επιθυμητές. Έτσι στο τέλος, όταν το μυαλό ανακτά μνήμες του παρελθόντος, έχει κάτι πιο φρέσκο να φέρει μπροστά μας!
“Πρέπει να ζουμε στο παρόν, να αναβαθμίζουμε τον εαυτό μας σε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά μας, να κερδίζουμε την αιωνιότητα κάθε στιγμή. Μόνο οι ανόητοι κάθονται στο νησί που κρύβει το θησαυρό κοιτώντας από μακριά άλλες παραλίες. Όπως δεν υπάρχουν άλλα νησιά για μας, έτσι υπάρχει μόνο μία ζωή που καλούμαστε να ζήσουμε.”
Η ανάμνηση μοιάζει με άρωμα που κρατά για πολύ
Οι απολαύσεις είναι λουλούδια που ανθίζουν όταν ζούμε τη ζωή μας, την παίρνουμε στα χέρια μας και τη γευόμαστε. Οι ευχάριστες αναμνήσεις είναι εκείνες που συνέβησαν τις στιγμές που έπρεπε και που δεν ξεχείλωσαν πέρα από τα όριά τους μη αφήνοντας να γευτούμε καινούργιες στιγμές.
Δεν θυμόμαστε γεγονότα στην ολότητά τους παρά μόνο συγκεκριμένες στιγμές, γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει να έχουμε βιώματα και εμπειρίες ξανά και ξανά. Ο πλούτος της ζωής βρίσκεται στις αναμνήσεις που συνεχίζουμε να κάνουμε και επιλέγουμε να κρατάμε. Μερικές φορές είναι δύσκολο να τολμήσουμε νέες εμπειρίες, ειδικά αν είμαστε κολλημένοι και περιχαρακωμένοι στη ζώνη άνεσης μας. Ωστόσο, αν θέλουμε να έχουμε ευχάριστες αναμνήσεις θα πρέπει να ζούμε μία έντονη ζωή.
Μολονότι, έχουμε ένα απτό και ικανό φυσικό σώμα και με τις αισθήσεις μας μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με το εξωτερικό κόσμο και να τον καθορίσουμε όπως θέλουμε, εγκλωβιζόμαστε σε όσα μας λέει το μυαλό μας και η εσωτερική μας φωνή. Παρ’ όλο αυτό, θα πρέπει να πάρουμε μια απόφαση. Είτε Θα περάσουμε τη ζωή μας αναμασώντας όσα μας συνέβησαν στο παρελθόν και ενθυμούμενοι τις άσχημες εμπειρίες που είχαμε, είτε θα πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας, θα ζήσουμε νέες εμπειρίες και φυσικά θα ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Μόνο αν τολμήσουμε κάτι τέτοιο, θα μπορέσουμε να απολαύσουμε την ύπαρξή μας.
Το κλειδί για να βιώνουμε περισσότερο είναι να σκεφτόμαστε και να αναπολούμε το παρελθόν λιγότερο και να περιορίζουμε τις προσδοκίες που περιμένουμε να υλοποιηθούν στο μέλλον. Να αποδεχτούμε αυτά που έχουμε στο εδώ και στο τώρα και τίποτα περισσότερο. Να ζούμε τις στιγμές μας εμποδίζοντας τους εαυτούς μας να αποπροσανατολιστούν από τις παγίδες που βάζει το μυαλό.
Εν τέλει, ο προορισμός μας είναι να ζήσουμε, όμως καταλήγουμε να ζούμε ελάχιστα. Είναι η ώρα να αντιστρέψουμε αυτόν τον κανόνα. Η ευτυχία δεν βρίσκεται σε άλλο τόπο και χρόνο, αλλά στο παρόν στο εδώ και στο τώρα. θυμάστε πάντα.
Πηγές: share24.gr / Spirit Alive Εικόνα: Johnny Palacios Hidalgo paint
Σχέσεις
Τάσος Λειβαδίτης: «Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη»
Έμαθες να έλκεσαι από τα δύσκολα. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που σε πλήγωναν εύκολα, που δεν δίσταζαν να σου πουν όχι, που δεν σε φρόντιζαν όσο θα ήθελες. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που ενώ γνώριζες ότι δεν είσαι ευτυχισμένος, ευτυχισμένη, παρέμενες και το ονόμαζες σχέση.
Παλιά έλεγες ότι αξίζεις περισσότερα, σταδιακά όμως σταμάτησες να το λες. Τον ξέχασες τον εαυτό σου. Δικαιολογούσες όλες τις συμπεριφορές των άλλων. Έμαθες να εφευρίσκεις δικαιολογίες για όλες τις συμπεριφορές, για όλα τα λόγια, για αυτά που σε πλήγωναν. Έμαθες να λες ότι γίνεσαι πιο δυνατός, πιο δυνατή έτσι.
Έμαθες να προσπαθείς να σώσεις, ακόμα και αυτά που δεν σώζονται. Προσπαθούσες για χρόνια να πείσεις τον εαυτό σου ότι έτσι είναι οι σχέσεις. Δύσκολες, πρέπει πάντα να καταλαβαίνεις τον άλλον, απαιτούν μόνιμα συμβιβασμούς και μόνιμα έπρεπε να προσφέρεις εσύ.
Να σου πω όμως κάτι; Δεν είναι έτσι οι σχέσεις. Έμαθες να αγαπάς όσους πληγώνουν την αγάπη, όσους πλήγωναν εσένα. Ονόμαζες το λίγο πολύ και πάντα δικαιολογούσες. Πάντα έλεγες ότι καταλαβαίνεις τους άλλους και ότι στην αγάπη πρέπει πάντα να ακούμε. Να σου πω όμως κάτι;
Δεν είναι αυτό αγάπη. Στην αγάπη προσφέρουν και οι δύο, νιώθουν και οι δύο, ακούνε και οι δύο, φροντίζουν και θαυμάζουν και οι δύο, ρωτάνε και οι δύο, ενδιαφέρονται και οι δύο, είναι παρόντες και οι δύο, επιδιώκουν και οι δύο, προσφέρουν και οι δύο, θέλουν τη σχέση έμπρακτα και οι δύο.
Δεν πληγώνουν. Δεν μειώνουν. Δεν παραμελούν. Δεν αγνοούν. Δείχνουν, με λίγα ή με πολλά, δεν έχει σημασία. Σέβονται. Και είναι τόσο όμορφο να σε σέβονται, να σε θαυμάζουν, να σου λένε πόσο όμορφος είσαι ή πόσο όμορφο είναι αυτό που έφτιαξες.
Σταμάτησε να δικαιολογείς και να αρκείσαι στα λίγα. Φρόντισε τον εαυτό σου και αγάπησέ τον μέσα από τις επιλογές σου. Μην περιμένεις μία γιορτή για να σου δείξει ο άλλος αν σε αγαπάει. Αγάπη σημαίνει να σου δείχνω καθημερινά ότι αξίζω εγώ να είμαι δίπλα σου.
Ελένη Σολταρίδου – enallaktikidrasi.com
Σχέσεις
Δε κλαίω γιατί είμαι αδύναμος! Κλαίω γιατί είμαι ζωντανός!
Ναι κλαίω. Κλαίω γιατί δεν είναι «ντροπή», επειδή δεν «εκτίθεμαι» όταν το κάνω όπως εσύ υποστηρίζεις. Κλαίω γιατί τα χω καλά με τον εαυτό μου κι έχω μάθει να μην τον καταπιέζω μόνο και μόνο για να μπορώ να εντάσσομαι στην κάθε κοινωνική νόρμα που θέλει τους «δυνατούς» αναίσθητους.
Κλαίω γιατί δεν είμαι αναίσθητος και επιλέγω να μην μηδενίζω τον ανθρώπινο συναισθηματισμό και την πηγαία δύναμη ξεσπάσματος που έχω μέσα μου και που όσο κι αν εσένα σου φαίνεται περίεργο, θέλει πολλά κουράγια να καταφέρεις να βγάλεις προς τα έξω.
Γιατί όταν αυτή η δύναμη απελευθερώνεται μένει εκεί για να σε ξυπνήσει, να σε κινητοποιήσει και να κατευθύνει την συνείδησή σου εκεί που έχεις ξεχάσει πώς να πάς.
Εκεί που είσαι άνθρωπος και εκφράζεσαι με ειλικρίνεια και θάρρος, όχι απέναντι στους άλλους αλλά απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό.
Εκεί που κοιτάς κατάματα την ψυχή σου και της ζητάς παραπονεμένα το λόγο που σ’ αφήνει να ζεις όπως σου λένε οι άλλοι. Εκεί που ο πόνος, η συγκίνηση, η αγανάκτηση , η χαρά είναι και πάλι μέρος του εαυτού σου κι όχι απαγορευμένες, ξεχασμένες καταστάσεις του είναι σου.
Και ναι έφτασα εκεί. Και ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου, μάλλον, ήταν δύσκολο να τον βρω γιατί συνεχώς τον έχανα ψάχνοντάς τον πίσω από καλώς δημιουργημένα, κοινωνικώς αποδεκτά προσωπεία.
Κι όταν τον βρήκα επιτέλους φοβήθηκα, κι άρχισα να τρέχω με πανικό για να μην συνειδητοποιήσω άλλα. Και μακριά από αυτόν έτρεχα κι από όλους τους άλλους, που μου έδιναν ρηχά διδάγματα επιβίωσης και επέμεναν πως είμαι αδύναμος και πως πρέπει να «σκληρύνω» και να κρύψω τον εαυτό μου για να επιβιώσω.
Στο τέλος όμως σταμάτησα. Γιατί ήταν μάταιο και γιατί κουράστηκα. Σταμάτησα αποφασιστικά, γύρισα προς τα πίσω, είδα τον εαυτό μου, του χαμογέλασα, τον πήρα αγκαλιά και μαζί πήραμε τον δρόμο του γυρισμού. Και μαζί ήμασταν πιο δυνατοί απέναντι στους άλλους. Και δυσκολευτήκαμε και συναντήσαμε εμπόδια αλλά δεν είχε πλέον σημασία γιατί είμαι πλέον ζωντανός! Κι όταν αισθάνομαι το κάνω με όλη την έννοια της λέξης!
Κι αν θέλω να κλάψω θα το κάνω, ακόμη κι αν είναι με μια μικρή λεπτομέρεια που με συγκίνησε και βελτίωσε ολιγόλεπτα την βαρετή καθημερινότητα που έχετε δημιουργήσει, και που ευτυχώς πλέον βιώνω ως απλός παρατηρητής. Και ευτυχώς δεν είμαι μόνος μου. Υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα και θα υπάρξουν ακόμη περισσότεροι.
Θα κλάψω γιατί είμαι ζωντανός και αν ο λόγος δεν σας αρκεί και θέλετε κάτι πιο «λογικό», θα κλάψω για σας και τον χαμένο σας συναισθηματισμό. Όχι για να σας θρηνήσω αλλά για να σας κάνω να θυμηθείτε τι θα πει «είμαι ζωντανός».
Σας χαιρετώ,
Ένας ζωντανός άνθρωπος
log splitters
22 January 2022 at 2:39 am
dance shoes that are shiny are the most cool stuff that you could possibly wear**
Kim Lico
28 January 2022 at 10:32 am
Overall I attempt and ingest my mix of Vitamin C from pills. While I’d really like to via a excellent meal plan it can be rather strenous to at all times.
Jaime Aird
30 January 2022 at 2:07 am
Solid post! I actually wasn’t aware of this. It’s refreshing to read because I get so annoyed when writers put no thought into their work. It’s obvious that you know what you’re writing about. I shall definitely visit again!
best mass gainer bulk up quicker with the best supplements
4 February 2022 at 10:19 am
Thanks a lot for sharing this with all folks you actually understand what you’re speaking about! Bookmarked. Please also discuss with my site =). We could have a link alternate arrangement among us!
Jeoffrey Chaturbate
10 April 2022 at 12:59 pm
133102 597401Do you mind if I quote a couple of your posts as long as I give credit and sources back to your internet site? My weblog is within the exact very same location of interest as yours and my visitors would truly benefit from some with the information you give here. Please let me know if this ok with you. Thanks! 197702
สล็อตวอเลท
7 June 2022 at 11:28 am
938728 894852Lastly, got what I was looking for!! Ive genuinely enjoying every small bit of this. Ecstatic I stumbled into this post! and also Ive bookmarked to appear at special data for your blog post. 932486
카지노알본사
22 February 2023 at 6:33 am
283113 624512I surely did not realize that. Learnt a thing new nowadays! Thanks for that. 295453