Connect with us

Ενδιαφέροντα

Όταν γίνεσαι γονιός μαθαίνεις ποιος είσαι.

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Πριν γίνεις γονιός νομίζεις ότι σε ξέρεις.

Ότι έχει κατασταλάξει αυτό το μέσα σου, ότι γνωρίζεις τον εαυτό σου, ότι αυτή που αντικρύζεις στον καθρέφτη, την διαβάζεις σαν ανοιχτό βιβλίο. Και ίσως γι’ αυτό αποφασίζεις να κάνεις παιδί, γιατί νομίζεις ότι σε ξέρεις τόσο καλά.

Και έρχεται το παιδί και ανακαλύπτεις σιγά σιγά ότι είσαι ή γίνεσαι μια άλλη. Ότι αποκτάς ένα καινούριο «εγώ» που άλλοτε σε τρομάζει και άλλοτε το θαυμάζεις ψιθυρίζοντας «καλά, είμαι εγώ αυτή;». Τουλάχιστον εμένα αυτό που μου συνέβη. Και σε άλλες μητέρες-φίλες.

Θυμάμαι ότι ήμουν ατρόμητη.

Ότι δεν υπήρχε κάτι που θα μπορούσε να με φοβίσει, ότι ενώ οι άλλοι κρύβονταν εγώ πήγαινα μπροστά. Τώρα φοβάμαι πολύ. Φοβάμαι για την υγεία μου, θέλω να είμαι καλά για το παιδί μου. Φοβάμαι όταν οδηγώ, τρέχω λιγότερο. Προσέχω τη διατροφή μου. Κοιμάμαι νωρίτερα για να είμαι ξεκούραστη την επόμενη μέρα ώστε να δώσω όσα μπορώ περισσότερα στο παιδί. Ναι, πλέον δεν είμαι καθόλου περιπετειώδης. Προτιμώ την ασφάλεια, την ηρεμία, τη σιγουριά και τα πράγματα που μπορώ να ελέγχω, όσο μπορεί να το πει κανείς αυτό σε μια ζωή γεμάτη εκπλήξεις.

Θυμάμαι ότι κάποτε κοιτούσα περισσότερο τον εαυτό μου.

Δεν θυσίαζα εύκολα τον ελεύθερο χρόνο μου για οτιδήποτε μου ήταν δυσάρεστο. Με προστάτευα από την κούραση, τις αγγαρείες, τις στενοχώριες. Τώρα δίνω απλόχερα τον ελεύθερο χρόνο μου στο μικρό. Όσο κουρασμένη κι αν είμαι, ακόμα κι όταν κλείνουν τα μάτια μου, είμαι εκεί. Και το περίεργο είναι ότι το απολαμβάνω όσο ποτέ.

Θυμάμαι ότι δεν συνεργαζόμουν καλά με τους ανθρώπους.

Ήμουν συγκεντρωτική και δεν ζητούσα ποτέ βοήθεια. Ακόμα και όταν παντρεύτηκα, αυτό ήταν το παράπονο του συζύγου μου. «Νομίζεις ότι μόνο εσύ τα κάνεις όλα καλά» μου έλεγε και είχε δίκιο. Με το παιδί κατάφερα να το ξεπεράσω αυτό. Τον άφησα να συμμετέχει. Δηλαδή δεν τον άφησα, ήταν το αυτονόητό μου. Και έγινε αβίαστα. Έμαθα να τον εμπιστεύομαι και απέβαλα από μέσα μου την ιδέα ότι μόνο εγώ τα καταφέρνω σε όλα. Και δεν το έκανα από ανάγκη, για να βγάλω βάρη από πάνω μου. Το έκανα γιατί αυτό το παιδί δεν το έκανα μόνη μου, και γιατί κατάλαβα πως αυτή την ευλογία του «να δίνεις» και να «φροντίζεις» ένα μωρό όφειλε να την απολαύσει και ο σύζυγός μου.

Θυμάμαι ότι δεν άντεχα τη μητέρα μου ούτε λεπτό.

Όσο καλοπροαίρετα κι αν μου μιλούσε είχα πάντα κάτι να της πω. Ένιωθα ότι με καταπιέζει, ότι με συνθλίβει με την αγάπη της. Ένιωθα ότι ήταν υπερβολική σε όλα της. Νοιαζόταν υπερβολικά, ανησυχούσε υπερβολικά, φρόντιζε υπερβολικά, ταραζόταν υπερβολικά και ανακατευόταν υπερβολικά στη ζωή μου. Τώρα, που ήρθα στη θέση της, τώρα που μπήκα στα παπούτσια της συνειδητοποίησα πόσο την έχω αδικήσει. Και ευτυχώς δεν ήταν αργά και μπόρεσα να της πω πως τώρα κατάλαβα από που πήγαζε όλη αυτό το νοιάξιμο που τότε με έπνιγε. Και εκτός από μάνα, έγινα και καλύτερη κόρη.

Θυμάμαι ότι δεν είχα ποτέ υπομονή.

Όχι μόνο με τους άλλους αλλά και με τον εαυτό μου. Όταν ήρθε το παιδί δεν μπορούσα να φανταστώ που έκρυβα τόση υπομονή. Πώς μπόρεσα να βάλω σε μια σειρά τον ατίθασο εαυτό μου, με τον θηλασμό, τα ωάρια, τον ύπνο του μωρού. Και αργότερα πόση υπομονή έδειχνα με τις γκρίνιες του, τις αυπνίες του, το φαγητό που δεν έτρωγε, τα πρώτα του δόντια, τα πρώτα του βήματα, τις αταξίες του. Φοβόμουν πολύ ότι αυτή η ανυπομονησία θα αποτελούσε ένα αγκάθι στη σχέση με με το παιδί μου. Κι όμως το η «κατανόηση» και η «ενσυναίσθηση» έσβησαν και το παραμικρό ψίγμα ανυπομονησίας από μέσα μου, σε βαθμό που ακόμα απορώ με εμένα.

Μπορώ να αναφέρω δεκάδες παραδείγματα ενός παλιού εαυτού που δεν θα μπορούσαν ποτέ να κουμπώσουν με τον τωρινό μου ρόλο. Ο άνθρωπος που ήμουν δεν υπάρχει πια. Ή μάλλον δεν υπάρχει πια η κακή εκδοχή του παλιού εαυτού μου.

Καθώς έγινα μητέρα ανακάλυψα τι άνθρωπος είμαι. Και παραμένω ένας δύσκολος άνθρωπος. Ωστόσο είμαι ο καλύτερος που θα μπορούσα να γίνω ποτέ. Και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι η μητρότητα δεν είναι ότι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Απλώς βγάζει από μέσα του πολύτιμα στοιχεία που διέθετες, κι ίσως δεν είχες βρει τον λόγο να τα εκφράσεις.

Πηγή

What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Advertisement
5 Comments

5 Comments

  1. cvv atm shop

    10 January 2022 at 8:28 am

    388506 966200I enjoy reading post. Hope i can discover far more articles like this one. Thanks for posting. 661455

  2. Esport

    19 February 2022 at 7:54 am

    892868 186422Hey! Do you know if they make any plugins to protect against hackers? Im kinda paranoid about losing everything Ive worked hard on. Any recommendations? 791690

  3. Luxembourg escorts

    12 June 2022 at 5:26 am

    293574 341425quite good post, i undoubtedly adore this amazing site, carry on it 830439

  4. discover this

    24 February 2023 at 2:50 pm

    611519 578079Someone necessarily assist to make critically articles Id state. This really is the first time I frequented your internet page and thus far? I amazed with the analysis you produced to make this actual submit incredible. Outstanding activity! 694933

  5. ai undress

    17 January 2024 at 4:36 pm

    Looking forward to reading more. Great article post.Much thanks again. Really Cool.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Ενδιαφέροντα

Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

128,000+ Listening Music Pictures

Η μουσική είναι παντού. Υπάρχουν λίγες καταστάσεις και στιγμές στην καθημερινότητά μας στις οποίες η μουσική δεν παίζει σημαντικό ρόλο. Είτε αθλείστε, οδηγείτε, περπατάτε ή ψωνίζετε – αν δεν χρησιμοποιούμε τα ακουστικά μας μόνοι μας, η μουσική υπόκρουση παίζει εξωτερικά. Η μουσική είναι ο παλμός κάθε πάρτι, όπου η επιλογή της λίστας αναπαραγωγής μπορεί να δώσει τον τόνο για ολόκληρη την εκδήλωση. Από έξω, η μουσική βιομηχανία μπορεί να φαίνεται διαφορετική, με αστέρια όπως ο Drake, η Lady Gaga ή οι Coldplay να γίνονται πρωτοσέλιδα κάθε μέρα. Και όμως, μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι αυτό δεν συνέβαινε πάντα και ότι η ποικιλομορφία στον κόσμο της μουσικής μπόρεσε πραγματικά να καθιερωθεί μόνο τα τελευταία χρόνια. Χάρη στο Spotify and Co., η μουσική είναι πάντα κοντά μας και προσβάσιμη από οπουδήποτε. Γιατί όμως μας αρέσει ακριβώς η ποικιλόμορφη πλευρά της μουσικής και γιατί είναι τόσο σημαντική η διαφοροποίηση;

Η μουσική δεν είναι περιχαρακωμένη

Η μουσική δεν είναι μόνο διασκεδαστική, έχει επίσης πολλά οφέλη και μας βοηθά να αναπτυχθούμε και να αναπτυχθούμε. Η μουσική παίζει ιδιαίτερο ρόλο, ειδικά όσον αφορά τα συναισθήματα και τις διαθέσεις. Μέσα από τη διαφοροποίηση της μουσικής, τελειώνει η περιχαράκωση. Διαφορετικά συναισθήματα και συναισθήματα μπορούν να μεταδοθούν μέσω της μουσικής. Η μουσική είναι φτιαγμένη για όλους και δεν σκέφτεται σε ομάδες. Αλλά ακόμη και αυτή η εξέλιξη συνεχίζεται, επειδή οι παραγωγοί εξακολουθούν να αναφέρουν ότι αποκλείονται από ορισμένους τομείς της μουσικής βιομηχανίας λόγω υποθέσεων με βάση την εθνικότητά τους.

Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που όλοι μπορούν να καταλάβουν. Συνδέει ηπείρους και ξεπερνά αποστάσεις και πολιτισμούς. Φτάνει στα βάθη των ανθρώπων μοιράζοντας ένα συναίσθημα, μια εμπειρία, μια ιδέα που πυροδοτεί μια εσωτερική κίνηση. Και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος, η διαφοροποίηση της μουσικής.

Μουσική που σπάει με τη φόρμα

Μια συνταγή επιτυχίας στον κόσμο της μουσικής είναι να ρισκάρεις τη μουσική. Οι ερμηνευτές και οι καλλιτέχνες που είναι διαφορετικοί φαίνονται όλο και πιο επιτυχημένοι. Όσοι τολμούν να επανεφεύρουν τον εαυτό τους και τον κόσμο της μουσικής γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς.

Μια ποικιλόμορφη κοινωνία

Η σημασία της διαφοροποίησης της μουσικής φαίνεται και από την εξέλιξη της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Θέματα που γίνονται όλο και πιο παρόντα βρίσκονται επίσης όλο και περισσότερο στον κόσμο της μουσικής. Αστέρια όπως η Demi Lovato βγαίνουν ως μη δυαδικά και η Billie Eilish ενσαρκώνει επίσης τα φωτεινά χρώματα της κοινωνίας. Και με επιτυχία: χάρη σε αυτή τη μουσική , οι άνθρωποι αισθάνονται κατανοητοί και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα μέρος όπου ο καθένας μπορεί να είναι όπως θέλει.

Μουσική στο iGaming

Το πόσο διαδεδομένη είναι η μουσική δείχνει το ερώτημα: Πού δεν είναι η μουσική; Σχεδόν κανένας τομέας της ζωής μας δεν μπορεί να φανταστεί κανείς χωρίς μουσική. Ακόμη και στον κόσμο των βίντεο κουλοχέρηδων  αμέτρητων βιβλιοθηκών τυχερών παιχνιδιών, η μουσική είναι ένα ουσιαστικό συστατικό. Ενώ υπάρχουν κουλοχέρηδες με θέμα τη μουσική, όπως το Music Stage, σε άλλα παιχνίδια η μουσική είναι ένα σημαντικό υπόβαθρο και παρέχει ενθουσιασμό και επιπλέον αδρεναλίνη. Η μουσική παρέχει επίσης τη σωστή αίσθηση στις ζωντανές στοές.

Χάρη στη μουσική

Έτσι, στο τέλος είναι απαραίτητο μόνο να ευχαριστήσουμε τη μουσική. Για τα συναισθήματα που νιώθουμε χάρη σε εκείνη και τις καταστάσεις που την κάνουν πολύ πιο έντονη. Τι θα ήμασταν χωρίς τη μουσική;

Listening to relaxing music can improve cognitive performance, study suggests

What’s your Reaction?
+1
1
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Ενδιαφέροντα

Mανούλες σταματήστε να αυτοθυσιάζεστε για τα παιδάκια σας τα καταστρέφετε.

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Στο’ πα και στο ξαναλέω πως κάπου εκεί στις οδηγίες χρήσης ενός τεστ εγκυμοσύνης που αναφέρεται… «Αν εμφανιστούν οι μπλε γραμμούλες.. δηλαδή αν είστε έγκυος.. επισκεφτείτε τον γυναικολόγο σας» θα έπρεπε να υπήρχε υποσημείωση… επισκεφτείτε και τον ψυχολόγο σας!!

Δεν μπορείς να ακούς μα ούτε και να εξηγήσεις πως ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην ζωή σου, η ίδια σου η μάνα, που σε ‘φερε στην ζωή, που θυσιάστηκε και θυσιάζεται για να ‘σαι συ καλά, που έκανε στην άκρη όλη της τη ζωή να μπει η δική σου μπροστά, πως εκείνη; πως μπορεί εκείνη να ναι η πηγή της δυστυχία σου. Δεν το χωρά ο νους σου και ούτε να το ακούς δεν θες….

Μα αυτή η αυταπάρνηση της μανούλας σου θα κάνει με τόση μαεστρία την δική σου την ψυχούλα να γεμίζει τύψεις και ενοχές κάθε που θα σηκώσεις κεφάλι από τα πρώτα σου χρόνια… γιατί η μαμά επειδή σε αγαπάει τα κάνει όλα δεν την λυπάσαι;  Κάνε αυτό που σου λέει αμέσως… Κοίτα, κοιτά πόσο την ταλαιπωρείς, κοιτά αναίσθητο παιδί που δεν καταλαβαίνεις πως όλα για σένα γίνονται.

Και έτσι εσύ καημένο μου παιδάκι και εγωκεντρικό γίνεσαι και υποτακτικό σε πάσα μορφή εξουσίας. Και στην αγάπη αρχίζεις να αισθάνεσαι υπόχρεος γιατί κάποιος κόβει κάτι από κείνον για να το δώσει σε σένα, δεν υπάρχει εκεί μονό για σένα και αναρωτιέσαι, άραγε την αξίζεις αυτή την αγάπη, άραγε υπάρχει πραγματικά κάτι μονό για μένα;;

Θυσιάζομαι για σένα λέει η μανούλα που πρέπει με το που θα μάθει πως θα σε φέρει στον κόσμο να ψυχαναλυθεί!

Να βρει το νόημα της δικής της ζωής να μην το γυρέψει μέσα από την δική σου την ζωή γιατί αλίμονο σου…

Δεν θα μάθεις ποτέ ποιος πραγματικά είσαι αφού θα μεγαλώνεις με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιήσεις αυτό που θα θελε να ναι η ίδια σου η μανούλα, θα σε φτιάξει έτσι ώστε να γίνεις αυτό που ‘θελε εκείνη και θα το δουλέψει πολύ από τότε που θα πας στα πρώτα σου σχολεία και αν εσύ αντισταθείς γιατί κάτι μέσα σου κλωτσήσει και δεν σου κάνει ετούτο το κουστούμι θα ακούσεις πως όλα γίνονται για το καλό σου και πως αυτό πρέπει να γίνει γιατί η μαμά κάνει αγώνα μεγάλο για να σου παρέχει όλα αυτά που εσύ πετάς και λες πως δεν τα θες κακομαθημένο!

Αγενέστατο παιδί και αχάριστο…. που δεν αναγνωρίζεις τίποτα…

Κοίτα με πόση δεξιοτεχνία, πόσο ύπουλα και χωρίς να το καταλάβεις, εσύ είσαι το πρόβλημα, εσύ έχεις τα προβλήματα που δεν καταλαβαίνεις τι είναι όλο αυτό που στήθηκε για σένα χωρίς εσένα;;

Γιατί ποιος είσαι εσύ άλλωστε…. Ποτέ σου δεν θα μάθεις..  Μόνο αν κάποια στιγμή τα καταθλιπτικά συμπτώματα ή το άγχος σε οδηγήσουν στον ψυχαναλυτή!

Και πάλι θα σου πάρει λίγο χρόνο πουλάκι μου μα την στιγμή που θα ανακαλύψεις ποιος είσαι θα ναι σαν σου κόλλησαν δυο φτερά στην πλάτη σαν αυτά που χουν οι άγγελοι και θα σαι ελεύθερος πια να πετάς.. θα είσαι εσύ ο γνήσιος και μοναδικός εαυτός σου και θα μπορείς να πετάς, να ανάπνεες και να απολαμβάνεις !

Την ζωή που σου ανήκει και που εσύ θα δημιουργήσεις.

Μπαρκάτσα Άρια, Ψυχολόγος

What’s your Reaction?
+1
6
+1
0
+1
0
+1
0
+1
2
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Ενδιαφέροντα

Όσα δώσεις στο παιδί σου μέχρι τα 6, καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή του!

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Έρευνες, μελέτες και σιγά σιγά η εμπειρία των προηγούμενων γενεών πιστοποιούν πια πως τα 6 πρώτα χρόνια ζωής ενός παιδιού προδιαγράφουν το μέλλον του.

Η υγιεινή διατροφή, τα πλούσια ερεθίσματα αλλά κυρίως η αγάπη των γονιών, ειδικά σε αυτά τα σημαντικά 6 χρόνια της ζωής, είναι ικανά ακόμα και να απενεργοποιήσουν τα γονίδια εκείνα που σχετίζονται με κάθε είδους ασθένεια, σωματική ή ψυχική. Τα νέα στοιχεία, κάνουν σκόνη την θεωρία που θέλει τα γονίδιά μας να είναι αυτά που κάνουν καθολικό κουμάντο. Τώρα ξέρουμε πως το περιβάλλον και ο τρόπος που μεγαλώνουμε είναι αυτά που μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας. Αυτό δεν σημαίνει πως τα γονίδια δεν παίζουν το ρόλο τους, δεν ορίζουν όμως μόνο αυτά τη εξέλιξη της προσωπικότητάς μας.

Όπως και να έχει, το βασικό είναι πως επιβεβαιώνεται αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν: πως η προσοχή, η αγάπη και η φροντίδα που δίνουμε σε ένα παιδί από τα πρώτα χρόνια της ζωής του καθορίζει σε τεράστιο βαθμό τη ζωή τους και ουσιαστικά αποτελεί ένα σημαντικό κληροδότημά μας προς εκείνα.

Στα πρώτα χρόνια της ζωής του το παιδί είναι όπως το μαλακό κερί, όπως το μαργαριτάρι, όπως η ζωγραφική, όπως η κατασκευή των αγαλμάτων. Κατ’ επέκτασιν, οι γονείς γίνονται ζωγράφοι, καλλιτέχνες, αγαλματοποιοί και κατασκευάζουν αυριανούς ανθρώπους.

Παλαιότερα τα παιδιά αντιμετωπίζονταν ή αδιάφορα ή στην καλύτερη περίπτωση ως μικρογραφία ενήλικα. Στην πορεία, άρχισε να αντιμετωπίζεται με μεγάλη προσοχή, γιατί το σημερινό παιδί είναι ο πρόδρομος του αυριανού ενήλικα. Το ψυχικά υγιές παιδί έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι αύριο ένας υγιής ενήλικας. Αντίστοιχα, το κακοποιημένο και τραυματισμένο παιδί έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι αύριο ένας προβληματικός, αντικοινωνικός και παραβατικός ενήλικας. Η ανατροφή και η διαπαιδαγώγηση του παιδιού από τα πρώτα χρόνια της ζωής του είναι μια υπερβολικά υπεύθυνη, επίπονη, χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία η οποία απαιτεί την ευαισθητοποίηση των γονέων, την αυταπάρνησή τους και την υπομονή τους. Πέρα από το ότι ολοκληρώνει τη μητέρα και τον πατέρα ως άτομα, προδιαγράφει τις σχέσεις των ανθρώπων του αύριο.

Ανατρέφω ένα παιδί, θα πει στην πράξη ότι το μορφώνω όπως γράφει η σύμβουλος σχολικού εκπαιδευτικού προσανατολισμού Β. Παππά. Η μητέρα είναι εκείνη που το εκπαιδεύει πως να πίνει νερό από το ποτήρι, πως να τρώει με το κουτάλι και το πηρούνι, πως να ντύνεται μόνο του, να πηγαίνει στην τουαλέτα. Επίσης, εκείνη το μαθαίνει να τακτοποιεί τα παιχνίδια του, να τα μοιράζεται με τα άλλα παιδιά και να σέβεται τα δικαιώματα του άλλου. Η μητέρα διδάσκει το παιδί της με διάφορους τρόπους. Χρησιμοποιεί το λόγο, την επίδειξη, του παραστέκεται με τη σωματική της δύναμη. Αν θέλει, όμως, να πετύχει στο έργο της, επιβάλλεται να προσαρμόζει τις προσδοκίες της σ’ αυτά που σωματικά, ψυχολογικά και διανοητικά, μπορεί το παιδί να μάθει. Είναι σημαντικό για τη μητέρα να γνωρίζει το ίδιο της το παιδί. Να ξέρει σε ποιο σημείο ανάπτυξης βρίσκεται κι αν είναι έτοιμο να μάθει, αυτό που προσπαθεί να του διδάξει.

Ο πιο εκδηλωτικός τρόπος να μεταδώσουμε την αγάπη μας στο παιδί είναι η σωματική επικοινωνία. Κι όταν λέμε σωματική επικοινωνία, εννοούμε ένα χάιδεμα, ένα αγκάλιασμα, το ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη ή και ένα απλό άγγιγμα του παιδιού. Το παιδί που μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου οι γονείς χρησιμοποιούν την οπτική και σωματική επικοινωνία, αισθάνεται άνετα με τον εαυτό του και με τους άλλους, και συνεπώς, θα είναι αγαπητό και θα έχει αυτοσεβασμό. Κατ’ αυτό τον τρόπο το παιδί μπορεί να γεμίσει το συναισθηματικό του δοχείο. Επίσης, η συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού και η συναισθηματική στήριξη στη σύζυγό του ενισχύει σημαντικά τη συζυγική και οικογενειακή αρμονία, ενισχύοντας τους δεσμούς τόσο με το παιδί όσο και με τη σύντροφό του.

“Ιδανικοί” γονείς θεωρούνται, όσοι συνδυάζουν την έκδηλη στοργή και την ενθάρρυνση για αυτονομία. «Το πολύ μικρό παιδί μπορεί να έχει ανάγκη από τη συνεχή φροντίδα, όσο μεγαλώνει όμως, ο γονιός οφείλει να το απελευθερώνει σιγά – σιγά, χωρίς να διακόπτεται η αμοιβαία αγάπη και να το οδηγεί στη συναισθηματική και πνευματική ανεξαρτησία. Η γονεϊκή αγάπη που πνίγει τα παιδιά, τη στιγμή που αυτά έχουν ανάγκη να βγουν εξω από την οικογενειακή “φωλιά”, μοιάζει με τα δέντρα που φυτεύουμε, για να προστατεύσουμε το σπίτι από τον ήλιο και που, τελικά, μεγαλώνουν τόσο πολύ και ευδοκιμούν τόσο, ώστε πρέπει να τα κλαδέψουμε, αν δεν θέλουμε να πεθάνουμε από ασφυξία».

Όσα κάνουμε, όσα λέμε, από ένα απλό νανούρισμα, μέχρι ένα χαδί, από ένα «μη» μέχρι ένα «μπράβο» στο πρώτο δειλό βήμα, καταγράφονται στο μυαλό και την ψυχή του παιδιού. Και παρόλο που ως ενήλικες αδυνατούμε να χρησιμοποιήσουμε σε συνειδητό επίπεδο όλες τις πληροφορίες εκείνες που συλλέξαμε στην πρώιμη παιδική ηλικία, αυτές οι μνήμες είναι υπαρκτές και ασκούν πάνω μας επιρροή σε ασυνείδητο επίπεδο.

Γι’ αυτό οφείλουμε σαν γονείς να γεμίσουμε τον κόσμο του τόσο μικρού αυτού ανθρώπου με όμορφες εικόνες και τρυφερά συναισθήματα, ώστε όταν έρθει ο καιρός να «ανασύρει» όλο αυτό του υλικό για να προχωρήσει, να «βρει» στοιχεία που θα τον κάνουν έναν μαχητή της ζωής και όχι ένα φερέφωνο των γονεικών προσδοκιών.

http://www.themamagers.gr

What’s your Reaction?
+1
4
+1
2
+1
0
+1
2
+1
0
+1
1
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Trending