feautured
Κλείσε το φως να κοιμηθούμε, αγάπη μου…
Της Λίνας Δημακοπούλου.
Σε περίμενα.
Μήνες ολόκληρους που κοίταζα τα αστέρια σε περίμενα. Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ έλεγα ψιθυριστά ‘κλείσε το φως να κοιμηθούμε’ και αγκάλιαζα σφιχτά το μαξιλάρι σου.
Περίμενα τα χέρια σου και ας υποπτευόμουν πως κλείνουν μέσα τους άλλες αγάπες τώρα πια.
Δεν ήθελα να το δεχτώ. Ίσως από αφέλεια, ίσως από άρνηση, ίσως από αγάπη. Από αυτήν την αθώα, παιδική αγάπη που όλα τα συγχωρεί και όλα τα ξεχνάει όταν έχει κάτι πολύ ανάγκη. Και σε είχα κάποτε πολύ ανάγκη.
Σε αγαπούσα κάποτε τόσο πολύ βλέπεις, που δεν έσβηνα το φως αν δεν ερχόσουν… έκανα για μέρες και για μήνες ολόκληρους κουβάρι την ψυχή μου και την άφηνα μπλεγμένη εκεί, χωρίς να ξέρω τι θέλω, χωρίς να περιμένω τίποτα από κανέναν, χωρίς να ανοίγομαι, χωρίς να εμπιστεύομαι πια.
Είχα μάθει στον εαυτό μου να δένεται σε εσένα, μόνο εκεί να νιώθει ασφάλεια, μόνο εκεί να νιώθει καλά. Αν και ήξερα από την πρώτη στιγμή πως δε θα μου έβγαινε σε καλό.
Πολύ πριν σε γνωρίσω νομίζω, σε περίμενα. Πολύ καιρό αφότου σε γνώρισα, συνέχισα να σε περιμένω.
Όμως δεν ήρθες ποτέ! Όταν σε ήθελα, όταν σε φώναζα, όταν σε ζητούσα… Μέσα μου το ήξερα κατά βάθος πως δε θα έρθεις. Τουλάχιστον όχι όπως σε ήθελα. Όχι όσο είχα ακόμα κάτι ζωντανό μέσα μου για εσένα. Όχι όσο μπορούσα να σε δεχτώ πίσω. Ήξερα ότι ίσως έρθεις κάποια στιγμή, να γιατρέψεις τις πληγές σου, να γεμίσεις τις μπαταρίες σου και να ξαναφύγεις. Ήξερα ότι δε θα έμενες ποτέ. Δεν είχα αυταπάτες, δε στηριζόμουν σε κανένα ουτοπικό όνειρο να σε φέρω κοντά μου. Εσύ είχες αλλάξει και μαζί σου είχες πάρει κάθε κομμάτι που θαύμασα, που ερωτεύτηκα, που με εντυπωσίασε. Κάποτε δεν άντεχες μια μέρα μακριά μου. Μετά πέρναγες μήνες ολόκληρους που προτιμούσες πάντα κάτι άλλο πέρα από εμένα. Είχα αρχίσει να καταλαβαίνω ότι δε θα έρθεις, πολύ καιρό πριν το καταλάβεις εσύ. Όταν βρήκαμε την δύναμη και βάλαμε το τέλος όμως, εγώ πάλι σε περίμενα. Ήθελα να σε δω και δε λογάριαζα τους κανόνες και τα πρέπει.
Θα γύριζα τον κόσμο ανάποδα για να σε κάνω χαρούμενο. Μα είχες άλλη ζωή τότε. Δεν μπορούσες να έρθεις; Δεν ήθελες; Δε θα καταλάβω ποτέ.
Ήρθες όμως για λίγο. Όταν δεν μπορούσα, όταν δεν ήθελα πια, όταν δεν σε είχα άλλο ανάγκη. Όταν είχα μάθει να κλείνω μόνη μου πια το φως. Όταν είχα λύσει τα δεσμά σου και είχα πει στον εαυτό μου πως τα κατάφερα. Πως σε έβαλα σε ένα κουτάκι με αναμνήσεις όμορφες και δε θα σε έβγαζα ποτέ. Όμως και τότε έκανα για εσένα την υποχώρηση. Σε κράτησα στα χέρια μου με όση αγάπη μού είχε απομείνει.
Μα ήξερα. Δε θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Δε θα υπάρχει αυτή η αθώα, άνευ όρων, απεριόριστη αγάπη και εμπιστοσύνη μέσα μου για εσένα. Τη σκότωνες λίγο λίγο, κάθε νύχτα που δεν ερχόσουν να με πάρεις αγκαλιά να κοιμηθούμε.
Όταν όμως ξανάρθεις, θα σου σβήσω εγώ το φως. Θα σε φροντίσω και θα σε κρατάω μέχρι να κοιμηθείς. Δε θα πέσω δίπλα σου με χαμόγελο πλατύ και μια καρδιά γεμάτη. Όμως θα κάτσω απέναντι να είμαι σίγουρη πως κλείσανε οι πληγές σου. Δε θα σου ξαναπώ ποτέ ‘κλείσε το φως να κοιμηθούμε’, αγάπη μου.
- Για εκείνες τις κρύες ημέρες μπροστά στο τζάκι… - 14 November 2017
- Να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς! - 7 November 2017
- Δε θέλω μόνο την αλήθεια σου αλλά και την καλοσύνη που έθαψες. - 31 October 2017
- Η μόνη βιώσιμη ηθική είναι να κάνεις αυτό που θέλεις. - 24 October 2017
- Ονειρεύομαι, άρα υπάρχω… - 17 October 2017
- Το ρολόι της ζωής δε σταματά σε έναν άνθρωπο… - 10 October 2017
- Τα πρωτοβρόχια του Οκτώβρη φέρνουν ανασκόπηση και προσανατολισμούς. - 3 October 2017
- Δε χρειάζεται να με προσέχεις πια μαμά, τώρα θα σε προσέχω εγώ. Μεγάλωσα μαμά. - 26 September 2017
- Για όλες εκείνες τις φορές που σου είπα καληνύχτα και δεν την άκουσες ποτέ… - 19 September 2017
- Όταν η μοναξιά από επιλογή, είναι ελευθερία. - 12 September 2017
feautured
Άντρα σε κάνουν οι πράξεις, όχι τα λόγια
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης
«Όλοι μαλάκες είναι».
Πόσο εύκολα έχουν ειπωθεί αυτές οι λέξεις. Πόσο μελάνι δεν χύθηκε, πόσες συζητήσεις έμειναν στη μέση μόνο και μόνο γιατί το συμπέρασμα ήταν το εξής ένα. «Όλοι μαλάκες είναι».
Συμφωνώ, υπάρχουν πολλών ειδών «μαλάκες». Αν, όμως, εσύ δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το αγόρι απʾ τον άντρα, και τον άντρα απʾ το αρσενικό δε σου φταίει κανένας, είναι δικό σου θέμα και καθόλου δεν με ενδιαφέρει.
Κρύβεσαι πίσω από δύο αποσιωπητικά, βουτηγμένη μέσα στο δήθεν φεμινισμό σου και δεν καταλαβαίνεις πως ουσιαστικά κάνεις ζημιά μόνο σε εσένα.
Το αγόρι, ο άντρας ή το αρσενικό (αν και τα δυο τελευταία έχουν λίγο μπερδεμένο νόημα) υπάρχει πιθανότητα να μην πάψει ποτέ να έχει αυτή του την ιδιότητα μέχρι τέλους.
Υπάρχει, όμως, καλή μου, μια κατηγορία αγοριών τα οποία «μυρίζουν» από μακριά πως όταν τα μαλλιά τους ασπρίσουν, θα έχουν αποδείξει ότι είναι αρσενικά (κρατώντας το «αρσενικά» ως τον υπέρτατο χαρακτηρισμό σʾ έναν άντρα).
Θα ωριμάσει μέσα από τον αυτοσαρκασμό του και θα βάλει την εκτίμηση που έχει στη γυναίκα δίπλα του πάνω απʾ όλα.
Είναι αυτός ο άντρας που θα ήθελες να δεις δίπλα στην κόρη σου, εκείνος στον οποίο θα ήθελες να μοιάσει ο γιος σου.
Είναι αυτός που θα καταφέρει να σʾ ανεβάσει ψηλά χωρίς να έχει μπράτσα και κοιλιακούς. Ξέρει να ξεχωρίσει το γυναικάκι απʾ την γυναίκα και θα διυλίσει την κάθε σου ματιά.
Ξέρει τι θα πει ευγένεια, εκτίμηση και θα στη δείξει ακόμα και στον τρόπο που περπατάει δίπλα σου ή στον τρόπο που μιλάει για εσένα στους φίλους του.
Δεν πιστεύω να νομίζετε πως ακόμα κι αυτός ο τύπος άντρα δε θα κοιτάξει άλλη γυναίκα.
Φυσικά και θα κοιτάξει, μα το νόημα δεν είναι τι θα κοιτάξει, αλλά πού θα καταλήξει τελικά το βλέμμα του, γιατί πολύ απλά εκείνο ανήκει μόνο σʾ εσένα.
Τα υπόλοιπα απλά τα προσπερνά σαν την πρώτη ματιά που ρίχνει μπαίνοντας σʾ ένα bar προσπαθώντας να βρει ένα κενό τραπέζι να κάτσετε.
Αυτό είσαι για εκείνον, η ξεχωριστή, μοναδική γωνιά, το μοναδικό τραπέζι που ψάχνει να βρει για νʾ αράξει.
Για τον πραγματικό άντρα, το «σʾ ευχαριστώ» και το «συγγνώμη» είναι ένα σύνολο γραμμάτων τα οποία με μεγάλη ευκολία θα τα συντάξει στη σωστή σειρά, για να τους αποδώσει τις τιμές που τους αναλογούν και μαζί μʾ αυτά και σε εσένα.
Την αποδοχή σου την έχει γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων του, μιας κι αυτό που αναζητά είναι η εκτίμηση κι ο σεβασμός σου.
Θα αποζητήσει σʾ εσένα τη γνώμη σου, την άποψή σου κι όχι ένα κοριτσάκι που θα του ψελλίζει συνεχόμενα, φοβισμένα «ναι».
Απλώνει το χέρι του να σε κρατήσει, έτσι απλά, επειδή είναι ικανός να κάνει το απλό, σημαντικό.
Είσαι η ιδανική για εκείνον, όχι επειδή συμμορφώνεσαι με κάποια πρότυπα, αλλά επειδή δεν τον ενδιαφέρει το ιδανικό και δεν το ψάχνει. Ξέρει τον τρόπο να σε κάνει να νιώσεις ιδανική για εκείνον κι αυτό του αρκεί.
Είναι ο άντρας που δεν είναι όμορφος, αλλά θα σου αποδεικνύει καθημερινά πως μοναδικός σκοπός του είναι το να νιώθει όμορφος στα μάτια σου.
Ξέρει να ηγηθεί, και μέσα απʾ την ηγετική του υπόσταση θα καλύψει όλες σου τις ανασφάλειες, την ίδια στιγμή που στα μάτια σου θα αναζητά εκείνη που θα μείνει στα δύσκολα χωρίς πολλές φαμφάρες.
Να ξέρεις πως τα λόγια του είναι οι πράξεις του, αλλά ακόμα κι όταν τα χρησιμοποιεί, το κάνει για να μην ξεχνιέσαι, γιατί ξεχνιέστε, αγαπητή μου.
Είναι εκείνος που στο άκουσμά του θα ριγήσεις από πόθο, θα σε κάνει να τον ποθήσεις παίζοντας με το μυαλό σου κι όχι με το κορμί σου.
Στο τέλος της ημέρας, στο κρεβάτι σου, θα είναι αυτός που, κλείνοντας τα μάτια σου δίπλα του, θα σε κάνει να χαμογελάσεις με την εικόνα ενός γέρου γκριζομάλλη που σε πλησιάζει από πίσω κουτσαίνοντας, και σε παίρνει αγκαλιά, την ίδια στιγμή που φιλά τον ρυτιδιασμένο σου λαιμό.
Αυτός ο ίδιος που το πρωί δε θα ξεχάσεις ποτέ να τον αποχαιρετήσεις με μια καλημέρα και ένα φιλί.
www.loveletters.gr
feautured
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους.
Της Ανθής Κατερίνη.
Αποκτάς μεγαλύτερη αγάπη για τους άλλους όταν αρχίζεις να φροντίζεις τον εαυτό σου. Εάν θέλεις να τους αγαπήσεις και δεν μπορείς να το εκφράσεις, η ίδια αυτή δυσκολία υπάρχει στην σχέση σου με τον εαυτό σου. Και αν σήμερα θέλεις να τους πεις πόσο όμορφοι είναι, είναι γιατί τα λόγια και οι πράξεις σου δεν κατευθύνονται εχθρικά προς τον εαυτό σου όπως χθες. Από τις σωστές για σένα επιλογές απορρέει από μέσα σου η επιθυμία να σου πεις μπράβο και έτσι καταλήγεις να επιβραβεύεις την ύπαρξη των άλλων που υπάρχουν εκεί και στέκουν τόσο όμορφοι. Με ιδιαίτερη ομορφιά, με την φιλικότητα και τον αυθορμητισμό τους, με την επιμονή και την εργατικότητά τους, με το άγχος τους, με την ντροπαλότητά τους. Όλοι βλέπεις σου αρέσουν τέτοιες μέρες που έχεις φροντίσει τον εαυτό σου και όλους τους αγαπάς ακόμη και αν είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Αποτελούν πλευρές του εαυτού σου και τις αποδέχεσαι. Μα εάν κάποια έχεις αποκλείσει από την ταυτότητά σου και δεν την θεωρείς δική σου πλευρά καταβάθος την ζηλεύεις και την αποστρέφεσαι σαν ατελής άνθρωπος που είσαι, που δεν του αρέσει να τον βαραίνει μία αίσθηση κατωτερότητας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβάσαι να γίνεις όλα αυτά που έχεις αποκλείσει πως μπορείς να είσαι. Αυτό ήταν μέχρι χτες. Σήμερα μπορείς να επιλέξεις από την αρχή. Μια επιλογή σε κρατά και η ιδέα πως δεν ήταν τέτοια όμορφα πράγματα στο πεδίο των επιλογών σου.
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. Όσο πιο όμορφο σε βρίσκεις τόσο θα βλέπεις ομορφιά στους άλλους.
Σταμάτα τις πράξεις που σε οδηγούνε σε φαύλους κύκλους αρνητικών συναισθημάτων. Αν σε τρέφει αυτή η ρόδα που πάνω της τσουλάς και ταυτόχρονα στην άσφαλτο πατιέσαι, μάθε να μην φοβάσαι να μείνεις εκτεθειμένος με τον πόνο σου, αντί να τον καλύπτεις με σκουπίδια. Μάθε πως όταν σταματήσεις τα εφήμερα παυσίπονα τότε θα σε διδάξει ο πόνος σου. Πρέπει να τον κοιτάξεις και μια φορά στα μάτια. Να μην τον πνίγεις με μία κουβέρτα για να εξαφανιστεί. Αντιθέτως, να καλύψεις εσένα με την κουβέρτα αυτή, να ζεσταθείς και ό, τι άσχημο ,θα δεις, που θα φύγει σαν μικρόβιο που δεν μπόρεσε να επιζήσει μέσα σε έναν οργανισμό που οι στρατιώτες του πολέμησαν με τόλμη και δύναμη για την προστασία του παλατιού τους. Γύμνασε τους πολεμιστές της ψυχής σου και θα γίνεις ο καλύτερος προστάτης του εαυτού σου. Γιατί όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε εάν κατηγορούμε κάποιον για το κακό που μας έκανε, στην πραγματικότητα κατηγορούμε εμάς που μας φερθήκαμε με τέτοια αναισθησία και δεν μας προστατέψαμε όπως μας άξιζε. Και τέτοια ντροπή πώς να την ξεχάσεις; Με το να κάνεις τον εαυτό σου να σε εμπιστευτεί ξανά. Να πιστέψει πως εάν αφεθεί χαλαρός στα χέρια σου δεν θα βρεθεί ξανά στο πάτωμα, αλλά θα είσαι εκεί να τον αφήσεις να πέσει απαλά μέσα στην τρυφερή σου χούφτα.
- Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. - 18 November 2017
- Πρέπει πρώτα να σε αγαπάς για να προχωρήσεις μπροστά. - 13 November 2017
- Αν νομίζεις πως ξέρεις έναν άνθρωπο, κάνεις λάθος. - 6 November 2017
- Σε αγαπούσα γιατί νόμιζα πως θα με αγαπήσεις. - 30 October 2017
- Θέλω να είμαι ο ήχος που ερωτεύεσαι. - 24 October 2017
- Ενεργός στο Facebook και ανενεργός στο τώρα. - 16 October 2017
- Σεξ χωρίς την ψυχή σου είναι βιασμός που επιλέγεις. - 9 October 2017
- Μην ανησυχείς γονιέ που δεν είσαι τέλειος. - 2 October 2017
- Όχι άλλο σχέσεις με ημερομηνία λήξης. - 18 September 2017
- Δεν είναι δειλός αυτός που βουλιάζει στα σκοτάδια του. - 11 September 2017
feautured
Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Της Δικαίας Μαραβέλια.
Αγαπητέ μου Έλληνα, ξέρεις από τότε που η Ελλαδίτσα μας θυμάται τον εαυτό της, πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Τραβάς εσύ από την μια, τραβούν οι υπόλοιποι από την άλλη και τώρα είναι η ώρα που χρειάζεται την καλύτερη περίθαλψη γιατί αιμορραγεί στο κέντρο της.
Οι αξίες μας, ο πολιτισμός μας, η ψυχή μας, εμείς οι ίδιοι αφήσαμε να μας τα πάρουν… και τώρα απαιτείς να στα επιστρέψουν.
Φοβάσαι να πεις δημόσια, ότι φοβάσαι για τα παιδιά σου;
Ξέρεις φοβάμαι, που φοβάσαι. Φοβάμαι που νομίζεις ότι τα θέματα που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη δεν σε απασχολούν.
Ναι ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα στο κόσμο, στην χώρα της δημοκρατίας, στην χώρα που κάνουμε ποστ μόνο, τις σοφίες των σοφών μας, χωρίς να γνωρίζουμε το βαθύτερο νόημα τους.
Φοβάμαι… αλλά είμαι αισιόδοξη. Για τα παιδιά ρε, για τα παιδιά μας!
- Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί. - 18 November 2017
- Παραδέχομαι ότι έπεσα έξω στο σκανάρισμα κάποιων βλεμμάτων. - 11 November 2017
- Θα ήθελα μια μέρα να γίνω καθώς γουστάρω για λίγο. - 4 November 2017
- Όταν μια πόρτα κλείνει μια άλλη περιμένει να την ανοίξεις. - 14 October 2017
- Πολλοί σου χαμογελούν αλλά λίγοι σε καταλαβαίνουν. - 30 September 2017
- Δεν αγαπάμε πάντοτε εκείνους που τους αξίζει να θαυμάζουμε. - 23 September 2017
- Πλέον, επιλέγω πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους της ζωής μου. - 19 September 2017
- Λατρεύω τους ανθρώπους διαμάντια! - 9 September 2017
- Γαμώτο… κόντρα σε όλα και όλους εγώ κρατώ το χαμόγελο. - 5 September 2017
- Ρε καμάρια μου ζήστε την κάθε μέρα οποίας εποχής. - 2 September 2017
Ashley Madison Very Horny Hot Webcam Girls From Private Cam Show Chaturbate
21 April 2022 at 2:28 am
343922 212981Considerably, the story is in reality the greatest on this noteworthy topic. I agree with your conclusions and will eagerly watch forward to your next updates. Saying nice one will not just be sufficient, for the wonderful clarity inside your writing. I will immediately grab your rss feed to stay privy of any updates! 191810
sbo
17 June 2022 at 3:20 am
64268 507011Approaches for dilution antimicrobial susceptibility beadlets for beagles that grow aerobically-fifth edition. 137601
cvv for shipping
24 July 2022 at 8:47 pm
16772 506480its great as your other articles : D, regards for posting . 200045
sportsbet
16 September 2022 at 12:55 am
193720 549832Oh my goodness! an amazing write-up dude. Numerous thanks Even so My business is experiencing trouble with ur rss . Do not know why Struggle to sign up to it. Can there be everyone getting identical rss dilemma? Anyone who knows kindly respond. Thnkx 21297
maxbet
12 December 2022 at 8:15 pm
820053 565272Thank you for your data and respond to you. auto loans westvirginia 190068