feautured
Μα καλά, γιατί δεν έζησε την ζωή του, αυτό το παιδί;
Της Μαρίας Σμυρνιωτάκη.
Με ακούς;
Ναι μικρέ, σ’ εσένα μιλάω!
Προσπαθώ εδώ και 31 χρόνια να γίνω φίλη σου.
Προσπαθείς να με μάθεις, να με χαρείς, να περιστραφείς γύρω μου, αλλά νομίζω πως έχεις τον πιο λάθος τρόπο για όλα αυτά!
Θα σου μιλήσω για εμένα λοιπόν και θα προσπαθήσω να σε κατευθύνω στο σωστό δρόμο της γνωριμίας μας, αλλά και της συνύπαρξής μας!
Είμαι συνομήλική σου και μ’ αρέσει να γνωρίζω νέους τόπους, νέους ανθρώπους μέσα από εσένα! Μ’ αρέσει να ταξιδεύω, αρκεί να σ’ έχω δίπλα μου και να ατενίζουμε μαζί όλους εκείνους τους τόπους που κατά καιρούς μας έχουν φιλοξενήσει.
Αγαπώ το σπάνιο χαρακτηριστικό που έχεις, να γνωρίζεις νέους ανθρώπους!
Δυστυχώς όμως, όσο περνάνε τα χρόνια, εσύ γνωρίζεις όλο και λιγότερο από δαύτους και μας αφήνεις στο περιθώριο.
Ξέρεις, είναι χρήσιμη η επαφή μας με νέους ανθρώπους που έρχονται στην καθημερινότητά μας -είτε για να μείνουν, είτε για να φύγουν-καθώς η κάθε ανθρώπινη σχέση, είναι ένα μεγάλο “σχολείο”.
Μάθε αγαπημένε μου, πως ο κάθε άνθρωπος που έρχεται στο πλευρό μας, έρχεται γιατί κάτι θα αφήσει σε εμάς και κάτι εμείς απλόχερα θα του χαρίσουμε.
Δε σου έμαθαν ποτέ καλέ μου, τους τρόπους συναλλαγής;
Εσύ όμως φοβάσαι και κλείνεσαι στο καβούκι σου, αποκλείοντας έτσι όποιον σε πλησιάζει, γιατί δε θες να “φας τα μούτρα σου”, όπως πολύ συχνά μονολογείς στον καθρέφτη μας!
Με την ίδια αντιμετώπιση όμως αποκλείεις κι εμένα!
Κι εγώ έχω έρθει σ’ αυτή την διάσταση μαζί σου, για να έχει κάποιον συνοδοιπόρο το μυαλό και η καρδιά σου! Για να μπορεί ο νους σου να συνομιλεί, να συλλέγει εμπειρίες κι εντυπώσεις και να μπορεί να συγκαταλέγεται η ύπαρξή σου στα δεδομένα αυτού του κόσμου!
Ο άνθρωπος που επιλέγει τη μοναξιά του αγαπημένε μου, δεν έχει τίποτα να αφήσει πίσω του όταν θα φύγει!
Ο άνθρωπος που επιλέγει τη μοναξιά του αγαπημένε μου, δεν έχει κανέναν να τον θυμάται όταν εκείνος φύγει!
Σε βλέπω να μεγαλώνεις και μαζί σου χαζέ, μεγαλώνω κι εγώ!
Κι αναρωτιέμαι γιατί επιλέγεις να χάνουμε όσες ευκαιρίες μας δίνονται! Γιατί επιτρέπεις να ζούμε παραγκωνισμένοι στο περιθώριο, όταν εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να μας δώσουν απλόχερα το “είναι” τους και να μας χαρίσουν λίγη από την δική τους μοναξιά, για να ενώσουν την δική τους με την δική μας!
Δύο ενωμένες μοναξιές, συμπληρώνουν μία συνύπαρξη!
Δύο άνθρωποι μοναχικοί, συμπληρώνουν μία ζωή!
Αυτή είμαι εγώ, λοιπόν!
Κι έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να σου φωνάζω. ‘Έχουν πονέσει τα χέρια μου, να σου κρούω τα καμπανάκια του κινδύνου!
Αλλά εσύ, εκεί! Κολλημένος στη μοναξιά σου! Δεν ακούς! Ποτέ δε με άκουσες!
Και μεγαλώνουμε, και σκληραίνουμε συναισθηματικά και οι δυο μας κι ίσως – λέω ίσως- να με αναγκάζεις να φύγω!
Όμως όταν φύγω εγώ, θα φύγεις κι εσύ καλέ μου! Βλέπεις, μπορεί να μην έχουμε γνωριστεί, αλλά είμαστε ένα!
Κι όταν θα φύγω, δε θα έχεις αφήσει πίσω μας, τίποτα που να μας θυμίζει!
Ένα σπίτι έρημο, γεμάτο από γάτες, να ζητιανεύουν τα απαραίτητα από τους γείτονες….!
Κι εκείνοι, τι νομίζεις πως θα λένε;
Θα σου πω εγώ….
“Μα καλά, γιατί δεν έζησε την ζωή του, αυτό το παιδί;”
- Η ζωή μετριέται σε πολύ μικρές δόσεις ευτυχίας, μοιρασμένες με φίλους. - 8 September 2017
- Φταίει το ξερό μας το κεφάλι που επιμένουμε στα απωθημένα; - 14 July 2017
- Ο έρωτας, μωρό μου, είναι παράνοια. - 30 June 2017
- Η αληθινή αγάπη δε θέλει να σε αλλάξει. - 23 June 2017
- Μπορεί να μην είμαστε ίδιες αλλά είσαι η αδερφή μου και σε λατρεύω! - 9 June 2017
- Ονειρεύτηκα ολόκληρη ζωή μαζί σου… - 2 June 2017
- Xίλιες ζωές κι αν ζούσα, πάλι από εσένα θα ήθελα να γεννηθώ. - 26 May 2017
- Μάθε με να αγαπώ χωρίς να φοβάμαι… - 19 May 2017
- 8 λόγοι για να μη γίνεις ποτέ σου σεφ! - 5 May 2017
- Μα καλά, γιατί δεν έζησε την ζωή του, αυτό το παιδί; - 28 April 2017
feautured
Άντρα σε κάνουν οι πράξεις, όχι τα λόγια
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης
«Όλοι μαλάκες είναι».
Πόσο εύκολα έχουν ειπωθεί αυτές οι λέξεις. Πόσο μελάνι δεν χύθηκε, πόσες συζητήσεις έμειναν στη μέση μόνο και μόνο γιατί το συμπέρασμα ήταν το εξής ένα. «Όλοι μαλάκες είναι».
Συμφωνώ, υπάρχουν πολλών ειδών «μαλάκες». Αν, όμως, εσύ δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το αγόρι απʾ τον άντρα, και τον άντρα απʾ το αρσενικό δε σου φταίει κανένας, είναι δικό σου θέμα και καθόλου δεν με ενδιαφέρει.
Κρύβεσαι πίσω από δύο αποσιωπητικά, βουτηγμένη μέσα στο δήθεν φεμινισμό σου και δεν καταλαβαίνεις πως ουσιαστικά κάνεις ζημιά μόνο σε εσένα.
Το αγόρι, ο άντρας ή το αρσενικό (αν και τα δυο τελευταία έχουν λίγο μπερδεμένο νόημα) υπάρχει πιθανότητα να μην πάψει ποτέ να έχει αυτή του την ιδιότητα μέχρι τέλους.
Υπάρχει, όμως, καλή μου, μια κατηγορία αγοριών τα οποία «μυρίζουν» από μακριά πως όταν τα μαλλιά τους ασπρίσουν, θα έχουν αποδείξει ότι είναι αρσενικά (κρατώντας το «αρσενικά» ως τον υπέρτατο χαρακτηρισμό σʾ έναν άντρα).
Θα ωριμάσει μέσα από τον αυτοσαρκασμό του και θα βάλει την εκτίμηση που έχει στη γυναίκα δίπλα του πάνω απʾ όλα.
Είναι αυτός ο άντρας που θα ήθελες να δεις δίπλα στην κόρη σου, εκείνος στον οποίο θα ήθελες να μοιάσει ο γιος σου.
Είναι αυτός που θα καταφέρει να σʾ ανεβάσει ψηλά χωρίς να έχει μπράτσα και κοιλιακούς. Ξέρει να ξεχωρίσει το γυναικάκι απʾ την γυναίκα και θα διυλίσει την κάθε σου ματιά.
Ξέρει τι θα πει ευγένεια, εκτίμηση και θα στη δείξει ακόμα και στον τρόπο που περπατάει δίπλα σου ή στον τρόπο που μιλάει για εσένα στους φίλους του.
Δεν πιστεύω να νομίζετε πως ακόμα κι αυτός ο τύπος άντρα δε θα κοιτάξει άλλη γυναίκα.
Φυσικά και θα κοιτάξει, μα το νόημα δεν είναι τι θα κοιτάξει, αλλά πού θα καταλήξει τελικά το βλέμμα του, γιατί πολύ απλά εκείνο ανήκει μόνο σʾ εσένα.
Τα υπόλοιπα απλά τα προσπερνά σαν την πρώτη ματιά που ρίχνει μπαίνοντας σʾ ένα bar προσπαθώντας να βρει ένα κενό τραπέζι να κάτσετε.
Αυτό είσαι για εκείνον, η ξεχωριστή, μοναδική γωνιά, το μοναδικό τραπέζι που ψάχνει να βρει για νʾ αράξει.
Για τον πραγματικό άντρα, το «σʾ ευχαριστώ» και το «συγγνώμη» είναι ένα σύνολο γραμμάτων τα οποία με μεγάλη ευκολία θα τα συντάξει στη σωστή σειρά, για να τους αποδώσει τις τιμές που τους αναλογούν και μαζί μʾ αυτά και σε εσένα.
Την αποδοχή σου την έχει γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων του, μιας κι αυτό που αναζητά είναι η εκτίμηση κι ο σεβασμός σου.
Θα αποζητήσει σʾ εσένα τη γνώμη σου, την άποψή σου κι όχι ένα κοριτσάκι που θα του ψελλίζει συνεχόμενα, φοβισμένα «ναι».
Απλώνει το χέρι του να σε κρατήσει, έτσι απλά, επειδή είναι ικανός να κάνει το απλό, σημαντικό.
Είσαι η ιδανική για εκείνον, όχι επειδή συμμορφώνεσαι με κάποια πρότυπα, αλλά επειδή δεν τον ενδιαφέρει το ιδανικό και δεν το ψάχνει. Ξέρει τον τρόπο να σε κάνει να νιώσεις ιδανική για εκείνον κι αυτό του αρκεί.
Είναι ο άντρας που δεν είναι όμορφος, αλλά θα σου αποδεικνύει καθημερινά πως μοναδικός σκοπός του είναι το να νιώθει όμορφος στα μάτια σου.
Ξέρει να ηγηθεί, και μέσα απʾ την ηγετική του υπόσταση θα καλύψει όλες σου τις ανασφάλειες, την ίδια στιγμή που στα μάτια σου θα αναζητά εκείνη που θα μείνει στα δύσκολα χωρίς πολλές φαμφάρες.
Να ξέρεις πως τα λόγια του είναι οι πράξεις του, αλλά ακόμα κι όταν τα χρησιμοποιεί, το κάνει για να μην ξεχνιέσαι, γιατί ξεχνιέστε, αγαπητή μου.
Είναι εκείνος που στο άκουσμά του θα ριγήσεις από πόθο, θα σε κάνει να τον ποθήσεις παίζοντας με το μυαλό σου κι όχι με το κορμί σου.
Στο τέλος της ημέρας, στο κρεβάτι σου, θα είναι αυτός που, κλείνοντας τα μάτια σου δίπλα του, θα σε κάνει να χαμογελάσεις με την εικόνα ενός γέρου γκριζομάλλη που σε πλησιάζει από πίσω κουτσαίνοντας, και σε παίρνει αγκαλιά, την ίδια στιγμή που φιλά τον ρυτιδιασμένο σου λαιμό.
Αυτός ο ίδιος που το πρωί δε θα ξεχάσεις ποτέ να τον αποχαιρετήσεις με μια καλημέρα και ένα φιλί.
www.loveletters.gr
feautured
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους.
Της Ανθής Κατερίνη.
Αποκτάς μεγαλύτερη αγάπη για τους άλλους όταν αρχίζεις να φροντίζεις τον εαυτό σου. Εάν θέλεις να τους αγαπήσεις και δεν μπορείς να το εκφράσεις, η ίδια αυτή δυσκολία υπάρχει στην σχέση σου με τον εαυτό σου. Και αν σήμερα θέλεις να τους πεις πόσο όμορφοι είναι, είναι γιατί τα λόγια και οι πράξεις σου δεν κατευθύνονται εχθρικά προς τον εαυτό σου όπως χθες. Από τις σωστές για σένα επιλογές απορρέει από μέσα σου η επιθυμία να σου πεις μπράβο και έτσι καταλήγεις να επιβραβεύεις την ύπαρξη των άλλων που υπάρχουν εκεί και στέκουν τόσο όμορφοι. Με ιδιαίτερη ομορφιά, με την φιλικότητα και τον αυθορμητισμό τους, με την επιμονή και την εργατικότητά τους, με το άγχος τους, με την ντροπαλότητά τους. Όλοι βλέπεις σου αρέσουν τέτοιες μέρες που έχεις φροντίσει τον εαυτό σου και όλους τους αγαπάς ακόμη και αν είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Αποτελούν πλευρές του εαυτού σου και τις αποδέχεσαι. Μα εάν κάποια έχεις αποκλείσει από την ταυτότητά σου και δεν την θεωρείς δική σου πλευρά καταβάθος την ζηλεύεις και την αποστρέφεσαι σαν ατελής άνθρωπος που είσαι, που δεν του αρέσει να τον βαραίνει μία αίσθηση κατωτερότητας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβάσαι να γίνεις όλα αυτά που έχεις αποκλείσει πως μπορείς να είσαι. Αυτό ήταν μέχρι χτες. Σήμερα μπορείς να επιλέξεις από την αρχή. Μια επιλογή σε κρατά και η ιδέα πως δεν ήταν τέτοια όμορφα πράγματα στο πεδίο των επιλογών σου.
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. Όσο πιο όμορφο σε βρίσκεις τόσο θα βλέπεις ομορφιά στους άλλους.
Σταμάτα τις πράξεις που σε οδηγούνε σε φαύλους κύκλους αρνητικών συναισθημάτων. Αν σε τρέφει αυτή η ρόδα που πάνω της τσουλάς και ταυτόχρονα στην άσφαλτο πατιέσαι, μάθε να μην φοβάσαι να μείνεις εκτεθειμένος με τον πόνο σου, αντί να τον καλύπτεις με σκουπίδια. Μάθε πως όταν σταματήσεις τα εφήμερα παυσίπονα τότε θα σε διδάξει ο πόνος σου. Πρέπει να τον κοιτάξεις και μια φορά στα μάτια. Να μην τον πνίγεις με μία κουβέρτα για να εξαφανιστεί. Αντιθέτως, να καλύψεις εσένα με την κουβέρτα αυτή, να ζεσταθείς και ό, τι άσχημο ,θα δεις, που θα φύγει σαν μικρόβιο που δεν μπόρεσε να επιζήσει μέσα σε έναν οργανισμό που οι στρατιώτες του πολέμησαν με τόλμη και δύναμη για την προστασία του παλατιού τους. Γύμνασε τους πολεμιστές της ψυχής σου και θα γίνεις ο καλύτερος προστάτης του εαυτού σου. Γιατί όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε εάν κατηγορούμε κάποιον για το κακό που μας έκανε, στην πραγματικότητα κατηγορούμε εμάς που μας φερθήκαμε με τέτοια αναισθησία και δεν μας προστατέψαμε όπως μας άξιζε. Και τέτοια ντροπή πώς να την ξεχάσεις; Με το να κάνεις τον εαυτό σου να σε εμπιστευτεί ξανά. Να πιστέψει πως εάν αφεθεί χαλαρός στα χέρια σου δεν θα βρεθεί ξανά στο πάτωμα, αλλά θα είσαι εκεί να τον αφήσεις να πέσει απαλά μέσα στην τρυφερή σου χούφτα.
- Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. - 18 November 2017
- Πρέπει πρώτα να σε αγαπάς για να προχωρήσεις μπροστά. - 13 November 2017
- Αν νομίζεις πως ξέρεις έναν άνθρωπο, κάνεις λάθος. - 6 November 2017
- Σε αγαπούσα γιατί νόμιζα πως θα με αγαπήσεις. - 30 October 2017
- Θέλω να είμαι ο ήχος που ερωτεύεσαι. - 24 October 2017
- Ενεργός στο Facebook και ανενεργός στο τώρα. - 16 October 2017
- Σεξ χωρίς την ψυχή σου είναι βιασμός που επιλέγεις. - 9 October 2017
- Μην ανησυχείς γονιέ που δεν είσαι τέλειος. - 2 October 2017
- Όχι άλλο σχέσεις με ημερομηνία λήξης. - 18 September 2017
- Δεν είναι δειλός αυτός που βουλιάζει στα σκοτάδια του. - 11 September 2017
feautured
Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Της Δικαίας Μαραβέλια.
Αγαπητέ μου Έλληνα, ξέρεις από τότε που η Ελλαδίτσα μας θυμάται τον εαυτό της, πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Τραβάς εσύ από την μια, τραβούν οι υπόλοιποι από την άλλη και τώρα είναι η ώρα που χρειάζεται την καλύτερη περίθαλψη γιατί αιμορραγεί στο κέντρο της.
Οι αξίες μας, ο πολιτισμός μας, η ψυχή μας, εμείς οι ίδιοι αφήσαμε να μας τα πάρουν… και τώρα απαιτείς να στα επιστρέψουν.
Φοβάσαι να πεις δημόσια, ότι φοβάσαι για τα παιδιά σου;
Ξέρεις φοβάμαι, που φοβάσαι. Φοβάμαι που νομίζεις ότι τα θέματα που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη δεν σε απασχολούν.
Ναι ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα στο κόσμο, στην χώρα της δημοκρατίας, στην χώρα που κάνουμε ποστ μόνο, τις σοφίες των σοφών μας, χωρίς να γνωρίζουμε το βαθύτερο νόημα τους.
Φοβάμαι… αλλά είμαι αισιόδοξη. Για τα παιδιά ρε, για τα παιδιά μας!
- Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί. - 18 November 2017
- Παραδέχομαι ότι έπεσα έξω στο σκανάρισμα κάποιων βλεμμάτων. - 11 November 2017
- Θα ήθελα μια μέρα να γίνω καθώς γουστάρω για λίγο. - 4 November 2017
- Όταν μια πόρτα κλείνει μια άλλη περιμένει να την ανοίξεις. - 14 October 2017
- Πολλοί σου χαμογελούν αλλά λίγοι σε καταλαβαίνουν. - 30 September 2017
- Δεν αγαπάμε πάντοτε εκείνους που τους αξίζει να θαυμάζουμε. - 23 September 2017
- Πλέον, επιλέγω πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους της ζωής μου. - 19 September 2017
- Λατρεύω τους ανθρώπους διαμάντια! - 9 September 2017
- Γαμώτο… κόντρα σε όλα και όλους εγώ κρατώ το χαμόγελο. - 5 September 2017
- Ρε καμάρια μου ζήστε την κάθε μέρα οποίας εποχής. - 2 September 2017
sbo
1 September 2022 at 11:51 pm
928656 772313As far as me being a member here, I wasnt aware that I was a member for any days, in fact. When the article was published I received a notification, so that I could participate in the discussion with the post, That would explain me stumbuling upon this post. But were surely all members inside the world of suggestions. 547660
buy sig sauer gun
21 March 2023 at 4:45 pm
51947 475103Wonderful support from this weblog! Thanks alot for the info I needed 280733