Της Ελένης Ομήρου. Συχνά κάθομαι και αναρωτιέμαι γιατί κάποιοι άνθρωποι απλά δεν «κουμπώνουν». Γιατί όσο και να φαίνεται ότι προσπαθούν όλα μοιάζουν μάταια. Σαν οι ορίζοντές...
Της Ελένης Ομήρου. Αρκετά. Ξυπνάς ένα πρωί με το «αρκετά» στο μυαλό. Με την πικρή γεύση του «φτάνει» στο στόμα. Το μαξιλάρι σου, παραγεμισμένο με υποχωρήσεις,...
Της Ελένης Ομήρου. Η ελπίδα, το ενδεχόμενο ότι η επιθυμία μου ίσως, κάποτε, κάπως, πραγματοποιηθεί με ξεσκίζει και με καταβροχθίζει. Αλύπητα με ρουφάει η σκέψη ότι...
Της Ελένης Ομήρου. Δε ζητώ τίποτα πια. Ξέρω όμως πολύ καλά τι θέλω. Θέλω να μη ζητώ τίποτα και ο άλλος να μου τα δίνει όλα. Να έχει να...
Της Ελένης Ομήρου. Όταν τα πράγματα μου έρθουν ανάποδα οι εικόνες λες και ισιώνουν. Στην ανατροπή καταλαβαίνω τα θέλω μου, στο αναπάντεχο βλέπω το πάθος μου....
Της Ελένης Ομήρου. Υπάρχουν φορές που απλά δεν καταλαβαίνω και αυτό μου προσφέρει μια γλυκιά ηρεμία. Συνεχίζω τη μέρα μου και δε δίνω σημασία στη λεπτομέρεια....
Της Ελένης Ομήρου. Ενοχές και σιωπές. Αυτά πάντρεψες και χωρίς να το καλοκαταλάβεις συνθηκολόγησες μαζί τους. Τα φόρεσες και τα περιφέρεις, κι ας σε ντροπιάζουν. Τα ‘χεις τάχα συνηθίσει και προσποιείσαι ότι...
Της Ελένης Ομήρου. Υπάρχει μια ψευδαίσθηση που μου αρέσει. Η ιδέα ότι οι άλλοι μας αγαπούν για αυτό που πραγματικά είμαστε. Μου αρέσει η θεωρία αυτή. Με “ζεσταίνει” ευχάριστα και μου...