Της Κατερίνας Ξυπάκη Κι έρχεται η ώρα που τα «για πάντα», γίνονται όλα τα «ποτέ» του κόσμου. Η αγάπη γίνεται στάχτες κι αποκαϊδια μιας χθεσινής, άλλης...
Της Κατερίνας Ξυπάκη Καλώς όρισες. Πέρασε μέσα . Κάθισε όπου θέλεις. Μέρες σε περίμενα. Για την ακρίβεια, χρόνια. Δέκα σχεδόν. Άλλαξες. Εξωτερικά, άλλαξες πολύ. Αναμενόμενο, ο...
Της Κατερίνας Ξυπάκη «Κοίταξε μπροστά σου και πες μου τι βλέπεις.» «Βλέπω ένα πολύ ψηλό βουνό, ανηφορικό, απότομο… Και επάνω του πολλά σύννεφα, πυκνή ομίχλη, σα...
Της Ειρήνης Σταυρακάκη -Γιατί φωνάζεις; -Συγγνώμη… Συζητάς με τις ώρες, μπερδεύεις τα λόγια σου. Απ’ το θυμό σου χύνεις τον καφέ και σπας την αγαπημένη σου...
Γράφει η Κατερίνα Ξυπάκη Κι όταν μια μέρα η ζωή θα σου ουρλιάξει « Τέρμα, φίλε, ως εδώ ήταν!», θα γυρίσεις πανικόβλητος να κοιτάξεις όλα αυτά...
Της Κατερίνας Ξυπάκη Ένα λευκό χαρτί μπροστά μου έτοιμο να φιλοξενήσει λέξεις , προτάσεις , συντάξεις, νοήματα. Άδειο χαρτί και πώς να το γεμίσεις; Αυτή τη...
Της Κατερίνας Ξυπάκη « Εισερχόμενη κλήση, Άγνωστος » γράφει η οθόνη του κινητού, κι εγώ παρατάω το γράψιμο και ανυποψίαστη σηκώνω το τηλέφωνο. «Παρακαλώ;», ρωτάω αδιάφορα....
Της Κατερίνας Ξυπάκη «Φοβάμαι μην ακούς τι λέω..» τραγουδούν οι Μπλε και ξαφνικά θυμάμαι ένα κομμάτι χαρτί και τα λόγια του τραγουδιού γραμμένα επάνω του, φορεμένα...
Της Κατερίνας Ξυπάκη Δεν είναι που δεν είμαστε μαζί, δεν είναι που ζούμε πια χώρια, δεν είναι που χαθήκαμε.. Είναι που δεν προλάβαμε να Ζήσουμε μαζί,...
Της Κατερίνας Ξυπάκη Αντέχεις να σου πω, Πού σε κρύβω τόσες νύχτες και δε σε βλέπει κανείς, με πόσα όνειρα σε σκεπάζω; Πόσες ώρες σου μιλώ,...
Της Κατερίνας Ξυπάκη Εκείνη αέρινη σαν ξωτικό κι εκείνος σταθερός κι αμετακίνητος σαν βράχος Εκείνη πετά κι ονειρεύεται κι εκείνος εκλογικεύει κι επεξηγεί τα πάντα Εκείνη...
Της Κατερίνας Ξυπάκη Δεν πειράζει που έφυγες και μ’άφησες πίσω, ας είναι. Πειράζει που έφυγες φορτωμένος τις πιο γλυκειές μου αναμνήσεις.Τις στοίβαξες σε μια βαλίτσα όπως...
Της Κατερίνας Ξυπάκη Όσο μακριά κι αν είσαι, όσο μακριά κι αν ζεις Η σκέψη μου πολύχρωμη σε συνοδεύει πάντα Στις χαρές σου , γίνεται ήλιος...
Της Κατερίνας Ξυπάκη Σ’αυτά τα μάτια που πονάνε και ζητούν λύτρωση και παρηγοριά Και στα δικά μας που κλαίνε και πρέπει να μείνουν πίσω και να...
Της Κατερίνας Ξυπάκη «Μη με ενοχλήσεις ξανά» είπες κ κατευθύνθηκες αργά προς την πόρτα χωρίς πια πίσω να κοιτάς..«Πρόσεξε…» ψέλλισα.. Δεν είμαι εγώ αυτός που άφηνεις...
Της Κατερίνας Ξυπάκη Ξύπνησα… και; Πρωινό σαν όλα τ’ άλλα θα πεις. Κι όμως… Κάτι μύριζε διαφορετικά στον αέρα. Κάτι μου έλειπε. Ένα βάρος! Ναι! Αυτό,...