Connect with us
Της Μαρίνας Αβραάμ Έλα να καθήσουμε εδώ. Να σε νιώσω δίπλα μου. Μου έλειψες. Πώς το λέγανε εκείνο το παιχνίδι που παίζαμε μικρά; Κρυφτό… Κουράστηκα...
Της Ιωάννας Νικολαντωνάκη Αναλλοίωτη φιγούρα. Μαύρο μαλλί, καταγάλανα μάτια, τονισμένα φρύδια και κατά κόκκινο κραγιόν. Φιγούρα που ίσως δεν προέδιδε το μεγαλείο και την οξύτητα του...
Της Άννας Συργιάννη Πολλές φορές συνηθίζουμε να κάνουμε κριτική κρίνοντας έτσι κάποιους ανθρώπους που συναντάμε στη ζωή μας. Σκοπός είναι να κρίνεις τους ανθρώπους αυτούς από...
Της Στέλλας Γρηγοροπούλου Ήταν εκείνη η μέρα που πρωτοείδα τα μάτια Σου! Τα μάτια Σου καρφωμένα στα δικά μου! Δεν χρειάστηκε πολύ για να καταλάβω πως...
Της Σοφίας Παπαηλιάδου Πώς είσαι; Με ρωτάς. «Μια χαρά» σου απαντάω. Δυο τόσο μικρές λεξούλες που μέσα τους κρύβουν το πιο μεγάλο ψέμα που μπορεί να...
Της Μαρίνας Αβραάμ Σε σκέφτομαι. Είναι κάποιες στιγμές τόσο έντονες που νομίζω θα επικοινωνήσω και ότι γίνει! Κι εκεί που πάω να αφήσω τον αυθορμητισμό μου...
Της Κατερίνας Ξυπάκη «Φοβάμαι μην ακούς τι λέω..» τραγουδούν οι Μπλε και ξαφνικά θυμάμαι ένα κομμάτι χαρτί και τα λόγια του τραγουδιού γραμμένα επάνω του, φορεμένα...
Πάντα ήσουνα μαζί μου. Έβρισκες τρόπο να τριπάρεις στις πιο δυσπρόσιτες αμυχές του εγκεφάλου και να τις περιθάλπεις με τον τρόπο σου ώστε να μείνουν χαίνουσες...
Της Μαρίνας Αβραάμ Σε έχω πεθυμήσει. Μπορώ να το αλλάξω εάν δεν αισθάνεσαι το ίδιο, αλλά δεν θέλω. Μου αρέσει που γεμίζει όλο μου το είναι...
Πατερούλη μου, Σου είπα ότι σε ευχαριστώ; Γιατί όταν ήμουν μικρή… Στεκόμουν δίπλα σου και αισθανόμουν ότι κανείς δε μπορούσε να μου κάνει κακό. Ήμουν στην...
Σε εκείνη την τελευταία γουλιά που σε κάνει να γράφεις γι αυτά που δεν θέλεις να ζήσεις αλλά μόνο να φαντάζεσαι, ίσως μόνο τότε, μόνο εκεί,...
Γράφει η Μαρίνα Αβραάμ Αυτό το πρωινό το κοιτάζω και σκέφτομαι εάν σε καλημέρισε με την ίδια θετική διάθεση. Χαμογελάω λίγο πριν σηκωθώ από τα σκεπάσματα...
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, τις νύχτες γινόμαστε πιο ευάλωτοι. Πιο ευαίσθητοι, πιο ειλικρινείς, μα και πιο τολμηροί παράλληλα. Όσους φόβους κι ανασφάλειες δεν μπορεί ν’ αντέξει...
Πάλι δεν μπορούσα να κοιμηθώ χθες. Ήταν από εκείνα τα βράδια που οι σκέψεις σου γίνονται τόσο δυνατές που κάνουν φασαρία μέσα στο κεφάλι σου. Αυτή...
Της Έφης Μπαμπούρη. Τόση σιωπή απόψε. Και είναι λες και το κάνουν επίτηδες. Μισώ αυτές τις στιγμές που είμαι μόνη μου. Το τηλέφωνο νεκρό και κανείς...
