Γράφει η Κέλλυ Μποζα Ακούμπησε το χέρι σου στην καρδιά μου. Νιώθεις τους χτύπους; Εγώ σχεδόν τους ακούω. Με αγγίζεις και γίνομαι ξανά έφηβη. Θέλω να...
Της Αγγελικής Γιαννακοπούλου Τσιγάρο ελαφρά στριμμένο μιας και τα δάχτυλα της δεν είχαν πια κουράγια, ξόδεψε όλες της τις δυνάμεις στην αυτοϊκανοποίηση μια μέρα που εσύ...
Της Μαρίνας Κρητικού Πόσο κοντά άραγε αντέχουμε να μας πλησιάσει ο σύντροφος μας; Μήπως αλλάζουμε συντρόφους συνέχεια ακριβώς για να μην έχουμε ποτέ τον χρόνο να...
Ρε γαμώτο, με μπερδεύεις. Όχι για τα συναισθήματά μου, για ‘κείνα πάει καιρός που δεν αμφιβάλλω, που έχω σταματήσει να τα πολεμάω κι έχω αποδεχτεί την...
Της Κωνσταντίνα Ποζουκίδου Τι και αν πέρασαν χρόνια είμαστε πάλι μαζί… Τι και αν περάσαμε τόσα, το όνειρο μας ξαναζεί… Τι και αν έφυγα, γύρισα πάλι…...
Σημασία έχει, λένε, να βρεις κάποιον να γελάς, να κάνεις καλό σεξ, να τρώτε και οι δυο την πίτσα χωρίς πιπεριές και να πίνετε το τζιν...
Της Δέσποινας Παλαμάρη Μη μου ζητάς να απαρνηθώ τον εαυτό μου! Μη μου ζητάς να ξεχάσω το παρελθόν μου. Τις στιγμές που με άγγιξαν, που με...
Αυτή τη σχέση που σου ζητάω, αυτή τη ζωή που θέλω να ζήσω μαζί σου και μου την αρνείσαι, ας την περάσουμε όλη σε μια μέρα....
Ε, ναι λοιπόν χωρίσατε. Μετά από τρελά σκηνικά παράφορου έρωτα κι ας πιστέψατε πως είσαστε κι εσείς το ζευγάρι της κοψοχρονιάς, χωρίσατε. Και μάλιστα με τον...
Έτσι μιλώ για σένα και για μένα Πάντα εσύ τ’ αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο. Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το...
Της Σοφίας Παπαηλιάδου Παιχνίδια μνήμης και λήθης, με μονομάχους το «μαζί» και το «για πάντα» σε φόντο μπλε, σχεδόν μαύρο, για να μην φαίνονται εκείνα που...
Της Σοφίας Παπαηλιάδου Μια μέρα, μια μέρα σαν όλες τις άλλες, ανύποπτη και συνηθισμένη, μια μέρα που δεν θα προμηνύει τίποτα την συνέχεια, θα βρεις ένα...
Πρέπει, σου λέω, ν’ ανήκετε στον ίδιο κόσμο Μην τραβάει ο ένας τον άλλον στον κόσμο τον δικό του και τον ξεσπιτώνει. Γιατί ο νόστος του...
Της Άννας Συργιάννη Είναι κάτι στιγμές που θες να σταματήσει ο χρόνος να κυλάει και να μην υπάρξει αύριο. Να τις ζεις σαν να μην ξέρεις...
Της Ευτυχίας Παπούλια Δεν είσαι ο τελευταίος μου σταθμός, είσαι το ταξίδι που ξεκινάει τώρα Έχεις δει το φως του τρένου, πως τρομάζει από την άκρη...
Είναι εκείνες οι φορές που θα κάνω ή θα κάνεις μια τέτοια χοντράδα ώστε να δικαιολογείται να κρατήσουμε μούτρα για είκοσι λεπτά, για να γυρίσουμε πλευρό...
Με ένα “ουφ, πάει κι αυτή η εβδομάδα” γυρίζεις σπίτι και, ενώ κοιτάζεσαι στον καθρέφτη, ψάχνεις να δεις πού έχεις χαθεί. Κάπου στην εφηβεία, στους φίλους, σε...