Πέντε, δέκα, δεκαπέντε. Θα ήθελες! Πάμε πάλι! Ένας, δύο, τρεις… Όχι. Πάλι δε μέτρησες σωστά. Μέτρα ξανά και ξανά. Μέτρα ανθρώπους. Φίλους και συγγενείς. Συνοδοιπόρους και...
Είπα ένα βράδυ να πάρω αγκαλιά το μαξιλάρι μου και να μετρήσω τις αγάπες. Όλες, μία προς μία. Σαν να μετράς τα δάχτυλά σου για να...
Του Αντώνη Γάκη Το να μπορείς να διακρίνεις τους ανθρώπους είναι ύψιστη αρετή. Δεν είναι ανθρώπινα δυνατό να μπορείς να αγαπήσεις εξίσου όλον τον κόσμο. Δεν δύναται να τα...
Της Στεύης Τσούτση. Ένας, δύο, τρεις… Μπα… Κάπου φρενάρει το πράγμα. Μέτρα ξανά… και ξανά… Μέτρα ανθρώπους δικούς σου. Συνοδοιπόρους και συμπαραστάτες. Ανθρώπους που ήρθαν κι...
Αριθμώ μία προς μία τις μέρες μου. Όχι σαν τους παλιούς φαντάρους του εικοσιοχτάμηνου ή σαν τους υποψήφιους συνταξιούχους ύστερα από σαράντα χρόνια εργασίας ή σαν...