Της Μοσχούλας Σολάκη Μέρες χαμένες στη μετριότητα… Μέρες χωρίς ήλιο, χωρίς συναισθήματα. Βουβές , απρόσωπες και μόνες! Ποιος είμαι ; Που είμαι; Γιατί είμαι εδώ ;...
Το χαμόγελο του νικητή φόρεσα και δανεικές λέξεις νοίκιασα έρωτες για το μέλλον αποθήκευσα άλλωστε χρόνος υπήρχε. Μέρες, νύχτες πέρασαν, απ’το χρόνο ζήτησα πίσω όσα μου...
Όσοι στη ζωή τους ευχαριστιούνται με το μέτριο, είναι γελασμένα, καημένα και υποψήφια χαμένα κορμιά της ζωής. Η ζωή δε χαρίζεται σε κανέναν και χαρίζει μόνο...
Της Κατερίνας Αλεξοπούλου. Ποιος συμβιβασμός έντυσε πάλι τις ανασφάλειές σου; Σε όλα τα “δεν μπορείς” που σου εμφύτευσαν με ακρίβεια μικροτσιπ στον εγκέφαλο, άνθισαν σκάρτες αμφιβολίες....
Μετριότητα. Η νοικοκυρά της διπλανής πόρτας που είναι πάντα εκεί και σε περιμένει να περάσεις το κατώφλι της. Να βολευτείς στον μαλακό καναπέ της, να πιεις...
Ο κόσμος λέει κάθε τέλος ισοδυναμεί με μία αρχή. Δε θα διαφωνήσω, θα συμπληρώσω όμως πως και κάθε αρχή ισοδυναμεί μ’ ένα τέλος. Τίποτα δεν κρατάει...
Σκεφτόμασταν, πόσο περίεργο είναι, που αντί να θαυμάζουμε το ωραίο, το φθονούμε. Είναι λίγο περίεργο, αν το σκεφτεί κανείς. Κάθε φορά που κάποιος εντυπωσιάζει, αποκτά και...