Connect with us
Γράφει η Βάλια Κ. Θύμισες τις λένε και είναι εκεί για να σου θυμίζουν στιγμές από την ζωή σου. Άλλοτε όμορφες που σου φέρνουν χαμόγελο στα...
Του Γιάννη Παπαντώνη Είναι η ώρα αυτή που πιάνεις τον εαυτό σου να ζει μέσα σε μια ατελείωτη θαλπωρή. Περπατώντας στην άκρη και στην κόψη των δικών...
Mea culpa Της Μαρίας Τρυγώνη Κι όπως περνάει ο καιρός κι απομακρύνεται το είδωλό σου απ’τον καθρέφτη της ζωής μου,παίρνω νοερές παρουσίες και ανακαλύπτω πως ήσουν...
Κάθε φορά είναι διαφορετική. Κάθε φορά ο πόνος που βρίσκεται μέσα στα στήθη σου όλο και χειροτερεύει και νιώθεις λες και δεν μπορείς να πάρεις ανάσα....
Του Σάκη Χαλβαντζή Τι κρίμα κι απόψε. Η καρδιά, μου γνέφει στο απέναντι παράθυρο. Κάθομαι και κοιτάζω το χαραγμένο φεγγάρι. Μοιάζει με το κάτω χείλος του...
Του Γιάννη Παπαντώνη Αμέτρητες οι φορές που βρέθηκα και έπιασα τον εαυτό μου, να είναι χαμένος και ξεχασμένος σε κάποια γωνιά του σπιτιού! Σε κάποιο σημείο του...
Της Δήμητρας Αποστολοπούλου Πόση δύναμη μπορεί να κρύβει μια καρδιά; Μια οντότητα ψυχή τε και σώματι; Πόση ενέργεια μπορεί να μεταδώσουν δυο μάτια; Πολλή λέω εγώ....
Της Κατερίνας Ξυπάκη Δεν πειράζει που έφυγες και μ’άφησες πίσω, ας είναι. Πειράζει που έφυγες φορτωμένος τις πιο γλυκειές μου αναμνήσεις.Τις στοίβαξες σε μια βαλίτσα όπως...
Του Γιάννη Παπαντώνη Απόψε γύρισα κάποιες σελίδες πίσω, από το βιβλίο που είναι γραμμένο ανάποδα. Γύρισα τις σελίδες για να βρω στιγμές που ζωντάνεψαν τις ελπίδες...
Της Ζωής Αργύρη Κάποτε είχα διαβάσει τα ακόλουθα λόγια του αγαπημένου μου Νίκου Καζαντζάκη: “δεν υπάρχει αρχή, δεν υπάρχει τέλος, υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή,γιομάτη πίκρα, γιομάτη γλύκα...
Της Στεύης Τσούτση. Είμαστε αγκαλιά κι όμως εσύ ταξιδεύεις αλλού. Δεν είσαι δίπλα μου κι ας σε αγγίζω. Το μυαλό σου ταξιδεύει κι εμένα οι φόβοι...
Καθισμένη σε εκείνο το ξύλινο παγκάκι. Παλιό, ξεφτισμένο, γεμάτο από πολυκαιρισμένες ακίδες. Κάποτε ήταν καινούργιο. Κάποτε, άντεχε δυο. Φρεσκοβαμμένο, με τα μεταλλικά του πόδια να αστράφτουν....
