Της Γεωργίας Μαυρίδου Έτσι όπως στέκεσαι πάνω απ’ τη λίμνη και καρδιοχτυπάς μη πέσεις μέσα θωρείς την ψυχή σου, κοιτάζεις σαν κάποιος ξένος το ίδιο σου...
Εύθραυστη και πολύτιμη, σαν πορσελάνινο βάζο κάποιας εκλιπούσης δυναστείας η ψυχή μου, καλλιεργημένη με τις λίγες ή τις πολλές αρχές που έλαβα πριν απογαλακτιστώ και πάρω το...