Connect with us
Μιαρές ασήμαντες λεπτομέρειες που καθορίζουν σιγά – σιγά τη ζωή σου. Ποια ζωή σου; Φιλοδοξίες, έρωτες, ενοχές, πανάρχαια χρέη σπατάλησαν τη ζωή σου. Τι έμεινε; Η...
Ναι αγαπημένη μου. Πολύ πριν σε συναντήσω εγώ σε περίμενα. Σαν ήμουνα παιδί και μ’ έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου έσκυβε και με ρωτούσε. Τι έχεις...
Κι ἂν ἔρθει κάποτε ἡ στιγμὴ νὰ χωριστοῦμε, ἀγάπη μου, μὴ χάσεις τὸ θάρρος σου. Ἡ πιὸ μεγάλη ἀρετὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι νὰ ᾿χει καρδιά. Μὰ...
Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ’ τον εαυτό τους, δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα, γδαρθήκανε σαν δυο ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή,...
Ναι αγαπημένη μου. Πολύ πριν σε συναντήσω εγώ σε περίμενα. Σαν ήμουνα παιδί και μ’ έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου έσκυβε και με ρωτούσε. Τι έχεις...
Δρόμοι που χάθηκα γωνιές που στάθηκα δάκρυα που πίστεψα παιχνίδια στο νερό. Πικρό το βράδυ φτάνει. Νύχτες που έκλαψα γέφυρες που έκαψα άστρα π’ αγάπησα που...
Άνθρωποι που πέρασαν τη ζωή τους ρυθμισμένα και ήρεμα, ανάμεσα σε ώρες εργασίας και αμίλητα, συζυγικά νεκρόδειπνα λίγος καφές στο τέλος του φαγητού για τη χώνεψη,...
Ναι, αγαπημένη μου. Πολύ πριν να σε συναντήσω εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα. Αλήθεια εκείνη η άνοιξη, εκείνο το πρωινό, εκείνη η απλή κάμαρα της...
Tο βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι. Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους. Άλλοτε πάλι θέλω να σώσω την ανθρωπότητα, αλλά εκείνη αρνείται. «Όμως απόψε, βιάζομαι...
Κι ἂν ἔρθει κάποτε ἡ στιγμὴ νὰ χωριστοῦμε, ἀγάπη μου, μὴ χάσεις τὸ θάρρος σου. Ἡ πιὸ μεγάλη ἀρετὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι νὰ ᾿χει καρδιά. Μὰ...
Κάθισε εδώ κοντά μου Μου `λειψες ξαφνικά Έτσι όπως πέφτει ο ήλιος Χτυπάει η μοναξιά Μείνε λιγάκι ακόμα Κάτι έχω να σου πω Να πάρει ο...
Θα θελα να φωνάξω τ΄ όνομα σου, αγάπη, μ΄όλη μου την δύναμη. Να τ’΄ακούσουν οι χτίστες απ΄ τις σκαλωσιές και να φιλιούνται με τον ήλιο να...
20 Απριλίου 1922 Τα ελληνικά γράμματα δεν μπορούν να φανταστούν πως ένα μωρό που γεννήθηκε εκείνη τη μέρα θα αλλάξει όλα τους τα δεδομένα. Πρόκειται για...
Αγνοημένες και μονάχες μέσα στο εσωτερικό μας πάθος, αγνοημένες κι έρημες μέσα στην ιερότητα της μητρότητάς μας… «…Φτωχές γυναίκες, μοδίστρες, δακτυλογράφοι, ασπρορουχούδες, τίμιες ή σπιτωμένες, ακόμα...
Το σούρουπο έχει πάντα τη θλίψη ενός ατελείωτου χωρισμού Κι εγώ έζησα σε νοικιασμένα δωμάτια με τις σκοτεινές σκάλες τους που οδηγούνε άγνωστο πού… Με τις...
«…Φτωχές γυναίκες, μοδίστρες, δακτυλογράφοι, ασπρορουχούδες, τίμιες ή σπιτωμένες, ακόμα κι άλλες εκείνες του σκοινιού και του παλουκιού, γυναίκες του ανέμου, της βροχής, του κουρνιαχτού, νιώσαμε το...
Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ’ τον εαυτό τους, δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα, γδαρθήκανε σαν δυο ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή,...
