Connect with us
Του Βαλάντη Γαούτση Χρεωμένοι δε, αισθανόμεθ΄ απέναντι σε μία σεμπρεβίβα, που ίσα χρύσιζ΄ έναν πέτρινο λοφιό. Τη μέρα, τη φορά την πρώτη θυμούμαι τα μάτια σου...
Του Βαλάντη Γαούτση Όταν το άρωμα του νυχτολούλουδου υπερισχύει εκείνο του καπνού σου, ενόσω εσύ σε μια βεράντα παλεύεις να καλύψεις έτσι τη μυρωδιά τής μοναξιάς...
Του Βαλάντη Γαούτση Κάποτε με ρώτησαν, τί είναι ποίηση. Τους έβγαλα τσάρκα μια μέρα βροχερή και μια βραδιά ξάστερη,όταν το φεγγάρι έλειπε. Την ημέρα,τους έδειξα μια...
Του Βαλάντη Γαούτση Ως άλλος κόσμος γκριζωπός που θε της ευτυχιάς να μοιάζει,καλοντύθηκε ο ουρανός υγρός. Κάθε πρόσωπο χαράς ή λύπης το χλωμιάζει σαν γίνεται της...
Του Βαλάντη Γαούτση Θα ΄θελα να ΄μουν στιγμή, για να ζούσα περισσότερο απ΄τον άνθρωπο. Να΄χα τα βάρη τής αιωνιότητας σε πέταλα τριαντάφυλλου εξαργυρωμένα· να ΄χα το...
Toυ Βαλάντη Γαούτση Είναι που το ΄χει συνήθεια ο ήχος των φιλιών να κρυφοτρυπώνει, στ΄αυτιά παιδιών και γερόντων. Στων νιων την άγνοια μιας συνέχειας ευθύνεται π΄απλώνει...
Του Βαλάντη Γαούτση Μόνο γι΄απόψε, σταγόνες τρεχούμενες να γινόμασταν σε κάποιο παραθύρι, ίσα για να κατέληγε κοινός ο εγωισμός. Με βία να μας κατάπινε το περβάζι...
Του Βαλάντη Γαούτση Άπλωσε τα χέρια σου ανοιχτά στη βροχή, να μαζέψεις λίγη απ΄τη νοσταλγία που ρίχνει απόψε. Σκούπισε τώρα τις σταγόνες στο στήθος σου, να...
Του Βαλάντη Γαούτση. Ο ήχος του φιλιού. Όπου κι αν σκάει. Η μουσική υπόκρουση της ζωής μας. Η πιο ευτυχής και πιο θλιβερή συνεύρεση παρόντος και...
Του Βαλάντη Γαούτση. Είχα τα χέρια στις τσέπες, κι όμως λερώνονταν. Μια μέρα αποφάσισα να τα πλύνω, να τα ξεβρομίσω απ’ την απραξία. Δεν ξεπλένονταν με...
Γράφει ο Βαλάντης Γαούτσης. Σήμερα τον καφέ μου αποφάσισα να τον πιω γλυκό. Πολύ γλυκό. Σήμερα το πρωί, αποφάσισα ζωή. Πολλή ζωή. Τόση, ώστε να μην...
Του Βαλάντη Γαούτση. Ξέμεινα-προς το παρόν-από εγωισμό προς ικανοποίηση. Δεν έχω την ανάγκη να μ΄ερωτευτούν,αλλά την ανάγκη να ερωτεύομαι. Γι΄αυτό μη σε νοιάζει,γιατί έτσι θα σ΄αφήσω...
Γράφει ο Βαλάντης Γαούτσης. Ήταν Νοέμβρης. Έβρεχε. Κάθισα στο ξύλινο πάτωμα, στο σημείο που ήταν περισσότερο γδαρμένο. Έτυχε να ήταν κοντά στο τζάμι που κοίταζε έξω,...
Γράφει ο Βαλάντης Γαούτσης Ίσως για ζωή, να μας επέβαλλαν μια σύντομη βροχή. Ίσως γι΄απόψε, ο ουρανός να καταδίκασε κάθε σταγόνα βροχής σ΄αυτοκτονία. Ίσως πάλι, να...
Γράφει ο Βαλάντης Γαούτσης. Κάθισα σ΄ένα γραφικό-σα γνώριμο να μου φάνηκε-καφενείο. Διάλεξα τραπέζι και έσυρα την καρέκλα για να καθίσω, δηλώνοντας έτσι την κούραση και την...
Γράφει ο Βαλάντης Γαούτσης. Στους πληγωμένους μοιάζει με εκτυφλωτικό προβολέα. Φώτα τρένου που όλο και κοντοζυγώνει μέσα απ’ το σκοτεινό τούνελ κι εσύ είσαι δεμένος στις...
Γράφει ο Βαλάντης Γαούτσης, Συνθέτης-Στιχουργός. Σκέψου μονάχα πόσα έχουν δει και ακούσει οι τρίζουσες σανίδες ενός μοναχικού-παρ΄όλ΄αυτά προς φιλοξενία δύο ατόμων-παγκακίου. Κάθε λογής λεξικά κι αν έχουν...
