feautured
Εκείνα που με πονάνε περισσότερο είναι όσα κράτησα μέσα μου.
Της Λίτσας Φιλίππου.
Εκείνα που με πονάνε περισσότερο είναι όσα κράτησα μέσα μου. Τα λόγια που από δειλία δεν ξεστόμισα.
Τα πιο έντονα συναισθήματα που έκρυψα από το φόβο της μοναξιάς.
Τα πιο δυνατά αισθήματα μου που κάτω απο τον τρόμο της εγκατάλειψης μιλούσαν σιωπηλά.
Τον τεράστιο θυμό μου που θυσίασα στον βωμό της κατανόησής μου.
Τις προδοσίες και τις αχαριστίες που σκέπασα με την συγχώρεσή μου. Και τις ενοχές μου που έγιναν θάλασσες και έπνιξαν την υπόστασή μου.
Εκείνα που με πονάνε περισσότερο είναι όσα φύλαξα στα έγκατα της ύπαρξής μου. Οι κραυγές του πόνου μου που κλείδωσα στα υπόγεια της οντότητάς μου. Οι δυνατές φωνές της καρδιάς μου που συγκάλυψα με τη φυγή και την αξιοπρέπειά μου.
Όλοι μου οι φόβοι με τους οποίους πάλεψα μέσα στα σκοτάδια με την μοναχικότητα μου.
Οι μεγαλύτερες ευαισθησίες μου που δεν έβγαλα ποτέ στην επιφάνεια μου.
Οι όμορφες σκέψεις μου που εγκλώβισα στα άδυτά μου. Αυτά που έντυσα με το όμορφο φόρεμα της καλοσύνης μου και τσαλακώθηκαν στις κακότοπες διαδρομές μου. Τα στολίδια της προσωπικότητάς μου που κλάπηκαν απο τους αχάριστους και εκμεταλλευτές του κόσμου. Τις προσδοκίες και τις ελπίδες μου που έγιναν προσάναμμα στις φωτιές του. Τα υπέροχα όνειρα μου που έγιναν βροχή στο πρώτο σύννεφο του ανέμου. Τα όνειρα που μου λήστεψαν. Την ψυχή μου που κατέθεσα σε τράπεζες χωρίς αντίκρυσμα.
Δε με πονάνε τόσο όσα λέχθηκαν, όσο αυτά που δεν άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο να εκφράσει. Εκείνα που συγκράτησα τις στιγμές της παρόρμησής μου. Που έδεσα με άγκυρες στα λιμάνια της σιγής μου. Όσα δεν βρήκα την δυναμη να πω αντίκρυζοντας τα ερείπια της ζωής μου. Τις στιγμές που μάζευα ένα-ένα τα θρύψαλλα της υπόστασής μου. Λυπάμαι για όσα δεν είπα τις ώρες που τα ‘’ θέλω’’ μου, ισοπεδώθηκαν στα ‘’πρέπει’’. Οι ανάγκες μου που κατατροπώθηκαν σε αλλότριες απαιτήσεις.
Και οι επιθυμίες μου έγιναν δρόμος στα πόδια των περαστικών. Όσα δεν άφησα να βγουν απο το στόμα μου τις ώρες που τα αγκάθια τρυπούσαν τα ρόδα της καρδιάς μου. Τότε που οι πληγές αιμορραγούσαν στα σωθικά μου. Που το δίκαιό μου στεκόταν μετέωρο απαιτώντας διεκδίκηση. Τα ’’ γιατί’’ μου αναζητώντας εξήγηση. Και εγώ μία άλαλη και άφαντη ύπαρξη που δεν είχα την απαραίτητη δύναμη.
Με πληγώνουν οι λέξεις που δεν ενόχλησα όταν είχα την ευκαιρία και οι πράξεις που δεν υλοποίησα απο καθαρή λιποψυχία. Οι ανείπωτες συλλαβές μου που έπεσαν αδιαμαρτύτητες στο κενό αντιμετωπίζοντας την μικροπρέπεια και το κακό. Οι αγενείς και χυδαίες συμπεριφορές που δεν ανταπέδωσα από ατόφιο αυτοσεβασμό. Οι αρχές και οι αξίες μου που δεν μου επέτρεψαν στις σκάρτες και χυδαίες στάσεις να ανταποκριθώ. Κράτησα μέσα μου όλα όσα ήθελα ή έπρεπε να πω κι έγιναν γάγγραινα που λιώνει κάθε κύτταρό μου που αγαπώ. Σφάλισα το στόμα σε ότι μου ξέσκιζε τα σωθικα. Έκοψα τα φτερά σε όσα ωραία μπορούσαν να εκτοξεύσουν την αυτοεκτίμησή μου ψηλά.
Και καθήλωσα τον εαυτό μου σε τούτη την γη κρατώντας δάδα αναμμένη την αθόρυβη και αξιοπρεπή μου στάση ζωής.
Εκείνα που με πονάνε περισσότερο είναι όσα βούτηξα στην απόλυτη σιωπή μου. Όσα λάθη και πάθη χρέωσα άδικα με αυτά τη ζωή μου. Και όλα εκείνα τα άξια και υπέροχα που έκρυψα στο ναδίρ της ύπαρξής μου.
- Η ζωή μου είναι δικός μου λογαριασμός. - 10 November 2017
- Να χαμογελάς μωρέ, να λάμπει ο κόσμος σου. - 3 November 2017
- Μην κρίνεις τους ανθρώπους αν δεν ξέρεις σε τι μάχες πολεμάνε. - 27 October 2017
- Eκείνοι οι αδύνατοι-δυνατοί που παραδίδουν μαθήματα ζωής. - 20 October 2017
- Οι γνήσιοι και αυθεντικοί αναζητούν πάντα την αλήθεια. - 13 October 2017
- Μην αφήνεις ρε άνθρωπε τη μιζέρια που σε τρώει να χορτάσει. - 6 October 2017
- Να μη δανείζεσαι ποτέ ξένα φτερά για να πετάξεις. - 29 September 2017
- Μη δειλιάζεις να φύγεις από εκεί που παρακαλάς και συμβιβάζεσαι. - 22 September 2017
- Όσο ζω μαθαίνω… - 15 September 2017
- Εμάς τους δύο θα μας δένει πάντα μια παρ’ ολίγον ευτυχία. - 11 August 2017
feautured
Άντρα σε κάνουν οι πράξεις, όχι τα λόγια
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης
«Όλοι μαλάκες είναι».
Πόσο εύκολα έχουν ειπωθεί αυτές οι λέξεις. Πόσο μελάνι δεν χύθηκε, πόσες συζητήσεις έμειναν στη μέση μόνο και μόνο γιατί το συμπέρασμα ήταν το εξής ένα. «Όλοι μαλάκες είναι».
Συμφωνώ, υπάρχουν πολλών ειδών «μαλάκες». Αν, όμως, εσύ δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το αγόρι απʾ τον άντρα, και τον άντρα απʾ το αρσενικό δε σου φταίει κανένας, είναι δικό σου θέμα και καθόλου δεν με ενδιαφέρει.
Κρύβεσαι πίσω από δύο αποσιωπητικά, βουτηγμένη μέσα στο δήθεν φεμινισμό σου και δεν καταλαβαίνεις πως ουσιαστικά κάνεις ζημιά μόνο σε εσένα.
Το αγόρι, ο άντρας ή το αρσενικό (αν και τα δυο τελευταία έχουν λίγο μπερδεμένο νόημα) υπάρχει πιθανότητα να μην πάψει ποτέ να έχει αυτή του την ιδιότητα μέχρι τέλους.
Υπάρχει, όμως, καλή μου, μια κατηγορία αγοριών τα οποία «μυρίζουν» από μακριά πως όταν τα μαλλιά τους ασπρίσουν, θα έχουν αποδείξει ότι είναι αρσενικά (κρατώντας το «αρσενικά» ως τον υπέρτατο χαρακτηρισμό σʾ έναν άντρα).
Θα ωριμάσει μέσα από τον αυτοσαρκασμό του και θα βάλει την εκτίμηση που έχει στη γυναίκα δίπλα του πάνω απʾ όλα.
Είναι αυτός ο άντρας που θα ήθελες να δεις δίπλα στην κόρη σου, εκείνος στον οποίο θα ήθελες να μοιάσει ο γιος σου.
Είναι αυτός που θα καταφέρει να σʾ ανεβάσει ψηλά χωρίς να έχει μπράτσα και κοιλιακούς. Ξέρει να ξεχωρίσει το γυναικάκι απʾ την γυναίκα και θα διυλίσει την κάθε σου ματιά.
Ξέρει τι θα πει ευγένεια, εκτίμηση και θα στη δείξει ακόμα και στον τρόπο που περπατάει δίπλα σου ή στον τρόπο που μιλάει για εσένα στους φίλους του.
Δεν πιστεύω να νομίζετε πως ακόμα κι αυτός ο τύπος άντρα δε θα κοιτάξει άλλη γυναίκα.
Φυσικά και θα κοιτάξει, μα το νόημα δεν είναι τι θα κοιτάξει, αλλά πού θα καταλήξει τελικά το βλέμμα του, γιατί πολύ απλά εκείνο ανήκει μόνο σʾ εσένα.
Τα υπόλοιπα απλά τα προσπερνά σαν την πρώτη ματιά που ρίχνει μπαίνοντας σʾ ένα bar προσπαθώντας να βρει ένα κενό τραπέζι να κάτσετε.
Αυτό είσαι για εκείνον, η ξεχωριστή, μοναδική γωνιά, το μοναδικό τραπέζι που ψάχνει να βρει για νʾ αράξει.
Για τον πραγματικό άντρα, το «σʾ ευχαριστώ» και το «συγγνώμη» είναι ένα σύνολο γραμμάτων τα οποία με μεγάλη ευκολία θα τα συντάξει στη σωστή σειρά, για να τους αποδώσει τις τιμές που τους αναλογούν και μαζί μʾ αυτά και σε εσένα.
Την αποδοχή σου την έχει γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων του, μιας κι αυτό που αναζητά είναι η εκτίμηση κι ο σεβασμός σου.
Θα αποζητήσει σʾ εσένα τη γνώμη σου, την άποψή σου κι όχι ένα κοριτσάκι που θα του ψελλίζει συνεχόμενα, φοβισμένα «ναι».
Απλώνει το χέρι του να σε κρατήσει, έτσι απλά, επειδή είναι ικανός να κάνει το απλό, σημαντικό.
Είσαι η ιδανική για εκείνον, όχι επειδή συμμορφώνεσαι με κάποια πρότυπα, αλλά επειδή δεν τον ενδιαφέρει το ιδανικό και δεν το ψάχνει. Ξέρει τον τρόπο να σε κάνει να νιώσεις ιδανική για εκείνον κι αυτό του αρκεί.
Είναι ο άντρας που δεν είναι όμορφος, αλλά θα σου αποδεικνύει καθημερινά πως μοναδικός σκοπός του είναι το να νιώθει όμορφος στα μάτια σου.
Ξέρει να ηγηθεί, και μέσα απʾ την ηγετική του υπόσταση θα καλύψει όλες σου τις ανασφάλειες, την ίδια στιγμή που στα μάτια σου θα αναζητά εκείνη που θα μείνει στα δύσκολα χωρίς πολλές φαμφάρες.
Να ξέρεις πως τα λόγια του είναι οι πράξεις του, αλλά ακόμα κι όταν τα χρησιμοποιεί, το κάνει για να μην ξεχνιέσαι, γιατί ξεχνιέστε, αγαπητή μου.
Είναι εκείνος που στο άκουσμά του θα ριγήσεις από πόθο, θα σε κάνει να τον ποθήσεις παίζοντας με το μυαλό σου κι όχι με το κορμί σου.
Στο τέλος της ημέρας, στο κρεβάτι σου, θα είναι αυτός που, κλείνοντας τα μάτια σου δίπλα του, θα σε κάνει να χαμογελάσεις με την εικόνα ενός γέρου γκριζομάλλη που σε πλησιάζει από πίσω κουτσαίνοντας, και σε παίρνει αγκαλιά, την ίδια στιγμή που φιλά τον ρυτιδιασμένο σου λαιμό.
Αυτός ο ίδιος που το πρωί δε θα ξεχάσεις ποτέ να τον αποχαιρετήσεις με μια καλημέρα και ένα φιλί.
www.loveletters.gr
feautured
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους.
Της Ανθής Κατερίνη.
Αποκτάς μεγαλύτερη αγάπη για τους άλλους όταν αρχίζεις να φροντίζεις τον εαυτό σου. Εάν θέλεις να τους αγαπήσεις και δεν μπορείς να το εκφράσεις, η ίδια αυτή δυσκολία υπάρχει στην σχέση σου με τον εαυτό σου. Και αν σήμερα θέλεις να τους πεις πόσο όμορφοι είναι, είναι γιατί τα λόγια και οι πράξεις σου δεν κατευθύνονται εχθρικά προς τον εαυτό σου όπως χθες. Από τις σωστές για σένα επιλογές απορρέει από μέσα σου η επιθυμία να σου πεις μπράβο και έτσι καταλήγεις να επιβραβεύεις την ύπαρξη των άλλων που υπάρχουν εκεί και στέκουν τόσο όμορφοι. Με ιδιαίτερη ομορφιά, με την φιλικότητα και τον αυθορμητισμό τους, με την επιμονή και την εργατικότητά τους, με το άγχος τους, με την ντροπαλότητά τους. Όλοι βλέπεις σου αρέσουν τέτοιες μέρες που έχεις φροντίσει τον εαυτό σου και όλους τους αγαπάς ακόμη και αν είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Αποτελούν πλευρές του εαυτού σου και τις αποδέχεσαι. Μα εάν κάποια έχεις αποκλείσει από την ταυτότητά σου και δεν την θεωρείς δική σου πλευρά καταβάθος την ζηλεύεις και την αποστρέφεσαι σαν ατελής άνθρωπος που είσαι, που δεν του αρέσει να τον βαραίνει μία αίσθηση κατωτερότητας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβάσαι να γίνεις όλα αυτά που έχεις αποκλείσει πως μπορείς να είσαι. Αυτό ήταν μέχρι χτες. Σήμερα μπορείς να επιλέξεις από την αρχή. Μια επιλογή σε κρατά και η ιδέα πως δεν ήταν τέτοια όμορφα πράγματα στο πεδίο των επιλογών σου.
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. Όσο πιο όμορφο σε βρίσκεις τόσο θα βλέπεις ομορφιά στους άλλους.
Σταμάτα τις πράξεις που σε οδηγούνε σε φαύλους κύκλους αρνητικών συναισθημάτων. Αν σε τρέφει αυτή η ρόδα που πάνω της τσουλάς και ταυτόχρονα στην άσφαλτο πατιέσαι, μάθε να μην φοβάσαι να μείνεις εκτεθειμένος με τον πόνο σου, αντί να τον καλύπτεις με σκουπίδια. Μάθε πως όταν σταματήσεις τα εφήμερα παυσίπονα τότε θα σε διδάξει ο πόνος σου. Πρέπει να τον κοιτάξεις και μια φορά στα μάτια. Να μην τον πνίγεις με μία κουβέρτα για να εξαφανιστεί. Αντιθέτως, να καλύψεις εσένα με την κουβέρτα αυτή, να ζεσταθείς και ό, τι άσχημο ,θα δεις, που θα φύγει σαν μικρόβιο που δεν μπόρεσε να επιζήσει μέσα σε έναν οργανισμό που οι στρατιώτες του πολέμησαν με τόλμη και δύναμη για την προστασία του παλατιού τους. Γύμνασε τους πολεμιστές της ψυχής σου και θα γίνεις ο καλύτερος προστάτης του εαυτού σου. Γιατί όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε εάν κατηγορούμε κάποιον για το κακό που μας έκανε, στην πραγματικότητα κατηγορούμε εμάς που μας φερθήκαμε με τέτοια αναισθησία και δεν μας προστατέψαμε όπως μας άξιζε. Και τέτοια ντροπή πώς να την ξεχάσεις; Με το να κάνεις τον εαυτό σου να σε εμπιστευτεί ξανά. Να πιστέψει πως εάν αφεθεί χαλαρός στα χέρια σου δεν θα βρεθεί ξανά στο πάτωμα, αλλά θα είσαι εκεί να τον αφήσεις να πέσει απαλά μέσα στην τρυφερή σου χούφτα.
- Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. - 18 November 2017
- Πρέπει πρώτα να σε αγαπάς για να προχωρήσεις μπροστά. - 13 November 2017
- Αν νομίζεις πως ξέρεις έναν άνθρωπο, κάνεις λάθος. - 6 November 2017
- Σε αγαπούσα γιατί νόμιζα πως θα με αγαπήσεις. - 30 October 2017
- Θέλω να είμαι ο ήχος που ερωτεύεσαι. - 24 October 2017
- Ενεργός στο Facebook και ανενεργός στο τώρα. - 16 October 2017
- Σεξ χωρίς την ψυχή σου είναι βιασμός που επιλέγεις. - 9 October 2017
- Μην ανησυχείς γονιέ που δεν είσαι τέλειος. - 2 October 2017
- Όχι άλλο σχέσεις με ημερομηνία λήξης. - 18 September 2017
- Δεν είναι δειλός αυτός που βουλιάζει στα σκοτάδια του. - 11 September 2017
feautured
Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Της Δικαίας Μαραβέλια.
Αγαπητέ μου Έλληνα, ξέρεις από τότε που η Ελλαδίτσα μας θυμάται τον εαυτό της, πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Τραβάς εσύ από την μια, τραβούν οι υπόλοιποι από την άλλη και τώρα είναι η ώρα που χρειάζεται την καλύτερη περίθαλψη γιατί αιμορραγεί στο κέντρο της.
Οι αξίες μας, ο πολιτισμός μας, η ψυχή μας, εμείς οι ίδιοι αφήσαμε να μας τα πάρουν… και τώρα απαιτείς να στα επιστρέψουν.
Φοβάσαι να πεις δημόσια, ότι φοβάσαι για τα παιδιά σου;
Ξέρεις φοβάμαι, που φοβάσαι. Φοβάμαι που νομίζεις ότι τα θέματα που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη δεν σε απασχολούν.
Ναι ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα στο κόσμο, στην χώρα της δημοκρατίας, στην χώρα που κάνουμε ποστ μόνο, τις σοφίες των σοφών μας, χωρίς να γνωρίζουμε το βαθύτερο νόημα τους.
Φοβάμαι… αλλά είμαι αισιόδοξη. Για τα παιδιά ρε, για τα παιδιά μας!
- Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί. - 18 November 2017
- Παραδέχομαι ότι έπεσα έξω στο σκανάρισμα κάποιων βλεμμάτων. - 11 November 2017
- Θα ήθελα μια μέρα να γίνω καθώς γουστάρω για λίγο. - 4 November 2017
- Όταν μια πόρτα κλείνει μια άλλη περιμένει να την ανοίξεις. - 14 October 2017
- Πολλοί σου χαμογελούν αλλά λίγοι σε καταλαβαίνουν. - 30 September 2017
- Δεν αγαπάμε πάντοτε εκείνους που τους αξίζει να θαυμάζουμε. - 23 September 2017
- Πλέον, επιλέγω πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους της ζωής μου. - 19 September 2017
- Λατρεύω τους ανθρώπους διαμάντια! - 9 September 2017
- Γαμώτο… κόντρα σε όλα και όλους εγώ κρατώ το χαμόγελο. - 5 September 2017
- Ρε καμάρια μου ζήστε την κάθε μέρα οποίας εποχής. - 2 September 2017
Olen
13 June 2022 at 1:24 am
Hi, I do believe this is a great web site. I stumbledupon it 😉
I will return yet again since i have bookmarked it. Money
and freedom is the greatest way to change, may you be rich and continue to guide others.
sbo
25 July 2022 at 1:09 pm
314642 985794Wow Da weiss man, wo es hingehen muss Viele Grsse Mirta 766165
credit personnel ing
20 August 2022 at 3:10 pm
302702 983904learning toys can enable your kids to develop their motor skills quite easily;; 737879
king stropharia,
26 August 2022 at 7:49 pm
117690 800500I enjoy your function , regards for all of the informative posts . 513736
토토사이트 시작
23 February 2023 at 11:40 am
281547 580391This website is my aspiration , very wonderful pattern and perfect articles . 151924
how to sell merchant services
26 March 2023 at 9:32 pm
I have acquired some new things from your internet site about personal computers. Another thing I’ve always assumed is that computers have become a specific thing that each house must have for most reasons. They supply you with convenient ways in which to organize homes, pay bills, search for information, study, pay attention to music and perhaps watch tv programs. An innovative technique to complete these tasks is to use a notebook. These computer systems are mobile ones, small, potent and lightweight.