Της Στεύης Τσούτση. Κανένα μυαλό δεν είναι αλάνθαστο. Καμία καρδιά δε δείχνει πάντα το σωστό το δρόμο. Κάνει λάθη ο άνθρωπος. Σκέφτεται, νιώθει, αποφασίζει. Βιώνει τις...
Της Στεύης Τσούτση. Ξυπνάς, κοιμάσαι, ξαναξυπνάς. Το ενδιάμεσο διάστημα λες ότι ζεις. Βαθιά μέσα σου, όμως, ξέρεις ότι απλά αναπνέεις. Αναπνέεις κοφτά και βαριεστημένα. Αναπνέεις διεκπεραιωτικά....
Της Στεύης Τσούτση. Μετράς τους άνδρες που ήρθαν κι έφυγαν. Κακιώνεις και τους καταλογίζεις όσα έκαναν κι όσα δεν έκαναν ποτέ. Σκληρή η απόρριψη, μεγάλος ο...
Της Στεύης Τσούτση. Το πήρατε απόφαση. Για κάποιους φαντάζει βιαστική, για κάποιους άλλους ακατανόητη. Για σας τους δυο όμως ήταν η πιο εύκολη απόφαση που πήρατε...
Της Στεύης Τσούτση. Θα φύγω, λέω. Κι εσύ απομένεις να με κοιτάς. Μια στιγμή διασταυρώνονται τα βλέμματά μας. Δεν κλαίω κι ίσως αυτό είναι που σε...
Της Στεύης Τσούτση. Με μεγάλωσαν με αγάπη, παράπονο δεν έχω. Μου έδωσαν αγκαλιές, στοργή, έννοια. Μου χάρισαν εκείνα τα εφόδια που έπρεπε να έχω για να...
Της Στεύης Τσούτση. Είναι κι εκείνες οι γυναίκες με το μεγάλο χαμόγελο και την αδειανή καρδιά… Εκείνες που πάντα χαμογελούν κι αναζητούν εκείνον που θα μπει...
Της Στεύης Τσούτση. Λεπτές ισορροπίες οι ανθρώπινες σχέσεις. Μια αέρινη κλωστή σε ενώνει με τους ανθρώπους κι είναι εκτεθειμένη σε όλες τις κακοκαιρίες της ζωής. Ανέμοι...
Σε τούτη τη ζωή, την τόσο μικρή μα και τόσο μεγάλη συνάμα, θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους. Άλλους καλούς, άλλους κακούς. Θα γνωρίσεις ταπεινούς και μεγαλόστομους. Θα...
Της Στεύης Τσούτση. Νέος χρόνος. Φρέσκος, αρυτίδωτος, του κουτιού σα να λέμε. Ήρθε και πήρε μαζί του κάθε τι παλιό. Πήρε λύπες και χαρές, πήρε ανθρώπους,...
Της Στεύης Τσούτση. Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, τραγουδούν τα πιτσιρίκια στους δρόμους. Το τοπίο είναι παγωμένο, χιονισμένο. Όλα στολισμένα, όλα φωτισμένα. Όλοι περιμένουν το μεγάλο γεγονός… την...
Της Στεύης Τσούτση. Σ’αρέσει η ζωή σου; Αγαπάς τη δουλειά, τους ανθρώπους που σε περιβάλλουν, την καθημερινότητά σου; Ξυπνάς κάθε πρωί με χαμόγελο για τη μέρα...
Της Στεύης Τσούτση. Έμαθες να ζητάς πολλά. Έμαθες να περιμένεις πολλά από τον άλλο έχοντας σαν κριτήριο τη δική σου δοτικότητα. Εγώ δίνω, λες. Εγώ σκορπίζω...
Της Στεύης Τσούτση. « Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που διαβάζει, γυναίκα που αισθάνεται υπερβολικά ή γράφει. Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα πνευματώδη, πλανεύτρα, τρελή και...
Της Στεύης Τσούτση. Έμαθες να μην αδικείς κανέναν. Έμαθες να είσαι εκεί οποτεδήποτε κάποιος σε χρειαστεί. Να έχεις μια παρήγορη κουβέντα, μια ζεστή, ανυπόκριτη αγκαλιά. Έμαθες...
Της Στεύης Τσούτση. Το σπίτι ήταν άδειο. Μόνο μια ανάσα μαρτυρούσε ανθρώπινη παρουσία, η δική της. Το στήθος της ανεβοκατέβαινε ρυθμικά κι ο αέρας έμπαινε στα...
Της Στεύης Τσούτση. Ήταν μέρες τώρα που φλέρταρε με την ιδέα. Αλλά πάντα έβρισκε δικαιολογίες να το αποφύγει. Το νοικοκυριό δεν ήταν ποτέ το φόρτε της...