Της Στεύης Τσούτση. Έρωτας ήταν που τώρα ανήκει στο παρελθόν. Δεν ήταν γραφτό του να κρατήσει. Έρωτας ήταν που δεν απομυθοποιήθηκε και δεν ξεθώριασε ποτέ. Έρωτας...
Της Στεύης Τσούτση. Κι αυτή η μοναξιά. Όσο την απόφευγε, τόσο εκείνη ερχόταν και κόλλαγε πάνω της. Της έκλεινε ειρωνικά το μάτι σε ώρες δύσκολες κι...
Της Στεύης Τσούτση. Πες με ακοινώνητη. Πες με παράξενη. Όλα είμαι κι ακόμη παραπάνω. Αλλά είναι και κάποια σόγια που δεν τα αντέχω. Δεν τα παλεύω...
Της Στεύης Τσούτση. Το μεγαλύτερο δώρο που χαρίστηκε ποτέ στον άνθρωπο, είναι το χάρισμα της κοινωνικότητας. Η δυνατότητα να μην είναι μόνος, αλλά να σχηματίζει κοινωνίες...
Της Στεύης Τσούτση. Λες ότι δε σου στάθηκαν άνθρωποι που έδωσες πολλά. Λες ότι στα δύσκολα χάθηκαν από το πλευρό σου. Πικραίνεσαι. Σκέφτεσαι πόσα έδωσες και...
Της Στεύης Τσούτση. Μιλάς για μένα λες και με ξέρεις καλύτερα από τον ίδιο μου τον εαυτό. Καταλαβαίνεις τις σκέψεις μου λες, νιώθεις τα συναισθήματά μου,...
Της Στεύης Τσούτση. Σε χαζεύω εαυτέ μου. Σε κοιτώ στον καθρέφτη με προσοχή. Δεν το κάνω συχνά, ίσως πάλι να παραπονιέσαι ότι δε σε πολυπροσέχω. Δε...
Της Στεύης Τσούτση. Χαθήκαμε. Μη ρωτάς πώς έγινε, δεν ξέρω να σου πω. Αφεθήκαμε μάλλον στη φθορά του χρόνου και κάπου στην πορεία ξαναγίναμε εγώ κι...
Της Στεύης Τσούτση. Έμαθες να δίνεις. Έμαθες να αγαπάς και να μετουσιώνεις τούτο το συναίσθημα σε δοτικότητα. Έτσι είσαι από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου...
Της Στεύης Τσούτση. Τους αναγνωρίζεις με την πρώτη ματιά. Πληθωρικές παρουσίες γεμίζουν το χώρο που βρίσκονται. Είναι λες κι ένας προβολέας έχει στραφεί καταπάνω τους και...
Της Στεύης Τσούτση. Θες να μου πεις γιατί πλακώνεται ο κόσμος; Άλλος κράζει για το Survivor, άλλος βρήκε με το σταυρό στο χέρι και ξορκίζει τους...
Της Στεύης Τσούτση. Είναι και κάτι μέρες που θα ήθελες να μην ξημέρωνε. Αν υπήρχε ένα κουμπί θα το πατούσες και θα πήγαινες απευθείας στην επόμενη....
Της Στεύης Τσούτση. Πέρασε κάποιος και φορούσε το άρωμά σου. Έτσι στα ξαφνικά, από το πουθενά, αυτή η τόσο γνώριμη μυρωδιά πλημμύρισε τα ρουθούνια μου. Άνοιξε...
Της Στεύης Τσούτση. Πού πάει ένας άνθρωπος όταν φεύγει από εδώ; Πέθανε σου λένε. Και πότε θα γυρίσει, ρωτάς; Δε θα γυρίσει. Πάει… Κι αυτό το...
Της Στεύης Τσούτση. Δε γνωρίζω πώς τον λένε. Καλά καλά δεν ξέρω ούτε πού μένει. Τον βλέπω όμως κάθε απόγευμα και συγκινούμαι. Φιγούρα ψηλόλιγνη, με κυματιστό...
Της Στεύης Τσούτση. Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Έτσι λέει ο σοφός λαός κι εσύ θυμάσαι όλα εκείνα τα αστραφτερά μπιχλιμπίδια που κάποτε μάζευες. Τα φύλαγες...
Της Στεύης Τσούτση. Θες να σου πω μια αλήθεια; Όχι, δε θα είναι κανένα κοινότυπο τσιτάτο, μήτε κάτι κλισέ ίσα για να έχουμε να λέμε. Θα...