feautured
Εγώ σου έμαθα την αγάπη κι εσύ τη δίνεις αλλού.
Καπνός, ζάλη, περασμένη ώρα. Έπαιζε και το τραγούδι τους εκείνη την στιγμή. Δε χρειάστηκε κάτι άλλο. Η Μυρτώ λύγισε.
«Εγώ τον ξεκλείδωσα για να ερωτευτεί άλλη».
Αρχικά φρίκαρα. Εύλογα, αν σκεφτεί κανείς πως στη θέση της Μυρτούς έβαλα τον εαυτό μου. Μετά θύμωσα με το δήθεν αρσενικό που ταλαιπώρησε τη φίλη μου.
Έπειτα το σκέφτηκα πιο ήρεμη. Δεν ήταν η μόνη. Υπάρχουν τόσοι εκεί έξω που λειτουργούν ακριβώς όπως ο μαλάκας της δικής μας ιστορίας.
Είναι αυτοί που κυκλοφορούν με την απόλυτη σιγουριά στο βλέμμα, συνοδευόμενη από ύφος πολλών καρδιναλίων. Έχουν πάντα έναν πρόλογο έτοιμο κομμένο και ραμμένο για κάθε περίσταση.
Συνήθως, φεύγουν με παρέα απ᾽ τα μπαρ και το πρωί κλείνουν σαν κλέφτες την πόρτα ενός σπιτιού που ξεχνούν τον δρόμο του γυρισμού. Αν τους αντιληφθείς πριν το φευγιό, γίνεσαι στόχος για εκτέλεση. Αργή και βασανιστική επειδή θεωρούν ευάλωτο τον εαυτό τους που μοιράστηκαν τον χώρο σου παραπάνω απ᾽ όσο συνηθίζουν.
Θα ισχυριστούν πως έχουν πληγωθεί στο παρελθόν για να δικαιολογήσουν την καραμέλα πως δεν μπορούν να επενδύσουν συναισθηματικά. Θα χρησιμοποιήσουν την αδυναμία τους για να παγιδεύσουν τον στόχο.
Είναι το σημείο που πασάρουν μια κατεστραμμένη ψυχή, γεμάτη πληγές ώστε υπόγεια να σου δημιουργήσουν την ανάγκη να μαζέψεις τα κομμάτια τους. Έχεις, ήδη, αγνοήσει την κόκκινη ένδειξη που σε προειδοποιεί για τον «κίνδυνο», «παγίδα» αφού αντικρίζεις μια μορφή με φωτοστέφανο καθ’ όλη τη διάρκεια της διήγησης. Έτσι κερδίζουν. Τόσο απλά!
Θα τους συγκινήσει λίγο η επιμονή σου να ξαναβρεθείτε, οπότε θα καταχωρηθείς πρώτη στη λίστα γύρω στις τέσσερις το χάραμα, αφού έχουν προηγηθεί ξίδια κι απόρριψη της τύπισσας στο μπαρ.
Εσύ φυσικά και θα μπορείς, διότι έχεις περάσει στο στάδιο πως μπορείς να τον αλλάξεις. Το ξέρει και θα το εκμεταλλευτεί. Μεταξύ μας, όταν αρκείσαι στα ψίχουλα που σου προσφέρει, γιατί να προσπαθήσει να σε πείσει; Θα παίρνει από εσένα ό,τι μπορεί και θα χτίζει την εικόνα του μέσα απ᾽ τις στιγμές σας.
Όσο θα σου τρώει τη σάρκα, θα σ᾽ αφήνει να νομίζεις πως κερδίζεις. Ύστερα, όμως, θα πρέπει να φύγει. Δε θα μπορέσει να κοιμηθεί στο κρεβάτι σου, μαζί σου, στην αγκαλιά σου.
Θα το δεχτείς αλλά θα γυρίζεις σαν τη σβούρα να τον ψάχνεις και να κάνεις σενάρια, παριστάνοντας την τυφλή. Ερωτήματα τύπου: «αφού δεν μπορούσε να μείνει, τότε γιατί μου έστειλε», «έρχεται, μου χαρίζει στιγμές κι εξαφανίζεται, γιατί;» «μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτό» θα σου δημιουργηθούν, κι αυτόματα θα μπεις στη διαδικασία να τα απαντήσεις.
Τελικά, θα καταλογίσεις το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στον εαυτό σου για την τροπή που πήρε η ιστορία σας.
Κοινώς, την πάτησες! Έχεις σκαλώσει μαζί του, αποζητάς την παρουσία του στο κρεβάτι σου γιατί η απουσία του πολλαπλασιάζει το κενό της ψυχής σου. Η ψυχολογία σου βασίζεται καθαρά σε μία του κίνηση, μέχρι να φτάσεις στο σημείο να μην αντέχεις άλλο αυτά τα σκαμπανεβάσματα.
Τότε είναι που παίρνεις την ηρωική απόφαση πως θα του μιλήσεις κι ένα ολόκληρο σύμπαν σε μουντζώνει!
Έχεις την ανάγκη να ξέρει πόσο σημαντικός είναι για σένα, πως σου λείπει και πως θέλεις να προσπαθήσεις γι᾽ αυτό που έχετε. Ποιο είναι αυτό; Ο Θεός κι η ψυχή του. Η ιστορία αυτή θα καταντήσει αηδία. Σαν το «Κωνσταντίνου και Ελένης» ένα πράγμα, τέλος και επανάληψη στα καπάκια.
Μέχρι να τον δεις τυχαία στο δρόμο με μία άλλη, να την κρατά σφιχτά απ᾽ το χέρι και να την κοιτά, όπως ποτέ δεν κοίταξε εσένα όλο αυτό το διάστημα.
Μάντεψε! Δεν φοβάται πια. Εφοδιασμένος από μια ικανοποιητική σωρεία συναισθημάτων που αβίαστα του χάρισες, μπαίνει στο πεδίο του έρωτα . Άδικο για σένα αυτό, ε; Ίσως κι όχι.
Συνειδητά αγνόησες τις κόκκινες ενδείξεις, συνειδητά έπραττες. Το «γιατί» ίσως τ᾽ ανακαλύψεις όταν συλλογισθείς τα ποτά, τα τσιγάρα και τη χολή που έφτυσες τα βράδια μοναξιάς, προκειμένου να μη χάσεις τις προσωρινές ευτυχίες που σου χάριζε. Πάτησες κάτω τον εαυτό σου για να του προσφέρεις ασφάλεια.
Έπαιξε ένα παιχνίδι που ήξερε καλά. Στωικά θα περιμένω να δω τα μούτρα του, όταν του δημιουργηθεί η ανάγκη από συναίσθημα και θα χάσει, διότι δε θα ξέρει πώς να το διαχειριστεί.
Εσύ θ᾽ αδειάσεις άφθονα μπουκάλια τζιν και θα τραγουδήσεις κάθε λαϊκό άσμα που σου δίνει δίκαιο, θα ξεθυμάνεις και θα σκορπίζεσαι -μόνο από επιλογή από εδώ και στο εξής- συν του ότι θ᾽ αναγνωρίζεις τον κίνδυνο από μίλια μακριά.
Λαμβάνεις όποια συμπεριφορά δέχεσαι. Ό,τι δίνεις παίρνεις. Θυμήσου το την επόμενη φορά που θα μπεις στη σκακιέρα του έρωτα.
Της Αναστασίας Λούλατζη
Πηγή
feautured
Άντρα σε κάνουν οι πράξεις, όχι τα λόγια
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης
«Όλοι μαλάκες είναι».
Πόσο εύκολα έχουν ειπωθεί αυτές οι λέξεις. Πόσο μελάνι δεν χύθηκε, πόσες συζητήσεις έμειναν στη μέση μόνο και μόνο γιατί το συμπέρασμα ήταν το εξής ένα. «Όλοι μαλάκες είναι».
Συμφωνώ, υπάρχουν πολλών ειδών «μαλάκες». Αν, όμως, εσύ δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το αγόρι απʾ τον άντρα, και τον άντρα απʾ το αρσενικό δε σου φταίει κανένας, είναι δικό σου θέμα και καθόλου δεν με ενδιαφέρει.
Κρύβεσαι πίσω από δύο αποσιωπητικά, βουτηγμένη μέσα στο δήθεν φεμινισμό σου και δεν καταλαβαίνεις πως ουσιαστικά κάνεις ζημιά μόνο σε εσένα.
Το αγόρι, ο άντρας ή το αρσενικό (αν και τα δυο τελευταία έχουν λίγο μπερδεμένο νόημα) υπάρχει πιθανότητα να μην πάψει ποτέ να έχει αυτή του την ιδιότητα μέχρι τέλους.
Υπάρχει, όμως, καλή μου, μια κατηγορία αγοριών τα οποία «μυρίζουν» από μακριά πως όταν τα μαλλιά τους ασπρίσουν, θα έχουν αποδείξει ότι είναι αρσενικά (κρατώντας το «αρσενικά» ως τον υπέρτατο χαρακτηρισμό σʾ έναν άντρα).
Θα ωριμάσει μέσα από τον αυτοσαρκασμό του και θα βάλει την εκτίμηση που έχει στη γυναίκα δίπλα του πάνω απʾ όλα.
Είναι αυτός ο άντρας που θα ήθελες να δεις δίπλα στην κόρη σου, εκείνος στον οποίο θα ήθελες να μοιάσει ο γιος σου.
Είναι αυτός που θα καταφέρει να σʾ ανεβάσει ψηλά χωρίς να έχει μπράτσα και κοιλιακούς. Ξέρει να ξεχωρίσει το γυναικάκι απʾ την γυναίκα και θα διυλίσει την κάθε σου ματιά.
Ξέρει τι θα πει ευγένεια, εκτίμηση και θα στη δείξει ακόμα και στον τρόπο που περπατάει δίπλα σου ή στον τρόπο που μιλάει για εσένα στους φίλους του.
Δεν πιστεύω να νομίζετε πως ακόμα κι αυτός ο τύπος άντρα δε θα κοιτάξει άλλη γυναίκα.
Φυσικά και θα κοιτάξει, μα το νόημα δεν είναι τι θα κοιτάξει, αλλά πού θα καταλήξει τελικά το βλέμμα του, γιατί πολύ απλά εκείνο ανήκει μόνο σʾ εσένα.
Τα υπόλοιπα απλά τα προσπερνά σαν την πρώτη ματιά που ρίχνει μπαίνοντας σʾ ένα bar προσπαθώντας να βρει ένα κενό τραπέζι να κάτσετε.
Αυτό είσαι για εκείνον, η ξεχωριστή, μοναδική γωνιά, το μοναδικό τραπέζι που ψάχνει να βρει για νʾ αράξει.
Για τον πραγματικό άντρα, το «σʾ ευχαριστώ» και το «συγγνώμη» είναι ένα σύνολο γραμμάτων τα οποία με μεγάλη ευκολία θα τα συντάξει στη σωστή σειρά, για να τους αποδώσει τις τιμές που τους αναλογούν και μαζί μʾ αυτά και σε εσένα.
Την αποδοχή σου την έχει γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων του, μιας κι αυτό που αναζητά είναι η εκτίμηση κι ο σεβασμός σου.
Θα αποζητήσει σʾ εσένα τη γνώμη σου, την άποψή σου κι όχι ένα κοριτσάκι που θα του ψελλίζει συνεχόμενα, φοβισμένα «ναι».
Απλώνει το χέρι του να σε κρατήσει, έτσι απλά, επειδή είναι ικανός να κάνει το απλό, σημαντικό.
Είσαι η ιδανική για εκείνον, όχι επειδή συμμορφώνεσαι με κάποια πρότυπα, αλλά επειδή δεν τον ενδιαφέρει το ιδανικό και δεν το ψάχνει. Ξέρει τον τρόπο να σε κάνει να νιώσεις ιδανική για εκείνον κι αυτό του αρκεί.
Είναι ο άντρας που δεν είναι όμορφος, αλλά θα σου αποδεικνύει καθημερινά πως μοναδικός σκοπός του είναι το να νιώθει όμορφος στα μάτια σου.
Ξέρει να ηγηθεί, και μέσα απʾ την ηγετική του υπόσταση θα καλύψει όλες σου τις ανασφάλειες, την ίδια στιγμή που στα μάτια σου θα αναζητά εκείνη που θα μείνει στα δύσκολα χωρίς πολλές φαμφάρες.
Να ξέρεις πως τα λόγια του είναι οι πράξεις του, αλλά ακόμα κι όταν τα χρησιμοποιεί, το κάνει για να μην ξεχνιέσαι, γιατί ξεχνιέστε, αγαπητή μου.
Είναι εκείνος που στο άκουσμά του θα ριγήσεις από πόθο, θα σε κάνει να τον ποθήσεις παίζοντας με το μυαλό σου κι όχι με το κορμί σου.
Στο τέλος της ημέρας, στο κρεβάτι σου, θα είναι αυτός που, κλείνοντας τα μάτια σου δίπλα του, θα σε κάνει να χαμογελάσεις με την εικόνα ενός γέρου γκριζομάλλη που σε πλησιάζει από πίσω κουτσαίνοντας, και σε παίρνει αγκαλιά, την ίδια στιγμή που φιλά τον ρυτιδιασμένο σου λαιμό.
Αυτός ο ίδιος που το πρωί δε θα ξεχάσεις ποτέ να τον αποχαιρετήσεις με μια καλημέρα και ένα φιλί.
www.loveletters.gr
feautured
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους.
Της Ανθής Κατερίνη.
Αποκτάς μεγαλύτερη αγάπη για τους άλλους όταν αρχίζεις να φροντίζεις τον εαυτό σου. Εάν θέλεις να τους αγαπήσεις και δεν μπορείς να το εκφράσεις, η ίδια αυτή δυσκολία υπάρχει στην σχέση σου με τον εαυτό σου. Και αν σήμερα θέλεις να τους πεις πόσο όμορφοι είναι, είναι γιατί τα λόγια και οι πράξεις σου δεν κατευθύνονται εχθρικά προς τον εαυτό σου όπως χθες. Από τις σωστές για σένα επιλογές απορρέει από μέσα σου η επιθυμία να σου πεις μπράβο και έτσι καταλήγεις να επιβραβεύεις την ύπαρξη των άλλων που υπάρχουν εκεί και στέκουν τόσο όμορφοι. Με ιδιαίτερη ομορφιά, με την φιλικότητα και τον αυθορμητισμό τους, με την επιμονή και την εργατικότητά τους, με το άγχος τους, με την ντροπαλότητά τους. Όλοι βλέπεις σου αρέσουν τέτοιες μέρες που έχεις φροντίσει τον εαυτό σου και όλους τους αγαπάς ακόμη και αν είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Αποτελούν πλευρές του εαυτού σου και τις αποδέχεσαι. Μα εάν κάποια έχεις αποκλείσει από την ταυτότητά σου και δεν την θεωρείς δική σου πλευρά καταβάθος την ζηλεύεις και την αποστρέφεσαι σαν ατελής άνθρωπος που είσαι, που δεν του αρέσει να τον βαραίνει μία αίσθηση κατωτερότητας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβάσαι να γίνεις όλα αυτά που έχεις αποκλείσει πως μπορείς να είσαι. Αυτό ήταν μέχρι χτες. Σήμερα μπορείς να επιλέξεις από την αρχή. Μια επιλογή σε κρατά και η ιδέα πως δεν ήταν τέτοια όμορφα πράγματα στο πεδίο των επιλογών σου.
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. Όσο πιο όμορφο σε βρίσκεις τόσο θα βλέπεις ομορφιά στους άλλους.
Σταμάτα τις πράξεις που σε οδηγούνε σε φαύλους κύκλους αρνητικών συναισθημάτων. Αν σε τρέφει αυτή η ρόδα που πάνω της τσουλάς και ταυτόχρονα στην άσφαλτο πατιέσαι, μάθε να μην φοβάσαι να μείνεις εκτεθειμένος με τον πόνο σου, αντί να τον καλύπτεις με σκουπίδια. Μάθε πως όταν σταματήσεις τα εφήμερα παυσίπονα τότε θα σε διδάξει ο πόνος σου. Πρέπει να τον κοιτάξεις και μια φορά στα μάτια. Να μην τον πνίγεις με μία κουβέρτα για να εξαφανιστεί. Αντιθέτως, να καλύψεις εσένα με την κουβέρτα αυτή, να ζεσταθείς και ό, τι άσχημο ,θα δεις, που θα φύγει σαν μικρόβιο που δεν μπόρεσε να επιζήσει μέσα σε έναν οργανισμό που οι στρατιώτες του πολέμησαν με τόλμη και δύναμη για την προστασία του παλατιού τους. Γύμνασε τους πολεμιστές της ψυχής σου και θα γίνεις ο καλύτερος προστάτης του εαυτού σου. Γιατί όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε εάν κατηγορούμε κάποιον για το κακό που μας έκανε, στην πραγματικότητα κατηγορούμε εμάς που μας φερθήκαμε με τέτοια αναισθησία και δεν μας προστατέψαμε όπως μας άξιζε. Και τέτοια ντροπή πώς να την ξεχάσεις; Με το να κάνεις τον εαυτό σου να σε εμπιστευτεί ξανά. Να πιστέψει πως εάν αφεθεί χαλαρός στα χέρια σου δεν θα βρεθεί ξανά στο πάτωμα, αλλά θα είσαι εκεί να τον αφήσεις να πέσει απαλά μέσα στην τρυφερή σου χούφτα.
- Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. - 18 November 2017
- Πρέπει πρώτα να σε αγαπάς για να προχωρήσεις μπροστά. - 13 November 2017
- Αν νομίζεις πως ξέρεις έναν άνθρωπο, κάνεις λάθος. - 6 November 2017
- Σε αγαπούσα γιατί νόμιζα πως θα με αγαπήσεις. - 30 October 2017
- Θέλω να είμαι ο ήχος που ερωτεύεσαι. - 24 October 2017
- Ενεργός στο Facebook και ανενεργός στο τώρα. - 16 October 2017
- Σεξ χωρίς την ψυχή σου είναι βιασμός που επιλέγεις. - 9 October 2017
- Μην ανησυχείς γονιέ που δεν είσαι τέλειος. - 2 October 2017
- Όχι άλλο σχέσεις με ημερομηνία λήξης. - 18 September 2017
- Δεν είναι δειλός αυτός που βουλιάζει στα σκοτάδια του. - 11 September 2017
feautured
Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Της Δικαίας Μαραβέλια.
Αγαπητέ μου Έλληνα, ξέρεις από τότε που η Ελλαδίτσα μας θυμάται τον εαυτό της, πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Τραβάς εσύ από την μια, τραβούν οι υπόλοιποι από την άλλη και τώρα είναι η ώρα που χρειάζεται την καλύτερη περίθαλψη γιατί αιμορραγεί στο κέντρο της.
Οι αξίες μας, ο πολιτισμός μας, η ψυχή μας, εμείς οι ίδιοι αφήσαμε να μας τα πάρουν… και τώρα απαιτείς να στα επιστρέψουν.
Φοβάσαι να πεις δημόσια, ότι φοβάσαι για τα παιδιά σου;
Ξέρεις φοβάμαι, που φοβάσαι. Φοβάμαι που νομίζεις ότι τα θέματα που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη δεν σε απασχολούν.
Ναι ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα στο κόσμο, στην χώρα της δημοκρατίας, στην χώρα που κάνουμε ποστ μόνο, τις σοφίες των σοφών μας, χωρίς να γνωρίζουμε το βαθύτερο νόημα τους.
Φοβάμαι… αλλά είμαι αισιόδοξη. Για τα παιδιά ρε, για τα παιδιά μας!
- Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί. - 18 November 2017
- Παραδέχομαι ότι έπεσα έξω στο σκανάρισμα κάποιων βλεμμάτων. - 11 November 2017
- Θα ήθελα μια μέρα να γίνω καθώς γουστάρω για λίγο. - 4 November 2017
- Όταν μια πόρτα κλείνει μια άλλη περιμένει να την ανοίξεις. - 14 October 2017
- Πολλοί σου χαμογελούν αλλά λίγοι σε καταλαβαίνουν. - 30 September 2017
- Δεν αγαπάμε πάντοτε εκείνους που τους αξίζει να θαυμάζουμε. - 23 September 2017
- Πλέον, επιλέγω πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους της ζωής μου. - 19 September 2017
- Λατρεύω τους ανθρώπους διαμάντια! - 9 September 2017
- Γαμώτο… κόντρα σε όλα και όλους εγώ κρατώ το χαμόγελο. - 5 September 2017
- Ρε καμάρια μου ζήστε την κάθε μέρα οποίας εποχής. - 2 September 2017
guns for sale
13 February 2022 at 6:18 am
83405 214639I totally agree with you about this matter. Good post. Already bookmarked for future reference. 695744
mp3 juices
9 October 2022 at 1:29 pm
630866 982859I like this post, enjoyed this 1 regards for posting . 920075
hkusa
12 May 2023 at 10:06 am
653323 623912I gotta bookmark this web site it seems really beneficial . 68160