feautured
Φταις που χαράμισες μια μικρή ζωή σε μεγάλα λάθη.
Της Χριστίνας Ζαμπούνη.
Και τώρα, σκούπισε τα μάτια σου και δες καθαρά…
Πιο καθαρά από ποτέ!
Τώρα που έμεινες μόνο με τον εαυτό σου, ρίξε όλες τις αλήθειες γυμνές στο τραπέζι…
Και ξεκίνα το μέτρημα. Μέτρα λάθη! Ναι! Και δικά σου…
Κυρίως τα δικά σου!
Έχεις μερίδιο ευθύνης, κι εσύ! Ενδόμυχα το ξέρεις…
Έλα! Αποκαθήλωσε επιτέλους τον εγωισμό σου και παραδέξου το!
Ποτέ δε φταίει μόνο ο ένας…
Άλλωστε το ακούς συνέχεια!
Σε κάθε συζήτηση σχετική, οι ειδήμονες αναλύουν τη κάθε εκδοχή κι αναλώνονται σε ατέρμονες υποθέσεις και εικασίες…
Και τώρα για πρώτη φορά τους δίνεις δίκιο.
Φταις κι εσύ!
Φταις! Γιατί δεν πάλεψες όσο μπορούσες για να το σώσεις.
Φταις! Για όλες εκείνες τις στιγμές που ήθελες να ουρλιάξεις, και σώπασες!
Φταις! Που φώναξες όταν έπρεπε να σωπάσεις και ν΄ αφουγκραστείς του άλλου την ανάσα και τον πανικό που επιμελώς έκρυβε…
Φταις! Για όλα τα “θέλω σου” που έθαψες και συμβιβάστηκες σε μια μέτρια ζωή που ποτέ δε σε γέμιζε!
Φταις! Για τα “θέλω του”, που απαίτησες ν’ αφήσει για να συμβιβαστεί σε μια πραγματικότητα που δεν του ταίριαζε!
Φταις! Που δε μοιράστηκες τους φόβους σου, τις ανασφάλειές σου και τ’ άφησες να γίνουν βουνό απροσπέλαστο!
Φταις! Που αντί να χτίζεις γέφυρες, ύψωνες τείχη ανάμεσά σας…
Φταις! Που έστω εσύ, δεν υπερασπίστηκες το δικαίωμά σας ν’ αναπνέετε ελεύθερα κι έτσι ν’ αγαπιέστε ακόμη πιο πολύ!
Φταις! Που έβλεπες να χανόσαστε και δεν έκανες τίποτα.
Φταις! Που παραιτήθηκες! Που εγκατέλειψες!
Που δεν προσπάθησες! Που θυσίασες τόσα όνειρα εν λευκώ…
Που χαράμισες μια μικρή ζωή σε μεγάλα λάθη!
Που την άφησες να βουλιάξει και να πνιγεί στο βούρκο της σιγουριάς!
Μεγάλη παγίδα η σιγουριά τελικά…
Το μόνο δεδομένο της, είναι πως σε βυθίζει στη μονοτονία της ρουτίνας και σε σκοτώνει σιγά σιγά…
Και τώρα τι;
Χαλάσματα παντού, μια ζωή γκρεμισμένη, τσακισμένη…
Η δυσοσμία απ’ τα νεκρά όνειρα, σου ανακατεύει το στομάχι.
Βλέπεις σκοτάδι παντού κι απεγνωσμένα αναζητάς μια έστω μικρή αχτίδα φωτός…
Νιώθεις χαμένη! “Άδεια” όσο ποτέ!
Μην απελπίζεσαι! Δεν υπάρχουν αδιέξοδα όπου υπάρχει θέληση να τα καταρρίψεις!
Το πρώτο βήμα για να ξεβαλτώσεις είναι να δεις κατάματα τα λάθη σου!
Να τα ζυγιάσεις και να τα αποδεχτείς!
Κάντο! Χωρίς υπεκφυγές!
Φτάνει! Μην κλαις!
Μην ξοδεύεσαι σε δάκρυα και “γιατί” που δεν μπορούν ν’ απαντηθούν πια.
Ότι έγινε, δεν αλλάζει! Ανήκει στο χτες!
Μπορεί ν’ αλλάξει όμως το αύριο!
Κι είναι στο χέρι σου, να μην επαναλάβεις τα ίδια λάθη!
Στο χέρι σου είναι να υπερασπιστείς την ανάγκη σου να ζεις και ν’ αγαπάς με τρόπο που θα σου χαρίζει όσο οξυγόνο χρειάζεσαι για να κολυμπάς χωρίς τον κίνδυνο του πνιγμού ή της ασφυξίας…
Θα βγεις απ’ το τέλμα! Αρκεί να το θες και να το παλέψεις!
Αρκεί να λάβεις το τέλος σαν μια νέα αρχή!
Σαν μια ευκαιρία να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου και να χαριστείς στον άνθρωπο που θ’ αντέχει να κάνεις λάθη και να τα παραδέχεσαι χωρίς να σε δικάζει…
Σκούπισε πια τα μάτια σου και κοίτα στο καθρέφτη τις αλήθειες σου κατάματα!
Απαλλαγμένη από εγωισμούς, ανάθεση λαθών και λιποτακτικές τάσεις…
Κοίτα.. Κοίτα! τι όμορφα μάτια που έχεις τώρα που γελούν…
- Η ζωή που περνά και χάνεται και η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται. - 12 November 2017
- Έτσι είναι ο έρωτας καρδιά μου. - 5 November 2017
- Ήρθε η ώρα να με αγαπήσω. - 29 October 2017
- Κάθε άνθρωπος έχει τρεις ζωές. - 26 October 2017
- Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. - 22 October 2017
- Οι παλιές φωτογραφίες πάντα θα θυμίζουν τις στιγμές μας. - 20 October 2017
- Στα δύσκολά σου να μη φοβάσαι να λυγίσεις - 18 October 2017
- Να δίνεις αξία στο ταξίδι της ζωής σου. - 15 October 2017
- Χρωστάω μια αγκαλιά. - 14 October 2017
- Να είσαι ο εαυτός σου και σε όποιον αρέσεις! - 13 October 2017
feautured
Άντρα σε κάνουν οι πράξεις, όχι τα λόγια
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης
«Όλοι μαλάκες είναι».
Πόσο εύκολα έχουν ειπωθεί αυτές οι λέξεις. Πόσο μελάνι δεν χύθηκε, πόσες συζητήσεις έμειναν στη μέση μόνο και μόνο γιατί το συμπέρασμα ήταν το εξής ένα. «Όλοι μαλάκες είναι».
Συμφωνώ, υπάρχουν πολλών ειδών «μαλάκες». Αν, όμως, εσύ δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το αγόρι απʾ τον άντρα, και τον άντρα απʾ το αρσενικό δε σου φταίει κανένας, είναι δικό σου θέμα και καθόλου δεν με ενδιαφέρει.
Κρύβεσαι πίσω από δύο αποσιωπητικά, βουτηγμένη μέσα στο δήθεν φεμινισμό σου και δεν καταλαβαίνεις πως ουσιαστικά κάνεις ζημιά μόνο σε εσένα.
Το αγόρι, ο άντρας ή το αρσενικό (αν και τα δυο τελευταία έχουν λίγο μπερδεμένο νόημα) υπάρχει πιθανότητα να μην πάψει ποτέ να έχει αυτή του την ιδιότητα μέχρι τέλους.
Υπάρχει, όμως, καλή μου, μια κατηγορία αγοριών τα οποία «μυρίζουν» από μακριά πως όταν τα μαλλιά τους ασπρίσουν, θα έχουν αποδείξει ότι είναι αρσενικά (κρατώντας το «αρσενικά» ως τον υπέρτατο χαρακτηρισμό σʾ έναν άντρα).
Θα ωριμάσει μέσα από τον αυτοσαρκασμό του και θα βάλει την εκτίμηση που έχει στη γυναίκα δίπλα του πάνω απʾ όλα.
Είναι αυτός ο άντρας που θα ήθελες να δεις δίπλα στην κόρη σου, εκείνος στον οποίο θα ήθελες να μοιάσει ο γιος σου.
Είναι αυτός που θα καταφέρει να σʾ ανεβάσει ψηλά χωρίς να έχει μπράτσα και κοιλιακούς. Ξέρει να ξεχωρίσει το γυναικάκι απʾ την γυναίκα και θα διυλίσει την κάθε σου ματιά.
Ξέρει τι θα πει ευγένεια, εκτίμηση και θα στη δείξει ακόμα και στον τρόπο που περπατάει δίπλα σου ή στον τρόπο που μιλάει για εσένα στους φίλους του.
Δεν πιστεύω να νομίζετε πως ακόμα κι αυτός ο τύπος άντρα δε θα κοιτάξει άλλη γυναίκα.
Φυσικά και θα κοιτάξει, μα το νόημα δεν είναι τι θα κοιτάξει, αλλά πού θα καταλήξει τελικά το βλέμμα του, γιατί πολύ απλά εκείνο ανήκει μόνο σʾ εσένα.
Τα υπόλοιπα απλά τα προσπερνά σαν την πρώτη ματιά που ρίχνει μπαίνοντας σʾ ένα bar προσπαθώντας να βρει ένα κενό τραπέζι να κάτσετε.
Αυτό είσαι για εκείνον, η ξεχωριστή, μοναδική γωνιά, το μοναδικό τραπέζι που ψάχνει να βρει για νʾ αράξει.
Για τον πραγματικό άντρα, το «σʾ ευχαριστώ» και το «συγγνώμη» είναι ένα σύνολο γραμμάτων τα οποία με μεγάλη ευκολία θα τα συντάξει στη σωστή σειρά, για να τους αποδώσει τις τιμές που τους αναλογούν και μαζί μʾ αυτά και σε εσένα.
Την αποδοχή σου την έχει γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων του, μιας κι αυτό που αναζητά είναι η εκτίμηση κι ο σεβασμός σου.
Θα αποζητήσει σʾ εσένα τη γνώμη σου, την άποψή σου κι όχι ένα κοριτσάκι που θα του ψελλίζει συνεχόμενα, φοβισμένα «ναι».
Απλώνει το χέρι του να σε κρατήσει, έτσι απλά, επειδή είναι ικανός να κάνει το απλό, σημαντικό.
Είσαι η ιδανική για εκείνον, όχι επειδή συμμορφώνεσαι με κάποια πρότυπα, αλλά επειδή δεν τον ενδιαφέρει το ιδανικό και δεν το ψάχνει. Ξέρει τον τρόπο να σε κάνει να νιώσεις ιδανική για εκείνον κι αυτό του αρκεί.
Είναι ο άντρας που δεν είναι όμορφος, αλλά θα σου αποδεικνύει καθημερινά πως μοναδικός σκοπός του είναι το να νιώθει όμορφος στα μάτια σου.
Ξέρει να ηγηθεί, και μέσα απʾ την ηγετική του υπόσταση θα καλύψει όλες σου τις ανασφάλειες, την ίδια στιγμή που στα μάτια σου θα αναζητά εκείνη που θα μείνει στα δύσκολα χωρίς πολλές φαμφάρες.
Να ξέρεις πως τα λόγια του είναι οι πράξεις του, αλλά ακόμα κι όταν τα χρησιμοποιεί, το κάνει για να μην ξεχνιέσαι, γιατί ξεχνιέστε, αγαπητή μου.
Είναι εκείνος που στο άκουσμά του θα ριγήσεις από πόθο, θα σε κάνει να τον ποθήσεις παίζοντας με το μυαλό σου κι όχι με το κορμί σου.
Στο τέλος της ημέρας, στο κρεβάτι σου, θα είναι αυτός που, κλείνοντας τα μάτια σου δίπλα του, θα σε κάνει να χαμογελάσεις με την εικόνα ενός γέρου γκριζομάλλη που σε πλησιάζει από πίσω κουτσαίνοντας, και σε παίρνει αγκαλιά, την ίδια στιγμή που φιλά τον ρυτιδιασμένο σου λαιμό.
Αυτός ο ίδιος που το πρωί δε θα ξεχάσεις ποτέ να τον αποχαιρετήσεις με μια καλημέρα και ένα φιλί.
www.loveletters.gr
feautured
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους.
Της Ανθής Κατερίνη.
Αποκτάς μεγαλύτερη αγάπη για τους άλλους όταν αρχίζεις να φροντίζεις τον εαυτό σου. Εάν θέλεις να τους αγαπήσεις και δεν μπορείς να το εκφράσεις, η ίδια αυτή δυσκολία υπάρχει στην σχέση σου με τον εαυτό σου. Και αν σήμερα θέλεις να τους πεις πόσο όμορφοι είναι, είναι γιατί τα λόγια και οι πράξεις σου δεν κατευθύνονται εχθρικά προς τον εαυτό σου όπως χθες. Από τις σωστές για σένα επιλογές απορρέει από μέσα σου η επιθυμία να σου πεις μπράβο και έτσι καταλήγεις να επιβραβεύεις την ύπαρξη των άλλων που υπάρχουν εκεί και στέκουν τόσο όμορφοι. Με ιδιαίτερη ομορφιά, με την φιλικότητα και τον αυθορμητισμό τους, με την επιμονή και την εργατικότητά τους, με το άγχος τους, με την ντροπαλότητά τους. Όλοι βλέπεις σου αρέσουν τέτοιες μέρες που έχεις φροντίσει τον εαυτό σου και όλους τους αγαπάς ακόμη και αν είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Αποτελούν πλευρές του εαυτού σου και τις αποδέχεσαι. Μα εάν κάποια έχεις αποκλείσει από την ταυτότητά σου και δεν την θεωρείς δική σου πλευρά καταβάθος την ζηλεύεις και την αποστρέφεσαι σαν ατελής άνθρωπος που είσαι, που δεν του αρέσει να τον βαραίνει μία αίσθηση κατωτερότητας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβάσαι να γίνεις όλα αυτά που έχεις αποκλείσει πως μπορείς να είσαι. Αυτό ήταν μέχρι χτες. Σήμερα μπορείς να επιλέξεις από την αρχή. Μια επιλογή σε κρατά και η ιδέα πως δεν ήταν τέτοια όμορφα πράγματα στο πεδίο των επιλογών σου.
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. Όσο πιο όμορφο σε βρίσκεις τόσο θα βλέπεις ομορφιά στους άλλους.
Σταμάτα τις πράξεις που σε οδηγούνε σε φαύλους κύκλους αρνητικών συναισθημάτων. Αν σε τρέφει αυτή η ρόδα που πάνω της τσουλάς και ταυτόχρονα στην άσφαλτο πατιέσαι, μάθε να μην φοβάσαι να μείνεις εκτεθειμένος με τον πόνο σου, αντί να τον καλύπτεις με σκουπίδια. Μάθε πως όταν σταματήσεις τα εφήμερα παυσίπονα τότε θα σε διδάξει ο πόνος σου. Πρέπει να τον κοιτάξεις και μια φορά στα μάτια. Να μην τον πνίγεις με μία κουβέρτα για να εξαφανιστεί. Αντιθέτως, να καλύψεις εσένα με την κουβέρτα αυτή, να ζεσταθείς και ό, τι άσχημο ,θα δεις, που θα φύγει σαν μικρόβιο που δεν μπόρεσε να επιζήσει μέσα σε έναν οργανισμό που οι στρατιώτες του πολέμησαν με τόλμη και δύναμη για την προστασία του παλατιού τους. Γύμνασε τους πολεμιστές της ψυχής σου και θα γίνεις ο καλύτερος προστάτης του εαυτού σου. Γιατί όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε εάν κατηγορούμε κάποιον για το κακό που μας έκανε, στην πραγματικότητα κατηγορούμε εμάς που μας φερθήκαμε με τέτοια αναισθησία και δεν μας προστατέψαμε όπως μας άξιζε. Και τέτοια ντροπή πώς να την ξεχάσεις; Με το να κάνεις τον εαυτό σου να σε εμπιστευτεί ξανά. Να πιστέψει πως εάν αφεθεί χαλαρός στα χέρια σου δεν θα βρεθεί ξανά στο πάτωμα, αλλά θα είσαι εκεί να τον αφήσεις να πέσει απαλά μέσα στην τρυφερή σου χούφτα.
- Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. - 18 November 2017
- Πρέπει πρώτα να σε αγαπάς για να προχωρήσεις μπροστά. - 13 November 2017
- Αν νομίζεις πως ξέρεις έναν άνθρωπο, κάνεις λάθος. - 6 November 2017
- Σε αγαπούσα γιατί νόμιζα πως θα με αγαπήσεις. - 30 October 2017
- Θέλω να είμαι ο ήχος που ερωτεύεσαι. - 24 October 2017
- Ενεργός στο Facebook και ανενεργός στο τώρα. - 16 October 2017
- Σεξ χωρίς την ψυχή σου είναι βιασμός που επιλέγεις. - 9 October 2017
- Μην ανησυχείς γονιέ που δεν είσαι τέλειος. - 2 October 2017
- Όχι άλλο σχέσεις με ημερομηνία λήξης. - 18 September 2017
- Δεν είναι δειλός αυτός που βουλιάζει στα σκοτάδια του. - 11 September 2017
feautured
Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Της Δικαίας Μαραβέλια.
Αγαπητέ μου Έλληνα, ξέρεις από τότε που η Ελλαδίτσα μας θυμάται τον εαυτό της, πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Τραβάς εσύ από την μια, τραβούν οι υπόλοιποι από την άλλη και τώρα είναι η ώρα που χρειάζεται την καλύτερη περίθαλψη γιατί αιμορραγεί στο κέντρο της.
Οι αξίες μας, ο πολιτισμός μας, η ψυχή μας, εμείς οι ίδιοι αφήσαμε να μας τα πάρουν… και τώρα απαιτείς να στα επιστρέψουν.
Φοβάσαι να πεις δημόσια, ότι φοβάσαι για τα παιδιά σου;
Ξέρεις φοβάμαι, που φοβάσαι. Φοβάμαι που νομίζεις ότι τα θέματα που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη δεν σε απασχολούν.
Ναι ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα στο κόσμο, στην χώρα της δημοκρατίας, στην χώρα που κάνουμε ποστ μόνο, τις σοφίες των σοφών μας, χωρίς να γνωρίζουμε το βαθύτερο νόημα τους.
Φοβάμαι… αλλά είμαι αισιόδοξη. Για τα παιδιά ρε, για τα παιδιά μας!
- Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί. - 18 November 2017
- Παραδέχομαι ότι έπεσα έξω στο σκανάρισμα κάποιων βλεμμάτων. - 11 November 2017
- Θα ήθελα μια μέρα να γίνω καθώς γουστάρω για λίγο. - 4 November 2017
- Όταν μια πόρτα κλείνει μια άλλη περιμένει να την ανοίξεις. - 14 October 2017
- Πολλοί σου χαμογελούν αλλά λίγοι σε καταλαβαίνουν. - 30 September 2017
- Δεν αγαπάμε πάντοτε εκείνους που τους αξίζει να θαυμάζουμε. - 23 September 2017
- Πλέον, επιλέγω πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους της ζωής μου. - 19 September 2017
- Λατρεύω τους ανθρώπους διαμάντια! - 9 September 2017
- Γαμώτο… κόντρα σε όλα και όλους εγώ κρατώ το χαμόγελο. - 5 September 2017
- Ρε καμάρια μου ζήστε την κάθε μέρα οποίας εποχής. - 2 September 2017
nova88
7 April 2022 at 7:34 pm
784426 940261It is hard to discover knowledgeable individuals on this subject nonetheless you sound like you know what youre talking about! Thanks 753043
buy magic mushrooms in usa
7 September 2022 at 4:26 pm
814139 525271Hi. Cool post. There is a issue with the web website in firefox, and you might want to test this The browser is the marketplace leader and a huge portion of folks will miss your superb writing due to this difficulty. 306193
สินเชื่อโฉนดที่ดิน
7 October 2022 at 11:19 pm
286190 313911Some genuinely great information , Gladiola I located this. 381178
One up bar
29 January 2023 at 12:01 pm
302349 821421Outstanding post, I think weblog owners ought to larn a great deal from this internet site its rattling user friendly . 36909
forêt tropicale martinique
27 March 2023 at 2:54 pm
hello!,I like your writing very much! share we communicate more about your article on AOL? I need a specialist on this area to solve my problem. May be that’s you! Looking forward to see you.