Ενδιαφέροντα
Η ευτυχία του ανθρώπου είναι υπόθεση καθαρά προσωπική.
Δεν ξέρω.
Πάντα πίστευα πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Οι επιστήμονες τώρα, λένε ότι η ευτυχία πεθαίνει µετά την ελπίδα. Όσο ελπίζεις πως η ζωή σου θα βελτιωθεί, µπορείς να είσαι ευτυχισμένος. Το έχουν αποδείξει, µε µετρήσεις κι έρευνες.
Υπάρχει, βέβαια, και η άλλη άποψη. Αυτή που λέει πως όταν χάσεις κάθε ελπίδα, απελευθερώνεσαι. Δεν το λέω εγώ. Είναι χαραγµένο πάνω στον τάφο του Καζαντζάκη. Το λέει ο Τάιλερ Ντέρντεν στο “Fight Club”. Και η ελευθερία είναι απαραίτητο στοιχείο της ευτυχίας. Το λένε οι επιστήµονες. Το λέει ο Σολωµός στα ποιήµατά του. Δεν ξέρω.
Στο στρατό γνώρισα έναν Καβαλιώτη που είχε κερδίσει το Λόττο. Περίπου εκατό εκατοµµύρια δραχµές. Έφαγε µερικά στα σκυλάδικα, ύστερα βρήκε κι αγόρασε µια γυναίκα από έναν τύπο που τις εισήγαγε από τη Ρωσία, την έστειλε πίσω στο Κίεβο κι άνοιξε δική του δουλειά.
Επιχειρηµατικό πνεύµα. Άρχισε κι εκείνος τις εισαγωγές. Ύστερα κάτι πήγε στραβά και βρέθηκε µε ένα δάχτυλο κοµµένο, µες τα αίµατα να παρακαλάει για τη ζωή του µε ένα πιστόλι χωµένο στο στόµα του, προσπαθώντας να συνεννοηθεί στα ρώσικα. Μέσα σε έξι µήνες τα είχε κερδίσει και τα είχε χάσει όλα.
Καθόµασταν σε κάτι σκαλιά που έβλεπαν τις λεύκες δίπλα από το Ποτάµι και συνέχιζε, δύο χρόνια µετά, να προσπαθεί να καταλάβει τι πήγε λάθος. Οι επιστήµονες που µελετούν την ευτυχία, θα του έλεγαν πως η περίπτωσή του δεν είναι µοναδική. Πως είναι περίεργο (µυστήριο σχεδόν), αλλά έχει αποδειχθεί πως οι νικητές λαχείων σπάνια καταλήγουν περισσότερο ευτυχισµένοι από τους υπόλοιπους. Οι επιστήµονες θα του λέγανε πως τα λεφτά δεν είναι το νόηµα της ζωής. Το απέδειξαν. Ο τρόπος που ζεις σε κάνει ευτυχισµένο. Θα του έλεγαν πως πήρε ένα µάθηµα. Ένα ακριβό µάθηµα. Εγώ, πάλι, δεν είχα τίποτα να του πω.
Γενικά, και για να πω την αλήθεια, είµαι λίγο καχύποπτος µε αυτούς που προσπαθούν να ορίσουν τέτοιου είδους θέµατα. Δεν πιστεύω πως η ευτυχία µπορεί να γίνει αντικείµενο επιστημονικής έρευνας.
Διάβασα, βέβαια, πως ο Δαλάι Λάµα συνεργάστηκε µε αµερικανούς ερευνητές, που ανέπτυξαν µια µέθοδο µε την οποία, µέσω µαγνητικής τοµογραφίας, µετρούν την αίσθηση της ευτυχίας στον εγκέφαλο. Βρήκαν πως είναι στον αριστερό προµετωπιαίο φλοιό. Βρήκαν, επίσης, πως κάποιοι βουδιστές µοναχοί, µπορούν να αισθανθούν µεγαλύτερη, και για περισσότερη ώρα, ευτυχία.
Υποπτεύοµαι, πως αφού τα βρήκαν και τα µέτρησαν όλα αυτά και κατέληξαν σε σοβαρά συµπεράσµατα, οι µοναχοί θα γυρίσουν στα µοναστήρια τους και θα συνεχίσουν να είναι ευτυχείς και οι επιστήµονες θα γυρίσουν στην πατρίδα τους και θα ανοίξουν διάφορα κέντρα χαλάρωσης και διαλογισµού. Ή θα γράψουν κανένα από αυτά τα ανεκδιήγητα βιβλία µε τίτλους όπως “Οι εφτά συνήθειες των εξαιρετικά αποτελεσµατικών ανθρώπων” ή το “Αυθεντική επιτυχία” ή το “Ξύπνησε το γίγαντα µέσα σου”, θα πουλήσουν εκατοµµύρια αντίτυπα και θα κερδίσουν δισεκατοµµύρια εξηγώντας πως τα λεφτά δε φέρνουν τη χαρά. Το είπα και πριν, είµαι καχύποπτος.
Είµαι καχύποπτος και απέναντι στα συλλογικά οράµατα που δήθεν θα εξασφάλιζαν την ευτυχία σε όλους. Δεν χρειάζοµαι τους επιστήμονες, αν και το απέδειξαν κι αυτό, να µου πουν ότι η ανελευθερία στα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισµού έκανε τους ανθρώπους δυστυχισµένους. Μου το λένε οι φίλοι και οι γνωστοί που ήρθαν από εκεί.
Και πως µετά την πτώση του Τείχους τα πράγµατα έγιναν χειρότερα. Ποιος είναι ευτυχισμένος αν ζει µε πενήντα ευρώ το µήνα κι η κόρη του, που πήγε στην Ελλάδα να δουλέψει ως γκαρσόνα, έχει να πάρει τηλέφωνo ένα χρόνο; Ούτε, βέβαια, θεωρώ πως ο δυτικός κόσµος του λουθηρανικού τύπου, δούλευε και µη ερεύνα, lifestyle έχει να προσφέρει κάτι που θα µας κάνει ευτυχείς.
Ένας συνάδελφος, Ιρλανδός µετανάστης στη Νέα Υόρκη, όταν του ζήτησα να µου πει πώς είναι η ζωή στο Μεγάλο Μήλο, απάντησε µε µια ιστορία: Μια µέρα το ηλεκτρικό σύστηµα στο κτίριο που δούλευε, στο κέντρο του Μανχάταν, βραχυκύκλωσε. Τα φώτα σβήσανε, οι υπολογιστές το ίδιο. Ήρθαν οι ειδικοί, το κοίταξαν κι είπαν πως χρειάζονται δύο ώρες για να το διορθώσουν.
Όλο το προσωπικό της εταιρίας είχε δύο ώρες διάλειµµα. Ανέλπιδα. Υπήρξε µια στιγµιαία ευφορία, όλοι κάναν σα µικρά παιδιά κι έφυγαν από τη δουλειά άρον-άρον, τρέχοντας σχεδόν. Όταν γύρισαν, δύο ώρες µετά, τα φώτα είχαν ανάψει. Όλοι κουβαλούσαν τσάντες από µαγαζιά. Όλοι είχαν αξιοποιήσει το ελεύθερο δίωρο για να ψωνίσουν.
Ο Αριστοτέλης στην Ηθική του λέει πως η ευτυχία δεν είναι στόχος. Δεν είναι µια κατάσταση στην οποία φτάνεις και αράζεις. Εκτός κι αν είσαι, όπως αποδεικνύεται και επιστηµονικά, βουδιστής µοναχός. Αν, πάλι, δεν είσαι βουδιστής µοναχός, µόλις φτάσεις στην ευτυχία, µόλις κατακτήσεις αυτό που πίστευες πως θα σε έκανε ευτυχισµένο, γίνεσαι δυστυχής.
Θες κάτι περισσότερο. Πίνεις χύµα ηµίγλυκo, θες Γερoβασιλείου. Πίνεις Γερoβασιλείoυ, θες να φτιάξεις δική σου κάβα. Φτιάχνεις δική σου κάβα, θες να κάνεις εκδροµές οινογνωσίας. Τελειώνεις τις διαδροµές οινογνωσίας, θες να φτιάξεις δικό σου αµπελώνα. Σε κάθε φάση, αυτό που έπεται είναι σηµαντικότερο από αυτό που έχεις. Στο παρόν, πάντα κάτι λείπει. Ο Τερζάκης τη δεκαετία του ’60, µας (κατ)ονόµαζε ως «τοξικοµανείς της ευµάρειας». Μια κοινωνία που αναζητούσε, συνεχώς, µεγαλύτερη δόση. Το ’60, έτσι;
Συνεχίζοντας στην Ηθική του, ο Αριστοτέλης αναφέρει αυτό που λένε και ξαναλένε µε πολλά λόγια όλα αυτά τα βιβλία που υποτίθεται πως αλλάζουν τη ζωή σου: ευτυχισμένος είναι ο ενάρετος, αυτός, δηλαδή, που είναι δραστήριος, δημιουργικός και έχει, ως ένα βαθµό, τον έλεγχο της ζωής του. Και µε ακόµα λιγότερα λόγια: η ευτυχία δεν είναι ο προορισµός, είναι η διαδροµή. Δεν ξέρω. Υπάρχει κι η αντίθετη άποψη. Που υπoστηρίζει πως η ζωή είναι µια µοναχική πορεία προς το θάνατο και στο δρόµο µπορεί και να πεθάνεις. Δεν το λέω εγώ. Το λέει ο κόκορας του Αρκά. Το λέει ο Σοπενχάουερ. Δεν ξέρω. Αλλά νοµίζω ότι δεν θα µπορούσε να είναι αλλιώς. Το ένα υπάρχει, καθορίζεται και αποκτά αξία από το άλλο. Ευτυχία και δυστυχία. Ζωή και θάνατος. Σχέσεις διαλεκτικές. Με διαφορετική µορφή για τον καθένα. Η ευτυχία είναι µια συνθήκη απολύτως προσωπική.
Τρεις πόντους κάτω από το αριστερό µου µάτι υπάρχει ένα γυαλί. Είναι ένα κοµµάτι από το παρμπρίζ της Lancia Delta που οδηγούσα και διαλύθηκε (κυριολεκτικά) στον περιφερειακό. Τέτοιο καιρό πριν δέκα χρόνια. Όταν το ασθενοφόρο µε άδειασε στο νοσοκοµείο, η φάτσα µου είχε τέτοια χάλια που οι γιατροί, που έβγαλαν τα άλλα γυαλιά και έραψαν κάποια σηµεία, αυτό δεν το πρόσεξαν. Το γυαλί έµεινε µέσα κατά τύχη. Όταν άρχισα να συνέρχοµαι, µερικές µέρες µετά, το έπιασα κάτω από το δέρµα. Ένα µικρό, τετράγωνο γυαλί.
Ζήτησα να µη το βγάλουν. Ήθελα να το έχω ενθύµιο από εκείνη την ηµέρα. Που συνειδητοποίησα, για πρώτη φορά στη ζωή µου, πόσο σπουδαίο πράγµα είναι η ζωή. Κι ότι είναι δύσκολη και πικρή, και µερικές φορές ακόµα πιο πικρή και δύσκολη, αλλά αξίζει τον κόπο. Και το καταλαβαίνουµε µόνο εάν φτάσουµε πολύ κοντά στο να τη χάσουµε. Ζήτησα να αφήσουν µέσα το γυαλί, για να θυµάµαι την πρώτη φορά που κατάλαβα τι θα πει ευτυχία.
Γράφει ο Παναγιώτης Ιωσηφέλης.
Ενδιαφέροντα
Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;
Η μουσική είναι παντού. Υπάρχουν λίγες καταστάσεις και στιγμές στην καθημερινότητά μας στις οποίες η μουσική δεν παίζει σημαντικό ρόλο. Είτε αθλείστε, οδηγείτε, περπατάτε ή ψωνίζετε – αν δεν χρησιμοποιούμε τα ακουστικά μας μόνοι μας, η μουσική υπόκρουση παίζει εξωτερικά. Η μουσική είναι ο παλμός κάθε πάρτι, όπου η επιλογή της λίστας αναπαραγωγής μπορεί να δώσει τον τόνο για ολόκληρη την εκδήλωση. Από έξω, η μουσική βιομηχανία μπορεί να φαίνεται διαφορετική, με αστέρια όπως ο Drake, η Lady Gaga ή οι Coldplay να γίνονται πρωτοσέλιδα κάθε μέρα. Και όμως, μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι αυτό δεν συνέβαινε πάντα και ότι η ποικιλομορφία στον κόσμο της μουσικής μπόρεσε πραγματικά να καθιερωθεί μόνο τα τελευταία χρόνια. Χάρη στο Spotify and Co., η μουσική είναι πάντα κοντά μας και προσβάσιμη από οπουδήποτε. Γιατί όμως μας αρέσει ακριβώς η ποικιλόμορφη πλευρά της μουσικής και γιατί είναι τόσο σημαντική η διαφοροποίηση;
Η μουσική δεν είναι περιχαρακωμένη
Η μουσική δεν είναι μόνο διασκεδαστική, έχει επίσης πολλά οφέλη και μας βοηθά να αναπτυχθούμε και να αναπτυχθούμε. Η μουσική παίζει ιδιαίτερο ρόλο, ειδικά όσον αφορά τα συναισθήματα και τις διαθέσεις. Μέσα από τη διαφοροποίηση της μουσικής, τελειώνει η περιχαράκωση. Διαφορετικά συναισθήματα και συναισθήματα μπορούν να μεταδοθούν μέσω της μουσικής. Η μουσική είναι φτιαγμένη για όλους και δεν σκέφτεται σε ομάδες. Αλλά ακόμη και αυτή η εξέλιξη συνεχίζεται, επειδή οι παραγωγοί εξακολουθούν να αναφέρουν ότι αποκλείονται από ορισμένους τομείς της μουσικής βιομηχανίας λόγω υποθέσεων με βάση την εθνικότητά τους.
Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που όλοι μπορούν να καταλάβουν. Συνδέει ηπείρους και ξεπερνά αποστάσεις και πολιτισμούς. Φτάνει στα βάθη των ανθρώπων μοιράζοντας ένα συναίσθημα, μια εμπειρία, μια ιδέα που πυροδοτεί μια εσωτερική κίνηση. Και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος, η διαφοροποίηση της μουσικής.
Μουσική που σπάει με τη φόρμα
Μια συνταγή επιτυχίας στον κόσμο της μουσικής είναι να ρισκάρεις τη μουσική. Οι ερμηνευτές και οι καλλιτέχνες που είναι διαφορετικοί φαίνονται όλο και πιο επιτυχημένοι. Όσοι τολμούν να επανεφεύρουν τον εαυτό τους και τον κόσμο της μουσικής γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς.
Μια ποικιλόμορφη κοινωνία
Η σημασία της διαφοροποίησης της μουσικής φαίνεται και από την εξέλιξη της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Θέματα που γίνονται όλο και πιο παρόντα βρίσκονται επίσης όλο και περισσότερο στον κόσμο της μουσικής. Αστέρια όπως η Demi Lovato βγαίνουν ως μη δυαδικά και η Billie Eilish ενσαρκώνει επίσης τα φωτεινά χρώματα της κοινωνίας. Και με επιτυχία: χάρη σε αυτή τη μουσική , οι άνθρωποι αισθάνονται κατανοητοί και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα μέρος όπου ο καθένας μπορεί να είναι όπως θέλει.
Μουσική στο iGaming
Το πόσο διαδεδομένη είναι η μουσική δείχνει το ερώτημα: Πού δεν είναι η μουσική; Σχεδόν κανένας τομέας της ζωής μας δεν μπορεί να φανταστεί κανείς χωρίς μουσική. Ακόμη και στον κόσμο των βίντεο κουλοχέρηδων αμέτρητων βιβλιοθηκών τυχερών παιχνιδιών, η μουσική είναι ένα ουσιαστικό συστατικό. Ενώ υπάρχουν κουλοχέρηδες με θέμα τη μουσική, όπως το Music Stage, σε άλλα παιχνίδια η μουσική είναι ένα σημαντικό υπόβαθρο και παρέχει ενθουσιασμό και επιπλέον αδρεναλίνη. Η μουσική παρέχει επίσης τη σωστή αίσθηση στις ζωντανές στοές.
Χάρη στη μουσική
Έτσι, στο τέλος είναι απαραίτητο μόνο να ευχαριστήσουμε τη μουσική. Για τα συναισθήματα που νιώθουμε χάρη σε εκείνη και τις καταστάσεις που την κάνουν πολύ πιο έντονη. Τι θα ήμασταν χωρίς τη μουσική;
Ενδιαφέροντα
Mανούλες σταματήστε να αυτοθυσιάζεστε για τα παιδάκια σας τα καταστρέφετε.
Στο’ πα και στο ξαναλέω πως κάπου εκεί στις οδηγίες χρήσης ενός τεστ εγκυμοσύνης που αναφέρεται… «Αν εμφανιστούν οι μπλε γραμμούλες.. δηλαδή αν είστε έγκυος.. επισκεφτείτε τον γυναικολόγο σας» θα έπρεπε να υπήρχε υποσημείωση… επισκεφτείτε και τον ψυχολόγο σας!!
Δεν μπορείς να ακούς μα ούτε και να εξηγήσεις πως ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην ζωή σου, η ίδια σου η μάνα, που σε ‘φερε στην ζωή, που θυσιάστηκε και θυσιάζεται για να ‘σαι συ καλά, που έκανε στην άκρη όλη της τη ζωή να μπει η δική σου μπροστά, πως εκείνη; πως μπορεί εκείνη να ναι η πηγή της δυστυχία σου. Δεν το χωρά ο νους σου και ούτε να το ακούς δεν θες….
Μα αυτή η αυταπάρνηση της μανούλας σου θα κάνει με τόση μαεστρία την δική σου την ψυχούλα να γεμίζει τύψεις και ενοχές κάθε που θα σηκώσεις κεφάλι από τα πρώτα σου χρόνια… γιατί η μαμά επειδή σε αγαπάει τα κάνει όλα δεν την λυπάσαι; Κάνε αυτό που σου λέει αμέσως… Κοίτα, κοιτά πόσο την ταλαιπωρείς, κοιτά αναίσθητο παιδί που δεν καταλαβαίνεις πως όλα για σένα γίνονται.
Και έτσι εσύ καημένο μου παιδάκι και εγωκεντρικό γίνεσαι και υποτακτικό σε πάσα μορφή εξουσίας. Και στην αγάπη αρχίζεις να αισθάνεσαι υπόχρεος γιατί κάποιος κόβει κάτι από κείνον για να το δώσει σε σένα, δεν υπάρχει εκεί μονό για σένα και αναρωτιέσαι, άραγε την αξίζεις αυτή την αγάπη, άραγε υπάρχει πραγματικά κάτι μονό για μένα;;
Θυσιάζομαι για σένα λέει η μανούλα που πρέπει με το που θα μάθει πως θα σε φέρει στον κόσμο να ψυχαναλυθεί!
Να βρει το νόημα της δικής της ζωής να μην το γυρέψει μέσα από την δική σου την ζωή γιατί αλίμονο σου…
Δεν θα μάθεις ποτέ ποιος πραγματικά είσαι αφού θα μεγαλώνεις με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιήσεις αυτό που θα θελε να ναι η ίδια σου η μανούλα, θα σε φτιάξει έτσι ώστε να γίνεις αυτό που ‘θελε εκείνη και θα το δουλέψει πολύ από τότε που θα πας στα πρώτα σου σχολεία και αν εσύ αντισταθείς γιατί κάτι μέσα σου κλωτσήσει και δεν σου κάνει ετούτο το κουστούμι θα ακούσεις πως όλα γίνονται για το καλό σου και πως αυτό πρέπει να γίνει γιατί η μαμά κάνει αγώνα μεγάλο για να σου παρέχει όλα αυτά που εσύ πετάς και λες πως δεν τα θες κακομαθημένο!
Αγενέστατο παιδί και αχάριστο…. που δεν αναγνωρίζεις τίποτα…
Κοίτα με πόση δεξιοτεχνία, πόσο ύπουλα και χωρίς να το καταλάβεις, εσύ είσαι το πρόβλημα, εσύ έχεις τα προβλήματα που δεν καταλαβαίνεις τι είναι όλο αυτό που στήθηκε για σένα χωρίς εσένα;;
Γιατί ποιος είσαι εσύ άλλωστε…. Ποτέ σου δεν θα μάθεις.. Μόνο αν κάποια στιγμή τα καταθλιπτικά συμπτώματα ή το άγχος σε οδηγήσουν στον ψυχαναλυτή!
Και πάλι θα σου πάρει λίγο χρόνο πουλάκι μου μα την στιγμή που θα ανακαλύψεις ποιος είσαι θα ναι σαν σου κόλλησαν δυο φτερά στην πλάτη σαν αυτά που χουν οι άγγελοι και θα σαι ελεύθερος πια να πετάς.. θα είσαι εσύ ο γνήσιος και μοναδικός εαυτός σου και θα μπορείς να πετάς, να ανάπνεες και να απολαμβάνεις !
Την ζωή που σου ανήκει και που εσύ θα δημιουργήσεις.
Μπαρκάτσα Άρια, Ψυχολόγος
Ενδιαφέροντα
Όσα δώσεις στο παιδί σου μέχρι τα 6, καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή του!
Έρευνες, μελέτες και σιγά σιγά η εμπειρία των προηγούμενων γενεών πιστοποιούν πια πως τα 6 πρώτα χρόνια ζωής ενός παιδιού προδιαγράφουν το μέλλον του.
Η υγιεινή διατροφή, τα πλούσια ερεθίσματα αλλά κυρίως η αγάπη των γονιών, ειδικά σε αυτά τα σημαντικά 6 χρόνια της ζωής, είναι ικανά ακόμα και να απενεργοποιήσουν τα γονίδια εκείνα που σχετίζονται με κάθε είδους ασθένεια, σωματική ή ψυχική. Τα νέα στοιχεία, κάνουν σκόνη την θεωρία που θέλει τα γονίδιά μας να είναι αυτά που κάνουν καθολικό κουμάντο. Τώρα ξέρουμε πως το περιβάλλον και ο τρόπος που μεγαλώνουμε είναι αυτά που μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας. Αυτό δεν σημαίνει πως τα γονίδια δεν παίζουν το ρόλο τους, δεν ορίζουν όμως μόνο αυτά τη εξέλιξη της προσωπικότητάς μας.
Όπως και να έχει, το βασικό είναι πως επιβεβαιώνεται αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν: πως η προσοχή, η αγάπη και η φροντίδα που δίνουμε σε ένα παιδί από τα πρώτα χρόνια της ζωής του καθορίζει σε τεράστιο βαθμό τη ζωή τους και ουσιαστικά αποτελεί ένα σημαντικό κληροδότημά μας προς εκείνα.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής του το παιδί είναι όπως το μαλακό κερί, όπως το μαργαριτάρι, όπως η ζωγραφική, όπως η κατασκευή των αγαλμάτων. Κατ’ επέκτασιν, οι γονείς γίνονται ζωγράφοι, καλλιτέχνες, αγαλματοποιοί και κατασκευάζουν αυριανούς ανθρώπους.
Παλαιότερα τα παιδιά αντιμετωπίζονταν ή αδιάφορα ή στην καλύτερη περίπτωση ως μικρογραφία ενήλικα. Στην πορεία, άρχισε να αντιμετωπίζεται με μεγάλη προσοχή, γιατί το σημερινό παιδί είναι ο πρόδρομος του αυριανού ενήλικα. Το ψυχικά υγιές παιδί έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι αύριο ένας υγιής ενήλικας. Αντίστοιχα, το κακοποιημένο και τραυματισμένο παιδί έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι αύριο ένας προβληματικός, αντικοινωνικός και παραβατικός ενήλικας. Η ανατροφή και η διαπαιδαγώγηση του παιδιού από τα πρώτα χρόνια της ζωής του είναι μια υπερβολικά υπεύθυνη, επίπονη, χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία η οποία απαιτεί την ευαισθητοποίηση των γονέων, την αυταπάρνησή τους και την υπομονή τους. Πέρα από το ότι ολοκληρώνει τη μητέρα και τον πατέρα ως άτομα, προδιαγράφει τις σχέσεις των ανθρώπων του αύριο.
Ο πιο εκδηλωτικός τρόπος να μεταδώσουμε την αγάπη μας στο παιδί είναι η σωματική επικοινωνία. Κι όταν λέμε σωματική επικοινωνία, εννοούμε ένα χάιδεμα, ένα αγκάλιασμα, το ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη ή και ένα απλό άγγιγμα του παιδιού. Το παιδί που μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου οι γονείς χρησιμοποιούν την οπτική και σωματική επικοινωνία, αισθάνεται άνετα με τον εαυτό του και με τους άλλους, και συνεπώς, θα είναι αγαπητό και θα έχει αυτοσεβασμό. Κατ’ αυτό τον τρόπο το παιδί μπορεί να γεμίσει το συναισθηματικό του δοχείο. Επίσης, η συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού και η συναισθηματική στήριξη στη σύζυγό του ενισχύει σημαντικά τη συζυγική και οικογενειακή αρμονία, ενισχύοντας τους δεσμούς τόσο με το παιδί όσο και με τη σύντροφό του.
“Ιδανικοί” γονείς θεωρούνται, όσοι συνδυάζουν την έκδηλη στοργή και την ενθάρρυνση για αυτονομία. «Το πολύ μικρό παιδί μπορεί να έχει ανάγκη από τη συνεχή φροντίδα, όσο μεγαλώνει όμως, ο γονιός οφείλει να το απελευθερώνει σιγά – σιγά, χωρίς να διακόπτεται η αμοιβαία αγάπη και να το οδηγεί στη συναισθηματική και πνευματική ανεξαρτησία. Η γονεϊκή αγάπη που πνίγει τα παιδιά, τη στιγμή που αυτά έχουν ανάγκη να βγουν εξω από την οικογενειακή “φωλιά”, μοιάζει με τα δέντρα που φυτεύουμε, για να προστατεύσουμε το σπίτι από τον ήλιο και που, τελικά, μεγαλώνουν τόσο πολύ και ευδοκιμούν τόσο, ώστε πρέπει να τα κλαδέψουμε, αν δεν θέλουμε να πεθάνουμε από ασφυξία».
Όσα κάνουμε, όσα λέμε, από ένα απλό νανούρισμα, μέχρι ένα χαδί, από ένα «μη» μέχρι ένα «μπράβο» στο πρώτο δειλό βήμα, καταγράφονται στο μυαλό και την ψυχή του παιδιού. Και παρόλο που ως ενήλικες αδυνατούμε να χρησιμοποιήσουμε σε συνειδητό επίπεδο όλες τις πληροφορίες εκείνες που συλλέξαμε στην πρώιμη παιδική ηλικία, αυτές οι μνήμες είναι υπαρκτές και ασκούν πάνω μας επιρροή σε ασυνείδητο επίπεδο.
Γι’ αυτό οφείλουμε σαν γονείς να γεμίσουμε τον κόσμο του τόσο μικρού αυτού ανθρώπου με όμορφες εικόνες και τρυφερά συναισθήματα, ώστε όταν έρθει ο καιρός να «ανασύρει» όλο αυτό του υλικό για να προχωρήσει, να «βρει» στοιχεία που θα τον κάνουν έναν μαχητή της ζωής και όχι ένα φερέφωνο των γονεικών προσδοκιών.
Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;
Όσο αφήνεις το παρελθόν να σε στοιχειώνει, τόσο λιγότερο θα απολαμβάνεις τη ζωή σου
Τάσος Λειβαδίτης: «Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη»
Δε κλαίω γιατί είμαι αδύναμος! Κλαίω γιατί είμαι ζωντανός!
best rain shower head
23 January 2022 at 8:18 am
I don’t have time right now to write a lot, but when I returned tomorrow evening, I will explain in depth why I disagree with this article.
how to pick a tennis racquet
4 February 2022 at 5:20 pm
Where do you come up with this? Just saying you are very imaginative. I wish I had your blogging style.
sell cvv shop script
9 July 2022 at 9:59 am
373335 387930I think your suggestion would be helpful for me. I will let you know if its work for me too. Thank you for sharing this beautiful articles. thanks a whole lot 517392
Study in Africa
15 December 2022 at 1:44 am
200442 542702Im not that much of a internet reader to be honest but your blogs actually nice, maintain it up! Ill go ahead and bookmark your website to come back down the road. Cheers 757195
randonnée pedestre martinique
27 March 2023 at 3:14 pm
I have seen many useful items on your internet site about pc’s. However, I have got the opinion that laptop computers are still not quite powerful sufficiently to be a good choice if you typically do jobs that require lots of power, just like video editing and enhancing. But for internet surfing, statement processing, and the majority of other typical computer work they are okay, provided you cannot mind the screen size. Thank you sharing your opinions.