Ενδιαφέροντα
Η ψυχή έχει μνήμη κι αναγνωρίζει τη «δίδυμή» της όταν τη βρει.
Μερικούς ανθρώπους τους συμπαθούμε με την πρώτη ματιά, άλλους τους αντιπαθούμε και μας απωθούν, χωρίς να μας έχουν κάνει κάτι, χωρίς να τους γνωρίζουμε.
Κάποιους τους ερωτευόμαστε, τους ποθούμε, λιώνουμε για χάρη τους, ενώ για κάποιους άλλους αδιαφορούμε ή τους ξεχνάμε.
Υπάρχει όμως και μια πολύ ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων:
Αυτούς που όταν τους συναντήσουμε, νιώθουμε αμέσως ότι κάτι βαθύτερο μας συνδέει, ότι κάπου τους έχουμε ξαναδεί, ότι τους γνωρίζαμε μια ολόκληρη ζωή.
Είναι περίεργο συναίσθημα, δεν μπορούμε να το προσδιορίσουμε ακριβώς.
Κάποιες φορές νομίζουμε ότι είναι φιλία, κάποιες φορές ότι είναι έρωτας.
Η ψυχή μας έχει μνήμη
Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται ο Πλάτωνας, που λέει πως η ψυχή μας πριν κατοικήσει στο σώμα μας έχει γνώση όλων αυτών των θεμάτων, που είναι αντικείμενα θεωρητικών ερευνών αλλά και τις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής.
Κατά την ενσωμάτωσή της όμως τα ξεχνάει…
Έχει πάντως τη δυνατότητα να τα ξαναθυμηθεί και συχνά το καταφέρνει!
Αν ισχύουν τα παραπάνω, τότε έχουμε ελπίδες να συναντήσουμε την ”αδελφή ψυχή” μας, αφού ακόμα και εμείς να μην την αναγνωρίσουμε με την πρώτη ματιά, η ψυχή μας τη θυμάται…
Είναι όμως τόσο απλό και εύκολο όσο ακούγεται;
Υπάρχουν άνθρωποι που για χρόνια, ή και μια ολόκληρη ζωή προσπαθούν να συναντήσουν άλλους ανθρώπους, αναζητώντας το άλλο τους μισό, αλλά ποτέ δεν το συναντούν και η αέναη αναζήτηση συνεχίζεται.
Δεν ξέρουν τι ψάχνουν ή δεν ψάχνουν ουσιαστικά, ίσως επειδή δεν έχει ξυπνήσει μέσα τους η πραγματική ανάγκη για την απόλυτη ένωση.
Για να βρει κάποιος θα πρέπει να ψάξει, αλλά κατά τον Πλάτωνα, κανείς δεν ψάχνει ουσιαστικά για κάτι αν δεν είναι πραγματικά πεπεισμένος πως δεν το έχει.
Aυτή η ανάγκη είναι που ευαισθητοποιεί την ψυχή μας.
Η ευαισθητοποίηση γεννά την επιθυμία για την απόλυτη ένωση με το ιδανικό ταίρι που θα μας συμπληρώσει, θα μας ολοκληρώσει και θα μας κάνει να ξεχάσουμε την υπαρξιακή μας μοναξιά.
Κανένας δεν ερωτεύεται αν είναι ικανοποιημένος από ότι έχει κι από ότι είναι.
Ο έρωτας γεννιέται από μια καταθλιπτική φόρτιση, που χαρακτηριστικό της είναι η αδυναμία να βρει κανείς στην καθημερινότητά του κάτι που να αξίζει τον κόπο να ζει.
Ο Edgar Cayce αναφέρεται στα αναγνώσματά του σ’ αυτήν την έντονη ανάγκη του ανθρώπου για συντροφικότητα.
Λέει πως, συχνά εκφράζεται σαν μια επιθυμία, σαν οδηγία για ένωση με το Θεό, βαθιά επιθυμία για ένωση με ένα άλλο πρόσωπο.
Ίσως τότε έχει φτάσει η στιγμή να συναντήσουμε το άλλο μας μισό, το πρόσωπο που αυτό και μόνο θα ήταν άξιο να αγαπηθεί και να αγαπήσει.
Δυστυχώς όμως, συχνά πέφτουμε έξω, καθώς ο κεραυνοβόλος έρωτας και όλη αυτή η «μαγική» θύελλα και ο αναβρασμός στην ψυχή μας που μας ξεσηκώνει, έχει κοινά χαρακτηριστικά με αυτό που νιώθει κάποιος συναντώντας την αδελφή ψυχή του.
Πολυάριθμοι κοινωνιολόγοι έχουν αναλύσει και περιγράψει τις καταστάσεις αναβρασμού που προκαλεί ο έρωτας και ένας από αυτούς, ο Durkheim το περιγράφει λέγοντας πως ο άνθρωπος που τις ζει, έχει την εντύπωση πως εξουσιάζεται από δυνάμεις που έρχονται από έξω, που τον παρασύρουν και που δεν μπορεί να τις κυριαρχήσει.
Νιώθει πως τον έχουν μεταφέρει σε έναν κόσμο διαφορετικό από εκείνον που κυλά η καθημερινή ζωή, η ιδιωτική του ζωή.
Σ’ αυτόν τον κόσμο η ζωή δεν είναι μονάχα εντατική αλλά και ποιοτικά διαφορετική.
Ο άνθρωπος αδιαφορεί και ξεχνά εντελώς τον εαυτό του, δίνεται ολόψυχα στα κοινά συμφέροντα.
Οι δυνάμεις αυτές συχνά νιώθουν την ανάγκη να επεκταθούν, τότε η ανώτερη αυτή ζωή βιώνεται με τόση ένταση και με τρόπο τόσο αποκλειστικό, ώστε υπερπληρώνει τις συνειδήσεις και παραμερίζει σχεδόν ολότελα τις εγωιστικές ανησυχίες.
Η επώδυνη αναζήτηση…
Αν δεχτούμε τη θεωρία της μετενσάρκωσης, που είναι κοινή αντίληψη σε αμέτρητες φιλοσοφίες και θρησκείες και που απ’ αυτήν προέρχεται και η πεποίθηση πως κάποτε θα συναντηθούμε με την αδελφή ψυχή μας, τότε δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα τη συναντήσουμε σ’ αυτή τη ζωή, καθώς η ψυχή μας κάνει αμέτρητα ταξίδια έως ότου εκπληρώσει πλήρως το σκοπό για τον οποίο μετενσαρκώνεται.
Στην εξέλιξη αυτού του ταξιδιού θα βοηθήσουν όλοι εκείνοι που μισήσαμε ή αγαπήσαμε σε προηγούμενες ζωές και που πιστεύεται πως συναντούμε σε κάθε καινούργιο μας ταξίδι.
Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί “μα δεν είναι λάθος της ψυχής να γεννιέται με αυτούς τους όρους;”
Οι όροι αυτοί είναι συχνά τόσο δυσμενείς για τις δίδυμες ψυχές που βασανίζονται μέχρι να βρεθούν, αλλά το εάν οι περιστάσεις είναι ευνοϊκές ή δυσμενείς, και αν τελικά παίρνει ικανοποίηση η μία από την άλλη ή όχι καταδεικνύει το εάν είναι τελικά δίδυμες ψυχές.
Αυτό είναι μέρος την αναζήτησης, καθώς επίσης και μέρος της εξέλιξής μας και επομένως δεν είναι λάθος.
Ωστόσο, δυο αδελφές ή δίδυμες ψυχές δεν είναι απαραίτητο να είναι εραστές.
Δύο άνθρωποι μπορεί να έχουν συμπεριφορές και βιώματα από την παιδική ηλικία τους, ή να φέρουν κάποιες ιδιότητες ή ικανότητες εκ γενετής που να ταιριάζουν απόλυτα με κάποιου άλλου.
Δε χρειάζεται καν να είναι του αντίθετου φύλου.
Μπορεί να είναι άτομα του ίδιου φύλου.
Μπορεί να είναι φίλοι ή συνεργάτες στη ζωή, είναι όμως δύο δίδυμες ψυχές.
Όπως και να έχει όμως, είναι η κατάλληλη απάντηση στην ερώτηση της δικής μας ψυχής.
Κάθε πρόσωπο είναι μια ερώτηση και κάθε πρόσωπο είναι μια απάντηση.
Έτσι, όταν δύο άνθρωποι συναντιούνται και ένας από δύο είναι μια ερώτηση και ο άλλος είναι η απάντηση σε εκείνη την ερώτηση, τότε είναι δίδυμες ψυχές.
Αλλά, δυστυχώς, συνήθως συναντιούνται είτε δύο ερωτήσεις, είτε δύο απαντήσεις.
Κάποιος απαντά στην ερώτηση του άλλου, με δεδομένο ότι κάθε πρόσωπο είναι μια ερώτηση και συγχρόνως μια απάντηση για κάποιον άλλον.
Αυτές οι δύο ψυχές, που οι ιδιότητές τους ταιριάζουν απόλυτα η μία με την άλλη, γίνονται φίλοι, συνεργάτες, εραστές, τη στιγμή που συναντιούνται, και βρίσκουν μια ικανοποίηση που δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ πριν ακριβώς, επειδή όλη η ζωή τους έχει υπάρξει μια ερώτηση και ξαφνικά απαντιέται.
Αυτό μπορεί να έρθει νωρίς ή αργά στη ζωή, αλλά έρχεται ένας καιρός στη ζωή των περισσότερων ψυχών, όταν συναντούν κάποιον, που είναι η απάντηση στην ερώτηση της ψυχής τους.
Οι ψυχές δεν χρειάζονται να ξέρουν ποια είναι η ερώτηση ούτε ποια απάντηση αντιπροσωπεύουν για κάποιον άλλον και φυσικά δεν ξέρουν ούτε την δική τους απάντηση, αλλά όταν έρχεται ξέρουν ότι τη βρήκαν, νιώθουν μεγάλη ικανοποίηση και πληρότητα, και ασυναίσθητα ξέρουν ότι είναι η απάντηση στην ερώτησή τους.
Μπορεί αυτές οι δυο ψυχές στο παρελθόν να υπήρξαν φίλοι ή εραστές ή γονείς με παιδί αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι γνωρίζονταν για πολλά χρόνια και πολλά χρόνια πριν σε μια προηγούμενη ζωή.
Πολύ συχνά οι άνθρωποι δεν το συνειδητοποιούν όταν συναντούν τη δίδυμη ψυχή τους, ή και το αντίθετο, πολύ συχνά το ξέρουν και όμως δεν αισθάνονται βέβαιοι.
Μπορεί να συμβεί να γνωρίσουμε περισσότερες από μια αδελφές ψυχές ή συντρόφους ψυχής στη ζωή μας.
Λένε ότι, μαθαίνουμε πολλά από ζωή σε ζωή και υπάρχουν πολλές υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρώσουμε.
Ερχόμαστε σε επαφή με πολλούς ανθρώπους που έχουν κάποια μηνύματα να μας μεταφέρουν ή κάποια μαθήματα να μας δώσουν και αντίστοιχα εμείς σε κάποιους άλλους, που έχουν έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό.
Πολύ συχνά αγνοούμε τα μηνύματα και τους ανθρώπους που εκπληρώνουν αυτό το σκοπό, πολλές φορές τα κατανοούμε πολύ αργότερα, αφού έχουν φύγει από τη ζωή μας.
Τα μαθήματα, κάποιες φορές, είναι ευχάριστα και εύκολα, αλλά μπορεί να είναι και επίπονα κατά περιόδους.
Υπάρχει κάποιος τρόπος για να προσελκύσουμε την αδελφή ψυχή στη ζωή μας;
Αν και κυκλοφορούν πολλά σχετικά βιβλία, είναι μάλλον ακατόρθωτο, η ιδανική δίδυμη ψυχή μας να μας κτυπήσει την πόρτα.
Δυστυχώς δε συμβαίνει όπως περιγράφεται!
Μπορούμε όμως, να ανοίξουμε την καρδιά και το μυαλό μας στην αναζήτηση και τελικά στην εύρεση μιας όμορφης σχέσης αγάπης, αλλά είναι μεγάλες οι πιθανότητες να μη χρησιμοποιήσουμε τις λέξεις ”αδελφή ψυχή” όταν τη συναντήσουμε.
Γιατί πολύ απλά, όταν οι περισσότεροι από εμάς ακούμε τη φράση ”αδελφή ψυχή” ή ”δίδυμη ψυχή” σκεφτόμαστε κάποιον τέλειο.
Κάποιον που είναι πανέμορφος, λαμπρός, επιτυχημένος, αστείος, φυσικά ευτυχής και καλός.
Σκεφτόμαστε κάποιον που θέλει ακριβώς τα ίδια πράγματα με εμάς από τη ζωή.
Φανταζόμαστε κάποιο ζευγάρι όπου αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη συναντιούνται στο δρόμο και ερωτεύονται τρελά ή κάπως έτσι.
Σκεφτόμαστε ότι δεν θα υπάρξει ποτέ οποιαδήποτε σύγκρουση.
Φανταζόμαστε κάτι που είναι τόσο τέλειο φαινομενικά, ώστε από την πρώτη φορά που θα συναντηθούμε θα αρχίσουμε να λειτουργούμε τηλεπαθητικά.
Ότι όλα τα προβλήματα και οι προκλήσεις της ζωής μας θα τελειώσουν ξαφνικά και θα τα θάψουμε βαθιά στη μνήμη μας σαν να μην υπήρχαν ποτέ, επειδή η ”αδελφή ψυχή” μας έχει φθάσει και η παρουσία της είναι τόσο υπερκόσμια και καταπληκτική που όλοι οι άλλοι, πρώην και επόμενοι, χλομιάζουν στη σύγκριση!
Η αγάπη, δυστυχώς, δεν έρχεται έτσι και μάλλον οι περισσότεροι το βιώσαμε και το ξέρουμε ήδη καλά.
Ας το δούμε και διαφορετικά.
Ας πούμε πως είμαστε εμείς το άλλο μισό κάποιου που ψάχνει επίσης.
Δεν θα πρέπει να συγκεντρώνουμε τα ίδια χαρακτηριστικά;
Εκείνος ή εκείνη δεν περιμένουν από εμάς να είμαστε άψογοι, ευτυχισμένοι, όμορφοι και επιτυχημένοι;
Φυσικά το περιμένουν, αλλά εμείς δεν είμαστε ακριβώς έτσι.
Κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε και αυτοί που μας ψάχνουν είναι.
Το άλλο μας μισό είναι και αυτό όπως κι εμείς.
Με τα αρνητικά και τα θετικά του, με τις παραξενιές και τα χαρίσματά του.
Μπορεί να έχει τις ίδιες προτιμήσεις και συνήθειες με εμάς ή εντελώς διαφορετικές.
Εάν μπούμε σε μια τέτοια φαντασίωση της αναζήτησης του ιδανικού, μετά όλο το ψυχολογικό παιχνίδι γίνεται μόνο με τον εαυτό μας.
Θα έχουμε δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση που κρύβει τον κίνδυνο να μη ρισκάρουμε τελικά να ερωτευτούμε έναν πραγματικό, ζωντανό άνθρωπο, διώχνοντας ευκαιρίες και βρίσκοντας ελαττώματα σε όλους.
Αυτή η κατάσταση που θα έχουμε δημιουργήσει για τον εαυτό μας, θα φέρει σίγουρα πολλή μοναξιά και απογοήτευση.
Ο πιο σίγουρος τρόπος, για να προκαλέσουμε τις εξελίξεις και να βρεθούμε τελικά με το άλλο μας μισό, είναι να μην το καθορίσουμε.
Να μη φανταζόμαστε το βλέμμα του, το πρόσωπό του ή το χρώμα των ματιών του.
Να μη ψάχνουμε επίμονα και βασανιστικά να το βρούμε σε κάθε καινούργια γνωριμία.
Να ασχοληθούμε, πρωτίστως και κυρίως, με την καλλιέργεια του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μας, να χαλαρώσουμε και να κρατήσουμε την καρδιά μας και τα μάτια μας ανοικτά, ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε τα συναισθήματα στην ουσία τους.
Τότε θα μπορούμε να ξεχωρίσουμε το πραγματικό από την ψευδαίσθηση.
Τότε θα προσελκύσουμε τον σύντροφο που θα ταιριάζει στο δικό μας επίπεδο ανάπτυξης, που θα είναι η “αδελφή” ή “δίδυμη” ψυχή μας.
Ενδιαφέροντα
Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;
Η μουσική είναι παντού. Υπάρχουν λίγες καταστάσεις και στιγμές στην καθημερινότητά μας στις οποίες η μουσική δεν παίζει σημαντικό ρόλο. Είτε αθλείστε, οδηγείτε, περπατάτε ή ψωνίζετε – αν δεν χρησιμοποιούμε τα ακουστικά μας μόνοι μας, η μουσική υπόκρουση παίζει εξωτερικά. Η μουσική είναι ο παλμός κάθε πάρτι, όπου η επιλογή της λίστας αναπαραγωγής μπορεί να δώσει τον τόνο για ολόκληρη την εκδήλωση. Από έξω, η μουσική βιομηχανία μπορεί να φαίνεται διαφορετική, με αστέρια όπως ο Drake, η Lady Gaga ή οι Coldplay να γίνονται πρωτοσέλιδα κάθε μέρα. Και όμως, μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι αυτό δεν συνέβαινε πάντα και ότι η ποικιλομορφία στον κόσμο της μουσικής μπόρεσε πραγματικά να καθιερωθεί μόνο τα τελευταία χρόνια. Χάρη στο Spotify and Co., η μουσική είναι πάντα κοντά μας και προσβάσιμη από οπουδήποτε. Γιατί όμως μας αρέσει ακριβώς η ποικιλόμορφη πλευρά της μουσικής και γιατί είναι τόσο σημαντική η διαφοροποίηση;
Η μουσική δεν είναι περιχαρακωμένη
Η μουσική δεν είναι μόνο διασκεδαστική, έχει επίσης πολλά οφέλη και μας βοηθά να αναπτυχθούμε και να αναπτυχθούμε. Η μουσική παίζει ιδιαίτερο ρόλο, ειδικά όσον αφορά τα συναισθήματα και τις διαθέσεις. Μέσα από τη διαφοροποίηση της μουσικής, τελειώνει η περιχαράκωση. Διαφορετικά συναισθήματα και συναισθήματα μπορούν να μεταδοθούν μέσω της μουσικής. Η μουσική είναι φτιαγμένη για όλους και δεν σκέφτεται σε ομάδες. Αλλά ακόμη και αυτή η εξέλιξη συνεχίζεται, επειδή οι παραγωγοί εξακολουθούν να αναφέρουν ότι αποκλείονται από ορισμένους τομείς της μουσικής βιομηχανίας λόγω υποθέσεων με βάση την εθνικότητά τους.
Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που όλοι μπορούν να καταλάβουν. Συνδέει ηπείρους και ξεπερνά αποστάσεις και πολιτισμούς. Φτάνει στα βάθη των ανθρώπων μοιράζοντας ένα συναίσθημα, μια εμπειρία, μια ιδέα που πυροδοτεί μια εσωτερική κίνηση. Και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος, η διαφοροποίηση της μουσικής.
Μουσική που σπάει με τη φόρμα
Μια συνταγή επιτυχίας στον κόσμο της μουσικής είναι να ρισκάρεις τη μουσική. Οι ερμηνευτές και οι καλλιτέχνες που είναι διαφορετικοί φαίνονται όλο και πιο επιτυχημένοι. Όσοι τολμούν να επανεφεύρουν τον εαυτό τους και τον κόσμο της μουσικής γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς.
Μια ποικιλόμορφη κοινωνία
Η σημασία της διαφοροποίησης της μουσικής φαίνεται και από την εξέλιξη της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Θέματα που γίνονται όλο και πιο παρόντα βρίσκονται επίσης όλο και περισσότερο στον κόσμο της μουσικής. Αστέρια όπως η Demi Lovato βγαίνουν ως μη δυαδικά και η Billie Eilish ενσαρκώνει επίσης τα φωτεινά χρώματα της κοινωνίας. Και με επιτυχία: χάρη σε αυτή τη μουσική , οι άνθρωποι αισθάνονται κατανοητοί και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα μέρος όπου ο καθένας μπορεί να είναι όπως θέλει.
Μουσική στο iGaming
Το πόσο διαδεδομένη είναι η μουσική δείχνει το ερώτημα: Πού δεν είναι η μουσική; Σχεδόν κανένας τομέας της ζωής μας δεν μπορεί να φανταστεί κανείς χωρίς μουσική. Ακόμη και στον κόσμο των βίντεο κουλοχέρηδων αμέτρητων βιβλιοθηκών τυχερών παιχνιδιών, η μουσική είναι ένα ουσιαστικό συστατικό. Ενώ υπάρχουν κουλοχέρηδες με θέμα τη μουσική, όπως το Music Stage, σε άλλα παιχνίδια η μουσική είναι ένα σημαντικό υπόβαθρο και παρέχει ενθουσιασμό και επιπλέον αδρεναλίνη. Η μουσική παρέχει επίσης τη σωστή αίσθηση στις ζωντανές στοές.
Χάρη στη μουσική
Έτσι, στο τέλος είναι απαραίτητο μόνο να ευχαριστήσουμε τη μουσική. Για τα συναισθήματα που νιώθουμε χάρη σε εκείνη και τις καταστάσεις που την κάνουν πολύ πιο έντονη. Τι θα ήμασταν χωρίς τη μουσική;
Ενδιαφέροντα
Mανούλες σταματήστε να αυτοθυσιάζεστε για τα παιδάκια σας τα καταστρέφετε.
Στο’ πα και στο ξαναλέω πως κάπου εκεί στις οδηγίες χρήσης ενός τεστ εγκυμοσύνης που αναφέρεται… «Αν εμφανιστούν οι μπλε γραμμούλες.. δηλαδή αν είστε έγκυος.. επισκεφτείτε τον γυναικολόγο σας» θα έπρεπε να υπήρχε υποσημείωση… επισκεφτείτε και τον ψυχολόγο σας!!
Δεν μπορείς να ακούς μα ούτε και να εξηγήσεις πως ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην ζωή σου, η ίδια σου η μάνα, που σε ‘φερε στην ζωή, που θυσιάστηκε και θυσιάζεται για να ‘σαι συ καλά, που έκανε στην άκρη όλη της τη ζωή να μπει η δική σου μπροστά, πως εκείνη; πως μπορεί εκείνη να ναι η πηγή της δυστυχία σου. Δεν το χωρά ο νους σου και ούτε να το ακούς δεν θες….
Μα αυτή η αυταπάρνηση της μανούλας σου θα κάνει με τόση μαεστρία την δική σου την ψυχούλα να γεμίζει τύψεις και ενοχές κάθε που θα σηκώσεις κεφάλι από τα πρώτα σου χρόνια… γιατί η μαμά επειδή σε αγαπάει τα κάνει όλα δεν την λυπάσαι; Κάνε αυτό που σου λέει αμέσως… Κοίτα, κοιτά πόσο την ταλαιπωρείς, κοιτά αναίσθητο παιδί που δεν καταλαβαίνεις πως όλα για σένα γίνονται.
Και έτσι εσύ καημένο μου παιδάκι και εγωκεντρικό γίνεσαι και υποτακτικό σε πάσα μορφή εξουσίας. Και στην αγάπη αρχίζεις να αισθάνεσαι υπόχρεος γιατί κάποιος κόβει κάτι από κείνον για να το δώσει σε σένα, δεν υπάρχει εκεί μονό για σένα και αναρωτιέσαι, άραγε την αξίζεις αυτή την αγάπη, άραγε υπάρχει πραγματικά κάτι μονό για μένα;;
Θυσιάζομαι για σένα λέει η μανούλα που πρέπει με το που θα μάθει πως θα σε φέρει στον κόσμο να ψυχαναλυθεί!
Να βρει το νόημα της δικής της ζωής να μην το γυρέψει μέσα από την δική σου την ζωή γιατί αλίμονο σου…
Δεν θα μάθεις ποτέ ποιος πραγματικά είσαι αφού θα μεγαλώνεις με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιήσεις αυτό που θα θελε να ναι η ίδια σου η μανούλα, θα σε φτιάξει έτσι ώστε να γίνεις αυτό που ‘θελε εκείνη και θα το δουλέψει πολύ από τότε που θα πας στα πρώτα σου σχολεία και αν εσύ αντισταθείς γιατί κάτι μέσα σου κλωτσήσει και δεν σου κάνει ετούτο το κουστούμι θα ακούσεις πως όλα γίνονται για το καλό σου και πως αυτό πρέπει να γίνει γιατί η μαμά κάνει αγώνα μεγάλο για να σου παρέχει όλα αυτά που εσύ πετάς και λες πως δεν τα θες κακομαθημένο!
Αγενέστατο παιδί και αχάριστο…. που δεν αναγνωρίζεις τίποτα…
Κοίτα με πόση δεξιοτεχνία, πόσο ύπουλα και χωρίς να το καταλάβεις, εσύ είσαι το πρόβλημα, εσύ έχεις τα προβλήματα που δεν καταλαβαίνεις τι είναι όλο αυτό που στήθηκε για σένα χωρίς εσένα;;
Γιατί ποιος είσαι εσύ άλλωστε…. Ποτέ σου δεν θα μάθεις.. Μόνο αν κάποια στιγμή τα καταθλιπτικά συμπτώματα ή το άγχος σε οδηγήσουν στον ψυχαναλυτή!
Και πάλι θα σου πάρει λίγο χρόνο πουλάκι μου μα την στιγμή που θα ανακαλύψεις ποιος είσαι θα ναι σαν σου κόλλησαν δυο φτερά στην πλάτη σαν αυτά που χουν οι άγγελοι και θα σαι ελεύθερος πια να πετάς.. θα είσαι εσύ ο γνήσιος και μοναδικός εαυτός σου και θα μπορείς να πετάς, να ανάπνεες και να απολαμβάνεις !
Την ζωή που σου ανήκει και που εσύ θα δημιουργήσεις.
Μπαρκάτσα Άρια, Ψυχολόγος
Ενδιαφέροντα
Όσα δώσεις στο παιδί σου μέχρι τα 6, καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή του!
Έρευνες, μελέτες και σιγά σιγά η εμπειρία των προηγούμενων γενεών πιστοποιούν πια πως τα 6 πρώτα χρόνια ζωής ενός παιδιού προδιαγράφουν το μέλλον του.
Η υγιεινή διατροφή, τα πλούσια ερεθίσματα αλλά κυρίως η αγάπη των γονιών, ειδικά σε αυτά τα σημαντικά 6 χρόνια της ζωής, είναι ικανά ακόμα και να απενεργοποιήσουν τα γονίδια εκείνα που σχετίζονται με κάθε είδους ασθένεια, σωματική ή ψυχική. Τα νέα στοιχεία, κάνουν σκόνη την θεωρία που θέλει τα γονίδιά μας να είναι αυτά που κάνουν καθολικό κουμάντο. Τώρα ξέρουμε πως το περιβάλλον και ο τρόπος που μεγαλώνουμε είναι αυτά που μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας. Αυτό δεν σημαίνει πως τα γονίδια δεν παίζουν το ρόλο τους, δεν ορίζουν όμως μόνο αυτά τη εξέλιξη της προσωπικότητάς μας.
Όπως και να έχει, το βασικό είναι πως επιβεβαιώνεται αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν: πως η προσοχή, η αγάπη και η φροντίδα που δίνουμε σε ένα παιδί από τα πρώτα χρόνια της ζωής του καθορίζει σε τεράστιο βαθμό τη ζωή τους και ουσιαστικά αποτελεί ένα σημαντικό κληροδότημά μας προς εκείνα.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής του το παιδί είναι όπως το μαλακό κερί, όπως το μαργαριτάρι, όπως η ζωγραφική, όπως η κατασκευή των αγαλμάτων. Κατ’ επέκτασιν, οι γονείς γίνονται ζωγράφοι, καλλιτέχνες, αγαλματοποιοί και κατασκευάζουν αυριανούς ανθρώπους.
Παλαιότερα τα παιδιά αντιμετωπίζονταν ή αδιάφορα ή στην καλύτερη περίπτωση ως μικρογραφία ενήλικα. Στην πορεία, άρχισε να αντιμετωπίζεται με μεγάλη προσοχή, γιατί το σημερινό παιδί είναι ο πρόδρομος του αυριανού ενήλικα. Το ψυχικά υγιές παιδί έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι αύριο ένας υγιής ενήλικας. Αντίστοιχα, το κακοποιημένο και τραυματισμένο παιδί έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι αύριο ένας προβληματικός, αντικοινωνικός και παραβατικός ενήλικας. Η ανατροφή και η διαπαιδαγώγηση του παιδιού από τα πρώτα χρόνια της ζωής του είναι μια υπερβολικά υπεύθυνη, επίπονη, χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία η οποία απαιτεί την ευαισθητοποίηση των γονέων, την αυταπάρνησή τους και την υπομονή τους. Πέρα από το ότι ολοκληρώνει τη μητέρα και τον πατέρα ως άτομα, προδιαγράφει τις σχέσεις των ανθρώπων του αύριο.
Ο πιο εκδηλωτικός τρόπος να μεταδώσουμε την αγάπη μας στο παιδί είναι η σωματική επικοινωνία. Κι όταν λέμε σωματική επικοινωνία, εννοούμε ένα χάιδεμα, ένα αγκάλιασμα, το ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη ή και ένα απλό άγγιγμα του παιδιού. Το παιδί που μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου οι γονείς χρησιμοποιούν την οπτική και σωματική επικοινωνία, αισθάνεται άνετα με τον εαυτό του και με τους άλλους, και συνεπώς, θα είναι αγαπητό και θα έχει αυτοσεβασμό. Κατ’ αυτό τον τρόπο το παιδί μπορεί να γεμίσει το συναισθηματικό του δοχείο. Επίσης, η συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού και η συναισθηματική στήριξη στη σύζυγό του ενισχύει σημαντικά τη συζυγική και οικογενειακή αρμονία, ενισχύοντας τους δεσμούς τόσο με το παιδί όσο και με τη σύντροφό του.
“Ιδανικοί” γονείς θεωρούνται, όσοι συνδυάζουν την έκδηλη στοργή και την ενθάρρυνση για αυτονομία. «Το πολύ μικρό παιδί μπορεί να έχει ανάγκη από τη συνεχή φροντίδα, όσο μεγαλώνει όμως, ο γονιός οφείλει να το απελευθερώνει σιγά – σιγά, χωρίς να διακόπτεται η αμοιβαία αγάπη και να το οδηγεί στη συναισθηματική και πνευματική ανεξαρτησία. Η γονεϊκή αγάπη που πνίγει τα παιδιά, τη στιγμή που αυτά έχουν ανάγκη να βγουν εξω από την οικογενειακή “φωλιά”, μοιάζει με τα δέντρα που φυτεύουμε, για να προστατεύσουμε το σπίτι από τον ήλιο και που, τελικά, μεγαλώνουν τόσο πολύ και ευδοκιμούν τόσο, ώστε πρέπει να τα κλαδέψουμε, αν δεν θέλουμε να πεθάνουμε από ασφυξία».
Όσα κάνουμε, όσα λέμε, από ένα απλό νανούρισμα, μέχρι ένα χαδί, από ένα «μη» μέχρι ένα «μπράβο» στο πρώτο δειλό βήμα, καταγράφονται στο μυαλό και την ψυχή του παιδιού. Και παρόλο που ως ενήλικες αδυνατούμε να χρησιμοποιήσουμε σε συνειδητό επίπεδο όλες τις πληροφορίες εκείνες που συλλέξαμε στην πρώιμη παιδική ηλικία, αυτές οι μνήμες είναι υπαρκτές και ασκούν πάνω μας επιρροή σε ασυνείδητο επίπεδο.
Γι’ αυτό οφείλουμε σαν γονείς να γεμίσουμε τον κόσμο του τόσο μικρού αυτού ανθρώπου με όμορφες εικόνες και τρυφερά συναισθήματα, ώστε όταν έρθει ο καιρός να «ανασύρει» όλο αυτό του υλικό για να προχωρήσει, να «βρει» στοιχεία που θα τον κάνουν έναν μαχητή της ζωής και όχι ένα φερέφωνο των γονεικών προσδοκιών.
Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;
Όσο αφήνεις το παρελθόν να σε στοιχειώνει, τόσο λιγότερο θα απολαμβάνεις τη ζωή σου
Τάσος Λειβαδίτης: «Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη»
Δε κλαίω γιατί είμαι αδύναμος! Κλαίω γιατί είμαι ζωντανός!
บาคาร่า1688
5 January 2022 at 4:41 am
535540 342013I as nicely conceive so , perfectly indited post! . 889142
Esport
19 February 2022 at 6:15 am
600788 872063Thanks for helping out, exceptional info. 879835