Ενδιαφέροντα
Μάρω Βαμβουνάκη: Μπορεί να σου φάει τη ζωή ένα βλέμμα…
Ιδέες και σκέψεις για τον έρωτα, που συγκινούν, δημιουργούν σκέψεις, ανατρέπουν…
-Λένε πως ο ερωτικός χωρισμός, όταν ο έρωτας παραμένει ζωντανός, έχει το μέγεθος πόνου σχεδόν το ίδιο , λίγο λιγότερο , ίσως και περισσότερο, με τον πόνο θανάτου αγαπημένου προσώπου.
– …κάθε μεγάλος έρωτας είναι ρίσκο χαμού.
– Ευνουχίζεται όταν τον εμποδίζεις να αναπτυχθεί ο άντρας μέσα σου. Δεν μιλάμε για το πουλί σου, το πουλί σου είναι μια χαρά, μιλάμε για σκέψη, για συναισθήματα, για άποψη.
– Μονάχα η απόσταση θα σε καθαρίσει από το δηλητήριο. Μονάχα η απόσταση θα σε αποφυλακίσει. Με κάποιες τοξικές προσωπικότητες η ανεξαρτησία είναι εντελώς αδύνατη από κοντά.
– Ναι αναμφίβολα από αγάπη σε σένα, αλλά και από αγάπη στην ιδέα, κι αυτό το δεύτερο πάντα δηλητηριάζει το πρώτο.
– Τίποτα δεν σε μορφώνει καλύτερα από το δικό σου βάσανο.
– Συνηθίζουμε το παράταιρο πιο πρόθυμα από το παντελώς σωστό, το έχω προσέξει. Είμαστε τόσο παράταιροι οι ίδιοι που το άψογοι μας κομπλεξάρει, έστω ασυνείδητα.
– Από τότε που αφέθηκα να ομολογώ τα χάλια μας κανείς δεν ξεκολλάει απ΄τις συνεδρίες.
Όλοι μας έχουμε την προδιάθεση να αντιπαθήσουμε έναν πολύ όμορφο άνθρωπο, να του βρούμε ελαττώματα, να ανακαλύψουμε ή να εφεύρουμε ψεγάδια.
– Ντυμένος κομψά αλλά όχι φιλάρεσκα , σαν από φυσική ενστικτώδη κομψότητα.
– Το χαλαρό χέρι μέσα στην παλάμη μου με προδιαθέτει δυσάρεστα και με καθιστά καχύποπτο για την ψυχική υγεία του άλλου, για το ποιόν του χαρακτήρα του. Το ίδιο – κάπως λιγότερο- με ενοχλούν εκείνοι που σου παρασφίγγουν το χέρι , προσπαθώντας να αποδείξουν πόσο κοινωνικοί και καλοδιάθετοι είναι.
– Στόχος της δουλειάς που κάνω είναι να ενισχύω τις ευθύνες του πελάτη μου , να λάβει πίσω τη χαμένη αυτοπεποίθησή του , τις δυνάμεις που ο καθένας διαθέτει μπόλικες , δεν γνωρίζω άλλου είδους θεραπεία.
– …η ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου είναι υπερβολικά μεταδοτική, κολλητική σα συνάχι σε όσους συναναστρέφεσαι.
– Κατά κανόνα μας φέρνουν να θεραπεύσουμε το παιδί εντός τους, το καθηλωμένο παιδικό συναίσθημα που ταλαιπωρεί και παγιδεύει την ενήλικη ζωή…
– …ομοφυλοφιλία δεν συνιστά το γεγονός κάποιος να έχει σεξουαλικές εμπειρίες με ομόφυλους. Ο ερωτικός, σωματικός ερεθισμός, από μια ένταση και πάνω, είναι τυφλός και άφυλος… Το κύριο, και ίσως μοναδικό, κριτήριο της ομοφυλοφιλίας είναι ο συναισθηματικός έρωτας, ο έντονος ψυχοπνευματικός πόθος για ένα άτομο του φύλου σου.
– Το παιδί που μέσα στο πρώιμο τρίγωνο το οποίο αναφέρουμε –πατέρας, μητέρα, και αυτό το ίδιο – οδηγήθηκε να ερωτεύεται άτομα του φύλου του είναι εξίσου καθορισμένο να αισθάνεται έτσι. Δεν πρόκειται για επιλογή, συμβαίνει έλξη αναπόφευκτη σε βαθμό φύσης.
– Η αγάπη και η εκτίμηση δεν περνάει από τα σεξουαλικά όργανα κανενός.
– Ανώριμος και εγωιστής δεν μπορεί να φτιάξει και κυρίως να προκόψει μια σοβαρή σχέση. Ειδικά στον έρωτα, που είναι σχέση των σχέσεων, και από την φύση της ανταγωνιστική. Που δίχως υπομονή , κατανόηση, θάρρος και θυσίες δεν αναπτύσσεται.
– Η τρυφερότητα εξαγοράζει ψυχές, οι εντολές υπακούουνται ο άλλος υποδουλώνεται με ευχαριστία και ενοχές.
– Και τι δεν κάνει ο άνθρωπος για την ευχαρίστηση, την ανευθυνότητα και τη δήθεν ηρεμία του! Μετά αρχίζουν τα κενά.
– Μπορεί να σου φάει την ζωή ένα βλέμμα.
– Άμα αγαπάς αληθινά δεν καλλιεργείς ενοχές στον άλλον ή στον εαυτό σου. Μετανοείς έμπρακτα και γλιτώνεις.
– …εφηβεία δίχως επανάσταση , δίχως αμφισβήτηση του γονιού , δεν προάγει σε ενηλικίωση.
– Το μη φυσιολογικό μπορεί να βολεύει, αλλά στο τέλος πληρώνεται αδρά. Το κενό, ως ανικανοποίητο, τσούζει ανυπόφορα με τα χρόνια.
– Και τι πιο ζωτικό, τι φυσικότερο από τον έρωτα και την αγάπη του έρωτα;
– Ήρως-έρως, και χρειάζεται ο έρωτας ηρωισμό. Για να πω την αλήθεια, λίγα πράγματα θέλουν τόση γενναιότητα. Σε φτάνουν στα όρια και πέρα από τα όρια . Κατά κάποιον τρόπο κάποιον τρόπο τρελαίνει και αλλοιώνει τον γνωστό χαρακτήρα σου που γνωρίζεις, που γνώριζαν και οι άλλοι, είναι τρέλα, ιερή μεν, αλλά τρέλα.
– …μαζί τους χάνεις κάθε δυνατότητα και κάθε γνώση, εμπεδώνεις όμως για άλλη μια φορά πως από ένα επίπεδο και μέσα η ψυχή, η ζωή είναι πανελεύθερη, απρόσιτη, ανέγγιχτη. Ο έρωτας σε περνάει από την πύλη προς τον άπειρο εαυτό.
– Όμως ήρωες δεν είναι κάποιοι που δεν φοβούνται, δεν υπάρχει φυσιολογικός άνθρωπος που δεν φοβάται στον πραγματικό κίνδυνο, αλλά εκείνοι που φοβούνται όπως εμείς και βρίσκουν τρόπο να ξεπερνούν το φόβο τους.
Πού βρίσκουν τόλμη ή ευφυΐα να να ενεργήσουν κόντρα στον φόβο τους που διαρκώς ξεφωνίζει; «κάνε πίσω». Ελευθερία είναι να κάνεις εκείνο που φοβάσαι.
– Η δειλία συνδυάζεται είτε με αδράνεια είτε με φυγή.
– …η ευφυΐα είναι παράγων ανεξάρτητος από την ψυχασθένεια.
– Ασφαλώς και υπάρχουν χαρακτήρες που τίποτα δεν ερωτεύονται όσο την ελευθερία τους, τα διαρκή τους ταξίδια μεσοπέλαγα, την ανεξαρτησία ή τη μοναχικότητα, και είναι μάλιστα προσωπικότητες απολύτως υγιείς, συχνά είδος ανθρώπων από τα ποιοτικότερα και τα πιο δημιουργικά.
– Δεν ήταν η ελευθερία που τον παρακινούσε στην μοναχικότητα, ήταν οι αλλοιώσεις της ψυχολογικής του ανάπτυξης, οι ενοχές , η χαμηλότατη αντρική αυτοπεποίθηση και ο υπόγειος μεγάλος φόβος που προξενούν τούτες οι νευρώσεις.
– Κάτι εντός μας, σαν λεπτότατος ιχνευτής, ανιχνεύει εν αγνοία μας εκείνο που μπορούμε και αντέχουμε πίσω από εκείνο που δηλώνουμε ότι επιθυμούμε.
– Άμα δεν μπορείς να έχεις την πραγματική αυτοεικόνα σου, άμα δεν μπορείς να υποψιαστείς καν την εικόνα που δίνεις στους τρίτους δεν έχεις μεγάλες επιτυχίες στις σχέσεις σου, κάθε είδους σχέσεις.
– Τα παιδιά δεν μιμούνται τόσο αυτό που φαινόμαστε όσο τον απόκρυφο ψυχισμό μας, γι’ αυτό θυμώνουμε υπερβολικά έντονα με κάποια χαρακτηριστικά τους, είναι τα χαρακτηριστικά που έχουμε κι εμείς οι ίδιοι και που τα μισούμε.
– Είναι αβυσσαλέα περιοχή το «θέλω» και το «δεν θέλω» μου. Για το «μπορώ» ας μην κάνω πάλι λόγο, αποτελεί ζώνη δευτερεύουσας τάξης. Νομίζω ότι δεν είναι κάτι αυθεντικό. Σχεδόν ποτέ!
– Δεν το περίμενε, αλλά άρχισε να αντέχει τη μοναξιά, όχι μόνο να την αντέχει αλλά και να του αρέσει, να επιδιώκει να κάθεται πολλές ώρες μέσα, ακόμη και ολάκερα σαββατοκύριακα.
– Ο φυσικός είναι δυνατός και ο δυνατός φυσικός, η δύναμη είναι σαγήνη.
– Άμα προχωράς στην ψυχανάλυση, άμα τέλος πάντων κάνεις μια πνευματική εργασία με το εγώ σου, μειώνεται η ανάγκη να τρέχεις συνεχώς και με πολλές παρέες, λιγοστεύουν οι φίλοι και οι γνωστοί, βαριέσαι τις μικρολογίες, τις εξυπνάδες , τις χαζοεπαναλήψεις για να περνάει η ώρα.
– Άμα με την αυτογνωσία μπολιάζεσαι από νέες συνήθειες ουσίας σε κουράζουν ξάφνου τα ανούσια.
– …ο ελεύθερος είναι σε θέση ανιδιοτελώς να αγαπάει αρχοντικά, δεν έχει του εξαρτημένου τις πιεστικές ανάγκες, που τον σέρνουν απ΄τη μύτη και τον διατάζουν να καταντάει ακόμη και γελοίος από ξεσπάσματα, από εκδικητικότητα, από απολογίες και κατηγορητήρια.
– Καταντούμε τα ψέμματά μας όσο γερνάμε…θάνατος είναι η ψεύτικη ζωή.
– «Ο έρωτας είναι το γιορτινό ρούχο του θανάτου»
– Η Εκείνη σου ξέρει γιατί εμφανίσθηκε και σε ψάχνει. Τα μυρίζονται οι γυναίκες αυτά. Είναι άλλο είδος ζώου!
– Μόνο για πάντα πρέπει να ορκίζεται ένας σοβαρός έρωτας , αλλιώς δεν θα ασχολιόμουν άλλο μαζί του.
– Υπάρχουν ιστορίες μας που αν δεν τις αφηγηθούμε σε κάποιον θα γυρίσουν και θα μας κάψουν σα δάσος έναν πυρακτωμένο Αύγουστο.
– Το έχετε προσέξει πως οι μυρωδιές και οι γεύσεις μένουν στη μνήμη περισσότερο;
– Να διαπιστώνει ότι το αληθινά θαυμάσιο είναι απερίγραπτο.
– Ο καινούργιος έρωτας καθιστά τους ανθρώπους παρθένους ξανά, υπερβολικά άπειρους, σε βαθμό βλακείας.
– Το πάθος είναι παθολογία, η παθολογία ασθένεια, είναι πασίγνωστο πόσο εγωιστής γίνεται ένας άρρωστος.
– Λένε πως ακούει πιο πολύ τους αμφισβητίες άμα προσεύχονται.
– …θυμό που δεν είναι παρά αμυντικός μηχανισμός είπαμε, εναντίον αναδυόμενου πόνου.
– Η αλήθεια είναι λυτρωτική, το ξέρω, όλο το επαναλαμβάνω με ύφος περισπούδαστο στους πελάτες είναι όμως και σκληρή «σαν του θανάτου τη γροθιά»…
– Ο Φρόυντ το έλεγε, πως ο πολιτισμός υποκατέστησε τη φύση και αρρωστήσαμε.
– Οι άνθρωποι είναι διαρκώς ερωτευμένοι μένουν προσκολλημένες οι καρδιές στον προηγούμενο έρωτα- κι ας τον μισούν μέχρι να φανεί ο επόμενος, η φύση ούτε εδώ ανέχεται κενά.
– Η ζήλια και η απόρριψη μιμούνται θαυμάσια του έρωτα την αγάπη, είναι πάθη.
– Ό,τι δεν λύνεται κόβεται.
Μάρω Βαμβουνάκη.
Ενδιαφέροντα
Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;
Η μουσική είναι παντού. Υπάρχουν λίγες καταστάσεις και στιγμές στην καθημερινότητά μας στις οποίες η μουσική δεν παίζει σημαντικό ρόλο. Είτε αθλείστε, οδηγείτε, περπατάτε ή ψωνίζετε – αν δεν χρησιμοποιούμε τα ακουστικά μας μόνοι μας, η μουσική υπόκρουση παίζει εξωτερικά. Η μουσική είναι ο παλμός κάθε πάρτι, όπου η επιλογή της λίστας αναπαραγωγής μπορεί να δώσει τον τόνο για ολόκληρη την εκδήλωση. Από έξω, η μουσική βιομηχανία μπορεί να φαίνεται διαφορετική, με αστέρια όπως ο Drake, η Lady Gaga ή οι Coldplay να γίνονται πρωτοσέλιδα κάθε μέρα. Και όμως, μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι αυτό δεν συνέβαινε πάντα και ότι η ποικιλομορφία στον κόσμο της μουσικής μπόρεσε πραγματικά να καθιερωθεί μόνο τα τελευταία χρόνια. Χάρη στο Spotify and Co., η μουσική είναι πάντα κοντά μας και προσβάσιμη από οπουδήποτε. Γιατί όμως μας αρέσει ακριβώς η ποικιλόμορφη πλευρά της μουσικής και γιατί είναι τόσο σημαντική η διαφοροποίηση;
Η μουσική δεν είναι περιχαρακωμένη
Η μουσική δεν είναι μόνο διασκεδαστική, έχει επίσης πολλά οφέλη και μας βοηθά να αναπτυχθούμε και να αναπτυχθούμε. Η μουσική παίζει ιδιαίτερο ρόλο, ειδικά όσον αφορά τα συναισθήματα και τις διαθέσεις. Μέσα από τη διαφοροποίηση της μουσικής, τελειώνει η περιχαράκωση. Διαφορετικά συναισθήματα και συναισθήματα μπορούν να μεταδοθούν μέσω της μουσικής. Η μουσική είναι φτιαγμένη για όλους και δεν σκέφτεται σε ομάδες. Αλλά ακόμη και αυτή η εξέλιξη συνεχίζεται, επειδή οι παραγωγοί εξακολουθούν να αναφέρουν ότι αποκλείονται από ορισμένους τομείς της μουσικής βιομηχανίας λόγω υποθέσεων με βάση την εθνικότητά τους.
Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που όλοι μπορούν να καταλάβουν. Συνδέει ηπείρους και ξεπερνά αποστάσεις και πολιτισμούς. Φτάνει στα βάθη των ανθρώπων μοιράζοντας ένα συναίσθημα, μια εμπειρία, μια ιδέα που πυροδοτεί μια εσωτερική κίνηση. Και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος, η διαφοροποίηση της μουσικής.
Μουσική που σπάει με τη φόρμα
Μια συνταγή επιτυχίας στον κόσμο της μουσικής είναι να ρισκάρεις τη μουσική. Οι ερμηνευτές και οι καλλιτέχνες που είναι διαφορετικοί φαίνονται όλο και πιο επιτυχημένοι. Όσοι τολμούν να επανεφεύρουν τον εαυτό τους και τον κόσμο της μουσικής γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς.
Μια ποικιλόμορφη κοινωνία
Η σημασία της διαφοροποίησης της μουσικής φαίνεται και από την εξέλιξη της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Θέματα που γίνονται όλο και πιο παρόντα βρίσκονται επίσης όλο και περισσότερο στον κόσμο της μουσικής. Αστέρια όπως η Demi Lovato βγαίνουν ως μη δυαδικά και η Billie Eilish ενσαρκώνει επίσης τα φωτεινά χρώματα της κοινωνίας. Και με επιτυχία: χάρη σε αυτή τη μουσική , οι άνθρωποι αισθάνονται κατανοητοί και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα μέρος όπου ο καθένας μπορεί να είναι όπως θέλει.
Μουσική στο iGaming
Το πόσο διαδεδομένη είναι η μουσική δείχνει το ερώτημα: Πού δεν είναι η μουσική; Σχεδόν κανένας τομέας της ζωής μας δεν μπορεί να φανταστεί κανείς χωρίς μουσική. Ακόμη και στον κόσμο των βίντεο κουλοχέρηδων αμέτρητων βιβλιοθηκών τυχερών παιχνιδιών, η μουσική είναι ένα ουσιαστικό συστατικό. Ενώ υπάρχουν κουλοχέρηδες με θέμα τη μουσική, όπως το Music Stage, σε άλλα παιχνίδια η μουσική είναι ένα σημαντικό υπόβαθρο και παρέχει ενθουσιασμό και επιπλέον αδρεναλίνη. Η μουσική παρέχει επίσης τη σωστή αίσθηση στις ζωντανές στοές.
Χάρη στη μουσική
Έτσι, στο τέλος είναι απαραίτητο μόνο να ευχαριστήσουμε τη μουσική. Για τα συναισθήματα που νιώθουμε χάρη σε εκείνη και τις καταστάσεις που την κάνουν πολύ πιο έντονη. Τι θα ήμασταν χωρίς τη μουσική;
Ενδιαφέροντα
Mανούλες σταματήστε να αυτοθυσιάζεστε για τα παιδάκια σας τα καταστρέφετε.
Στο’ πα και στο ξαναλέω πως κάπου εκεί στις οδηγίες χρήσης ενός τεστ εγκυμοσύνης που αναφέρεται… «Αν εμφανιστούν οι μπλε γραμμούλες.. δηλαδή αν είστε έγκυος.. επισκεφτείτε τον γυναικολόγο σας» θα έπρεπε να υπήρχε υποσημείωση… επισκεφτείτε και τον ψυχολόγο σας!!
Δεν μπορείς να ακούς μα ούτε και να εξηγήσεις πως ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην ζωή σου, η ίδια σου η μάνα, που σε ‘φερε στην ζωή, που θυσιάστηκε και θυσιάζεται για να ‘σαι συ καλά, που έκανε στην άκρη όλη της τη ζωή να μπει η δική σου μπροστά, πως εκείνη; πως μπορεί εκείνη να ναι η πηγή της δυστυχία σου. Δεν το χωρά ο νους σου και ούτε να το ακούς δεν θες….
Μα αυτή η αυταπάρνηση της μανούλας σου θα κάνει με τόση μαεστρία την δική σου την ψυχούλα να γεμίζει τύψεις και ενοχές κάθε που θα σηκώσεις κεφάλι από τα πρώτα σου χρόνια… γιατί η μαμά επειδή σε αγαπάει τα κάνει όλα δεν την λυπάσαι; Κάνε αυτό που σου λέει αμέσως… Κοίτα, κοιτά πόσο την ταλαιπωρείς, κοιτά αναίσθητο παιδί που δεν καταλαβαίνεις πως όλα για σένα γίνονται.
Και έτσι εσύ καημένο μου παιδάκι και εγωκεντρικό γίνεσαι και υποτακτικό σε πάσα μορφή εξουσίας. Και στην αγάπη αρχίζεις να αισθάνεσαι υπόχρεος γιατί κάποιος κόβει κάτι από κείνον για να το δώσει σε σένα, δεν υπάρχει εκεί μονό για σένα και αναρωτιέσαι, άραγε την αξίζεις αυτή την αγάπη, άραγε υπάρχει πραγματικά κάτι μονό για μένα;;
Θυσιάζομαι για σένα λέει η μανούλα που πρέπει με το που θα μάθει πως θα σε φέρει στον κόσμο να ψυχαναλυθεί!
Να βρει το νόημα της δικής της ζωής να μην το γυρέψει μέσα από την δική σου την ζωή γιατί αλίμονο σου…
Δεν θα μάθεις ποτέ ποιος πραγματικά είσαι αφού θα μεγαλώνεις με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιήσεις αυτό που θα θελε να ναι η ίδια σου η μανούλα, θα σε φτιάξει έτσι ώστε να γίνεις αυτό που ‘θελε εκείνη και θα το δουλέψει πολύ από τότε που θα πας στα πρώτα σου σχολεία και αν εσύ αντισταθείς γιατί κάτι μέσα σου κλωτσήσει και δεν σου κάνει ετούτο το κουστούμι θα ακούσεις πως όλα γίνονται για το καλό σου και πως αυτό πρέπει να γίνει γιατί η μαμά κάνει αγώνα μεγάλο για να σου παρέχει όλα αυτά που εσύ πετάς και λες πως δεν τα θες κακομαθημένο!
Αγενέστατο παιδί και αχάριστο…. που δεν αναγνωρίζεις τίποτα…
Κοίτα με πόση δεξιοτεχνία, πόσο ύπουλα και χωρίς να το καταλάβεις, εσύ είσαι το πρόβλημα, εσύ έχεις τα προβλήματα που δεν καταλαβαίνεις τι είναι όλο αυτό που στήθηκε για σένα χωρίς εσένα;;
Γιατί ποιος είσαι εσύ άλλωστε…. Ποτέ σου δεν θα μάθεις.. Μόνο αν κάποια στιγμή τα καταθλιπτικά συμπτώματα ή το άγχος σε οδηγήσουν στον ψυχαναλυτή!
Και πάλι θα σου πάρει λίγο χρόνο πουλάκι μου μα την στιγμή που θα ανακαλύψεις ποιος είσαι θα ναι σαν σου κόλλησαν δυο φτερά στην πλάτη σαν αυτά που χουν οι άγγελοι και θα σαι ελεύθερος πια να πετάς.. θα είσαι εσύ ο γνήσιος και μοναδικός εαυτός σου και θα μπορείς να πετάς, να ανάπνεες και να απολαμβάνεις !
Την ζωή που σου ανήκει και που εσύ θα δημιουργήσεις.
Μπαρκάτσα Άρια, Ψυχολόγος
Ενδιαφέροντα
Όσα δώσεις στο παιδί σου μέχρι τα 6, καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή του!
Έρευνες, μελέτες και σιγά σιγά η εμπειρία των προηγούμενων γενεών πιστοποιούν πια πως τα 6 πρώτα χρόνια ζωής ενός παιδιού προδιαγράφουν το μέλλον του.
Η υγιεινή διατροφή, τα πλούσια ερεθίσματα αλλά κυρίως η αγάπη των γονιών, ειδικά σε αυτά τα σημαντικά 6 χρόνια της ζωής, είναι ικανά ακόμα και να απενεργοποιήσουν τα γονίδια εκείνα που σχετίζονται με κάθε είδους ασθένεια, σωματική ή ψυχική. Τα νέα στοιχεία, κάνουν σκόνη την θεωρία που θέλει τα γονίδιά μας να είναι αυτά που κάνουν καθολικό κουμάντο. Τώρα ξέρουμε πως το περιβάλλον και ο τρόπος που μεγαλώνουμε είναι αυτά που μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας. Αυτό δεν σημαίνει πως τα γονίδια δεν παίζουν το ρόλο τους, δεν ορίζουν όμως μόνο αυτά τη εξέλιξη της προσωπικότητάς μας.
Όπως και να έχει, το βασικό είναι πως επιβεβαιώνεται αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν: πως η προσοχή, η αγάπη και η φροντίδα που δίνουμε σε ένα παιδί από τα πρώτα χρόνια της ζωής του καθορίζει σε τεράστιο βαθμό τη ζωή τους και ουσιαστικά αποτελεί ένα σημαντικό κληροδότημά μας προς εκείνα.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής του το παιδί είναι όπως το μαλακό κερί, όπως το μαργαριτάρι, όπως η ζωγραφική, όπως η κατασκευή των αγαλμάτων. Κατ’ επέκτασιν, οι γονείς γίνονται ζωγράφοι, καλλιτέχνες, αγαλματοποιοί και κατασκευάζουν αυριανούς ανθρώπους.
Παλαιότερα τα παιδιά αντιμετωπίζονταν ή αδιάφορα ή στην καλύτερη περίπτωση ως μικρογραφία ενήλικα. Στην πορεία, άρχισε να αντιμετωπίζεται με μεγάλη προσοχή, γιατί το σημερινό παιδί είναι ο πρόδρομος του αυριανού ενήλικα. Το ψυχικά υγιές παιδί έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι αύριο ένας υγιής ενήλικας. Αντίστοιχα, το κακοποιημένο και τραυματισμένο παιδί έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι αύριο ένας προβληματικός, αντικοινωνικός και παραβατικός ενήλικας. Η ανατροφή και η διαπαιδαγώγηση του παιδιού από τα πρώτα χρόνια της ζωής του είναι μια υπερβολικά υπεύθυνη, επίπονη, χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία η οποία απαιτεί την ευαισθητοποίηση των γονέων, την αυταπάρνησή τους και την υπομονή τους. Πέρα από το ότι ολοκληρώνει τη μητέρα και τον πατέρα ως άτομα, προδιαγράφει τις σχέσεις των ανθρώπων του αύριο.
Ο πιο εκδηλωτικός τρόπος να μεταδώσουμε την αγάπη μας στο παιδί είναι η σωματική επικοινωνία. Κι όταν λέμε σωματική επικοινωνία, εννοούμε ένα χάιδεμα, ένα αγκάλιασμα, το ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη ή και ένα απλό άγγιγμα του παιδιού. Το παιδί που μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου οι γονείς χρησιμοποιούν την οπτική και σωματική επικοινωνία, αισθάνεται άνετα με τον εαυτό του και με τους άλλους, και συνεπώς, θα είναι αγαπητό και θα έχει αυτοσεβασμό. Κατ’ αυτό τον τρόπο το παιδί μπορεί να γεμίσει το συναισθηματικό του δοχείο. Επίσης, η συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού και η συναισθηματική στήριξη στη σύζυγό του ενισχύει σημαντικά τη συζυγική και οικογενειακή αρμονία, ενισχύοντας τους δεσμούς τόσο με το παιδί όσο και με τη σύντροφό του.
“Ιδανικοί” γονείς θεωρούνται, όσοι συνδυάζουν την έκδηλη στοργή και την ενθάρρυνση για αυτονομία. «Το πολύ μικρό παιδί μπορεί να έχει ανάγκη από τη συνεχή φροντίδα, όσο μεγαλώνει όμως, ο γονιός οφείλει να το απελευθερώνει σιγά – σιγά, χωρίς να διακόπτεται η αμοιβαία αγάπη και να το οδηγεί στη συναισθηματική και πνευματική ανεξαρτησία. Η γονεϊκή αγάπη που πνίγει τα παιδιά, τη στιγμή που αυτά έχουν ανάγκη να βγουν εξω από την οικογενειακή “φωλιά”, μοιάζει με τα δέντρα που φυτεύουμε, για να προστατεύσουμε το σπίτι από τον ήλιο και που, τελικά, μεγαλώνουν τόσο πολύ και ευδοκιμούν τόσο, ώστε πρέπει να τα κλαδέψουμε, αν δεν θέλουμε να πεθάνουμε από ασφυξία».
Όσα κάνουμε, όσα λέμε, από ένα απλό νανούρισμα, μέχρι ένα χαδί, από ένα «μη» μέχρι ένα «μπράβο» στο πρώτο δειλό βήμα, καταγράφονται στο μυαλό και την ψυχή του παιδιού. Και παρόλο που ως ενήλικες αδυνατούμε να χρησιμοποιήσουμε σε συνειδητό επίπεδο όλες τις πληροφορίες εκείνες που συλλέξαμε στην πρώιμη παιδική ηλικία, αυτές οι μνήμες είναι υπαρκτές και ασκούν πάνω μας επιρροή σε ασυνείδητο επίπεδο.
Γι’ αυτό οφείλουμε σαν γονείς να γεμίσουμε τον κόσμο του τόσο μικρού αυτού ανθρώπου με όμορφες εικόνες και τρυφερά συναισθήματα, ώστε όταν έρθει ο καιρός να «ανασύρει» όλο αυτό του υλικό για να προχωρήσει, να «βρει» στοιχεία που θα τον κάνουν έναν μαχητή της ζωής και όχι ένα φερέφωνο των γονεικών προσδοκιών.
Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;
Όσο αφήνεις το παρελθόν να σε στοιχειώνει, τόσο λιγότερο θα απολαμβάνεις τη ζωή σου
Τάσος Λειβαδίτης: «Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη»
Δε κλαίω γιατί είμαι αδύναμος! Κλαίω γιατί είμαι ζωντανός!
Authentic watchfaux genuine audemars piguet Replicareplica watches reviews websites
18 March 2022 at 7:49 am
460930 957169An fascinating discussion may possibly be valued at comment. I do believe that you simply write read a lot more about this subject, it may not often be a taboo topic but normally persons are too few to dicuss on such topics. To a higher. Cheers 375639
nova88
29 June 2022 at 1:12 pm
468246 689322They call it the self-censor, basically because you are too self-conscious of your writing, too judgmental. 727416
official site
23 February 2023 at 11:00 pm
263557 521424I believe this website contains some quite fantastic info for every person : D. 259013
click reference
27 February 2023 at 7:14 am
305622 798466I think one of your advertisements triggered my internet browser to resize, you might want to put that on your blacklist. 177824