Connect with us

Ψυχολογία

Martin Broffman: Τι σημαίνει να κατέχεις τη δύναμή σου

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

1462598_453989561373988_1544268690_o-1024x696

Το να κατέχεις τη δύναμή σου, την δύναμη να είσαι αληθινός, να είσαι αυτό που πραγματικά είσαι,
είναι στην πραγματικότητα το να κατέχεις την ελευθερία σου. Σκεφτείτε ότι οι αιτίες για το να μην είσαι ο εαυτός σου μπορεί να είναι να κερδίσετε την αγάπη ή την αποδοχή των άλλων. Τότε, έχεις δώσει στους άλλους την δύναμη να αποφασίζουν για τον τρόπο ύπαρξης σου, και επομένως σε εμποδίζουν να είσαι ελεύθερος. Με πολλούς τρόπους έχεις δώσει την δύναμη/ελευθερία με τους τρόπους που μιλάς και σκέφτεσαι και είσαι.

Για παράδειγμα, όταν λες ή σκέφτεσαι κάτι όπως «Αυτό το άτομο με κάνει να θυμώνω» έχεις δώσει την δύναμη/ελευθερία σου να αποφασίζεις εάν θα είσαι θυμωμένος ή όχι σε αυτό το πρόσωπο. Έχεις πει ότι είσαι αδύναμος και ότι αυτό το άτομο έχει τη δύναμη να αποφασίσει πότε θα είσαι θυμωμένος.

Μπορείς να αποφασίσεις να μην το κάνεις αυτό πια.

Θα ήταν πιο κατάλληλο να πεις κάτι όπως «Θυμώνω όταν αυτό το άτομο κάνει αυτό». Με αυτόν τον τρόπο, καταλαβαίνεις ότι εσύ είσαι αυτός που σε κάνει να θυμώνεις και επίσης ότι μπορείς να αποφασίσεις να αισθανθείς αυτό ή κάτι άλλο.

Κανείς εκτός από εσένα δεν «σε κάνει» να αισθάνεσαι θυμωμένος ή λυπημένος ή μελαγχολικός ή χαρούμενος ή σέξυ ή βαριεστημένος κλπ. Αφού τώρα είσαι στη διαδικασία να αποφασίσεις από μόνος σου για την ζωή σου και τις επιλογές σου και τις πράξεις σου και τα συναισθήματά σου και αυτά που βλέπεις, γιατί να μην κατέχεις την δύναμη του να παίρνεις αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα;

Πρόσεχε τις λέξεις που χρησιμοποιείς επειδή σχηματίζουν την βάση των προτύπων της σκέψης σου. Άκουσε τις λέξεις σου και παρατήρησε αν αντανακλούν την ελευθερία να αποφασίζεις για τον εαυτό σου τι αισθάνεσαι ή πράττεις.

Λες «Επέτρεψε μου να κάνω αυτό» ζητώντας την άδεια ή εκφράζεις τις επιθυμίες σου λέγοντας «Θα ήθελα να κάνω αυτό» ή ακόμα «Πρόκειται να κάνω αυτό»; Λες «Αυτό το άτομο με χειραγώγησε» ή «άφησα τον εαυτό μου να χειραγωγηθεί»; Οτιδήποτε και αν έκανες που δεν λειτουργεί για σένα μπορείς να επιλέξεις να μην το κάνεις πια.

Έχεις περιορίσει τον εαυτό σου να εκφράσει αυτό που πραγματικά ήθελες λόγω αυτού που σκέφτηκες ότι θα σκεφτεί κάποιος άλλος; Τότε, έχεις δώσει τον έλεγχο της δύναμης του λόγου σε αυτό το άτομο.

Είσαι ελεύθερος, ξέρεις. Είσαι διατεθειμένος να αποκτήσεις την ελευθερία σου;

Έχεις περιορίσει τον εαυτό σου να κοιτάξει κάτι ή κάποιον λόγω του τι μπορεί να σκεφτεί κάποιος άλλος; Τότε, έχεις δώσει την ελευθερία της επιλογής να βλέπεις αυτό που θέλεις σε αυτό το άτομο.

Έχεις περιορίσει τον εαυτό σου να κάνει αυτό που θέλει λόγω αυτού που μπορεί να σκεφτεί κάποιος άλλος; Έχεις δώσει την ελευθερία της δράσης. Έχεις περιορίσει τον εαυτό σου από το μιλάς, να δρας, να βλέπεις αυτό που είναι αληθινό για σένα. Η καθαρή όραση σχετίζεται με το να επιτρέπεις στον εαυτό σου να είναι αληθινός και να εμπιστεύεσαι σε αυτό – στην πραγματικότητα επιμένει σε αυτό.

Κατέχοντας την ελευθερία σου, πρέπει επίσης να είσαι διατεθειμένος να αναγνωρίσεις την ελευθερία των άλλων. Κανείς δεν σου δίνει την ελευθερία σου – είναι ήδη δική σου. Είναι στο χέρι σου να είσαι ελεύθερος. Με τον ίδιο τρόπο δεν δίνεις στους άλλους την ελευθερία σου. Μπορείς μόνο να αναγνωρίσεις ότι την έχουν.

Όταν κάνεις κάτι, οι άλλοι είναι ελεύθεροι να αισθάνονται για αυτό όπως επιλέγουν. Από την δική σου άποψη, όμως, είσαι απλώς αληθινός και ενεργείς με αγάπη και ελευθερία όπως και τα κίνητρά σου. Αν σε παρεξηγήσουν, μπορείς να επιλέξεις να επιλύσεις την παρεξήγηση μέσω της επικοινωνίας. Δεν είναι απαραίτητο για σένα να αλλάξεις τον τρόπο που είσαι λόγω του τρόπου που κάποιος άλλος αισθάνεται. Αν επιλέξεις να αλλάξεις, πρέπει να γίνει επειδή έχει νόημα για σένα να κάνεις τα πράγματα με κάποιον άλλο τρόπο.

Με τον ίδιο τρόπο, αν κάποιος άλλος κάνει κάτι για το οποίο επιλέγεις να μην αισθάνεσαι καλά, αυτό είναι δική σου επιλογή. Αυτό το άτομο, επίσης, είναι ελεύθερο. Αν το μη-καλό συναίσθημα είναι το αποτέλεσμα κάποιας παρεξήγησης, μπορεί να ξεκαθαριστεί μέσω επικοινωνίας. Μην υποθέτεις τίποτα. Ρώτησε, και μετά γνώριζε.

Αν το μη-καλό συναίσθημα είναι το αποτέλεσμα συνδέσεων που πρέπει να απελευθερώσεις στον δρόμο προς την διαύγεια και την ελευθερία, μπορείς να βρεις έναν άλλο τρόπο σκέψης ώστε να αισθάνεσαι αυτό που είναι καλύτερο για σένα, έναν τρόπο όπου δεν αποφασίζεις τι θα έπρεπε να κάνει διαφορετικά το άλλο άτομο, αλλά αυτό που εσύ χρειάζεται να κάνεις διαφορετικά.

Αν περιμένεις από το άλλο άτομο να αλλάξει τον τρόπο ύπαρξής του λόγω του τρόπου που αισθάνεσαι, τότε θέλεις να ελέγξεις αυτό το άτομο. Αν δεν θέλεις να σε ελέγχουν, είσαι διατεθειμένος να σταματήσεις να ελέγχεις;

Ίσως στο παρελθόν, όταν κοίταξες μια κατάσταση την οποία δεν θεωρούσες βέλτιστη, αποφάσισες ότι κάποιος άλλος θα έπρεπε να κάνει κάτι διαφορετικά, ή θα έπρεπε να κάνει κάτι διαφορετικά στο μέλλον. Όταν πραγματικά κατέχεις τη δύναμή σου και την ελευθερία σου, δεν το κάνεις αυτό πλέον – απλώς αποφασίζεις τι θα μπορούσες να έχεις κάνει διαφορετικά τότε και τι μπορείς να κάνεις διαφορετικά από δω κι εμπρός, στο μέλλον. Όταν είσαι ειλικρινής γι’ αυτό, οι σκέψεις σου περιλαμβάνονται σε αυτή τη διαδικασία επίσης. Όσο πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται τι θα έπρεπε οι άλλοι να κάνουν ή να σκέφτονται ή να αισθάνονται δεν κατέχεις ολοκληρωτικά τη δύναμη ή την ελευθερία σου.

Αν θέλεις να κατέχεις την ελευθερία σου, είσαι επίσης διατεθειμένος να αναγνωρίσεις την ελευθερία των άλλων; Τότε, βλέπεις επίσης ότι δεν κάνεις τους άλλους λυπημένους, αλλά αυτοί μπορεί να αποφασίσουν να αισθάνονται έτσι όταν κάνεις κάτι. Ούτε τους κάνεις εσύ ευτυχισμένους, επιλέγουν να αισθάνονται έτσι όταν κάνεις κάτι.

Δεν έχει σημασία τι κάνεις ή λες κάποιοι άνθρωποι θα το αποδεχτούν και άλλοι όχι. Εσύ έχεις την ελευθερία να αποφασίσεις με ποιους ανθρώπους θα είσαι μαζί. Αν επιλέξεις να είσαι με αυτούς σε κρίνουν ίσως αισθάνεσαι σαν αγριόχορτο σε έναν κήπο, αισθανόμενος συνεχώς σαν να χρειάζεται να υπεραμυνθείς του εαυτού σου και του τρόπου ύπαρξής σου.

Αντί αυτού μπορείς να επιλέξεις ότι είναι εντάξει να σε κρίνουν, ξέροντας ότι είσαι απλώς αυτός που είσαι και ότι οι άλλοι είναι ελεύθεροι να αισθάνονται ότι τους αρέσει γι’ αυτό. Μπορεί να σε κρίνουν με βάση τα δικά τους πρότυπα αλλά εσύ ζεις με βάση τα δικά σου πρότυπα. Μπορείς επίσης να επιλέξεις να είσαι με αυτούς τους ανθρώπους που δεν σε κρίνουν αλλά αντίθετα σε εκτιμούν για αυτό που είσαι. Μπορείς τότε να αισθάνεσαι πιο ελεύθερος και πιο χαλαρός με το να είσαι αληθινός, να είσαι αυτός που είσαι. Θα δεις ότι δεν ήσουν ένα αγριόχορτο αλλά αντίθετα ένα λουλούδι στον λάθος κήπο.

Ίσως στο παρελθόν έτεινες να αλλάζεις τον εαυτό σου, να είσαι κάποιος διαφορετικός από αυτόν που πραγματικά είσαι, ώστε να είσαι αγαπητός, να δέχεσαι αγάπη. Αν θα ήθελες να ξέρεις ότι σε αγαπούν για αυτό που είσαι, τότε πρέπει να είσαι αυτός που πραγματικά είσαι και να αφήσεις αυτή να είναι η εικόνα που αγαπούν.

Η αγάπη δεν μπορεί να παραγγελθεί. Πρέπει ν ρέει ελεύθερα και να δίνεται ελεύθερα. Τότε, ξέρεις ότι είναι αληθινή. Αν δημιουργείς μια εικόνα ώστε να σε αγαπούν και οι άνθρωποι αγαπούν την εικόνα συνεχίζεις να μην αισθάνεσαι αγάπη για αυτό που πραγματικά είσαι.

Αν οι εκφράσεις της αγάπης παραγγέλνονται ή ζητούνται, τότε δεν ξέρεις πραγματικά αν θα βρίσκονται εκεί αν δεν τις ζητάς. Θα εξακολουθείς να μην είσαι σίγουρος για την αγάπη. Παρατήρησε όταν οι εκφράσεις της αγάπης έρχονται ελευθέρα από τους άλλους, όταν είσαι αληθινός. Τότε, θα ξέρεις ότι έρχονται επειδή οι άλλοι επιλέγουν να εκφράσουν την αγάπη τους και θα ξέρεις ότι είναι αληθινή. Όταν ξέρεις ότι η αγάπη είναι εκεί, άνοιξε και νιώσε την.

Μερικές φορές, εκφράσεις αγάπης παρεξηγούνται, επειδή όλοι έχουμε διδαχθεί διαφορετικούς τρόπου να εκφράζουμε την αγάπη που αισθανόμαστε. Ο τρόπος που μερικοί άνθρωποι εκφράζουν την αγάπη τους παρεξηγείται μερικές φορές ως αγάπη που αφαιρείται. Ωστόσο, οι παρεξηγήσεις μπορούν να επιλυθούν με την επικοινωνία, ώστε μετά οι εκφράσεις της αγάπης να μπορούν να είναι αυτές οι οποίες ενισχύουν την εμπειρία του ατόμου που τις λαμβάνει, κάτι με το οποίο αισθάνονται καλά.

Θυμήσου να εκφράζεις την αγάπη σου με αυτόν τον τρόπο επίσης. Εξέφρασε την αγάπη σου με τον τρόπο που θα ήθελες οι άλλοι να εκφράσουν την αγάπη τους σε σένα, με έναν τρόπο που καταλήγει εκείνοι να αισθάνονται καλύτερα, με έναν τρόπο με τον οποίο θα ήσουν ευτυχισμένος αν την λάμβανες εσύ.

Έχεις τη δύναμη/ελευθερία να είσαι αυτός που πραγματικά είσαι, να είσαι όπου πραγματικά θέλεις να είσαι, με αυτόν που πραγματικά θέλεις να είσαι (εφόσον πραγματικά θα ήθελαν να είναι μαζί σου), να κάνεις αυτό που πραγματικά θα ήθελες να κάνεις. Οι άλλοι επίσης έχουν την ίδια δύναμη/ελευθερία.

Αν δεν μπορείτε να πείτε ειλικρινά «αγαπώ εκεί που είμαι. Αγαπώ αυτόν που είμαι μαζί. Αγαπώ αυτό που κάνω», τότε κάτι πρέπει να αλλάξει. Εσύ έχεις τη δύναμη/ελευθερία να πραγματοποιήσεις αυτή την αλλαγή.

Αν βρίσκεσαι σε μια κατάσταση που δεν αισθάνεσαι ευτυχισμένος, έχεις τρεις επιλογές:
• Άλλαξε την κατάσταση. Αναδιοργάνωσε την.
• Άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι την κατάσταση.
• Βγες από την κατάσταση και βρες κάποια άλλη.

Για παράδειγμα, αν η κατάσταση είναι η δουλειά σου μπορείς να την αλλάξεις και να κάνεις κάτι άλλο που έχει περισσότερο νόημα για σένα. Ή μπορείς να την δεις υπό άλλη οπτική με το οποίο αισθάνεσαι καλύτερα ώστε να αισθάνεσαι ευτυχισμένος σε αυτή (αλλά θα πρέπει να είναι αληθινή για σένα). Αν δεν κάνεις τίποτα από τα δύο, τότε ίσως χρειάζεται να κάνεις κάτι διαφορετικά, σε μια διαφορετική δουλειά, ώστε να προσβλέπεις κάθε μέρα να περνάς χρόνο και να δίνεις ενέργεια εκεί.

Αν πρόκειται για το σπίτι σου, το αισθάνεσαι σαν σπίτι σου; Αν όχι, αναδιοργάνωσέ το ώστε να είναι (το σπίτι σου). Αλλιώς, επέλεξε να το δεις ως πραγματικά τέλειο για σένα τώρα. Αλλιώς, μετακόμισε.

Αν στην πραγματικότητα πιστεύεις ότι αυτές οι αλλαγές είναι πολύ μεγάλες για σένα, ότι δεν «μπορείς» να τις κάνεις, τότε έχεις παραχωρήσει την δύναμη/ελευθερία σου. Δεν είναι ότι δεν μπορείς να κάνεις τις αλλαγές, όσο το ότι έχεις επιλέξει να μην τις κάνεις. Ακόμα έχεις την δύναμη να φτιάξεις τη ζωή σου όπως πραγματικά θα ήθελες να είναι. Εσύ έχεις τη δύναμη/ελευθερία να αλλάξεις αυτό που δεν λειτουργεί για σένα, να αλλάξεις αυτό που δεν καταλήγει στο να είσαι τόσο ευτυχισμένος όσο θα ήθελες να είναι.

Βρίσκετε τον εαυτό σας με ανθρώπους με τους οποίους δεν απολαμβάνετε να είστε μαζί; Αν είναι έτσι, έχετε παραχωρήσει την δύναμη να είστε ευτυχισμένοι σε αυτούς.

Δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό πια.

Αν έχεις παραχωρήσει τη δύναμή σου, μπορείς να την πάρεις πίσω. Είναι ακόμα δική σου. Κάνε την δική σου.

Η δύναμη/ελευθερία σου περιλαμβάνει, επίσης, την επιλογή να αλλάζεις αυτά τα μοτίβα στον εαυτό σου που αναγνωρίζεις ότι δεν είναι βέλτιστα, ότι είναι το αποτέλεσμα λανθασμένων αντιλήψεων, περιορισμένων τρόπων αντίληψης.

Οι εμμονές και οι εθισμοί στέκονται ανάμεσα σε σένα και την ελευθερία σου. Όταν είσαι ελεύθερος, είσαι ικανός να αποφασίζεις κάθε λεπτό τι θα ήθελες να κάνεις και τι έχει νόημα να κάνεις. Δεν αφήνεις τον εαυτό σου να ελέγχεται από παλιά προγράμματα.

Όταν έχεις εθιστεί σε κάτι και δεν το έχεις αισθάνεσαι άσχημα. Ο βαθμός του μη-καλού συναισθήματος δείχνει τον βαθμό της εμμονής ή του εθισμού. Μπορείς να επιλέξεις να μην παραχωρήσεις τη δύναμή σου στις εμμονές σου ή στα αντικείμενα των προσκολλήσεων. Η μη-εμμονή είναι ελευθερία.

Δεν είναι αδιαφορία. Αδιαφορία είναι η απομάκρυνση όλων των συναισθημάτων. Η μη-εμμονή επιτρέπει θετικά συναισθήματα χαράς όταν τα έχεις. Όταν πρόκειται για κάτι που δεν έχεις, είσαι ικανός να εστιάσεις την προσοχή σου σε αυτό που έχεις.

Αν για παράδειγμα, έχεις εμμονή για δείπνο με αστακό, και δεν το έχεις, δεν είσαι ελεύθερος να απολαύσεις αυτό που έχεις. Όταν δεν έχεις εμμονές μπορείς να απολαύσεις μια σαλάτα ή μια μπριζόλα και αν φας αστακό να τον απολαύσεις πραγματικά, επίσης.

Αν έχεις εμμονή ή είσαι εθισμένος με ένα άτομο, όταν είσαι μαζί του, περνάς τον χρόνο σου να ανησυχείς για το όταν δεν θα είσαι μαζί του και όταν δεν είναι εκεί περνάς τον χρόνο σου με το να σου λείπουν και δεν είσαι παρών με τους ανθρώπους που είναι μαζί σου. Αυτό δεν είναι ελευθερία.

Έχεις τη δύναμη και την ελευθερία να είσαι ολοκληρωτικά παρών όπου κι αν είσαι, να απολαμβάνεις οτιδήποτε συμβαίνει.

Οι άλλοι δεν χρειάζεται να αλλάξουν τον τρόπο ύπαρξής τους λόγω των εμμονών σου και εσύ δεν χρειάζεται να αλλάξεις τον τρόπο ύπαρξής σου λόγω των εθισμών των άλλων.

Έχεις εξ ολοκλήρου την ευθύνη του εαυτού σου, και οτιδήποτε σκέφτεσαι, κάνεις και λες – και αναγνωρίζεις ότι οι άλλοι έχουν την ευθύνη για οτιδήποτε επιλέγουν να σκεφτούν, κάνουν ή πουν.

Μην αποφασίζεις τι σκέφτονται οι άλλοι, ή τι θα κάνουν σε μια δεδομένη κατάσταση, επειδή στην πραγματικότητα, δεν ξέρεις – αυτό είναι δική τους ευθύνη. Απλώς πρέπει να εξετάσεις τη δική σου συνειδητότητα και τι συμβαίνει σε αυτήν.

Οι άλλοι είναι ελεύθεροι να θέλουν ότι θέλουν και εσύ είσαι ελεύθερος να πεις ναι ή όχι σε αυτό. Είναι εντάξει για αυτούς να θέλουν και είναι εντάξει για σένα να μην θέλεις. Με τον ίδιο τρόπο, εσύ είσαι ελεύθερος να θέλεις αυτό που θέλεις και αυτοί είναι ελεύθεροι να μην θέλουν το ίδιο πράγμα. Όταν και οι δυο θέλετε το ίδιο πράγμα, υπάρχει ελεύθερη συμφωνία και τότε κάτι μπορεί να συμβεί. Αλλιώς, μπορεί να συμφωνήσετε να διαφωνήσετε και ο καθένας από εσάς να βρει την ευτυχία και την ικανοποίηση με τους δικούς σας, αντίστοιχα, τρόπους.

Ο καθένας δικαιούται να έχει την δική του γνώμη και τις δικές του σκέψεις και επιθυμίες – και εσύ είσαι ελεύθερος.

Ξαναδές την ταινία σου, αυτήν στην οποία δεν είσαι μόνο ο πρωταγωνιστής αλλά κα ο σκηνοθέτης. Γίνε επίσης και το κοινό. Ποιες ήταν οι συνέπειες των πράξεων και των λόγων σου; Θα μπορούσες να είχες γράψει ένα καλύτερο σενάριο για τον εαυτό σου; Εάν ναι τι θα είχες κάνει διαφορετικά; Θα μπορούσες να έχεις δράσει με περισσότερη αγάπη, περισσότερη κατανόηση; Ξαναπαίξε την κατάσταση στο μυαλό σου, πράττοντας διαφορετικά και δες το διαφορετικό τέλος. Αποφάσισε ότι αν η κατάσταση παρουσιαστεί ξανά θα της ξαναπαίξεις με τον νέο τρόπο. Αφιέρωσε τον εαυτό σου σε αυτή την απόφαση. Έτσι, έχεις αλλάξει τον εαυτό σου προς το καλύτερο, γιατί ήταν δική σου επιλογή και έχεις μάθει τι χρειαζόταν να κάνεις.

Επίσης, πρέπει να συνειδητοποιήσεις λοτι τα πράγματα έγιναν με τον τρόπο που έπρεπε, με την χημεία των ανθρώπων που εμπλέκονται ώστε να έχουμε το αποτέλεσμα που απαιτείτο να έρθει. Την επόμενη φορά, όμως, θα είσαι ικανός να πετύχεις το ίδιο αποτέλεσμα πιο αρμονικά.

Συνέχισε να το κάνεις αυτό μέχρι που θα είσαι ικανός να κάνεις στον εαυτό σου ειλικρινείς καλές κριτικές. Αν είδες την ταινία σε μια αίθουσα, θα την σκεφτόσουν ως μια καταπληκτική ταινία, με έναν εμπνευσμένο πρωταγωνιστή – εσένα! Θα είχες προτείνει την ταινία στους φίλους σου και θα ήθελες να την ξαναδείς.

Παρατήρησε ποιες είναι οι αιτίες για τις οποίες κάνεις πράγματα. Ποια είναι τα κίνητρά σου; Σε μια δεδομένη κατάσταση, κάνεις την επιλογή του φόβου ή την επιλογή της ελευθερίας; Κάνεις πράγματα επειδή αυτό είναι που πραγματικά επιλέγεις να κάνεις ή κάνεις πράγματα (ή δεν κάνεις πράγματα) εξαιτίας του φόβου; Εμπιστεύσου το ένστικτό σου, και αυτό που είναι αληθινό για σένα και αυτό που πραγματικά θέλεις να κάνεις.

Έχεις περιορίσει τον εαυτό σου από το να είναι αυτός που πραγματικά είσαι επειδή νόμισες ότι έπρεπε και ανακάλυψες μετά ότι στην πραγματικότητα δεν έπρεπε; Τότε, η βάση των αποφάσεων και των πράξεών σου είναι ο φόβος. Πάρε την απόφαση ότι δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό πια. Μπορείς να είσαι αυτός που πραγματικά είσαι και οι άνθρωποι θα ευχαριστιούνται μαζί σου ακόμα περισσότερο. Όταν κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις κάτι υπέροχο συμβαίνει πάντα.

Είναι η αγάπη το κίνητρό σου ή η ενοχή; Κάνεις πράγματα για να αποφύγεις να νιώσεις ένοχος, επειδή θα ένιωθες ένοχος αν δεν τα έκανες; Ή ενεργείς καθαρά, κάνοντας αυτό που πραγματικά θέλεις ως μια έκφραση αγάπης;

Αν έχεις τον φόβο ή την ενοχή ως κίνητρά σου θέλεις να συνεχίσεις έτσι; Δεν χρειάζεται, ξέρεις.

Μπορείς να κάνεις μια συνειδητή επιλογή, να πάρεις μια σοβαρή απόφαση, να μην αφήνεις τον φόβο ή την ενοχή ή τον θυμό να ελέγχει τη ζωή σου, αλλά να δρας ως ένα ελεύθερο συνειδητό Ον. Όταν το κάνεις αυτό, από εκείνη τη στιγμή και μετά, αν καταλάβεις ότι η απόφαση να δρας με συγκεκριμένο τρόπο, ή να κάνεις (ή να μην κάνεις) κάτι συγκεκριμένο βασίζεται στον φόβο, την ενοχή ή τον θυμό επιβάλλεις στον εαυτό σου στο να πάρει μια διαφορετική απόφαση. Έτσι, δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να ελέγχεται από παρελθόντα μοτίβα ύπαρξης ή δράσης αλλά αντίθετα θα ζεις την ελευθερία σου.

Είσαι πραγματικά ελεύθερος. Απλά πρέπει να κατέχεις την ελευθερία σου και να ζεις ελεύθερα. Όχι μόνο θα νιώσεις καλύτερα και θα ευχαριστιέσαι τη ζωή σου περισσότερο, αλλά επίσης θα απελευθερώνεις μοτίβα που σχετίζονταν με την διαταραγμένη όραση. Θα επιστρέφεις πραγματικά στην καθαρότητα.

Είσαι ελεύθερος να σκέφτεσαι με τον τρόπο που επιλέγεις και να αγαπάς με τον τρόπο που επιλέγεις και να ενεργείς με τον τρόπο που επιλέγεις.

Στους ανθρώπους που σε αγαπούν αρέσει να σε βλέπουν ευτυχισμένο, με τον τρόπο που πραγματικά θέλεις να είσαι ευτυχισμένος, που είναι η πληρέστερη έκφραση της Ύπαρξης σου, που είναι πραγματική, που είναι όλα που μπορείς να είσαι. Οι άνθρωποι που σε αγαπούν πραγματικά θέλουν να σε βλέπουν επιτυχημένο.

Από σένα εξαρτάται, πάντως.

Έχεις τη δύναμη και την ελευθερία να είσαι αληθινός, να είσαι ευτυχής, να είσαι επιτυχημένος, να είσαι πλήρης.

Δες πραγματικά αυτό που είναι αληθινό για σένα.

Και ζήσε το.

Καθώς έχουμε διδαχτεί ότι είναι καλό να είμαστε ο εαυτός μας – στην πραγματικότητα, απαραίτητο – έχουμε επίσης διδαχθεί με πολλούς τρόπους ότι πρέπει να μην είμαστε ο εαυτός μας ώστε να ευχαριστούμε άλλους ανθρώπους και ότι είναι καλό πράγμα να ευχαριστείς τους άλλους ανθρώπους, να κάνεις τους άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους.

Τότε, φαίνεται ότι είναι μια επιλογή μεταξύ να κάνεις τους άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους, από την μια μεριά, και να είμαστε οι εαυτοί μας, να κάνουμε τους εαυτούς μας ευτυχισμένους από την άλλη μεριά.

Αν θέλεις να επιλέξεις να μην είσαι ο εαυτός σου ώστε οι άλλοι να είναι ευτυχισμένοι, έχεις αποφασίσει ότι το να ευχαριστείς τους άλλους είναι σπουδαιότερο από το να είσαι πραγματικά ο εαυτός σου. Αυτό είναι μια καθαρή έκφραση της αγάπης σου, αλλά με υψηλό κόστος για σένα, και την ευκολία της Ύπαρξής σου και της υγείας σου. Η ευκολία της Ύπαρξης σχετίζεται με την υγεία σου. Το να μην είσαι ο εαυτός σου απαιτεί μια επένδυση στην ενέργεια, η οποία είναι επίσης γνωστή ως ένταση, ένα νοσηρό στοιχείο από την άποψη του οποιουδήποτε.

Αυτό που έχει περισσότερο νόημα είναι να αλλάξεις τις προτεραιότητές σου έτσι ώστε το να είσαι αληθινός να είναι σπουδαιότερο – και, στην πραγματικότητα είνα απαραίτητο τμήμα κάθε θεραπευτικής διαδικασίας.

Μπορείς ακόμα να απολαμβάνεις να εκφράζεις την αγάπη σου με όποιον τρόπο λειτουργεί για σένα, και παράλληλα να γνωρίζεις την σπουδαιότητα του να είσαι αληθινός. Να είσαι ο εαυτός σου. Συνεχώς.

Με διαύγεια και αγάπη.

Το κείμενο μας προσφέρει η Better World (διοργανώτρια εταιρεία των σεμιναρίων του Martin Broffman στην Ελλάδα)

Πηγή

What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Advertisement
4 Comments

4 Comments

  1. 587808 974177We provide you with a table of all of the emoticons that can be used on this application, and the meaning of each symbol. Though it may well take some initial effort on your part, the skills garnered from regular and strategic use of social media will create a strong foundation to grow your business on ALL levels. 381861

  2. cvv vbv shop

    25 May 2022 at 1:32 pm

    439683 235328extremely nice post, i undoubtedly adore this remarkable web site, carry on it 387816

  3. maxbet

    20 December 2022 at 5:05 am

    513232 793631I need to admit that this is 1 excellent insight. It surely gives a company the opportunity to get in on the ground floor and truly take part in creating something special and tailored to their needs. 463182

  4. 라스벳주소

    26 February 2023 at 9:03 pm

    831624 86469As being a Newbie, Were permanently exploring online for articles which can be of aid to me. Several thanks 466330

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Ψυχολογία

Δεν ακούει κανέναν το παιδί σας; Χρησιμοποιείστε τη μέθοδο «Γκάντι»

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Το μικρό σας σας χτυπάει, αρνείται να σας υπακούσει… Με λίγα λόγια, μπροστά σας έχετε έναν μικρό… αντάρτη.

Με τη συμπεριφορά του πραγματικά σας φέρνει στα όριά σας. Τι κάνουμε λοιπόν; Σε αυτές τις δύσκολες περιπτώσεις μπορεί να βοηθήσει μια νέα μέθοδος. Το όνομά της; Ειρηνική αντίσταση! Πρότυπό της; Ο Μαχάτμα Γκάντι.

Ακόμη και τα πιο ήρεμα και υπάκουα πιτσιρίκια κάποια στιγμή αναστατώνουν τους γονείς τους. Γι’ αυτό και οι μικροεντάσεις δεν λείπουν σχεδόν από καμία οικογένεια. Είτε γιατί ο μικρός δεν μάζεψε τα παιχνίδια του από το καθιστικό είτε γιατί τα αδελφάκια τσακώνονται μεταξύ τους για το τελευταίο ποτήρι χυμό, με αποτέλεσμα ο μπαμπάς ή η μαμά να αναγκάζεται να βάζει τις φωνές. Όλα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά και συμβαίνουν και στις… καλύτερες οικογένειες.

Αν όμως το τρίχρονο πιτσιρίκι σας σας χτυπάει, αν το πεντάχρονο αγοράκι σας προσβάλλει και κοροϊδεύει τη νηπιαγωγό του, αν σας πιέζει ζητώντας διάφορα πράγματα με επίμονο και άσχημο τρόπο (π.χ. λειχουδιές, χρήματα, περισσότερη τηλεόραση), αν πρέπει να το παρακαλάτε με τις ώρες για να πάει στο κρεβάτι ή να φάει όλο το φαγητό του ή αν σας απειλεί ότι θα «αυτοκτονήσει», τότε τα πράγματα αλλάζουν.

Εδώ δεν πρόκειται για συνηθισμένες σκανδαλιές και γκρίνιες, αλλά για προβληματική συμπεριφορά. Ανεξάρτητα από τις αιτίες της, αυτή η συμπεριφορά διαταράσσει την οικογενειακή ισορροπία και φέρνει τα… πάνω κάτω στο σπίτι. Οι γονείς ταλαντεύονται ανάμεσα στην οργή και την απελπισία, τα πιτσιρίκια δοκιμάζουν τα όρια και τα νεύρα του μπαμπά και της μαμάς και απολαμβάνουν την εξουσία τους.

Υπάρχει… σωτηρία; Ναι! Αρκεί να ακολουθήσετε τη νέα τακτική που προτείνει ο καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, Ηaim Omer, η οποία βασίζεται στη στάση και τη φιλοσοφία του Μαχάτμα Γκάντι. Δηλαδή στην ήρεμη μεν αλλά αποτελεσματική αντίσταση.

Ο Ινδός πολιτικός είχε καταφέρει να πηγαίνει κόντρα στους Βρετανούς αποικιοκράτες, χωρίς όμως η σύγκρουσή τους να βγαίνει εκτός ελέγχου και να οδηγεί σε καταστροφή. Ποιο ήταν το «όπλο» του; Η ειρηνική, χωρίς χρήση βίας, αντίσταση. Δεν θα μπορούσαν άραγε και οι γονείς να επωφεληθούν από αυτή την τακτική;

Μια πρωτοποριακή μέθοδος

Εδώ και πολλά χρόνια ο καθηγητής Ψυχολογίας Ηaim Omer δουλεύει και δοκιμάζει τη μέθοδό του σε οικογένειες στη Γερμανία και το Ισραήλ. Όλοι οι γονείς που συμμετέχουν στις έρευνές του μοιάζουν μεταξύ τους. Δηλαδή είναι μαμάδες και μπαμπάδες που έχουν μια ολέθρια έχθρα με τα μικρά τους, που βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση εξουσίας με τα πιτσιρίκια τους, συνήθως για ασήμαντες αφορμές.

Ή, από την άλλη, είναι γονείς που έχουν… παραδώσει τα όπλα και έχουν γίνει παιχνιδάκι στα χέρια του απαιτητικού παιδιού τους. Μάλιστα, ήδη η μέθοδος του καθηγητή Omer χρησιμοποιείται με επιτυχία από τους ειδικούς παιδοψυχολόγους στη Γερμανία σε μικρά και μεγάλα παιδιά.

Ποιο είναι, όμως, το μυστικό της νέας μεθόδου; Λοιπόν, οι γονείς, ανεξάρτητα από την ηλικία του παιδιού τους, θα πρέπει να σταματήσουν να «απαντούν» στις προκλήσεις του και να μην παρασύρονται σε μια κόντρα που δεν οδηγεί πουθενά, σε αυτόν το φαύλο κύκλο τού «Θα το κάνεις»-«Όχι, δεν θα το κάνω». Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ας δούμε τι προτείνει η νέα μέθοδος:

Όχι κήρυγμα

Οι γονείς πρέπει να σταματήσουν το κήρυγμα, τα παρακάλια, τις ατέλειωτες συζητήσεις. Το μόνο που καταφέρνουν με όλα αυτά είναι να εξαντλούνται οι ίδιοι και στο τέλος το μικρό να κάνει τελικά το δικό του!

Ψυχραιμία και όχι άμεσες αντιδράσεις

Οι γονείς πρέπει να μάθουν να παραμένουν ήρεμοι σε έντονες καταστάσεις και να μην παρασύρονται από την ένταση της στιγμής. Αν, για παράδειγμα, το μικρό τους τους χαστουκίσει, θα πρέπει να μείνουν αρχικά σιωπηλοί και να συλλογιστούν αυτό που συνέβη.

Έτσι θα συγκρατήσουν την οργή τους, που μπορεί να οδηγήσει σε λάθος αντιδράσεις. Θα «απαντήσουν» στην κακή συμπεριφορά του παιδιού τους μόνο αφού περάσει κάποιος χρόνος: μισή ώρα αν το παιδί είναι κάτω των 6 ετών και μία μέρα αν είναι μεγαλύτερο.

Ξεκαθάρισμα… λογαριασμών με «Sit-in»!

Θα πρέπει να είναι ξεκάθαροι και σαφείς με το παιδί! Δηλαδή, θα πρέπει να του ανακοινώσουν ότι από εδώ και στο εξής δεν θα ανέχονται πια την άσχημη συμπεριφορά του. Επειδή όμως ένα πεντάχρονο που χτυπάει π.χ. συστηματικά τα συνομήλικά του ή φέρεται πολύ άσχημα στη μητέρα του δεν… παίρνει και πολύ στα σοβαρά υπόψη του τέτοιου είδους ανακοινώσεις, θα πρέπει οι γονείς να κάνουν την ανακοίνωσή τους με τον πιο σωστό τρόπο. Ποιος είναι αυτός;

Το «Sit-in». Δηλαδή, οι γονείς θα πρέπει να κάνουν «κατάληψη» στο δωμάτιο του παιδιού, να καθίσουν σε μια καρέκλα και να πουν με πολύ σοβαρό ύφος στο μικρό ότι δεν πρόκειται να ανεχτούν πια τη συμπεριφορά του και ότι περιμένουν, εδώ και τώρα, από εκείνο, τις προτάσεις του για να λυθεί το πρόβλημα.

Όπως τονίζουν οι ειδικοί της μεθόδου, «με το Sit-in δεν επιβάλλουμε τίποτα στο παιδί, αλλά αντίθετα το ενθαρρύνουμε να βρει μόνο του τη λύση. Οι γονείς δεν είναι ούτε αυθεντίες που γνωρίζουν τα πάντα ούτε ρομπότ-παιδαγωγοί που μοιράζουν επιβραβεύσεις ή τιμωρίες».

Μια αγκαλιά στις δύσκολες στιγμές

Αν το παιδί είναι μικρό (2-3 ετών) και έχει κάποιο από τα γνωστά ξεσπάσματα θυμού αυτής της ηλικίας, δηλαδή πέφτει στο πάτωμα, ουρλιάζει, καταστρέφει αντικείμενα ή απειλεί να κάνει κακό στον εαυτό του, οι γονείς μπορούν να το ηρεμήσουν με μια λαβή που ονομάζεται «η αγκαλιά της αρκούδας».

Σε αυτή την περίπτωση ο ενήλικος παίρνει το παιδί στην αγκαλιά του και κλείνει σφιχτά γύρω του τα χέρια του, έτσι ώστε το μικρό να μην μπορεί να κάνει καμία κίνηση. Το μήνυμα που παίρνει το πιτσιρίκι είναι το εξής: «Είμαι εδώ. Θα μείνω εδώ. Δεν θα σε αφήσω να συνεχίσεις αυτό που κάνεις».

Μάρτυρες «υπεράσπισης»

Συνήθως οι γονείς επιθετικών παιδιών αισθάνονται ντροπή για τη συμπεριφορά του μικρού τους και αποφεύγουν να μιλούν γι’ αυτό το θέμα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, όμως, είναι σημαντικό να σπάσουν τη σιωπή τους και να αναζητήσουν τη βοήθεια κάποιου δικού τους άνθρωπου: είτε μιας φίλης, είτε ενός θείου ή θείας του παιδιού.

Αυτό το άτομο μπορεί να μεσολαβήσει στους καβγάδες τους με το μικρό, να χρησιμεύσει ως «μάρτυρας υπεράσπισης» των γονιών και να δείξει στο παιδί ότι βρίσκει σωστή την απόφαση και τη θέση του μπαμπά ή της μαμάς. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κύκλος των γονιών -οι φίλοι και οι συγγενείς- παίζει σπουδαίο ρόλο για τα παιδιά, αφού αντιπροσωπεύει για εκείνα τον κόσμο των ενηλίκων.

Βλέποντας το μικρό ότι αυτός ο κόσμος αποδέχεται και στηρίζει τους γονείς, ηρεμεί και αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια και σιγουριά για τους δικούς του, τους σέβεται και τους υπολογίζει.

Mαζί στο γραφείο

Αν το παιδί είναι μεγαλύτερο, οι γονείς μπορούν να εφαρμόσουν την τακτική «Τime-in». Δηλαδή, το παιδί είναι υποχρεωμένο να περάσει μία μέρα με τον μπαμπά ή τη μαμά στο χώρο της εργασίας τους.

Τα οφέλη

Εφαρμόζοντας αυτή τη μέθοδο, οι γονείς κερδίζουν πολλά. Πρώτα απ όλα, αποκτούν υπόσταση ως γονείς. Τι σημαίνει αυτό; Ότι παύουν να είναι… αόρατοι για το μικρό. Έτσι γίνονται πιο δυνατοί και κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Και αυτή η δύναμη είναι το αντίθετο της εξουσίας, που καταπιέζει και εξουδετερώνει το παιδί. Ας μην ξεχνάμε ότι οι τιμωρίες και οι απειλές απομακρύνουν το παιδί από το γονιό.

Αντίθετα, η δύναμη που πηγάζει από την ειρηνική αντίσταση φέρνει το παιδί πιο κοντά στο γονιό, γίνεται μια γέφυρα επικοινωνίας.

Τα παιδιά αναπτύσσονται πιο σωστά όταν αισθάνονται όχι μόνο την αγάπη και την τρυφερότητα των γονιών τους, αλλά και τη δύναμή τους και την αποφασιστικότητά τους. Είναι δύσκολο φυσικά να κάνεις το παιδί σου να σε βλέπει έτσι κάθε μέρα: τρυφερό αλλά και δυνατό.

Η μέθοδος Γκάντι, λοιπόν, προσπαθεί να συνδυάσει με τον καλύτερο και πιο άμεσο τρόπο αυτά τα δύο στοιχεία. Η ειρηνική αντίσταση μπορεί, πραγματικά, να βοηθήσει τους γονείς να αποκαταστήσουν την ισορροπία στην οικογένειά τους. Και, μάλιστα, από τη στιγμή που θα τα καταφέρουν, είναι πια περιττή…

Ναι μεν, αλλά…

Υπάρχει και αντίλογος σε αυτή τη μέθοδο. Ορισμένοι ειδικοί τη βρίσκουν υπερβολικά σκληρή και δύσκολη για τους γονείς και τα παιδιά. Μπορεί να μη χρησιμοποιούν οι γονείς βία, αλλά, από την άλλη, μήπως με αυτή την τακτική απλώς καταπιέζουν την παρόρμησή τους και επιβάλλουν την εξουσία τους με έναν άλλον τρόπο; Ο καθηγητής Omar γνωρίζει αυτό τον κίνδυνο. Όμως, όπως τονίζει, η σχέση παιδιού και γονιού έχει πάντα το στοιχείο της εξουσίας, αφού οι γονείς είναι εκείνοι που θα πρέπει να βάζουν τα όρια.

Η ειρηνική αντίσταση μπορεί να είναι «ειρηνική», αλλά ταυτόχρονα είναι και δυναμική, ενώ ο στόχος των γονιών που την εφαρμόζουν δεν είναι να νικήσουν… το παιδί. Η μαμά και ο μπαμπάς που ακολουθούν αυτή τη μέθοδο πρέπει να είναι ταυτόχρονα και τρυφεροί με τα μικρά τους. Θα πρέπει να τους λένε το «σ’ αγαπώ» και να τους δείχνουν έμπρακτα την αγάπη τους και το σεβασμό τους.

Δεν πρέπει να αποφεύγουν να «καλομαθαίνουν» το μικρό ταραξία με μια εκδρομή ή μια έξοδο για γλυκό. Όμως, αυτό θα πρέπει να το κάνουν χωρίς ανταλλάγματα, π.χ. «Αν είσαι φρόνιμος, θα πάμε σινεμά», και να δείξουν απλά στο πιτσιρίκι τους πόσο πολύ το υπολογίζουν και το εκτιμούν.

Τι είναι το «Sit-in»

O γονιός (ή και οι δύο γονείς) μπαίνει στο δωμάτιο, κλείνει πίσω του την πόρτα και κάθεται σε μια καρέκλα μπροστά στην είσοδο του παιδικού δωματίου. Με ήρεμη φωνή λέει στο παιδί: «Δεν αποδέχομαι άλλο αυτό που κάνεις (π.χ. το ότι χτυπάς και βρίζεις τα άλλα παιδιά κ.ά.). Θα μείνω εδώ και θα περιμένω από εσένα τις προτάσεις σου για το πώς μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση στο μέλλον».

Ο μπαμπάς (ή η μαμά) δεν πρέπει να ανοίξει διάλογο με το παιδί, να το προκαλέσει ή να απαντήσει στις προκλήσεις του. Αν το μικρό απλώσει το χέρι του, μπορεί να αμυνθεί, αλλά όχι με φωνές ή ανταποδίδοντας το χτύπημα. Στην περίπτωση που το παιδί κάνει σοβαρές προτάσεις για τη λύση του προβλήματος, θα πρέπει ο γονιός να τις συζητήσει μαζί του.

Αν πάλι το παιδί δεν προτείνει τίποτε, τότε ο γονιός θα πρέπει να παραμείνει στο δωμάτιο (μισή ή μία ώρα, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού). Αν τελικά το «Sit-in» δεν φέρει αποτέλεσμα, μπορεί να το επαναλάβει την επόμενη ή τις επόμενες μέρες. Όπως έχουν δείξει οι έρευνες, η συμπεριφορά του παιδιού καλυτερεύει ύστερα από μερικά «Sit-in». Προσοχή όμως! Το «Sit-in» δεν πρέπει να γίνεται αμέσως μετά από κάποιον καβγά.

Advertisement

sciencearchives.wordpress.com

What’s your Reaction?
+1
3
+1
0
+1
1
+1
0
+1
1
+1
1
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Ψυχολογία

Όταν αρρωσταίνει η ψυχή, πονά και το σώμα

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Η ψυχή (νόηση) και το σώμα αποτελούν ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο. Οταν για οποιονδήποτε λόγο πάσχει το ένα, αναπόφευκτα πλήττεται και το άλλο. Γνωρίζουμε πλέον και αποδεχόμαστε επιστημονικά ότι ο ανθρώπινος οργανισμός αντιμετωπίζεται ως μια ενιαία ψυχοβιολογική οντότητα.

Το σύμπτωμα αντιμετωπίζεται σαν ένα στάδιο της «εξέλιξης» που έχει κάποιο νόημα, ή υποδηλώνει συχνά τη διαταραγμένη σχέση του ατόμου με το περιβάλλον του.

Τα σωματικά συμπτώματα όταν η ψυχή νοσεί

Στην τρέχουσα πραγματικότητα της πανδημίας που διαβιούμε, το άγχος, ο φόβος και η ανασφάλεια, καθώς και τα έντονα συναισθήματα θλίψης, εγκατάλειψης, έλλειψης στόχου και νοήματος όπως και αυτά της απομόνωσης που προκύπτουν, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, μπορεί να οδηγήσουν σε ψυχοσωματικά συμπτώματα, όπως για παράδειγμα το σύνδρομο χρόνιας κοπώσεως, συχνουρία, πονοκέφαλος, ζαλάδες, αιμωδίες (μυρμηγκιάσματα), προβλήματα μνήμης (αιτία είναι η διάσπαση προσοχής από το άγχος που δημιουργεί προβλήματα στην αποθήκευση και στην ανάκληση των αποθηκευμένων στην μνήμη πληροφοριών), ανορεξία, ή αυξημένη όρεξη, βουλιμία, νυκτερινή ενούρηση σε παιδιά και εφήβους.

Το όποιο σύμπτωμα πάντα χρήζει ιατρικής εξέτασης, διάγνωσης και κατάλληλης ιατρικής αντιμετώπισης, από εξειδικευμένους γιατρούς. Οταν όμως γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις και αποκλειστεί ο παθολογικός παράγοντας, τότε κάποιος ψυχοσωματικός παράγοντας εμπλέκεται και επηρεάζει τον οργανισμό.

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο και γιατί

Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία:

* Αναίτιους παθολογικά πονοκεφάλους έχουν συνήθως οι άνθρωποι που είναι πολύ αυστηροί με τον εαυτό τους και τελειομανείς.
* Προβλήματα στο στομάχι (χωρίς ιατρική – παθολογική αιτία) ή στο έντερο συνήθως συνδέονται με τον φόβο ή και την ανασφάλεια.
* Ο έντονος, συχνός, καταπιεσμένος και συσσωρευμένος θυμός συχνά προκαλεί ψυχοσωματικά συμπτώματα και είναι γενικότερα δείκτης δυσφορίας και μειωμένης λειτουργικότητας του ατόμου.

Πού οδηγεί ο φόβος και ο θυμός

Οταν κάποιος νιώθει έντονο φόβο, θυμό ή ανησυχία μπορεί να αναπτύξει ταχυκαρδία, αίσθημα αδιαθεσίας (ναυτία), τρέμουλο, εφίδρωση, πονοκέφαλο, έναν «κόμπο» στο στομάχι, γρήγορη αναπνοή.

Εκφράστε το συναίσθημα

Η έκφραση των συναισθημάτων είναι το «κλειδί» της ψυχοσωματικής ισορροπίας. Οταν καταπνίγουμε τον θυμό, την οργή ή τη θλίψη, τότε αυτά είναι πολύ πιθανό να αναδυθούν με τη μορφή ενός σωματικού συμπτώματος.
* Είναι σημαντικό να βλέπουμε τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που χάνουμε την ψυχραιμία μας και μεγαλοποιούμε τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε, γεγονός που δεν μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις με δημιουργικό και αποτελεσματικό τρόπο.
* Η σωματική άσκηση μπορεί να συμβάλει στην αποφόρτιση από το στρες και στη βελτίωση της διάθεσης. Το ίδιο μπορούμε να επιτύχουμε και φροντίζοντας να εκπληρώσουμε έναν στόχο που έχουμε αφήσει σε εκκρεμότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα ή βελτιώνοντας τη σχέση μας με ανθρώπους που είναι σημαντικοί στη ζωή μας.

Αγαπήστε, αποδεχθείτε και βελτιώστε τον εαυτό σας 

* Αναγνωρίστε με ποιον τρόπο επηρεάζει το άγχος τον οργανισμό σας.
* Μειώστε τα δυσάρεστα γεγονότα – απομακρυνθείτε από τοξικούς ανθρώπους και καταστάσεις.
* Αντικαταστήστε δυσλειτουργικές συμπεριφορές με άλλες, πιο βοηθητικές.
* Επικοινωνήστε έστω και διαδικτυακά με ανθρώπους που θέλετε και νιώθετε καλά και ευχάριστα μαζί τους. Μοιραστείτε όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και αντικαταστήστε τα με άλλα, πιο θετικά και ευχάριστα.
* Οραματιστείτε το μέλλον θετικά και θέστε στόχους μικρούς και μεγαλύτερους.
* Βρείτε το προσωπικό σας νόημα, τι είναι και τι όχι σημαντικό για εσάς και εργαστείτε προς αυτή τη κατεύθυνση.
* Ζητήστε τη συνδρομή και τη βοήθεια που χρειάζεστε και διεκδικήστε μια ευτυχισμένη και υγιή ψυχοσωματικά ζωή.

ΜΟΤΟ

«Πριν αποφασίσουμε ποια θεραπεία θα ακολουθήσουμε για το σώμα, πρέπει πρώτα να έχουμε θεραπεύσει το τραύμα της ψυχής» είπε τόσο εμπνευσμένα και ρεαλιστικά ο Ιπποκράτης

Από τη Βάσω Μακαρώνη, κλινική ψυχολόγο, ψυχοθεραπεύτρια.

What’s your Reaction?
+1
8
+1
0
+1
1
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Ψυχολογία

Τι θα κρατήσουμε από το λοκντάουν στη ζωή μετά

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Τρέχαμε για να προλάβουμε και δεν είχαμε χρόνο για τίποτε και ξαφνικά ο χρόνος πάγωσε. Τρομαγμένοι, κλειστήκαμε στα σπίτια μας… Κι έτσι μαγειρέψαμε, κοιμηθήκαμε, είδαμε ταινίες, φάγαμε με την οικογένειά μας, ξεκαθαρίσαμε τις ντουλάπες μας, πειραματιστήκαμε με την κηπουρική, το μακιγιάζ, τις χειροτεχνίες… Τι θα κρατήσουμε από όλα αυτά;

Ο μόνος τρόπος για να περάσει κάποιος το λοκντάουν –όπως καταλάβαμε όλοι μας, χάρη στην εμπειρία μας τον τελευταίο χρόνο – είναι το να αντιμετωπίζει την κάθε μέρα χωριστά χωρίς να σκέφτεται το αύριο ή το μέλλον. Είναι μία συνθήκη δύσκολη, σκληρή, τρομακτική… Τώρα που όμως αρχίζουμε σιγά-σιγά και βλέπουμε το φως στην άκρη αυτού του τόσο σκοτεινού, μεγάλου και αποπνικτικού τούνελ αναρωτιόμαστε αν εκτός από όλα όσα χάσαμε αυτή τη χρονιά, που είναι πολλά και για κάποιους περισσότερα, υπάρχουν και κάποια που κερδίσαμε και τα οποία θα μπορέσουμε να πάρουμε μαζί μας όταν η ζωή μας γυρίσει τελικά στην προηγούμενή της κατάσταση.

Θα προσπαθήσω κι ας αποτύχει

Αν μου έλεγε κάποιος πριν από έναν χρόνο ότι φέτος θα μπορούσα χωρίς δυσκολία να φτιάξω σουφλέ σοκολάτας θα σκεφτόμουν ότι δεν με ξέρει καλά. Πόσο δε μάλλον αν μου έλεγε ότι εκτός από σουφλέ σοκολάτας θα μπορούσα πολύ άνετα να φτιάξω γαλακτομπούρεκο, εκμέκ, μπακλαβά, τάρτα μήλου (με δικό μου φύλλο), οποιαδήποτε πίτα τραβούσε η όρεξή μου, παστίτσιο, γεμιστά και άλλα πολλά. Και δεν είμαι η μόνη. Δεν λέω ότι πριν την πανδημία δεν μαγείρευα. Μαγείρευα. Αλλά δεν τολμούσα. Δεν είχα την πολυτέλεια του χρόνου αλλά ούτε και την τόλμη να διαλέξω μία συνταγή και, σαν να ξεκινούσα ένα καινούργιο άγνωστο ταξίδι, να την ολοκληρώσω. Και τότε ήρθε η καραντίνα και μας έκλεισε στα σπίτια μας, δίνοντάς μας την πολυτέλεια του προσωπικού χρόνου και παράλληλα τη διάθεση να διερευνήσουμε και να τεστάρουμε τις δυνατότητές μας. Και κάπως έτσι μαγειρέψαμε χωρίς να φοβόμαστε… Και όχι μόνο.

Κωδικός 6

Κανείς δεν εκτιμά την ελευθερία του αν δεν τη χάσει πρώτα. Κάπως έτσι έγινε και με τη σχέση μας με τη φύση, τη βόλτα στην παραλία, την άθληση στην εξοχή, το περπάτημα στο βουνό. Μόλις χάσαμε την ευκαιρία να μπορούμε να κάνουμε όλα τα υπόλοιπα στραφήκαμε στο πιο απλό, στο αρχέγονο και παράλληλα στο πιο αναγκαίο: Στην επαφή με την ομορφιά, την ενέργεια και την αισιοδοξία που μας δίνει το να βρισκόμαστε στη φύση. Κάποιοι μετακόμισαν στην επαρχία, άλλοι έκαναν τεράστιους περιπάτους με τα πόδια ή με ποδήλατο, άλλοι έτρεξαν, κολύμπησαν, φύτεψαν κήπους και μπαλκόνια. Αν χρειάζεται ένα και μόνο πράγμα να πάρουμε μαζί μας από τα όσα μάθαμε και κάναμε στο λοκντάουν, όταν η ζωή μας επιστρέψει στους φρενήρεις ρυθμούς της παλιάς μας καθημερινότητας, θα πρέπει να είναι η αγάπη και η σχέση που δημιουργήσαμε με τη φύση.

Σήμερα θα δουλέψω από το σπίτι

Η παραγωγικότητα των όσων δούλεψαν από το σπίτι στη διάρκεια αυτής της χρονιάς, όπου ο κορωνοϊός κυριάρχησε στη ζωή μας, αποδεικνύει ότι – όταν όλα γυρίσουν στους προηγούμενους ρυθμούς και επιστρέψουμε στα γραφεία μας – το να δουλεύουμε έστω κάποιες ημέρες από το σπίτι μπορεί να αποδώσει. Οσο για όλους όσοι νοσταλγήσαμε την κίνηση στον δρόμο προς τη δουλειά αλλά και τη συναναστροφή στο γραφείο με τους συναδέλφους μας, είναι σίγουρο ότι όταν ξαναγυρίσουμε στις προηγούμενες συνθήκες σύντομα θα νοσταλγήσουμε την εργασία από το σπίτι, έστω και περιστασιακά.

Ολοι μαζί στο τραπέζι

Ποιοι εργαζόμενοι είχαν την ευκαιρία να τρώνε με την οικογένειά τους συχνότερα από μία φορά την εβδομάδα ή τις 15 μέρες; Στη διάρκεια της καραντίνας είχαμε περισσότερο χρόνο με όσους κλείνει η πόρτα του σπιτιού μας με αποτέλεσμα να περάσουμε χρόνο μαζί, να μαγειρέψουμε μαζί, να παίξουμε, να τσακωθούμε και σίγουρα να φάμε. Ακόμα κι αν κάποια στιγμή βαρεθήκαμε, πράγμα λογικό και αναμενόμενο, δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε να πάρουμε μαζί μας τη σημασία του χρόνου που περνάμε με τους ανθρώπους μας ακόμα και κάνοντας πράγματα τετριμμένα και αναμενόμενα, όπως το φαγητό στο ίδιο τραπέζι.

Δικαιούμαι να ξαπλώσω στον καναπέ να δω ταινία

Θυμάμαι ότι αφού γέννησα τον πρώτο μου γιο σκέφτηκα ότι πέρασε για μένα ανεπιστρεπτί η – προ παιδιών – ζωή, όπου «δικαιούμουν», χωρίς καμία τύψη, ενοχή ή εκκρεμότητα να ξαπλώσω στον καναπέ του σαλονιού και να απολαύσω μία, δύο ή και περισσότερες ταινίες. Αλλά ακόμα και όσο τα παιδιά μου μεγάλωναν εγώ και πάλι δεν είχα χρόνο…

Μέχρι που τον Μάρτιο του 2020 ξαφνικά ο χρόνος μού χαρίστηκε και αφού τακτοποίησα τα πάντα στο σπίτι μου, έλυσα όσες εκκρεμότητες μπορούσα και τα έβαλα όλα στη θέση τους, χαλάρωσα, αφού δεν μπορούσα να κάνω κι αλλιώς, και… τεμπέλιασα. Ο,τι κι αν σημαίνει η τεμπελιά για τον καθένα μας, όπως το να κοιμηθούμε περισσότερο το πρωί, να απολαύσουμε μία ή και δύο ταινίες, να διαβάσουμε το βιβλίο μας στη μέση της ημέρας, να ακούσουμε μουσική, να φτιάξουμε τα νύχια μας, ακόμα και να κοιτάμε το ταβάνι, αλλά όλα αυτά χωρίς καμία απολύτως τύψη ή ενοχή.

Αυτό το δικαίωμά μας στην τεμπελιά το οποίο έχουμε συνηθίσει να στερούμε από τον εαυτό μας αλλά και από τα παιδιά μας, χρειάζεται να το κρατήσουμε και μετά το λοκντάουν. Οταν η ζωή θα ξαναγίνει βιαστική και όλοι θα «πρέπει να είμαστε συνεχώς απασχολημένοι δημιουργικά και παραγωγικά». Τότε θα έχει αξία να θυμηθούμε ή να μην ξεχάσουμε πόσο χρειαζόμαστε αυτή την ξεκούραση χωρίς ενοχές και εκκρεμότητες να καραδοκούν για να μας ενοχλήσουν όσο εμείς ρεμβάζουμε απολαμβάνοντας τη ζωή, που δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι τίποτε άλλο από το τώρα.

Τρέμω την ώρα που θα βοηθήσω τα παιδιά μου με το διάβασμα

Πριν τον κορωνοϊό το να βοηθήσω τα παιδιά μου με το διάβασμα μού φαινόταν τόσο δύσκολο όσο οι εξετάσεις για το πανεπιστήμιο. Αυτά να δυσανασχετούν κι εγώ να θυμώνω, να απογοητεύομαι και να απελπίζομαι. Μέχρι που χρειάστηκε όχι απλά να βοηθάω με τα μαθήματα αλλά και να υποκαταστήσω τον δάσκαλό τους κατά κάποιον τρόπο.

Και τότε συνειδητοποίησα ότι για να μπορέσω να τους βοηθήσω πραγματικά χρειαζόταν να κατανοήσω τη θέση τους: Τόσον καιρό μακριά από τους φίλους τους, τον δάσκαλό τους, πίσω από μία οθόνη να προσπαθούν να μάθουν καινούργια πράγματα. Και κάπως έτσι νιώθοντας κατανόηση για τη δύσκολη νέα κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τα παιδιά μου αλλά κι εγώ μαζί τους, κατάφερα να τα βοηθήσω ουσιαστικά. Αυτή την κατανόηση θέλω να πάρω μαζί μου μετά το λοκντάουν. Για τα παιδιά μου, για όλους τους φίλους και τους αγαπημένους μου αλλά και για εμένα την ίδια.

What’s your Reaction?
+1
1
+1
0
+1
0
+1
1
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Trending