feautured
Στον έρωτα να φωνάζεις την αλήθεια σου με πάθος. Κι ας είναι μη διαθέσιμος.
Της Μαρίας Κουσαντάκη.
Τώρα τελευταία μου συμβαίνει το εξής παράδοξο: ενώ θέλω να χτίσω δεσμό με κάποιον, με αγγίζουν άνθρωποι που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι.
Θα ήταν πολύ εύκολο και βολικό για μένα να πω, να άλλος ένας τύπος που δεν αξίζει την προσοχή μου κι άλλος ένας πάλι που δεν ξέρει τι του γίνεται. Κι εκείνος ο άλλος κι αυτός ένας από τους πολλούς επιφανειακούς κι εκείνος παραδίπλα, άλλος ένας ηλίθιος που προσέλκυσα. Η αλήθεια είναι ότι έχω κουραστεί να ακούω για εκείνο τον περιβόητο μαγνήτη προσέλκυσης τέτοιων τύπων.
Η δική μας ευθύνη σε όλο αυτό πού είναι; Προσωπικά, δεν ένιωσα ποτέ να έχω τέτοιο μαγνήτη. Ακόμη όμως κι αν υπήρχε, θα αναλογιζόμουν τη δική μου μαγνητική δύναμη σε συγκεκριμένο τύπο ανδρών. Όπως κάνω και τώρα. Αναρωτιέμαι, που είναι το δικό μου κομμάτι ενασχόλησης με εκείνους τους άνδρες που ενώ ξέρω πως δε μπορούν να δώσουν κάτι παραπάνω, εγώ αισθάνομαι να αγγίζουν κάτι πολύ δικό μου και να δίνουν με τον τρόπο τους;
Μήπως ασυνείδητα, η δυσκολία σύνδεσης με τους συγκεκριμένους ανθρώπους, μεγαλοποιεί στο μυαλό μου τη δύναμη της πιθανής σύνδεσης; Μήπως το σχεδόν ακατόρθωτο, στο μυαλό μου μετατρέπεται σαν σχεδόν ιδανικό;
Έρωτας. Στη δική μου την υπόσταση είναι κάτι πολύ περισσότερο από μία απλή ένωση δύο ανθρώπων. Κάτι βαθύτερο από ένα έντονο πάθος και μία πιθανή εξέλιξη σε αγάπη. Για μένα ο έρωτας καθορίζει, ορίζει το είναι μου, φέρνει στην επιφάνεια κομμάτια μου σημαντικά και τόσο μοναδικά που μόνο ο Έρωτας μπορεί να σχηματίσει πάνω μου. Περιέχει ίχνη άλλων κόσμων, παραμυθένια και ρεαλιστικά παράλληλα. Άγνωστα και οικεία ταυτόχρονα. Ο έρωτας ο δικός μου έχει από μόνος του χαρακτήρα μέσα μου, δεν είναι μία υπόθεση απλή. Και όταν συμβεί, είναι μία ιερή στιγμή, μία πραγματικότητα που λίγοι μπορούν να αντιληφθούν.
Άραγε γιατί να αισθάνομαι πως οι συγκεκριμένοι λίγοι μπορούν να δουν αυτή την πτυχή μου; Μήπως επειδή και εγώ η ίδια τελικά νιώθω πως το συγκεκριμένο κομμάτι μου δεν είναι προσβάσιμα διαθέσιμο συναισθηματικά; Το έχω κλειδώσει τόσο περίτεχνα μέσα σε ένα σεντούκι μέσα μου και περιμένω το κλειδί εκείνο που δύσκολα θα το ανοίξει;
Μία εξήγηση πιο γενική θα μπορούσε να είναι ότι τελικά και εγώ η ίδια είμαι συναισθηματικά μη διαθέσιμη, κι ας φωνάζω το αντίθετο. Και πως γι’ αυτό τελικά επιλέγω να ασχολούμαι με εκείνους που και εκείνοι είναι σε αυτό το σημείο.
Ναι, αυτή είναι μία όντως καλή εξήγηση και επιστημονική. Όμως στην περίπτωσή μου την έχω εξετάσει αυτή την εκδοχή και νιώθω πως είναι κάτι άλλο. Γιατί δεν επιλέγω μόνο εγώ εσένα, αλλά ξεχωρίζεις και εσύ κάτι πάνω μου.
Τι μπορεί να εκπέμπω κι εγώ η ίδια ώστε να φαίνομαι κλειδωμένη, απόμακρη, μη διαθέσιμη; Και γιατί να συνδέομαι τόσο βαθιά με αυτούς τους ανθρώπους; Διότι όπως προανέφερα, για μένα ο έρωτας είναι σοβαρή υπόθεση. Δύσκολα συνδέομαι, δύσκολα ενθουσιάζομαι, δύσκολα δίνω και δείχνω αυτό που έχω μέσα μου. Για να το νιώσω, σημαίνει πως κάτι έχεις αγγίξει μέσα μου. Για να το δείξω, σημαίνει πως έχεις κινητοποιήσει σίγουρα κάτι σημαντικό σε μένα.
Εσύ, που ενώ θέλουμε και οι δύο, για κάποιο μαγικό λόγο δε γίνεται. Είτε γιατί εσύ έχεις σχέση πολλά χρόνια, είτε γιατί συνεργαζόμαστε, είτε γιατί είσαι φίλος μου, είτε γιατί χώρισες πρόσφατα, είτε γιατί δεν είσαι σε φάση, είτε γιατί μένεις στην άλλη άκρη του πλανήτη, είτε γιατί είσαι παντρεμένος. Χιλιάδες λόγοι, κι όμως κάτι έχεις αγγίξει μέσα μου κι εγώ σε σένα, παρά το συναισθηματικό σου μη δέσιμο. Μήπως τελικά κι εσύ, ο κάθε εσύ που με αγγίζει, έχεις ένα κομμάτι μέσα σου που φοβάσαι να δεις, και το βλέπεις σαν αντανάκλαση πάνω μου; Μήπως τα κενά μας βρίσκουν εκείνο το λεπτό σημείο συνάντησης;
Δεν ξέρω, μπερδεύομαι. Κι εγώ η ίδια μπερδεύω τον εαυτό μου και αναρωτιέμαι. Εσύ, που τελικά με κάποιο τρόπο ανακατεύεις κάτι στον εσωτερικό μου κόσμο, δεν το μαθαίνεις ποτέ. Ή το μαθαίνεις με λέξεις που δε βγάζουν νόημα ή με τρόπο που καλύπτει το φόβο μου να εκτεθώ στη συναισθηματική σου μη διαθεσιμότητα. Στο φόβο μου να μην έρθω αντιμέτωπη με την απόρριψη αυτού του τόσο δυνατού αγγίγματος που με ορίζει, μας ορίζει. Σε ένα άγγιγμα εξ ορισμού ανέγγιχτο. Σε ένα άγγιγμα που τελικά, με τη συμπεριφορά μου, μας, μετατρέπεται σε κάτι τόσο εύθραυστο που σπάει σε χιλιάδες κομμάτια και χάνεται κάπου έξω αόρατα.
Και τελικά σπάει και κάτι μέσα μου, κάτι από εμάς. Και τελικά, στην όψη σου, κλείνομαι, κρατάω για μένα τα κομματάκια αυτά που ποτέ δεν είδες την ολόκληρη εικόνα τους, παρά μόνο χλωμές και παραμορφωμένες σκιές τους, κάνοντας η ίδια τον εαυτό μου συναισθηματικά μη διαθέσιμο. Φόβος στο φόβο και αυτοεκπληρούμενες προφητείες που γίνονται αλήθειες. Μήπως τελικά η μη διαθεσιμότητά σου, μας, μου δείχνει τη διαθεσιμότητα στην ιερότητα ενός έρωτα όπως εμείς καταλαβαίνουμε και αναζητάμε;
«Να μιλάς!», θυμίζω στον εαυτό μου. «Να μιλάς με τις λέξεις της ψυχής σου! Να εκφράζεις όσα νιώθεις, με πάθος, μη φοβάσαι! Αυτό που νιώθεις, είναι δύναμη όχι αδυναμία. Ο έρωτας που για σένα είναι τόσο ιερός, οφείλει να γίνει γνωστός και στον άλλον που στον κινητοποιεί, αλλά και σε σένα την ίδια που φοβάσαι να δεις. Κι όταν εκείνες οι λέξεις δε βγαίνουν, να τις δίνεις με τα μάτια σου, να φωνάζεις την αλήθεια σου, γιατί μόνο τότε το μη διαθέσιμο μπορεί να γίνει ορατό».
- Άγγιξέ με. Μη φοβάσαι. Μη με φοβάσαι. - 15 October 2017
- Λίγο πριν τα 30, έμαθα να χάνω. Και να χάνομαι. - 4 July 2017
- Δε θα ακούσεις ποτέ το κλάμα μου… - 2 July 2017
- Να ανοίγεις τους πόρους της ψυχής σου. Να αφουγκράζεσαι. - 16 April 2017
- Μέσα από σένα ξαναβρήκα εμένα. - 12 March 2017
- Με μάτωσες. Μα έμαθα να ζω ξανά. Χωρίς εσένα. - 12 February 2017
- Στέλνω ένα γράμμα στο Θεό, σε όποιον Θεό πιστεύεις… - 29 January 2017
- Οι γιορτές πέρασαν, τα παραμύθια ξεχάστηκαν. Τα χιόνια έλιωσαν. - 15 January 2017
- Eκείνο το «πάντα» που και η πιο ονειροπόλα ψυχή φοβάται να ξεστομίσει… - 1 January 2017
- Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους. - 25 December 2016
feautured
Άντρα σε κάνουν οι πράξεις, όχι τα λόγια
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης
«Όλοι μαλάκες είναι».
Πόσο εύκολα έχουν ειπωθεί αυτές οι λέξεις. Πόσο μελάνι δεν χύθηκε, πόσες συζητήσεις έμειναν στη μέση μόνο και μόνο γιατί το συμπέρασμα ήταν το εξής ένα. «Όλοι μαλάκες είναι».
Συμφωνώ, υπάρχουν πολλών ειδών «μαλάκες». Αν, όμως, εσύ δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το αγόρι απʾ τον άντρα, και τον άντρα απʾ το αρσενικό δε σου φταίει κανένας, είναι δικό σου θέμα και καθόλου δεν με ενδιαφέρει.
Κρύβεσαι πίσω από δύο αποσιωπητικά, βουτηγμένη μέσα στο δήθεν φεμινισμό σου και δεν καταλαβαίνεις πως ουσιαστικά κάνεις ζημιά μόνο σε εσένα.
Το αγόρι, ο άντρας ή το αρσενικό (αν και τα δυο τελευταία έχουν λίγο μπερδεμένο νόημα) υπάρχει πιθανότητα να μην πάψει ποτέ να έχει αυτή του την ιδιότητα μέχρι τέλους.
Υπάρχει, όμως, καλή μου, μια κατηγορία αγοριών τα οποία «μυρίζουν» από μακριά πως όταν τα μαλλιά τους ασπρίσουν, θα έχουν αποδείξει ότι είναι αρσενικά (κρατώντας το «αρσενικά» ως τον υπέρτατο χαρακτηρισμό σʾ έναν άντρα).
Θα ωριμάσει μέσα από τον αυτοσαρκασμό του και θα βάλει την εκτίμηση που έχει στη γυναίκα δίπλα του πάνω απʾ όλα.
Είναι αυτός ο άντρας που θα ήθελες να δεις δίπλα στην κόρη σου, εκείνος στον οποίο θα ήθελες να μοιάσει ο γιος σου.
Είναι αυτός που θα καταφέρει να σʾ ανεβάσει ψηλά χωρίς να έχει μπράτσα και κοιλιακούς. Ξέρει να ξεχωρίσει το γυναικάκι απʾ την γυναίκα και θα διυλίσει την κάθε σου ματιά.
Ξέρει τι θα πει ευγένεια, εκτίμηση και θα στη δείξει ακόμα και στον τρόπο που περπατάει δίπλα σου ή στον τρόπο που μιλάει για εσένα στους φίλους του.
Δεν πιστεύω να νομίζετε πως ακόμα κι αυτός ο τύπος άντρα δε θα κοιτάξει άλλη γυναίκα.
Φυσικά και θα κοιτάξει, μα το νόημα δεν είναι τι θα κοιτάξει, αλλά πού θα καταλήξει τελικά το βλέμμα του, γιατί πολύ απλά εκείνο ανήκει μόνο σʾ εσένα.
Τα υπόλοιπα απλά τα προσπερνά σαν την πρώτη ματιά που ρίχνει μπαίνοντας σʾ ένα bar προσπαθώντας να βρει ένα κενό τραπέζι να κάτσετε.
Αυτό είσαι για εκείνον, η ξεχωριστή, μοναδική γωνιά, το μοναδικό τραπέζι που ψάχνει να βρει για νʾ αράξει.
Για τον πραγματικό άντρα, το «σʾ ευχαριστώ» και το «συγγνώμη» είναι ένα σύνολο γραμμάτων τα οποία με μεγάλη ευκολία θα τα συντάξει στη σωστή σειρά, για να τους αποδώσει τις τιμές που τους αναλογούν και μαζί μʾ αυτά και σε εσένα.
Την αποδοχή σου την έχει γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων του, μιας κι αυτό που αναζητά είναι η εκτίμηση κι ο σεβασμός σου.
Θα αποζητήσει σʾ εσένα τη γνώμη σου, την άποψή σου κι όχι ένα κοριτσάκι που θα του ψελλίζει συνεχόμενα, φοβισμένα «ναι».
Απλώνει το χέρι του να σε κρατήσει, έτσι απλά, επειδή είναι ικανός να κάνει το απλό, σημαντικό.
Είσαι η ιδανική για εκείνον, όχι επειδή συμμορφώνεσαι με κάποια πρότυπα, αλλά επειδή δεν τον ενδιαφέρει το ιδανικό και δεν το ψάχνει. Ξέρει τον τρόπο να σε κάνει να νιώσεις ιδανική για εκείνον κι αυτό του αρκεί.
Είναι ο άντρας που δεν είναι όμορφος, αλλά θα σου αποδεικνύει καθημερινά πως μοναδικός σκοπός του είναι το να νιώθει όμορφος στα μάτια σου.
Ξέρει να ηγηθεί, και μέσα απʾ την ηγετική του υπόσταση θα καλύψει όλες σου τις ανασφάλειες, την ίδια στιγμή που στα μάτια σου θα αναζητά εκείνη που θα μείνει στα δύσκολα χωρίς πολλές φαμφάρες.
Να ξέρεις πως τα λόγια του είναι οι πράξεις του, αλλά ακόμα κι όταν τα χρησιμοποιεί, το κάνει για να μην ξεχνιέσαι, γιατί ξεχνιέστε, αγαπητή μου.
Είναι εκείνος που στο άκουσμά του θα ριγήσεις από πόθο, θα σε κάνει να τον ποθήσεις παίζοντας με το μυαλό σου κι όχι με το κορμί σου.
Στο τέλος της ημέρας, στο κρεβάτι σου, θα είναι αυτός που, κλείνοντας τα μάτια σου δίπλα του, θα σε κάνει να χαμογελάσεις με την εικόνα ενός γέρου γκριζομάλλη που σε πλησιάζει από πίσω κουτσαίνοντας, και σε παίρνει αγκαλιά, την ίδια στιγμή που φιλά τον ρυτιδιασμένο σου λαιμό.
Αυτός ο ίδιος που το πρωί δε θα ξεχάσεις ποτέ να τον αποχαιρετήσεις με μια καλημέρα και ένα φιλί.
www.loveletters.gr
feautured
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους.
Της Ανθής Κατερίνη.
Αποκτάς μεγαλύτερη αγάπη για τους άλλους όταν αρχίζεις να φροντίζεις τον εαυτό σου. Εάν θέλεις να τους αγαπήσεις και δεν μπορείς να το εκφράσεις, η ίδια αυτή δυσκολία υπάρχει στην σχέση σου με τον εαυτό σου. Και αν σήμερα θέλεις να τους πεις πόσο όμορφοι είναι, είναι γιατί τα λόγια και οι πράξεις σου δεν κατευθύνονται εχθρικά προς τον εαυτό σου όπως χθες. Από τις σωστές για σένα επιλογές απορρέει από μέσα σου η επιθυμία να σου πεις μπράβο και έτσι καταλήγεις να επιβραβεύεις την ύπαρξη των άλλων που υπάρχουν εκεί και στέκουν τόσο όμορφοι. Με ιδιαίτερη ομορφιά, με την φιλικότητα και τον αυθορμητισμό τους, με την επιμονή και την εργατικότητά τους, με το άγχος τους, με την ντροπαλότητά τους. Όλοι βλέπεις σου αρέσουν τέτοιες μέρες που έχεις φροντίσει τον εαυτό σου και όλους τους αγαπάς ακόμη και αν είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Αποτελούν πλευρές του εαυτού σου και τις αποδέχεσαι. Μα εάν κάποια έχεις αποκλείσει από την ταυτότητά σου και δεν την θεωρείς δική σου πλευρά καταβάθος την ζηλεύεις και την αποστρέφεσαι σαν ατελής άνθρωπος που είσαι, που δεν του αρέσει να τον βαραίνει μία αίσθηση κατωτερότητας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβάσαι να γίνεις όλα αυτά που έχεις αποκλείσει πως μπορείς να είσαι. Αυτό ήταν μέχρι χτες. Σήμερα μπορείς να επιλέξεις από την αρχή. Μια επιλογή σε κρατά και η ιδέα πως δεν ήταν τέτοια όμορφα πράγματα στο πεδίο των επιλογών σου.
Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. Όσο πιο όμορφο σε βρίσκεις τόσο θα βλέπεις ομορφιά στους άλλους.
Σταμάτα τις πράξεις που σε οδηγούνε σε φαύλους κύκλους αρνητικών συναισθημάτων. Αν σε τρέφει αυτή η ρόδα που πάνω της τσουλάς και ταυτόχρονα στην άσφαλτο πατιέσαι, μάθε να μην φοβάσαι να μείνεις εκτεθειμένος με τον πόνο σου, αντί να τον καλύπτεις με σκουπίδια. Μάθε πως όταν σταματήσεις τα εφήμερα παυσίπονα τότε θα σε διδάξει ο πόνος σου. Πρέπει να τον κοιτάξεις και μια φορά στα μάτια. Να μην τον πνίγεις με μία κουβέρτα για να εξαφανιστεί. Αντιθέτως, να καλύψεις εσένα με την κουβέρτα αυτή, να ζεσταθείς και ό, τι άσχημο ,θα δεις, που θα φύγει σαν μικρόβιο που δεν μπόρεσε να επιζήσει μέσα σε έναν οργανισμό που οι στρατιώτες του πολέμησαν με τόλμη και δύναμη για την προστασία του παλατιού τους. Γύμνασε τους πολεμιστές της ψυχής σου και θα γίνεις ο καλύτερος προστάτης του εαυτού σου. Γιατί όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε εάν κατηγορούμε κάποιον για το κακό που μας έκανε, στην πραγματικότητα κατηγορούμε εμάς που μας φερθήκαμε με τέτοια αναισθησία και δεν μας προστατέψαμε όπως μας άξιζε. Και τέτοια ντροπή πώς να την ξεχάσεις; Με το να κάνεις τον εαυτό σου να σε εμπιστευτεί ξανά. Να πιστέψει πως εάν αφεθεί χαλαρός στα χέρια σου δεν θα βρεθεί ξανά στο πάτωμα, αλλά θα είσαι εκεί να τον αφήσεις να πέσει απαλά μέσα στην τρυφερή σου χούφτα.
- Όσο αγαπάς τον εαυτό σου τόσο θα αγαπάς τους άλλους. - 18 November 2017
- Πρέπει πρώτα να σε αγαπάς για να προχωρήσεις μπροστά. - 13 November 2017
- Αν νομίζεις πως ξέρεις έναν άνθρωπο, κάνεις λάθος. - 6 November 2017
- Σε αγαπούσα γιατί νόμιζα πως θα με αγαπήσεις. - 30 October 2017
- Θέλω να είμαι ο ήχος που ερωτεύεσαι. - 24 October 2017
- Ενεργός στο Facebook και ανενεργός στο τώρα. - 16 October 2017
- Σεξ χωρίς την ψυχή σου είναι βιασμός που επιλέγεις. - 9 October 2017
- Μην ανησυχείς γονιέ που δεν είσαι τέλειος. - 2 October 2017
- Όχι άλλο σχέσεις με ημερομηνία λήξης. - 18 September 2017
- Δεν είναι δειλός αυτός που βουλιάζει στα σκοτάδια του. - 11 September 2017
feautured
Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Της Δικαίας Μαραβέλια.
Αγαπητέ μου Έλληνα, ξέρεις από τότε που η Ελλαδίτσα μας θυμάται τον εαυτό της, πάντα από κάπου αιμορραγεί.
Τραβάς εσύ από την μια, τραβούν οι υπόλοιποι από την άλλη και τώρα είναι η ώρα που χρειάζεται την καλύτερη περίθαλψη γιατί αιμορραγεί στο κέντρο της.
Οι αξίες μας, ο πολιτισμός μας, η ψυχή μας, εμείς οι ίδιοι αφήσαμε να μας τα πάρουν… και τώρα απαιτείς να στα επιστρέψουν.
Φοβάσαι να πεις δημόσια, ότι φοβάσαι για τα παιδιά σου;
Ξέρεις φοβάμαι, που φοβάσαι. Φοβάμαι που νομίζεις ότι τα θέματα που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη δεν σε απασχολούν.
Ναι ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα στο κόσμο, στην χώρα της δημοκρατίας, στην χώρα που κάνουμε ποστ μόνο, τις σοφίες των σοφών μας, χωρίς να γνωρίζουμε το βαθύτερο νόημα τους.
Φοβάμαι… αλλά είμαι αισιόδοξη. Για τα παιδιά ρε, για τα παιδιά μας!
- Η Ελλάδα πάντα από κάπου αιμορραγεί. - 18 November 2017
- Παραδέχομαι ότι έπεσα έξω στο σκανάρισμα κάποιων βλεμμάτων. - 11 November 2017
- Θα ήθελα μια μέρα να γίνω καθώς γουστάρω για λίγο. - 4 November 2017
- Όταν μια πόρτα κλείνει μια άλλη περιμένει να την ανοίξεις. - 14 October 2017
- Πολλοί σου χαμογελούν αλλά λίγοι σε καταλαβαίνουν. - 30 September 2017
- Δεν αγαπάμε πάντοτε εκείνους που τους αξίζει να θαυμάζουμε. - 23 September 2017
- Πλέον, επιλέγω πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους της ζωής μου. - 19 September 2017
- Λατρεύω τους ανθρώπους διαμάντια! - 9 September 2017
- Γαμώτο… κόντρα σε όλα και όλους εγώ κρατώ το χαμόγελο. - 5 September 2017
- Ρε καμάρια μου ζήστε την κάθε μέρα οποίας εποχής. - 2 September 2017
Documental De Modelos Webcam
18 April 2022 at 4:37 pm
195921 346852Im impressed, I must say. Genuinely rarely do you encounter a weblog thats both educative and entertaining, and let me let you know, you may have hit the nail about the head. Your concept is outstanding; ab muscles something that too few men and women are speaking intelligently about. Im delighted i discovered this in my hunt for something about it. 454214
www.free-local-hookups.com/columbus-personals/
25 September 2022 at 12:09 am
347283 359328I discovered your weblog website on google and check several of your early posts. Continue to keep up the quite very good operate. I just additional up your RSS feed to my MSN News Reader. Seeking forward to reading a lot more from you later on! 589708
have a peek at these guys
25 February 2023 at 6:30 pm
132553 988984Hi! Someone in my Facebook group shared this website with us so I came to check it out. Im definitely loving the info. Im book-marking and is going to be tweeting this to my followers! Outstanding weblog and fantastic style and style. 773135