Connect with us
Της Μοσχούλας Σολάκη Το πλήρωμα του χρόνου έρχεται, άλλοτε σύντομα κι άλλοτε μετά από χρόνια…. Αλλά έρχεται…. αργά ή γρήγορα όμως έρχεται… Για όλους και για...
Ήσουν σαν ένα πληγωμένο θηρίο όταν σε πρωτογνώρισα. Επιβλητική παρουσία, γέμιζες το χώρο. Γέμιζες και τους ανθρώπους που σε περιέβαλαν. Μιλούσες και δεν με ένοιαζε τίποτα γύρω...
Της Κωνσταντίνας Ποζουκίδου Είναι πρωί! Ο ήλιος λούζει με φως το δωμάτιό σου. Ξαπλωμένος, όπως είσαι στο κρεβάτι, εύχεσαι να μην ξημέρωνε ποτέ, να μην άκουγες...
Της Ζωής Αργύρη Κάποτε είχα διαβάσει τα ακόλουθα λόγια του αγαπημένου μου Νίκου Καζαντζάκη: “δεν υπάρχει αρχή, δεν υπάρχει τέλος, υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή,γιομάτη πίκρα, γιομάτη γλύκα...
Της Ελένης Χιωτάκη Είχα άλλη μια επαφή με τον εαυτό μου σήμερα..ξέρεις, κάθε μέρα γνωρίζομαι με εμένα την ίδια. Έχω τα διαπιστευτήρια του στον καθρέφτη σαν...
Όπως σε όλες τις παρέες, έτσι και στην δική μας, υπάρχει πάντα ο αργοπορημένος! Εκείνος που θα έρθει τελευταίος και καταϊδρωμένος, με την ψυχή στο στόμα...
Δε γιατρεύονται οι πληγές με μια συγγνώμη, μάτια μου. Σε ποιας συγγνώμης το όνομα έσβησαν τα σημάδια και ο χωρισμός έγινε καινούργια αρχή; Ποια συγγνώμη έγινε...
Αν είναι δυο έννοιες που θα μπορούσε κάποιος να πει πως κρατούν μέσα τους όλα τα συναισθήματα του κόσμου, αυτές είναι ο έρωτας και ο χρόνος....
Να μη ζεις βιαστικά. Το να ξέρεις να μοιράζεις τα πράγματα σημαίνει να ξέρεις να τ’ απολαμβάνεις. Σε πολλούς περισσεύει η ζωή κι έχει ξοδευτεί...
Της Αγγελικής Γιαννακοπούλου Με ρώτησες « Γιατί είσαι συνεχώς αγχωμένη;» κι αναρωτήθηκα που βασίζεις τέτοια άποψη. Κι έπειτα μου εξήγησες και γέλασα. Ξέρεις είναι που με...
Βιάζονται οι άνθρωποι να δείξουν την αγάπη τους. Βιάζονται να δημιουργήσουν αναμνήσεις ωραίων στιγμών. Βιάζονται, ξεχνώντας πως το καθετί θέλει τον χρόνο του, μα περισσότερο χρόνο...
Της Κωνσταντίνας Ποζουκίδου «Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά Και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά…» Γιορτάζουμε στα αλήθεια, όταν αλλάζει ο...
Ίσως τώρα, παρά ποτέ άλλοτε, να χρειάζεται να το πιστέψουμε ότι, ναι, έχουμε γεννηθεί για κάτι περισσότερο από το απλώς να πηγαινοερχόμαστε σε μια δουλειά, μόνο...
Σήμερα σκέφτηκα να γράψω για σένα, το αγόρι ή το κορίτσι ετών δεκαοχτώ και κάτι που αν και δε σε γνωρίζω έχουμε πολλά κοινά μεταξύ μας....
Σε χάζευα τις προάλλες. Έχω το τασάκι πάνω στη γυμνή κοιλιά μου κι η καύτρα κόκκινη σαν τα νύχια μου. Μισανοίγω το στόμα και σπρώχνω τον...
Έρχεται μια στιγμή στο χρόνο που η καρδιά σπάει και γίνεται χίλια κομμάτια, σαν καθρέφτης που διαλύεται και σκορπάει αφήνοντας παντού σκόνη που κόβει και ματώνει...
Της Κωνσταντίνας Ποζουκίδου. Ζούσε κάποτε σε ένα δάσος, μια πεταλούδα! Είχε γεννηθεί μόλις πριν δύο μέρες και είχε ήδη εγκαταλείψει το δέντρο που την φιλοξένησε στα...
