Έξι μεταλλωρύχοι εργάζονται σε μια πολύ βαθιά σήραγγα και βγάζουν ορυκτά από τα έγκατα της γης. Ξαφνικά, μια κατολίσθηση φράζει την έξοδο της σήραγγας και τους...
Ποτέ! όταν ήμουν μικρότερη, έλεγα στον εαυτό μου ότι οι άνθρωποι οφείλουν μεγαλώνοντας να αλλάζουν, να ‘εξελίσσονται’ άρα να ωριμάζουν. Και όλοι νομίζω το κάνουμε αλλά...
Γράφει η φιλόλογος Ειρήνη Τσιουμάνη. Στις εποχές των λίγων βρεθήκαμε να αποζητάμε τα πολλά. Για μερικούς ονειροπόλοι και πεισματάρηδες μα για τους περισσότερους ανόητοι κι απροσάρμοστοι....
Σε ποια φάση της ζωής σου ξυπνάς ένα πρωί και απλά δεν σε νοιάζει τίποτα; Πότε έρχεται εκείνη η στιγμή που δεν σκέφτεσαι κανέναν, δεν θες...
Της Μαρίας Χιώτη. Παρελθόν, παρόν και μέλλον. Σκεφτήκατε άραγε ποτέ τη σχέση τους; Πως μαγικά θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε το ένα για το καλό του άλλου;...
Της Στεύης Τσούτση. Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο. Λένε πως καταλήγουμε και σε μία τέτοια. Το ενδιάμεσο, φωτεινό διάστημα, ο Καζαντζάκης το ονόμασε ζωή. Κι είναι...
Της Στεύης Τσούτση. Άτιμο πράγμα η μνήμη. Άτιμος και ο χρόνος. Δυνάστης και παντοκράτορας. Παίζει μέσα στις χούφτες του ζωές, όνειρα, μνήμες… Τις ανακατεύει, τις μπερδεύει,...
Οτιδήποτε τελειώνει στη ζωή μας, μας κάνει να αισθανόμαστε εξαιρετικά άβολα. Ένα όμορφο ταξίδι, μια σχέση, μια δουλειά. Μας έχουν λανθασμένα μάθει να εκλαμβάνουμε κάθε τέλος...
Λίγο το τρέξιμο στο γραφείο, λίγο η πίεση της εποχή και το άγχος γεμίζει το μυαλό μέσα σε δευτερόλεπτα. Μπορεί ένα Σαββατοκύριακο στο Ναύπλιο να μοιάζει...
Έλα να μπούμε σε μια φούσκα παρέα και να μη βγούμε ποτέ από εκεί. Έλα να κάνουμε μακροβούτι στη μπανιέρα αγκαλιά, το νερό να φτάσει έως...
Τον ξέρετε κι εσείς αυτόν τον τύπο; Αυτόν που χρόνια τώρα τραβιέται με το πρόσωπο. Όχι, δεν ξέρουμε τον ίδιο όλοι· είναι αρκετές οι περιπτώσεις, ώστε...
Καθισμένη σε εκείνο το ξύλινο παγκάκι. Παλιό, ξεφτισμένο, γεμάτο από πολυκαιρισμένες ακίδες. Κάποτε ήταν καινούργιο. Κάποτε, άντεχε δυο. Φρεσκοβαμμένο, με τα μεταλλικά του πόδια να αστράφτουν....
Όταν ήμασταν στο σχολείο, μας δίδασκαν στο μάθημα της Φυσικής πως όλα τα έμψυχα και άψυχα όντα αυτού του κόσμου διατηρούνται σε μια ισορροπία. Έβλεπα τον...
Τρία χρόνια χώρια. Τρία χρόνια κι ακόμη στις επετείους μας λέμε χρόνια πολλά. Θα με πάρεις και θα φωνάξεις «Χρόνια πολλά, μπάσταρδο!». Θ’ απαντήσω γελώντας «Χρόνια...
Βασικό χαρακτηριστικό του χρόνου, είναι πως δεν γυρίζει πίσω. Ο χρόνος είναι κάτι σχετικό όπως όλοι μας ξέρουμε κι όπως υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας κάθε φορά...
Οι άνθρωποι έχουν τη τάση να ξαναγράφουν τις προσωπικές τους στιγμές και ιστορίες σβήνοντας ή προσθέτοντας κάτι καινούριο. Το παρελθόν μας καθορίζει. Και υπάρχει. Οι αναμνήσεις...
Αν τότε …” Μ αυτές τις δυο μικρές λέξεις ξεκινούν μερικές από τις πιο λυπημένες και νοσταλγικές φράσεις που ακούμε αρκετές φορές. Παρακάτω είναι δέκα επιλογές...