Της Κατερίνας Ξυπάκη Καλώς όρισες. Πέρασε μέσα . Κάθισε όπου θέλεις. Μέρες σε περίμενα. Για την ακρίβεια, χρόνια. Δέκα σχεδόν. Άλλαξες. Εξωτερικά, άλλαξες πολύ. Αναμενόμενο, ο...
Υπάρχει ένας λεκές στο πάτωμα. Δε θυμάμαι από πότε. Θαρρείς και ήταν πάντα εκεί. Σαv σημάδι παρατημένο από χρόνια. Κανείς δεν το προσέχει πια. Μήτε κι...
Γράφει ο Γιώργος Σώτος Κάθομαι απέναντί σου και όσο και να προσπαθώ δε μπορώ να βρω το λόγο που βρίσκομαι εδώ. Ίσως για να κλείσω το...
Της Κωνσταντίνα Ποζουκίδου Τι και αν πέρασαν χρόνια είμαστε πάλι μαζί… Τι και αν περάσαμε τόσα, το όνειρο μας ξαναζεί… Τι και αν έφυγα, γύρισα πάλι…...
Της Ματίνας Ιατροπούλου Άργησα. Το ξέρω πριν το πεις. Ήμουν εκεί κάποτε. Θυμάσαι; Μα έτρεξα, για να λύσω τα σχοινιά που δεν υπήρχαν. Αυτό θα ήλπιζα...
Υπήρχε πάντα κάτι δελεαστικό στη φυγή. Ελευθερία θαρρώ πως το λένε.. Ίσως γι’ αυτό κι οι άνθρωποι που φεύγουν, φαντάζουν πάντα πιο δυνατοί από τους υπόλοιπους....
Άσχημο πράγμα τ´ απωθημένα. Άγρια κι εκδικητικά πολλές φορές. Άσχημο επειδή δεν τα ζεις, άγρια επειδή σε στοιχειώνουν κι εκδικητικά επειδή επιστρέφουν πάντα την πιο ακατάλληλη...
Της Ελένης Χιωτάκη Πολλές φορές βλέπω τους ανθρώπους να μιλάνε μόνοι.. κι εγώ η ίδια μιλάω στον αέρα..αν με ρωτήσετε βεβαίως δεν έχω συναίσθηση γιατί το...
Της Νένας Παπαδοπούλου Όλοι μας θέλουμε να επιστρέψουμε στις πόλεις που περάσαμε αρκετά χρόνια από την ζωή μας σπουδάζοντας. Παρέμειναν ίδιες; Είναι το ίδιο γεμάτες με...
Ακούω φίλους και γνωστούς να παραπονιούνται συνεχώς για τις γυναίκες που τους φέρθηκαν σκάρτα, όταν αυτοί έδιναν τα πάντα σε αυτές και πάνω από όλα την...
Της Ματίνας Σταθάκη Αν κάποιος σε αγκαλιάσει επειδή κλαις, χάρισε και εσύ την αγκαλιά σου σε όποιον τη χρειάζεται. Αν κάποιος σε σηκώσει όταν πέσεις,...
Και ξανάρχεσαι. Πάλι. Μετά από καιρό. Μετά από την πρώτη μας παγωμένη συνάντηση. Χωρίς να ξέρω γιατί. Χωρίς να με νοιάζει καν. Μου αρκεί που κάπως,...
Πάνε οχτώ μήνες από τη στιγμή που πήραμε διαφορετικούς δρόμους. Πριν κανά δίμηνο είχα πάψει να μετράω, ήρθε το βράδυ που κοιμήθηκα δίχως να σε σκεφτώ,...
Της Γεωργίας Μαυρίδου Φέρνω τα αστέρια κοντά τα βάζω στη χούφτα μου και τα φυλώ στη καρδιά μου. Είσαι μακριά μα για μένα είσαι πιο κοντά...
Ο άνθρωπος μπούμερανγκ. Αυτός που επιστρέφει. Αυτός που πάντα επιστρέφει. Η διαφορά του με το κλασικό μπούμερανγκ, είναι ότι επιστρέφει χωρίς απαραίτητα να τον έχεις πετάξει...
Χάνονται οι άνθρωποι. Όχι απαραίτητα γιατί χώρισαν ή επειδή τσακώθηκαν κι επέλεξαν να χωριστούν οι δρόμοι τους. Χάνονται έτσι απλά. Χωρίς σοβαρό λόγο. Χωρίς καμία βαρύγδουπη...
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που έχουμε εμείς οι δύο και δε με ενδιαφέρει να του βάλω τίτλο. Άλλοι το λένε σχέση, άλλοι παράνοια κι άλλοι...