Της Στεύης Τσούτση. Μίλα μου. Βγάλε από μέσα σου όλα όσα σκέφτεσαι. Γιατί το βλέπω, το νιώθω, το ξέρω πως σκέφτεσαι. Σε ξέρω. Και καμαρώνω γι’αυτό....
Της Στεύης Τσούτση. Κάθομαι και κοιτώ με τις ώρες έξω από το παράθυρο. Γραφική θα με πει κανείς. Λοξή. Σαλεμένη. Με μισοτραβηγμένη την κουρτίνα, αγναντεύω απέναντι...
Της Στεύης Τσούτση. Ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω. Μια ζωής μετράς οπισθοχωρήσεις. Μετράς δειλίες, φόβους και στιγμές που έτρεξες να κρυφτείς αντί να μείνεις και...
Της Στεύης Τσούτση. Σε κοιτώ κι εκεί που ζητώ μια καρδιά, βρίσκω μια πλάτη. Αγαπημένη, όπως και κάθε τι δικό σου, αλλά πλάτη. Δεν είναι ότι...
Ναι ρε φίλε, σε πειράζει. Σε πειράζει το ψέμα και η αδιαντροπιά. Σε ενοχλούν οι άνθρωποι που θα τους δείξεις εμπιστοσύνη και θα την καταχραστούν. Που...
Της Στεύης Τσούτση. Υπάρχουν και άνθρωποι που τους λες ευλογημένους… Έχουν μια ζηλευτή ζωή, με τον άνθρωπο που επέλεξαν για σύντροφο τους. Όλα ήρεμα, όλα τακτοποιημένα....
Της Στεύης Τσούτση. Το κεφάλι σου πάει να σπάσει. Η ένταση χτυπάει στα μηνύγγια κι απομένεις ανήμπορος με τα χέρια σφιχτά δεμένα στον αυχένα να κοιτάς...
Της Στεύης Τσούτση. Είναι κάτι μέρες ρε φίλε που πολύ θα βόλευε να μην είχαν ξημερώσει. Γιατί μαζί τους φέρνουν κι απανωτά χαστούκια. Κατακέφαλα χτυπήματα που...
Της Στεύης Τσούτση. Δε με ξέρεις. Πως θα γινόταν, άλλωστε, να συμβαίνει κάτι τέτοιο, όταν καλά καλά ούτε εγώ με ξέρω. Όταν υπάρχουν γωνίες μέσα μου...
Της Στεύης Τσούτση. Να μάθεις να φεύγεις, έγραψαν κάποτε. Από την ασφάλεια των τρύπιων αγκαλιών, από χειραψίες που στοιχειώνουν, από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας… Κι...
Της Στεύης Τσούτση. Υπάρχουν γυναίκες που αντέχουν στα δύσκολα. Για την ακρίβεια, δείχνουν να γεννήθηκαν γι’αυτά. Είναι η στόφα τους φτιαγμένη από ηρωικό υλικό και δεν...
Της Στεύης Τσούτση. Στέκομαι γυμνή και κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Καμαρώνω το ολοκαίνουριο τατουάζ μου. Το πρώτο… Κι ελπίζω το τελευταίο. Ένα πλέγμα από όμορφα λουλούδια, γεμάτα...
Της Στεύης Τσούτση. Μιλάς για μεγάλα πάθη. Κάθεσαι ώρες αγναντεύοντας το κενό και μετράς. Στιγμές, μνήμες, απωθημένα, όνειρα… Και λογαριάζεις όσα άφησες να πάνε χαμένα για...
Της Στεύης Τσούτση. Λες πως σε κουράζει η αγάπη μου. Λες πως γίνεται κλοιός που σφίγγει ολοένα γύρω σου. Πως είσαι μαθημένος αλλιώς και πως όλη...
Ο καιρός το πάει για βροχή. Μυρίζω τον αέρα και το καταλαβαίνω. Νιώθω τη συννεφιά στην ψυχή μου πριν την συλλάβουν τα μάτια μου. Κι όντως...
Της Στεύης Τσούτση. Μου λες για τις πληγές που κουβαλάς. Μου λες για τα βράδια που άγρυπνος τριγυρίζεις, όμοια με φάντασμα στο σπίτι. Μου λες...
Της Στεύης Τσούτση. Ρώτα με αν πιστεύω στον κεραυνοβόλο έρωτα και θα σου απαντήσω ναι. Λιτά κι απόλυτα ναι. Πιστεύω σε εκείνες τις ματιές που έρχονται...