Ενδιαφέροντα
Τον λένε παιδικό καρκίνο και νικιέται!
Της Σοφίας Παπαηλιάδου
Πάνε χρόνια από εκείνη την απόπειρά μου να απαρνηθώ την θάλασσα και τον Πειραιά μου και να μείνω στο κέντρο της Αθήνας.
Ψαρωμένη και καθόλου Αθηναία, ο δρόμος μου με έβγαλε στην Μικράς Ασίας.
Έναν πανέμορφο δρόμο με δέντρα που ακόμα και τώρα αν με ρωτήσεις, δεν ξέρω να σου πω αν είναι Ζωγράφου, αν είναι Ιλίσια ή αν είναι Γουδί..
Μεταξύ τακτοποιώ και συντονίζομαι με τον έξω κόσμο, άρχισα να ψάχνω τα γύρω γύρω.
Μανάβης δίπλα, ψιλικατζίδικο παραδίπλα, DVD club απέναντι.. μια γειτονιά.. όμορφη γειτονιά.
Κι όταν πέρασαν οι μέρες κι άρχισα να παρατηρώ λίγο πιο προσεκτικά γύρω μου, είδα πως εκεί έξω ήταν κάτι γονείς, διαφορετικοί από τους συνηθισμένους.
Τους συναντούσες στα μαγαζιά της γειτονιάς, μοιάζαν να είναι από κάπου εκεί κοντά αλλά δεν ήξερα από πού.
Δεν ήξερα μέχρι τότε ότι στην Μικράς Ασίας, ήταν ο ξενώνας Ελπίδα.
Single ακόμα..παρατηρούσα από μακριά κι αποστασιοποιημένα το βλέμμα των γονιών.. είχαν μια μελαγχολία τα μάτια τους.
Είχαν μια αγωνία και έναν πόνο. Κι από την άλλη είχαν μια δύναμη, ένα πείσμα.
Ήταν ένα βλέμμα που το είχαν όλοι.. Όλοι εκείνοι που συνόδευαν τα παιδιά με τις μασκούλες..
Στην προστατευμένη γυάλα μου, δεν είχα δει ποτέ ξανά γονείς με τα παιδιά με τις μασκούλες και τα σκουφάκια.
Ναι.
Αυτό ήταν το κοινό τους.
Τα παιδιά με τις μασκούλες.
Τα παιδιά που νοσούσαν από καρκίνο και δεν είχαν το δικαίωμα να κολλήσουν ούτε ένα τόσο δα κρυωματάκι από εκείνα που όλα τα πιτσιρίκια θέλουν προκειμένου να γλυτώσουν κάνα μάθημα.
Όχι. Αυτά τα παιδιά, ήταν διαφορετικά.
Αυτά τα παιδιά θα θέλανε να πηγαίνουν σχολείο κάθε μέρα.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! Και τις Κυριακές ακόμα..
Αυτά τα παιδιά θα θέλανε να είχαν και τις διπλάσιες ώρες μαθημάτων και δεν θα τα ένοιαζε.
Θα σήμαινε πως στο πρόγραμμά τους λέξεις όπως καρκίνος, χημειοθεραπεία, λευκοκύτταρα, δεν θα είχαν μπει ποτέ!
Ήταν τα παιδιά με τα σκουφάκια και τις μασκούλες που σε κοίταγαν με τα τεράστια μάτια τους και σε έκαναν να ντρέπεσαι για τα νεύρα που είχες λίγο πριν επειδή δεν βρήκες εύκολα να παρκάρεις και σου είχε σπάσει τα νεύρα κάποιος στο γραφείο.
Ήταν τα παιδιά με το μεγάλο χαμόγελο!
Ναι ρε φίλε, ΑΥΤΑ τα παιδιά ξέρουν να χαμογελάνε.
ΑΥΤΑ τα παιδιά ξέρουν την αξία να χαμογελάνε γιατί αυτά δίνουν την μάχη για να έχουν το δικαίωμα να χαμογελάσουν.
ΑΥΤΑ τα παιδιά, εξαγοράζουν κάθε μέρα το χρόνο τους και ξέρουν πως δεν τον έχουν για πέταμα!
ΑΥΤΑ τα παιδιά ξέρουν πόσο ακριβή είναι μια αγκαλιά. Πόσο σπουδαίο είναι ένα πρωινό με παιδικά και μερέντα στο κρεβάτι.
Ξέρουν πόσο ανεκτίμητο είναι ένα πρωινό στις κούνιες!
Ναι, στις κούνιες.
Εκεί που το φυσιολογικό είναι απαγορευμένο γιατί δεν πρέπει να χτυπήσουν, δεν πρέπει να πέσουν, δεν πρέπει….
Δεν πρέπει να είναι παιδιά.
Πρέπει να παίξουν σε ένα παιχνίδι ενηλίκων την παιδικότητά τους και να κερδίσουν.
Να κερδίσουν την ζωή. Να κερδίσουν το θάνατο. Να κερδίσουν το χαμόγελο.
Κάθε χρόνο, 300 τέτοια παιδιά θα μπουν στην αρένα.
Κάθε χρόνο οι γονείς των παιδιών αυτών θα ξεχάσουν τα παιδικά ανέμελα γέλια, θα ξεχάσουν την κανονικότητα και την ρουτίνα και θα ριχτούν στην μάχη με τα παιδιά τους.
Κάθε μέρα, και τις 365 μέρες του κάθε χρόνου, αυτά τα παιδιά κι αυτοί οι γονείς, θα απαιτούν μόνο να μην τους κοιτάς σαν εξωγήινους. Να μην τους λυπάσαι. Μην τολμάς καν να νιώθεις οίκτο!
ΑΥΤΟΙ είναι γενναίοι.
ΑΥΤΟΙ είναι μαχητές.
ΑΥΤΟΙ ζητάνε να μάθεις να τους κοιτάς στα μάτια και να μην παίρνεις το βλέμμα σου μακριά δήθεν συγκινημένο, δήθεν βουρκωμένο, δήθεν πονεμένο.
Άπλωσε το χέρι σου, πιάσε το δικό τους και δώσε ΔΥΝΑΜΗ.
Δώσε χαμόγελο. Δώσε θετική ενέργεια. Δώσε χρόνο.
Δώσε ακόμα κι από αυτό που δεν έχεις.
Μόνο μην τολμήσεις να (τους) λυπηθείς.
Γιατί αυτοί, χάσουν κερδίσουν, έχουν ΗΔΗ στεφτεί νικητές.
Νικητές της ζωής.
Ενδιαφέροντα
Η διαφοροποίηση της μουσικής – η απόλυτη συνταγή επιτυχίας;
Η μουσική είναι παντού. Υπάρχουν λίγες καταστάσεις και στιγμές στην καθημερινότητά μας στις οποίες η μουσική δεν παίζει σημαντικό ρόλο. Είτε αθλείστε, οδηγείτε, περπατάτε ή ψωνίζετε – αν δεν χρησιμοποιούμε τα ακουστικά μας μόνοι μας, η μουσική υπόκρουση παίζει εξωτερικά. Η μουσική είναι ο παλμός κάθε πάρτι, όπου η επιλογή της λίστας αναπαραγωγής μπορεί να δώσει τον τόνο για ολόκληρη την εκδήλωση. Από έξω, η μουσική βιομηχανία μπορεί να φαίνεται διαφορετική, με αστέρια όπως ο Drake, η Lady Gaga ή οι Coldplay να γίνονται πρωτοσέλιδα κάθε μέρα. Και όμως, μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι αυτό δεν συνέβαινε πάντα και ότι η ποικιλομορφία στον κόσμο της μουσικής μπόρεσε πραγματικά να καθιερωθεί μόνο τα τελευταία χρόνια. Χάρη στο Spotify and Co., η μουσική είναι πάντα κοντά μας και προσβάσιμη από οπουδήποτε. Γιατί όμως μας αρέσει ακριβώς η ποικιλόμορφη πλευρά της μουσικής και γιατί είναι τόσο σημαντική η διαφοροποίηση;
Η μουσική δεν είναι περιχαρακωμένη
Η μουσική δεν είναι μόνο διασκεδαστική, έχει επίσης πολλά οφέλη και μας βοηθά να αναπτυχθούμε και να αναπτυχθούμε. Η μουσική παίζει ιδιαίτερο ρόλο, ειδικά όσον αφορά τα συναισθήματα και τις διαθέσεις. Μέσα από τη διαφοροποίηση της μουσικής, τελειώνει η περιχαράκωση. Διαφορετικά συναισθήματα και συναισθήματα μπορούν να μεταδοθούν μέσω της μουσικής. Η μουσική είναι φτιαγμένη για όλους και δεν σκέφτεται σε ομάδες. Αλλά ακόμη και αυτή η εξέλιξη συνεχίζεται, επειδή οι παραγωγοί εξακολουθούν να αναφέρουν ότι αποκλείονται από ορισμένους τομείς της μουσικής βιομηχανίας λόγω υποθέσεων με βάση την εθνικότητά τους.
Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που όλοι μπορούν να καταλάβουν. Συνδέει ηπείρους και ξεπερνά αποστάσεις και πολιτισμούς. Φτάνει στα βάθη των ανθρώπων μοιράζοντας ένα συναίσθημα, μια εμπειρία, μια ιδέα που πυροδοτεί μια εσωτερική κίνηση. Και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος, η διαφοροποίηση της μουσικής.
Μουσική που σπάει με τη φόρμα
Μια συνταγή επιτυχίας στον κόσμο της μουσικής είναι να ρισκάρεις τη μουσική. Οι ερμηνευτές και οι καλλιτέχνες που είναι διαφορετικοί φαίνονται όλο και πιο επιτυχημένοι. Όσοι τολμούν να επανεφεύρουν τον εαυτό τους και τον κόσμο της μουσικής γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς.
Μια ποικιλόμορφη κοινωνία
Η σημασία της διαφοροποίησης της μουσικής φαίνεται και από την εξέλιξη της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Θέματα που γίνονται όλο και πιο παρόντα βρίσκονται επίσης όλο και περισσότερο στον κόσμο της μουσικής. Αστέρια όπως η Demi Lovato βγαίνουν ως μη δυαδικά και η Billie Eilish ενσαρκώνει επίσης τα φωτεινά χρώματα της κοινωνίας. Και με επιτυχία: χάρη σε αυτή τη μουσική , οι άνθρωποι αισθάνονται κατανοητοί και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα μέρος όπου ο καθένας μπορεί να είναι όπως θέλει.
Μουσική στο iGaming
Το πόσο διαδεδομένη είναι η μουσική δείχνει το ερώτημα: Πού δεν είναι η μουσική; Σχεδόν κανένας τομέας της ζωής μας δεν μπορεί να φανταστεί κανείς χωρίς μουσική. Ακόμη και στον κόσμο των βίντεο κουλοχέρηδων αμέτρητων βιβλιοθηκών τυχερών παιχνιδιών, η μουσική είναι ένα ουσιαστικό συστατικό. Ενώ υπάρχουν κουλοχέρηδες με θέμα τη μουσική, όπως το Music Stage, σε άλλα παιχνίδια η μουσική είναι ένα σημαντικό υπόβαθρο και παρέχει ενθουσιασμό και επιπλέον αδρεναλίνη. Η μουσική παρέχει επίσης τη σωστή αίσθηση στις ζωντανές στοές.
Χάρη στη μουσική
Έτσι, στο τέλος είναι απαραίτητο μόνο να ευχαριστήσουμε τη μουσική. Για τα συναισθήματα που νιώθουμε χάρη σε εκείνη και τις καταστάσεις που την κάνουν πολύ πιο έντονη. Τι θα ήμασταν χωρίς τη μουσική;
Ενδιαφέροντα
Mανούλες σταματήστε να αυτοθυσιάζεστε για τα παιδάκια σας τα καταστρέφετε.
Στο’ πα και στο ξαναλέω πως κάπου εκεί στις οδηγίες χρήσης ενός τεστ εγκυμοσύνης που αναφέρεται… «Αν εμφανιστούν οι μπλε γραμμούλες.. δηλαδή αν είστε έγκυος.. επισκεφτείτε τον γυναικολόγο σας» θα έπρεπε να υπήρχε υποσημείωση… επισκεφτείτε και τον ψυχολόγο σας!!
Δεν μπορείς να ακούς μα ούτε και να εξηγήσεις πως ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην ζωή σου, η ίδια σου η μάνα, που σε ‘φερε στην ζωή, που θυσιάστηκε και θυσιάζεται για να ‘σαι συ καλά, που έκανε στην άκρη όλη της τη ζωή να μπει η δική σου μπροστά, πως εκείνη; πως μπορεί εκείνη να ναι η πηγή της δυστυχία σου. Δεν το χωρά ο νους σου και ούτε να το ακούς δεν θες….
Μα αυτή η αυταπάρνηση της μανούλας σου θα κάνει με τόση μαεστρία την δική σου την ψυχούλα να γεμίζει τύψεις και ενοχές κάθε που θα σηκώσεις κεφάλι από τα πρώτα σου χρόνια… γιατί η μαμά επειδή σε αγαπάει τα κάνει όλα δεν την λυπάσαι; Κάνε αυτό που σου λέει αμέσως… Κοίτα, κοιτά πόσο την ταλαιπωρείς, κοιτά αναίσθητο παιδί που δεν καταλαβαίνεις πως όλα για σένα γίνονται.
Και έτσι εσύ καημένο μου παιδάκι και εγωκεντρικό γίνεσαι και υποτακτικό σε πάσα μορφή εξουσίας. Και στην αγάπη αρχίζεις να αισθάνεσαι υπόχρεος γιατί κάποιος κόβει κάτι από κείνον για να το δώσει σε σένα, δεν υπάρχει εκεί μονό για σένα και αναρωτιέσαι, άραγε την αξίζεις αυτή την αγάπη, άραγε υπάρχει πραγματικά κάτι μονό για μένα;;
Θυσιάζομαι για σένα λέει η μανούλα που πρέπει με το που θα μάθει πως θα σε φέρει στον κόσμο να ψυχαναλυθεί!
Να βρει το νόημα της δικής της ζωής να μην το γυρέψει μέσα από την δική σου την ζωή γιατί αλίμονο σου…
Δεν θα μάθεις ποτέ ποιος πραγματικά είσαι αφού θα μεγαλώνεις με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιήσεις αυτό που θα θελε να ναι η ίδια σου η μανούλα, θα σε φτιάξει έτσι ώστε να γίνεις αυτό που ‘θελε εκείνη και θα το δουλέψει πολύ από τότε που θα πας στα πρώτα σου σχολεία και αν εσύ αντισταθείς γιατί κάτι μέσα σου κλωτσήσει και δεν σου κάνει ετούτο το κουστούμι θα ακούσεις πως όλα γίνονται για το καλό σου και πως αυτό πρέπει να γίνει γιατί η μαμά κάνει αγώνα μεγάλο για να σου παρέχει όλα αυτά που εσύ πετάς και λες πως δεν τα θες κακομαθημένο!
Αγενέστατο παιδί και αχάριστο…. που δεν αναγνωρίζεις τίποτα…
Κοίτα με πόση δεξιοτεχνία, πόσο ύπουλα και χωρίς να το καταλάβεις, εσύ είσαι το πρόβλημα, εσύ έχεις τα προβλήματα που δεν καταλαβαίνεις τι είναι όλο αυτό που στήθηκε για σένα χωρίς εσένα;;
Γιατί ποιος είσαι εσύ άλλωστε…. Ποτέ σου δεν θα μάθεις.. Μόνο αν κάποια στιγμή τα καταθλιπτικά συμπτώματα ή το άγχος σε οδηγήσουν στον ψυχαναλυτή!
Και πάλι θα σου πάρει λίγο χρόνο πουλάκι μου μα την στιγμή που θα ανακαλύψεις ποιος είσαι θα ναι σαν σου κόλλησαν δυο φτερά στην πλάτη σαν αυτά που χουν οι άγγελοι και θα σαι ελεύθερος πια να πετάς.. θα είσαι εσύ ο γνήσιος και μοναδικός εαυτός σου και θα μπορείς να πετάς, να ανάπνεες και να απολαμβάνεις !
Την ζωή που σου ανήκει και που εσύ θα δημιουργήσεις.
Μπαρκάτσα Άρια, Ψυχολόγος
Ενδιαφέροντα
Όσα δώσεις στο παιδί σου μέχρι τα 6, καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή του!
Έρευνες, μελέτες και σιγά σιγά η εμπειρία των προηγούμενων γενεών πιστοποιούν πια πως τα 6 πρώτα χρόνια ζωής ενός παιδιού προδιαγράφουν το μέλλον του.
Η υγιεινή διατροφή, τα πλούσια ερεθίσματα αλλά κυρίως η αγάπη των γονιών, ειδικά σε αυτά τα σημαντικά 6 χρόνια της ζωής, είναι ικανά ακόμα και να απενεργοποιήσουν τα γονίδια εκείνα που σχετίζονται με κάθε είδους ασθένεια, σωματική ή ψυχική. Τα νέα στοιχεία, κάνουν σκόνη την θεωρία που θέλει τα γονίδιά μας να είναι αυτά που κάνουν καθολικό κουμάντο. Τώρα ξέρουμε πως το περιβάλλον και ο τρόπος που μεγαλώνουμε είναι αυτά που μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας. Αυτό δεν σημαίνει πως τα γονίδια δεν παίζουν το ρόλο τους, δεν ορίζουν όμως μόνο αυτά τη εξέλιξη της προσωπικότητάς μας.
Όπως και να έχει, το βασικό είναι πως επιβεβαιώνεται αυτό που όλοι υποψιαζόμασταν: πως η προσοχή, η αγάπη και η φροντίδα που δίνουμε σε ένα παιδί από τα πρώτα χρόνια της ζωής του καθορίζει σε τεράστιο βαθμό τη ζωή τους και ουσιαστικά αποτελεί ένα σημαντικό κληροδότημά μας προς εκείνα.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής του το παιδί είναι όπως το μαλακό κερί, όπως το μαργαριτάρι, όπως η ζωγραφική, όπως η κατασκευή των αγαλμάτων. Κατ’ επέκτασιν, οι γονείς γίνονται ζωγράφοι, καλλιτέχνες, αγαλματοποιοί και κατασκευάζουν αυριανούς ανθρώπους.
Παλαιότερα τα παιδιά αντιμετωπίζονταν ή αδιάφορα ή στην καλύτερη περίπτωση ως μικρογραφία ενήλικα. Στην πορεία, άρχισε να αντιμετωπίζεται με μεγάλη προσοχή, γιατί το σημερινό παιδί είναι ο πρόδρομος του αυριανού ενήλικα. Το ψυχικά υγιές παιδί έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι αύριο ένας υγιής ενήλικας. Αντίστοιχα, το κακοποιημένο και τραυματισμένο παιδί έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι αύριο ένας προβληματικός, αντικοινωνικός και παραβατικός ενήλικας. Η ανατροφή και η διαπαιδαγώγηση του παιδιού από τα πρώτα χρόνια της ζωής του είναι μια υπερβολικά υπεύθυνη, επίπονη, χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία η οποία απαιτεί την ευαισθητοποίηση των γονέων, την αυταπάρνησή τους και την υπομονή τους. Πέρα από το ότι ολοκληρώνει τη μητέρα και τον πατέρα ως άτομα, προδιαγράφει τις σχέσεις των ανθρώπων του αύριο.
Ο πιο εκδηλωτικός τρόπος να μεταδώσουμε την αγάπη μας στο παιδί είναι η σωματική επικοινωνία. Κι όταν λέμε σωματική επικοινωνία, εννοούμε ένα χάιδεμα, ένα αγκάλιασμα, το ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη ή και ένα απλό άγγιγμα του παιδιού. Το παιδί που μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου οι γονείς χρησιμοποιούν την οπτική και σωματική επικοινωνία, αισθάνεται άνετα με τον εαυτό του και με τους άλλους, και συνεπώς, θα είναι αγαπητό και θα έχει αυτοσεβασμό. Κατ’ αυτό τον τρόπο το παιδί μπορεί να γεμίσει το συναισθηματικό του δοχείο. Επίσης, η συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού και η συναισθηματική στήριξη στη σύζυγό του ενισχύει σημαντικά τη συζυγική και οικογενειακή αρμονία, ενισχύοντας τους δεσμούς τόσο με το παιδί όσο και με τη σύντροφό του.
“Ιδανικοί” γονείς θεωρούνται, όσοι συνδυάζουν την έκδηλη στοργή και την ενθάρρυνση για αυτονομία. «Το πολύ μικρό παιδί μπορεί να έχει ανάγκη από τη συνεχή φροντίδα, όσο μεγαλώνει όμως, ο γονιός οφείλει να το απελευθερώνει σιγά – σιγά, χωρίς να διακόπτεται η αμοιβαία αγάπη και να το οδηγεί στη συναισθηματική και πνευματική ανεξαρτησία. Η γονεϊκή αγάπη που πνίγει τα παιδιά, τη στιγμή που αυτά έχουν ανάγκη να βγουν εξω από την οικογενειακή “φωλιά”, μοιάζει με τα δέντρα που φυτεύουμε, για να προστατεύσουμε το σπίτι από τον ήλιο και που, τελικά, μεγαλώνουν τόσο πολύ και ευδοκιμούν τόσο, ώστε πρέπει να τα κλαδέψουμε, αν δεν θέλουμε να πεθάνουμε από ασφυξία».
Όσα κάνουμε, όσα λέμε, από ένα απλό νανούρισμα, μέχρι ένα χαδί, από ένα «μη» μέχρι ένα «μπράβο» στο πρώτο δειλό βήμα, καταγράφονται στο μυαλό και την ψυχή του παιδιού. Και παρόλο που ως ενήλικες αδυνατούμε να χρησιμοποιήσουμε σε συνειδητό επίπεδο όλες τις πληροφορίες εκείνες που συλλέξαμε στην πρώιμη παιδική ηλικία, αυτές οι μνήμες είναι υπαρκτές και ασκούν πάνω μας επιρροή σε ασυνείδητο επίπεδο.
Γι’ αυτό οφείλουμε σαν γονείς να γεμίσουμε τον κόσμο του τόσο μικρού αυτού ανθρώπου με όμορφες εικόνες και τρυφερά συναισθήματα, ώστε όταν έρθει ο καιρός να «ανασύρει» όλο αυτό του υλικό για να προχωρήσει, να «βρει» στοιχεία που θα τον κάνουν έναν μαχητή της ζωής και όχι ένα φερέφωνο των γονεικών προσδοκιών.
wig retailer
6 March 2022 at 9:41 pm
794267 622272hello!,I like your writing so significantly! share we communicate extra approximately your post on AOL? I want an expert in this space to solve my dilemma. Perhaps that is you! Looking ahead to see you. 42307
xanax effekt
11 August 2022 at 3:04 pm
414244 584249This is the proper weblog for anybody who hopes to learn about this topic. You know a complete lot its almost tough to argue along (not that I truly would wantHaHa). You definitely put a whole new spin for a subject thats been written about for years. Fantastic stuff, just great! 1925
maxbet
2 September 2022 at 6:30 pm
204542 932931youve gotten an important weblog proper here! would you wish to make some invite posts on my weblog? 975124
polkadot mushroom belgian milk chocolate couverture
28 January 2023 at 12:05 pm
708370 952501You produced some decent points there. I looked online for your problem and located most people will go together with with the web site. 786444
เว็บตรง
23 October 2023 at 2:31 am
306562 166478I enjoy the beneficial details you give inside your articles. 76465