Connect with us

Σχέσεις

Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Τι σημαίνει η φράση των ζευγαριών, «η σχέση μας οδηγήθηκε σε αδιέξοδο»;

Πως φτάνει μια ερωτική σχέση σε αδιέξοδο; Τι είναι αυτό που οδηγεί το ζευγάρι να φτάσουν στο σημείο να μην αναγνωρίζει ο ένας τον άλλο; Η έναρξη της συμβίωσης, η έλευση των παιδιών, η διαφορά ηλικίας και οι παράλληλες σχέσεις είναι μερικοί από τους λόγους που συνήθως προκαλούν το συναισθηματικό «μπλοκάρισμα» σε μια σχέση. Προβλήματα βγαίνουν στην επιφάνεια και οι δύο σύντροφοι ξεκινούν ένα φαύλο κύκλο αλληλοκατηγοριών. Τότε, η σχέση ξεκινά να ασκεί πίεση και να προκαλεί άγχος, σε βαθμό που ξεπερνά τα οφέλη της και γίνεται επιζήμια και για τους δύο.

Εκτός από τους παραπάνω λόγους, η μη ικανοποίηση των αναγκών είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος για να οδηγηθεί το ζευγάρι σε αδιέξοδο. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να επικοινωνούν σωστά τις ανάγκες τους ή θεωρούν δεδομένο πως ο άλλος πρέπει να τις καταλάβει. Πως είναι δυνατόν όταν ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, με διαφορετικές ανάγκες, επιθυμίες, εμπειρίες, προσωπικότητα να μπορεί να μπει στην σκέψη του άλλου; Μέσα από την συμβίωση και το κοινό μοίρασμα της ζωής, το ζευγάρι μαθαίνει το ένα το άλλο, αλλά όταν το κάθε άτομο ξεχωριστά δεν επικοινωνεί τα πράγματα που του αρέσουν ή όχι, τότε τυχαίνει να περνούν τα χρόνια και να μην γνωρίζονται τελικά.

Ωστόσο, η δυσκολία επικοινωνίας των αναγκών και των θέλω επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την έλλειψη αυτογνωσίας. Πολλές φορές, οι ίδιοι μη μπορώντας να αναγνωρίσουμε σ? εμάς όσα δεν αντέχουμε «πετάμε το μπαλάκι» στον άλλο. Συνήθως, οι άνθρωποι αυτοί προβάλλουν τους πιο κρυφούς τους φόβους ή τα συναισθήματά τους στον σύντροφό τους. Κατηγορούν για παράδειγμα τον σύντροφό τους ότι ζηλεύει, ενώ στην ουσία ζηλεύουν εκείνοι. Επιπλέον, πολλά θέματα δημιουργούνται εξαιτίας των βιωμάτων που έχει κάθε άνθρωπος. Πως έχει μεγαλώσει κανείς; Τα πρέπει και τα όρια αποδοχής του μπορούν να επηρεάσουν τη σχέση. Τι πρότυπο έχει από τους γονείς του. Η ασυνείδητη πολλές φορές επανάληψη του τραυµατικού µοντέλου των σχέσεών µας µε σηµαντικά πρόσωπα, στην µετέπειτα ερωτική σχέση, αποτελεί πολλές φορές αιτία αδιεξόδου.

Μεγάλη σηµασία έχει ακόμα το πόσο ευέλικτος είναι κανείς στις αλλαγές, πόσο εύκολα ή δύσκολα µπορεί να προσαρµοστεί στις νέες καταστάσεις. Συγκεκριμένα, για πολλούς ανθρώπους αδιέξοδο σημαίνει η δυσκολία που έχουν να δεχθούν τις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω τους. Επιμένουν στην ικανοποίηση των δικών τους αναγκών χωρίς να μπορούν να βρουν τρόπους ώστε να ικανοποιούν τις ανάγκες ή τα θέλω του συντρόφου τους.

Ένα είναι σίγουρο, το αδιέξοδο δεν εμφανίζεται από την μια στιγμή στην άλλη. Θα πρέπει να έχουν μεσολαβήσει χρόνια ενδιάμεσα. Τις περισσότερες φορές οφείλεται στο γεγονός ότι προβλήματα μένουν άλυτα για χρόνια ολόκληρα. Ένας από τους δύο κάνει υπομονή και ανέχεται συμπεριφορές που στην πραγματικότητα δεν ταιριάζουν με την προσωπικότητα του. Αυτό λειτουργεί ως ηφαίστειο που κάποια στιγμή θα εκραγεί.

Τα προβλήματα υπάρχουν όσο και αν αρνείστε να τα δείτε. Με το πέρασμα των χρόνων αυτά μεγαλώνουν όλο και πιο πολύ. Η μεγαλύτερη παγίδα είναι που πολλοί πιστεύουν ότι τα ελαττώματα του/της συντρόφου θα περιοριστούν ή θα εκλείψουν με το πέρασμα του χρόνου ή εσείς θα τον/την κάνετε να αλλάξει, για να διαπιστώσετε τελικά, ότι τα μειονεκτήματα, εξακολουθούν να υπάρχουν και ότι όχι μόνο δεν καταφέρνουν να αλλάξουν τον άλλο, αλλά συνήθως αλλάζουν οι ίδιοι την στάση τους και τη συμπεριφορά τους.

Τότε, ίσως συνειδητοποιήσουν ότι δεν αξιολογούν σωστά ούτε την προσωπικότητα του άλλου ούτε τις δικές τους δυνατότητες, ούτε το πόσο σηµαντικές ήταν τελικά κάποιες διαφορές που υπήρχαν από την αρχή. Σε αυτήν την κατάσταση, οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες. Συχνά, τα ζευγάρια συγκρούονται για να συγκρουστούν. Αυτό σηµαίνει ότι δεν υπάρχει πάντα η πρόθεση να βρεθεί λύση στο πρόβληµα. Η ένταση µοιάζει πιο πολύ µε έκφραση ανταγωνισµού, µε προσπάθεια επιβολής µιας άποψης, µε εκτόνωση συναισθηµάτων. Και τα πράγµατα γίνονται ακόµη χειρότερα, όταν οι συγκρούσεις παραµένουν σ? αυτό το επίπεδο και δεν προχωρούν σε ουσιαστική συζήτηση και σε εξεύρεση µιας λύσης που να ικανοποιεί και τους δύο.

Ποια ακριβώς είναι τα λάθη στην σχέση;

Συνήθως, οι άνθρωποι δεν ψάχνουν το μερίδιο της δικής τους ευθύνης αλλά του άλλου. «Εκείνος δεν με καταλαβαίνει, που εγώ στερήθηκα τόσα πράγματα για να μεγαλώσω τα παιδιά του» ή «πότε δεν με ρωτάς πως ήταν η μέρα μου». Αναλαμβάνει κανείς τον ρόλο του θύματος χωρίς να δει πως ο ίδιος έχει συμβάλλει να οδηγηθεί η σχέση στο αδιέξοδο. Πως μπορεί να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα;
Η κριτική είναι η αγαπημένη λύση των περισσότερων ανθρώπων. Ασκεί κανείς κριτική αλλά ποτέ δεν δέχεται την γνώμη του άλλου, με αποτέλεσμα να μην αλλάζει κάτι στην συμπεριφορά ούτε του ενός ούτε του άλλου. Η σχέση μετατρέπεται σε «εμπόλεμη ζώνη».

Τις περισσότερες φορές το ζευγάρι αποφεύγει να μιλήσει ειλικρινά για το πρόβλημα, επιλέγοντας να το αποσιωπήσει.

Κανένας από τους δύο δεν δέχεται να κάνει υποχώρηση.

Διστάζετε να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον ειδικό.

Πώς μπορείτε να το προλάβετε;

Η επικοινωνία είναι η λέξη κλειδί. Μη φοβάστε να μιλήσετε για το πως νιώθετε, τι σκέφτεστε, τις ανάγκες και τις επιθυμίες σας. Όταν θέλετε να επικοινωνήσετε μια συμπεριφορά του συντρόφου σας που σας ενοχλεί, επικεντρωθείτε σ΄αυτή χωρίς να κάνετε χαρακτηρισμούς ή να ασκήσετε κριτική. Μην ξεχνάτε να δείχνετε την ευχαρίστηση σας, όταν ο σύντροφός σας προσπαθεί να σας ικανοποιήσει. Μη θεωρείτε την αγάπη δεδομένη.
Βρείτε τον εαυτό σας. Την επόμενη φορά που μια συμπεριφορά σας δημιουργήσει διάφορα συναισθήματα, δείτε μέσα σας, τι συνέβη; Γιατί νιώσατε έτσι; Τι σας επηρεάζει; Μπορείτε να τα επικοινωνήσετε;

Πηγή

What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Advertisement
2 Comments

2 Comments

  1. the original source

    27 February 2023 at 1:48 am

    337515 41981Thank you for every other informative internet site. Exactly where else could I get that type of information written in such a perfect means? Ive a mission that Im just now operating on, and Ive been at the look out for such info. 689034

  2. merchant services iso program

    26 March 2023 at 4:05 pm

    Thanks for your posting on the traveling industry. I would also like contribute that if you are one senior taking into consideration traveling, it truly is absolutely important to buy travel insurance for elderly people. When traveling, elderly people are at greatest risk of experiencing a health-related emergency. Obtaining right insurance policy package to your age group can look after your health and give you peace of mind.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Σχέσεις

Όσο αφήνεις το παρελθόν να σε στοιχειώνει, τόσο λιγότερο θα απολαμβάνεις τη ζωή σου

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Όταν σκεφτόμαστε συνεχώς πράγματα από το παρελθόν μας, είτε αναπολώντας τα, είτε αναθεωρώντας τα, εγκλωβιζόμαστε σε μία παγίδα που μας κρατάει πίσω. Δεν δίνουμε αξία στο παρόν μας και έτσι δεν μπορούμε να χαρούμε τις εμπειρίες που βιώνουμε καθημερινά.

Η ζωή δεν είναι ένα ημερολόγιο γεγονότων που χρειάζεται ξεφύλλισμα από έναν παθητικό αναγνώστη, αλλά μία αρένα δραστηριοτήτων που πάντα έχει κάτι να μας τραβήξει το ενδιαφέρον. Το βέλος της ζωής δεν δείχνει ποτέ προς τα πίσω, δείχνει πάντα μπροστά.Έτσι, είναι ανώφελο κάποιος να κολλάει τη σκέψη του στο παρελθόν ή στο μέλλον σα να μην υπάρχει το “εδώ” και το “τώρα”.

Φυσικά, οι αναμνήσεις είναι εγγενές μέρος της ζωής και συχνά αναπόφευκτες. Είναι ένας τρόπος να μένουμε κοντά στα πρόσωπα που αγαπάμε και σε όσα είμαστε παθιασμένοι. Είναι το συστατικό της προσωπικής μας ταυτότητας και του χαρακτήρα μας. Είναι οι ρίζες βαθιά μέσα στον πυρήνα του εαυτού μας.

“Τό χθες δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ανάμνηση του σήμερα, και τo αύριο, τo όνειρο του σήμερα”

-Kahlil Gibran-

Οι μνήμες είναι συχνά κάτι το απατηλό μιας και είναι φτιατσιδωμένες από τα γεγονότα του παρόντος και έτσι πέφτουν στη φάκα του νου. Η διαφορά ανάμεσα στις ψεύτικες και τις γνήσιες αναμνήσεις μοιάζει με τον τρόπο που ξεχωρίζουν τα φο-μπιζού από τα πραγματικά κοσμήματα, τα φο-μπιζού μοιάζουν αληθινά επειδή αστράφτουν πιο έντονα.

Η μνήμη μοιάζει με ένα όχι τόσο έξυπνο σκύλο που όταν του πετάξεις ένα ραβδί θα σου φέρει ένα διαφορετικό που βρίσκεται πιο δίπλα.

“Να ζείτε την κάθε μέρα της ζωής σας”

Η ζωή θα ήταν αδύνατη αν θυμόμασταν όλα όσα μας έχουν συμβεί

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν σε μία συνέντευξή του στο παρελθόν είχε ερωτηθεί τι κάνει όταν του έρχεται μία νέα ιδέα. Αν για παράδειγμα την καταγράφει σε ένα χαρτί ή σε κάποιο συγκεκριμένο σημειωματάριο. Απάντησε αποφασιστικά πως «Όταν έχω μια νέα καταπληκτική ιδέα, δεν τη ξεχνώ εύκολα». Και αυτή είναι η αλήθεια. Όταν κάτι μας συγκινεί σχεδόν αδύνατο να το ξεχάσουμε.

Έτσι, θυμόμαστε όσα είναι πραγματικά σημαντικά για μας και μας συναρπάζουν, γιατί ενεργοποιούνται οι περιοχές και οι νευρωνικές συνδέσεις του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη διατήρηση αυτής της μνήμης.

Το πρόβλημα ανακύπτει όταν ο εγκέφαλος διατηρεί έντονα αναμνήσεις που θα πρέπει να ξεχάσουμε, γιατί δεν μας κάνουν καλό. Και ακριβώς αυτή η σήμανση συγκεκριμένων αναμνήσεων που επιθυμούμε να σβήσουμε είναι ο μηχανισμός που τις κρατά ζωντανές στο μυαλό μας.

Όπως πρεσβεύει και η μέθοδος της αντίστροφης ψυχολογίας, η διαδικασία της λήθης ξεκινά όταν αντίστοιχες καινούργιες μνήμες αντικαθιστούν τις παλιές μη επιθυμητές. Έτσι στο τέλος, όταν το μυαλό ανακτά μνήμες του παρελθόντος, έχει κάτι πιο φρέσκο να φέρει μπροστά μας!

“Πρέπει να ζουμε στο παρόν, να αναβαθμίζουμε τον εαυτό μας σε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά μας, να κερδίζουμε την αιωνιότητα κάθε στιγμή. Μόνο οι ανόητοι κάθονται στο νησί που κρύβει το θησαυρό κοιτώντας από μακριά άλλες παραλίες. Όπως δεν υπάρχουν άλλα νησιά για μας, έτσι υπάρχει μόνο μία ζωή που καλούμαστε να ζήσουμε.”

Η ανάμνηση μοιάζει με άρωμα που κρατά για πολύ

Οι απολαύσεις είναι λουλούδια που ανθίζουν όταν ζούμε τη ζωή μας, την παίρνουμε στα χέρια μας και τη γευόμαστε. Οι ευχάριστες αναμνήσεις είναι εκείνες που συνέβησαν τις στιγμές που έπρεπε και που δεν ξεχείλωσαν πέρα από τα όριά τους μη αφήνοντας να γευτούμε καινούργιες στιγμές.

Δεν θυμόμαστε γεγονότα στην ολότητά τους παρά μόνο συγκεκριμένες στιγμές, γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει να έχουμε βιώματα και εμπειρίες ξανά και ξανά. Ο πλούτος της ζωής βρίσκεται στις αναμνήσεις που συνεχίζουμε να κάνουμε και επιλέγουμε να κρατάμε. Μερικές φορές είναι δύσκολο να τολμήσουμε νέες εμπειρίες, ειδικά αν είμαστε κολλημένοι και περιχαρακωμένοι στη ζώνη άνεσης μας. Ωστόσο, αν θέλουμε να έχουμε ευχάριστες αναμνήσεις θα πρέπει να ζούμε μία έντονη ζωή.

Μολονότι, έχουμε ένα απτό και ικανό φυσικό σώμα και με τις αισθήσεις μας μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με το εξωτερικό κόσμο και να τον καθορίσουμε όπως θέλουμε, εγκλωβιζόμαστε σε όσα μας λέει το μυαλό μας και η εσωτερική μας φωνή. Παρ’ όλο αυτό, θα πρέπει να πάρουμε μια απόφαση. Είτε Θα περάσουμε τη ζωή μας αναμασώντας όσα μας συνέβησαν στο παρελθόν και ενθυμούμενοι τις άσχημες εμπειρίες που είχαμε, είτε θα πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας, θα ζήσουμε νέες εμπειρίες και φυσικά θα ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Μόνο αν τολμήσουμε κάτι τέτοιο, θα μπορέσουμε να απολαύσουμε την ύπαρξή μας.

Το κλειδί για να βιώνουμε περισσότερο είναι να σκεφτόμαστε και να αναπολούμε το παρελθόν λιγότερο και να περιορίζουμε τις προσδοκίες που περιμένουμε να υλοποιηθούν στο μέλλον. Να αποδεχτούμε αυτά που έχουμε στο εδώ και στο τώρα και τίποτα περισσότερο. Να ζούμε τις στιγμές μας εμποδίζοντας τους εαυτούς μας να αποπροσανατολιστούν από τις παγίδες που βάζει το μυαλό.

Εν τέλει, ο προορισμός μας είναι να ζήσουμε, όμως καταλήγουμε να ζούμε ελάχιστα. Είναι η ώρα να αντιστρέψουμε αυτόν τον κανόνα. Η ευτυχία δεν βρίσκεται σε άλλο τόπο και χρόνο, αλλά στο παρόν στο εδώ και στο τώρα. θυμάστε πάντα.

Πηγές: share24.gr / Spirit Alive 
Εικόνα: Johnny Palacios Hidalgo paint
What’s your Reaction?
+1
1
+1
1
+1
1
+1
0
+1
1
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Σχέσεις

Τάσος Λειβαδίτης: «Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη»

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Έμαθες να έλκεσαι από τα δύσκολα. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που σε πλήγωναν εύκολα, που δεν δίσταζαν να σου πουν όχι, που δεν σε φρόντιζαν όσο θα ήθελες. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που ενώ γνώριζες ότι δεν είσαι ευτυχισμένος, ευτυχισμένη, παρέμενες και το ονόμαζες σχέση.

Παλιά έλεγες ότι αξίζεις περισσότερα, σταδιακά όμως σταμάτησες να το λες. Τον ξέχασες τον εαυτό σου. Δικαιολογούσες όλες τις συμπεριφορές των άλλων. Έμαθες να εφευρίσκεις δικαιολογίες για όλες τις συμπεριφορές, για όλα τα λόγια, για αυτά που σε πλήγωναν. Έμαθες να λες ότι γίνεσαι πιο δυνατός, πιο δυνατή έτσι.

Έμαθες να προσπαθείς να σώσεις, ακόμα και αυτά που δεν σώζονται. Προσπαθούσες για χρόνια να πείσεις τον εαυτό σου ότι έτσι είναι οι σχέσεις. Δύσκολες, πρέπει πάντα να καταλαβαίνεις τον άλλον, απαιτούν μόνιμα συμβιβασμούς και μόνιμα έπρεπε να προσφέρεις εσύ.

Να σου πω όμως κάτι; Δεν είναι έτσι οι σχέσεις. Έμαθες να αγαπάς όσους πληγώνουν την αγάπη, όσους πλήγωναν εσένα. Ονόμαζες το λίγο πολύ και πάντα δικαιολογούσες. Πάντα έλεγες ότι καταλαβαίνεις τους άλλους και ότι στην αγάπη πρέπει πάντα να ακούμε. Να σου πω όμως κάτι;

Δεν είναι αυτό αγάπη. Στην αγάπη προσφέρουν και οι δύο, νιώθουν και οι δύο, ακούνε και οι δύο, φροντίζουν και θαυμάζουν και οι δύο, ρωτάνε και οι δύο, ενδιαφέρονται και οι δύο, είναι παρόντες και οι δύο, επιδιώκουν και οι δύο, προσφέρουν και οι δύο, θέλουν τη σχέση έμπρακτα και οι δύο.

Δεν πληγώνουν. Δεν μειώνουν. Δεν παραμελούν. Δεν αγνοούν. Δείχνουν, με λίγα ή με πολλά, δεν έχει σημασία. Σέβονται. Και είναι τόσο όμορφο να σε σέβονται, να σε θαυμάζουν, να σου λένε πόσο όμορφος είσαι ή πόσο όμορφο είναι αυτό που έφτιαξες.

Σταμάτησε να δικαιολογείς και να αρκείσαι στα λίγα. Φρόντισε τον εαυτό σου και αγάπησέ τον μέσα από τις επιλογές σου. Μην περιμένεις μία γιορτή για να σου δείξει ο άλλος αν σε αγαπάει. Αγάπη σημαίνει να σου δείχνω καθημερινά ότι αξίζω εγώ να είμαι δίπλα σου.

Ελένη Σολταρίδου – enallaktikidrasi.com

What’s your Reaction?
+1
1
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Σχέσεις

Δε κλαίω γιατί είμαι αδύναμος! Κλαίω γιατί είμαι ζωντανός!

Published

on

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας

Ναι κλαίω. Κλαίω γιατί δεν είναι «ντροπή», επειδή δεν «εκτίθεμαι» όταν το κάνω όπως εσύ υποστηρίζεις. Κλαίω γιατί τα χω καλά με τον εαυτό μου κι έχω μάθει να μην τον καταπιέζω μόνο και μόνο για να μπορώ να εντάσσομαι στην κάθε κοινωνική νόρμα που θέλει τους «δυνατούς» αναίσθητους.

Κλαίω γιατί δεν είμαι αναίσθητος και επιλέγω να μην μηδενίζω τον ανθρώπινο συναισθηματισμό και την πηγαία δύναμη ξεσπάσματος που έχω μέσα μου και που όσο κι αν εσένα σου φαίνεται περίεργο, θέλει πολλά κουράγια να καταφέρεις να βγάλεις προς τα έξω.

Γιατί όταν αυτή η δύναμη απελευθερώνεται μένει εκεί για να σε ξυπνήσει, να σε κινητοποιήσει και να κατευθύνει την συνείδησή σου εκεί που έχεις ξεχάσει πώς να πάς.

Εκεί που είσαι άνθρωπος και εκφράζεσαι με ειλικρίνεια και θάρρος, όχι απέναντι στους άλλους αλλά απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό.

Εκεί που κοιτάς κατάματα την ψυχή σου και της ζητάς παραπονεμένα το λόγο που σ’ αφήνει να ζεις όπως σου λένε οι άλλοι. Εκεί που ο πόνος, η συγκίνηση, η αγανάκτηση , η χαρά είναι και πάλι μέρος του εαυτού σου κι όχι απαγορευμένες, ξεχασμένες καταστάσεις του είναι σου.

Και ναι έφτασα εκεί. Και ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου, μάλλον, ήταν δύσκολο να τον βρω γιατί συνεχώς τον έχανα ψάχνοντάς τον πίσω από καλώς δημιουργημένα, κοινωνικώς αποδεκτά προσωπεία.

Κι όταν τον βρήκα επιτέλους φοβήθηκα, κι άρχισα να τρέχω με πανικό για να μην συνειδητοποιήσω άλλα. Και μακριά από αυτόν έτρεχα κι από όλους τους άλλους, που μου έδιναν ρηχά διδάγματα επιβίωσης και επέμεναν πως είμαι αδύναμος και πως πρέπει να «σκληρύνω» και να κρύψω τον εαυτό μου για να επιβιώσω.

Στο τέλος όμως σταμάτησα. Γιατί ήταν μάταιο και γιατί κουράστηκα. Σταμάτησα αποφασιστικά, γύρισα προς τα πίσω, είδα τον εαυτό μου, του χαμογέλασα, τον πήρα αγκαλιά και μαζί πήραμε τον δρόμο του γυρισμού. Και μαζί ήμασταν πιο δυνατοί απέναντι στους άλλους. Και δυσκολευτήκαμε και συναντήσαμε εμπόδια αλλά δεν είχε πλέον σημασία γιατί είμαι πλέον ζωντανός! Κι όταν αισθάνομαι το κάνω με όλη την έννοια της λέξης!

Κι αν θέλω να κλάψω θα το κάνω, ακόμη κι αν είναι με μια μικρή λεπτομέρεια που με συγκίνησε και βελτίωσε ολιγόλεπτα την βαρετή καθημερινότητα που έχετε δημιουργήσει, και που ευτυχώς πλέον βιώνω ως απλός παρατηρητής. Και ευτυχώς δεν είμαι μόνος μου. Υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα και θα υπάρξουν ακόμη περισσότεροι.

Θα κλάψω γιατί είμαι ζωντανός και αν ο λόγος δεν σας αρκεί και θέλετε κάτι πιο «λογικό», θα κλάψω για σας και τον χαμένο σας συναισθηματισμό. Όχι για να σας θρηνήσω αλλά για να σας κάνω να θυμηθείτε τι θα πει «είμαι ζωντανός».

Σας χαιρετώ,

Ένας ζωντανός άνθρωπος

Πηγή: have2read
What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας
Continue Reading

Trending