Της Στεύης Τσούτση. Πήξαμε στα απωθημένα. Γεμίσαμε αξόδευτους θυμούς και παρεξηγήσεις. Ξεχειλίσαμε από ανομολόγητα παράπονα. Γιατί, μου λες; Γιατί κλειστήκαμε έτσι οι άνθρωποι; Γιατί προτιμάμε να...
Της Στεύης Τσούτση. 23 Σεπτεμβρίου ή αλλιώς η τελευταία μέρα του κόσμου. Αν και μεταξύ μας, από το μιλένιουμ και δώθε, ιδέα δεν έχω πόσες τέτοιες...
Της Στεύης Τσούτση. Φταίει το ζαβό το ριζικό μας, έγραψε κάποτε ο Βάρναλης. Για να το απογειώσει κάποιους στίχους παρακάτω, δηλώνοντας ότι φταίει το κεφάλι το...
Της Στεύης Τσούτση. Φοβάμαι. Είναι πολλά αυτά που φοβάμαι και δεν τα κρύβω. Με τρομάζουν πράγματα, υποθετικά και πραγματικά σενάρια. Ξέρω, μη μου πεις. Ο φόβος...
Της Στεύης Τσούτση. Μια αγκαλιά κι ένα φιλί ο κόσμος όλος. Ένα χαμόγελο δοσμένο με αγάπη. Δίχως λέξεις να σπάνε τη σιωπή. Μόνο ματιές να μαρτυρούν...
Της Στεύης Τσούτση. Το καλό κορίτσι. Αυτό ήθελε να είναι πάντα. Γι’αυτό πάλευε. Η καλή κόρη, η καλή μαθήτρια, η καλή σύντροφος. Και ποιος ήταν αυτός...
Της Στεύης Τσούτση. Υπάρχουν ρε παιδί μου κάτι γυναίκες, που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο από το να τις καμαρώνεις. Δεν είναι πλούσιες, δεν είναι...
Της Στεύης Τσούτση. Σε γνωρίζει, του αρέσεις, σε πολιορκεί. Είτε από κοντά, είτε από social, ξέρει πώς να σε διεκδικήσει. Είναι ζεστός, μιλάει πολύ και όμορφα,...
Της Στεύης Τσούτση. Κοίτα με καλά καραγκιοζάκο. Τόλμα να σηκώσεις τα θρασύδειλα τα μάτια σου και να με κοιτάξεις. Με ξέρεις; Με έχεις συναναστραφεί; Όχι, δε...
Της Στεύης Τσούτση. Σκέφτομαι αυτά τα παιδιά που έδωσαν εξετάσεις φέτος. Κι εκείνα που έποντα κι αυτά που ήδη δοκιμάστηκαν και ξέρουν. Σκέφτομαι το μέλλον τους,...
Της Στεύης Τσούτση. Έρωτας μετά από καιρό. Μετά από πολύ καιρό, για να είσαι ειλικρινής. Έρωτας από εκεί που είχες πάψει πια να περιμένεις, από εκεί...
Της Στεύης Τσούτση. Είναι και κάποιες στιγμές που φουσκώνεις από περηφάνεια. Όχι για τους άλλους, αλλά για σένα. Εγωιστικό μπορεί να ακουστεί, ίσως και δείγμα ψωνισμού....
Της Στεύης Τσούτση. Ένας στο γραφείο κι άλλος στο σαλόνι. Κι ανάμεσα τοίχοι και σιωπή. Είναι περασμένη η ώρα κι όμως κανείς δεν αποφασίζει να πάει...
Της Στεύης Τσούτση. Βγήκαν επιτέλους οι βάσεις. Μετά από τόσους καλοκαιρινούς αναστεναγμούς και ξενύχτια, τόσους υπολογισμούς επί υπολογισμών, τόσες ικασίες και προσευχές, βγήκαν. Άπληστα μάτια μαθητών....
Της Στεύης Τσούτση. Άλλες χρονιές, παραμονές της Παναγιάς, ανεβαίναμε κι ανοίγαμε το μικρό εκκλησάκι στο βουνό. Γιόρταζε η Χάρη της κι όφειλε να είναι καθαρή και...
Της Στεύης Τσούτση. Κύμα που λες στη θάλασσα σήμερα κι αέρας. Να σου σηκώνει τη γνώμη, που λέει και η γιαγιά μου η συνονόματη. Κι εκεί...
Της Στεύης Τσούτση. Είναι και κάποιοι άνθρωποι που τους έχεις πάντα για δεδομένους. Στέκουν εκεί να σε ακούσουν, να σε στηρίξουν, να σε συμβουλεύσουν. Είναι αυτοί...