Τι είναι αυτό που μας κάνει οικογένεια;
Τι είναι αυτό που μας περνάει από το υπέροχο στάδιο του έρωτα σε εκείνο της συνειδητοποιημένης αγάπης και της ενότητας;
Πως γίνεται και δύο άνθρωποι μαθαίνουν να σκέφτονται σαν ένα, να μοιράζονται τα πάντα και να συνυπάρχουν αρμονικά;
Πως γίνεται να κατακλύζεται το είναι τους από το “μαζί” και να ξεχνούν το κάθε μοναχικό πριν;
Πότε το “σ’ερωτεύομαι” γίνεται “σ’αγαπώ, σε νοιάζομαι, σε πονάω”;
Μάλλον απάντηση δε θα πάρουμε ποτέ. Ίσως γιατί κατά βάθος δεν υπάρχει.
Δεν ορίζεται ο χρόνος σαν ερωτεύονται οι άνθρωποι, μάτια μου. Δε χάνει την αξία του, μόνο διαταράσσονται οι ισορροπίες του. Τα πάντα γίνονται σχετικά.
Εμείς οι ίδιο γίνόμαστε ρευστοί. Γινόμαστε εύπλαστοι, σαν πηλός.
Μη με ρωτήσεις, λοιπόν, πότε γίναμε οικογένεια. Και μην ψάξεις κανένα χαρτί να το πιστοποιεί. Δεν υπάρχει.
Οικογένεια μας κάνει η καρδιά μας. Εκείνη είναι που μας δένει γερά με σκοινιά. Πρόσωπο με πρόσωπο για να μη χάνουμε ευκαιρία για εκείνα τα φιλιά, τα δικά μας…
Οικογένεια μας κάνουν οι στιγμές. Μας κάνουν τα όνειρα και οι σκέψεις.
Οικογένεια μας κάνει η έννοια.
Εκείνη η βαθιά ανησυχία να είναι ο άνθρωπος μας καλά. Να μην του λείπει τίποτα, να μην τον στενοχωρεί τίποτα, να μην ανησυχεί για τίποτα.
Θέλουμε να χαμογελά συνέχεια κι ας φαντάζει αλλόκοτο. Θέλουμε να βλέπουμε τη γαλήνη στα μάτια του, να την ακούμε στην ανάσα του σαν κοιμάται δίπλα μας κι εμείς ξαγρυπνάμε χαζεύοντάς τον.
Οικογένεια μας κάνουν τα όνειρα για ένα στολισμένο σπίτι τα Χριστούγεννα. Με αναμένο τζάκι και δώρα κάτω από το δέντρο. Κι αγκαλιές και γέλια και τραγούδια. Και φίλοι και πάλι αγκαλιές.
Οικογένεια μας κάνουν οι πνιχτοί αναστεναγμοί και τα λαχανιάσματα την ώρα που ο ένας δίνεται ολοκληρωτικά στον άλλο.
Οικογένεια μας κάνουν εκείνες οι στιγμές που ξενυχτάμε δουλεύοντας δίπλα δίπλα. Και μια σηκώνεται ο ένας και μία ο άλλος για νερό. Και καταθέτει σε κάθε δρομολόγιο κι ένα φιλί, γιατί δεν μπορεί μήτε και θέλει να κάνει αλλιώς.
Οικογένεια μας κάνει ένα πλασματάκι δικό σου και δικό μου. Σάρκα από τη σάρκα μας και ουσία από την πιο διαλεχτή μας.
Πάνω από όλα, όμως, οικογένεια μας κάνει η συνειδητοποίηση.
Συνειδητοποιούμε πως η ζωή μας από εκείνη την ώρα και μετά δε θα είναι ποτέ ξανά ίδια.
Δε μας υπογράφει ποτέ κανείς πως θα είναι απαραίτητα ρόδινη. Αλλά και τι έγινε;
Ζωή να είναι, μαζί να είναι κι όπως της μέλλει ας κυλήσει.
Ποιοι είμαστε εμείς να στήσουμε συμφωνίες για το πως θα μας έρθουν;
Όπως θα βαρούν, θα χορεύουμε.
Έτσι γίνεται από καταβολής κόσμου, έτσι θα κάνουμε κι εμείς.
Μόνο να μ’αγαπάς και να σ’αγαπάω. Να με νοιάζεσαι και να σε νοιάζομαι.
Να με φροντίζεις και να σε φροντίζω.
Στα καλά και τα άσχημα. Στα εύκολα και τα δύσκολα.
Και δε χρειάζονται στεφανοχάρτια. Δε χρειάζονται βέρες και παπάδες.
Τι να τα κάνουμε όλα τούτα σαν δεν υπάρχει η αγάπη. Σαν δεν είναι όπως πρέπει;
Εμένα κι εσένα θέλω μαζί. Αδιαίρετη μονάδα. Τον έναν για τον άλλο.
Κι άσε τον κόσμο να παντρεύεται. Εμείς, γίναμε οικογένεια με έναν τρόπο πρωτόγονο.
Με έναν τρόπο άρρηκτο και μοναδικό.
Γι’αυτό κι ακατανίκητο…
Σχέσεις
Δεν είναι ο γάμος που μας κάνει οικογένεια, αγάπη μου.
- 25 χρόνια μαζί κι ερωτευμένοι σαν την πρώτη μέρα. Το λες κι ευλογία… - 15 November 2017
- Το κέρατό μου είναι η δύναμή μου. - 8 November 2017
- Την πρώτη αγάπη δεν την ξεχνάς ποτέ. - 2 November 2017
- Όχι ρε φίλε, δεν υπάρχει πολιτισμός στο κέρατο. - 1 November 2017
- Εσύ «ήρωα» πόσα ΟΧΙ δείλιασες να πεις; - 28 October 2017
- Εκείνες οι γυναίκες που παλεύουν στη ζωή αντρίκια. - 25 October 2017
- Εκείνες οι γυναίκες που ακόμη και στον πόνο ξέρουν να χαμογελούν. - 20 October 2017
- Τα λάθη δε συνηθίζονται, δε χωνεύονται και κυρίως δεν αγαπιούνται ποτέ. - 19 October 2017
- Δεν υπάρχει χειρότερο από το να σε γνωρίζει κάποιος αλλά να μη σε ξέρει. - 14 October 2017
- Την αγάπη μου την ξέγραψα. Τη δική σου δεν την είδα ποτέ. - 12 October 2017
Σχέσεις
Όσο αφήνεις το παρελθόν να σε στοιχειώνει, τόσο λιγότερο θα απολαμβάνεις τη ζωή σου
Όταν σκεφτόμαστε συνεχώς πράγματα από το παρελθόν μας, είτε αναπολώντας τα, είτε αναθεωρώντας τα, εγκλωβιζόμαστε σε μία παγίδα που μας κρατάει πίσω. Δεν δίνουμε αξία στο παρόν μας και έτσι δεν μπορούμε να χαρούμε τις εμπειρίες που βιώνουμε καθημερινά.
Η ζωή δεν είναι ένα ημερολόγιο γεγονότων που χρειάζεται ξεφύλλισμα από έναν παθητικό αναγνώστη, αλλά μία αρένα δραστηριοτήτων που πάντα έχει κάτι να μας τραβήξει το ενδιαφέρον. Το βέλος της ζωής δεν δείχνει ποτέ προς τα πίσω, δείχνει πάντα μπροστά.Έτσι, είναι ανώφελο κάποιος να κολλάει τη σκέψη του στο παρελθόν ή στο μέλλον σα να μην υπάρχει το “εδώ” και το “τώρα”.
Φυσικά, οι αναμνήσεις είναι εγγενές μέρος της ζωής και συχνά αναπόφευκτες. Είναι ένας τρόπος να μένουμε κοντά στα πρόσωπα που αγαπάμε και σε όσα είμαστε παθιασμένοι. Είναι το συστατικό της προσωπικής μας ταυτότητας και του χαρακτήρα μας. Είναι οι ρίζες βαθιά μέσα στον πυρήνα του εαυτού μας.
“Τό χθες δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ανάμνηση του σήμερα, και τo αύριο, τo όνειρο του σήμερα”
-Kahlil Gibran-
Οι μνήμες είναι συχνά κάτι το απατηλό μιας και είναι φτιατσιδωμένες από τα γεγονότα του παρόντος και έτσι πέφτουν στη φάκα του νου. Η διαφορά ανάμεσα στις ψεύτικες και τις γνήσιες αναμνήσεις μοιάζει με τον τρόπο που ξεχωρίζουν τα φο-μπιζού από τα πραγματικά κοσμήματα, τα φο-μπιζού μοιάζουν αληθινά επειδή αστράφτουν πιο έντονα.
Η μνήμη μοιάζει με ένα όχι τόσο έξυπνο σκύλο που όταν του πετάξεις ένα ραβδί θα σου φέρει ένα διαφορετικό που βρίσκεται πιο δίπλα.
“Να ζείτε την κάθε μέρα της ζωής σας”
Η ζωή θα ήταν αδύνατη αν θυμόμασταν όλα όσα μας έχουν συμβεί
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν σε μία συνέντευξή του στο παρελθόν είχε ερωτηθεί τι κάνει όταν του έρχεται μία νέα ιδέα. Αν για παράδειγμα την καταγράφει σε ένα χαρτί ή σε κάποιο συγκεκριμένο σημειωματάριο. Απάντησε αποφασιστικά πως «Όταν έχω μια νέα καταπληκτική ιδέα, δεν τη ξεχνώ εύκολα». Και αυτή είναι η αλήθεια. Όταν κάτι μας συγκινεί σχεδόν αδύνατο να το ξεχάσουμε.
Έτσι, θυμόμαστε όσα είναι πραγματικά σημαντικά για μας και μας συναρπάζουν, γιατί ενεργοποιούνται οι περιοχές και οι νευρωνικές συνδέσεις του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη διατήρηση αυτής της μνήμης.
Το πρόβλημα ανακύπτει όταν ο εγκέφαλος διατηρεί έντονα αναμνήσεις που θα πρέπει να ξεχάσουμε, γιατί δεν μας κάνουν καλό. Και ακριβώς αυτή η σήμανση συγκεκριμένων αναμνήσεων που επιθυμούμε να σβήσουμε είναι ο μηχανισμός που τις κρατά ζωντανές στο μυαλό μας.
Όπως πρεσβεύει και η μέθοδος της αντίστροφης ψυχολογίας, η διαδικασία της λήθης ξεκινά όταν αντίστοιχες καινούργιες μνήμες αντικαθιστούν τις παλιές μη επιθυμητές. Έτσι στο τέλος, όταν το μυαλό ανακτά μνήμες του παρελθόντος, έχει κάτι πιο φρέσκο να φέρει μπροστά μας!
“Πρέπει να ζουμε στο παρόν, να αναβαθμίζουμε τον εαυτό μας σε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά μας, να κερδίζουμε την αιωνιότητα κάθε στιγμή. Μόνο οι ανόητοι κάθονται στο νησί που κρύβει το θησαυρό κοιτώντας από μακριά άλλες παραλίες. Όπως δεν υπάρχουν άλλα νησιά για μας, έτσι υπάρχει μόνο μία ζωή που καλούμαστε να ζήσουμε.”
Η ανάμνηση μοιάζει με άρωμα που κρατά για πολύ
Οι απολαύσεις είναι λουλούδια που ανθίζουν όταν ζούμε τη ζωή μας, την παίρνουμε στα χέρια μας και τη γευόμαστε. Οι ευχάριστες αναμνήσεις είναι εκείνες που συνέβησαν τις στιγμές που έπρεπε και που δεν ξεχείλωσαν πέρα από τα όριά τους μη αφήνοντας να γευτούμε καινούργιες στιγμές.
Δεν θυμόμαστε γεγονότα στην ολότητά τους παρά μόνο συγκεκριμένες στιγμές, γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει να έχουμε βιώματα και εμπειρίες ξανά και ξανά. Ο πλούτος της ζωής βρίσκεται στις αναμνήσεις που συνεχίζουμε να κάνουμε και επιλέγουμε να κρατάμε. Μερικές φορές είναι δύσκολο να τολμήσουμε νέες εμπειρίες, ειδικά αν είμαστε κολλημένοι και περιχαρακωμένοι στη ζώνη άνεσης μας. Ωστόσο, αν θέλουμε να έχουμε ευχάριστες αναμνήσεις θα πρέπει να ζούμε μία έντονη ζωή.
Μολονότι, έχουμε ένα απτό και ικανό φυσικό σώμα και με τις αισθήσεις μας μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με το εξωτερικό κόσμο και να τον καθορίσουμε όπως θέλουμε, εγκλωβιζόμαστε σε όσα μας λέει το μυαλό μας και η εσωτερική μας φωνή. Παρ’ όλο αυτό, θα πρέπει να πάρουμε μια απόφαση. Είτε Θα περάσουμε τη ζωή μας αναμασώντας όσα μας συνέβησαν στο παρελθόν και ενθυμούμενοι τις άσχημες εμπειρίες που είχαμε, είτε θα πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας, θα ζήσουμε νέες εμπειρίες και φυσικά θα ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Μόνο αν τολμήσουμε κάτι τέτοιο, θα μπορέσουμε να απολαύσουμε την ύπαρξή μας.
Το κλειδί για να βιώνουμε περισσότερο είναι να σκεφτόμαστε και να αναπολούμε το παρελθόν λιγότερο και να περιορίζουμε τις προσδοκίες που περιμένουμε να υλοποιηθούν στο μέλλον. Να αποδεχτούμε αυτά που έχουμε στο εδώ και στο τώρα και τίποτα περισσότερο. Να ζούμε τις στιγμές μας εμποδίζοντας τους εαυτούς μας να αποπροσανατολιστούν από τις παγίδες που βάζει το μυαλό.
Εν τέλει, ο προορισμός μας είναι να ζήσουμε, όμως καταλήγουμε να ζούμε ελάχιστα. Είναι η ώρα να αντιστρέψουμε αυτόν τον κανόνα. Η ευτυχία δεν βρίσκεται σε άλλο τόπο και χρόνο, αλλά στο παρόν στο εδώ και στο τώρα. θυμάστε πάντα.
Πηγές: share24.gr / Spirit Alive Εικόνα: Johnny Palacios Hidalgo paint
Σχέσεις
Τάσος Λειβαδίτης: «Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη»
Έμαθες να έλκεσαι από τα δύσκολα. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που σε πλήγωναν εύκολα, που δεν δίσταζαν να σου πουν όχι, που δεν σε φρόντιζαν όσο θα ήθελες. Έμαθες να έλκεσαι από ανθρώπους που ενώ γνώριζες ότι δεν είσαι ευτυχισμένος, ευτυχισμένη, παρέμενες και το ονόμαζες σχέση.
Παλιά έλεγες ότι αξίζεις περισσότερα, σταδιακά όμως σταμάτησες να το λες. Τον ξέχασες τον εαυτό σου. Δικαιολογούσες όλες τις συμπεριφορές των άλλων. Έμαθες να εφευρίσκεις δικαιολογίες για όλες τις συμπεριφορές, για όλα τα λόγια, για αυτά που σε πλήγωναν. Έμαθες να λες ότι γίνεσαι πιο δυνατός, πιο δυνατή έτσι.
Έμαθες να προσπαθείς να σώσεις, ακόμα και αυτά που δεν σώζονται. Προσπαθούσες για χρόνια να πείσεις τον εαυτό σου ότι έτσι είναι οι σχέσεις. Δύσκολες, πρέπει πάντα να καταλαβαίνεις τον άλλον, απαιτούν μόνιμα συμβιβασμούς και μόνιμα έπρεπε να προσφέρεις εσύ.
Να σου πω όμως κάτι; Δεν είναι έτσι οι σχέσεις. Έμαθες να αγαπάς όσους πληγώνουν την αγάπη, όσους πλήγωναν εσένα. Ονόμαζες το λίγο πολύ και πάντα δικαιολογούσες. Πάντα έλεγες ότι καταλαβαίνεις τους άλλους και ότι στην αγάπη πρέπει πάντα να ακούμε. Να σου πω όμως κάτι;
Δεν είναι αυτό αγάπη. Στην αγάπη προσφέρουν και οι δύο, νιώθουν και οι δύο, ακούνε και οι δύο, φροντίζουν και θαυμάζουν και οι δύο, ρωτάνε και οι δύο, ενδιαφέρονται και οι δύο, είναι παρόντες και οι δύο, επιδιώκουν και οι δύο, προσφέρουν και οι δύο, θέλουν τη σχέση έμπρακτα και οι δύο.
Δεν πληγώνουν. Δεν μειώνουν. Δεν παραμελούν. Δεν αγνοούν. Δείχνουν, με λίγα ή με πολλά, δεν έχει σημασία. Σέβονται. Και είναι τόσο όμορφο να σε σέβονται, να σε θαυμάζουν, να σου λένε πόσο όμορφος είσαι ή πόσο όμορφο είναι αυτό που έφτιαξες.
Σταμάτησε να δικαιολογείς και να αρκείσαι στα λίγα. Φρόντισε τον εαυτό σου και αγάπησέ τον μέσα από τις επιλογές σου. Μην περιμένεις μία γιορτή για να σου δείξει ο άλλος αν σε αγαπάει. Αγάπη σημαίνει να σου δείχνω καθημερινά ότι αξίζω εγώ να είμαι δίπλα σου.
Ελένη Σολταρίδου – enallaktikidrasi.com
Σχέσεις
Δε κλαίω γιατί είμαι αδύναμος! Κλαίω γιατί είμαι ζωντανός!
Ναι κλαίω. Κλαίω γιατί δεν είναι «ντροπή», επειδή δεν «εκτίθεμαι» όταν το κάνω όπως εσύ υποστηρίζεις. Κλαίω γιατί τα χω καλά με τον εαυτό μου κι έχω μάθει να μην τον καταπιέζω μόνο και μόνο για να μπορώ να εντάσσομαι στην κάθε κοινωνική νόρμα που θέλει τους «δυνατούς» αναίσθητους.
Κλαίω γιατί δεν είμαι αναίσθητος και επιλέγω να μην μηδενίζω τον ανθρώπινο συναισθηματισμό και την πηγαία δύναμη ξεσπάσματος που έχω μέσα μου και που όσο κι αν εσένα σου φαίνεται περίεργο, θέλει πολλά κουράγια να καταφέρεις να βγάλεις προς τα έξω.
Γιατί όταν αυτή η δύναμη απελευθερώνεται μένει εκεί για να σε ξυπνήσει, να σε κινητοποιήσει και να κατευθύνει την συνείδησή σου εκεί που έχεις ξεχάσει πώς να πάς.
Εκεί που είσαι άνθρωπος και εκφράζεσαι με ειλικρίνεια και θάρρος, όχι απέναντι στους άλλους αλλά απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό.
Εκεί που κοιτάς κατάματα την ψυχή σου και της ζητάς παραπονεμένα το λόγο που σ’ αφήνει να ζεις όπως σου λένε οι άλλοι. Εκεί που ο πόνος, η συγκίνηση, η αγανάκτηση , η χαρά είναι και πάλι μέρος του εαυτού σου κι όχι απαγορευμένες, ξεχασμένες καταστάσεις του είναι σου.
Και ναι έφτασα εκεί. Και ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου, μάλλον, ήταν δύσκολο να τον βρω γιατί συνεχώς τον έχανα ψάχνοντάς τον πίσω από καλώς δημιουργημένα, κοινωνικώς αποδεκτά προσωπεία.
Κι όταν τον βρήκα επιτέλους φοβήθηκα, κι άρχισα να τρέχω με πανικό για να μην συνειδητοποιήσω άλλα. Και μακριά από αυτόν έτρεχα κι από όλους τους άλλους, που μου έδιναν ρηχά διδάγματα επιβίωσης και επέμεναν πως είμαι αδύναμος και πως πρέπει να «σκληρύνω» και να κρύψω τον εαυτό μου για να επιβιώσω.
Στο τέλος όμως σταμάτησα. Γιατί ήταν μάταιο και γιατί κουράστηκα. Σταμάτησα αποφασιστικά, γύρισα προς τα πίσω, είδα τον εαυτό μου, του χαμογέλασα, τον πήρα αγκαλιά και μαζί πήραμε τον δρόμο του γυρισμού. Και μαζί ήμασταν πιο δυνατοί απέναντι στους άλλους. Και δυσκολευτήκαμε και συναντήσαμε εμπόδια αλλά δεν είχε πλέον σημασία γιατί είμαι πλέον ζωντανός! Κι όταν αισθάνομαι το κάνω με όλη την έννοια της λέξης!
Κι αν θέλω να κλάψω θα το κάνω, ακόμη κι αν είναι με μια μικρή λεπτομέρεια που με συγκίνησε και βελτίωσε ολιγόλεπτα την βαρετή καθημερινότητα που έχετε δημιουργήσει, και που ευτυχώς πλέον βιώνω ως απλός παρατηρητής. Και ευτυχώς δεν είμαι μόνος μου. Υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα και θα υπάρξουν ακόμη περισσότεροι.
Θα κλάψω γιατί είμαι ζωντανός και αν ο λόγος δεν σας αρκεί και θέλετε κάτι πιο «λογικό», θα κλάψω για σας και τον χαμένο σας συναισθηματισμό. Όχι για να σας θρηνήσω αλλά για να σας κάνω να θυμηθείτε τι θα πει «είμαι ζωντανός».
Σας χαιρετώ,
Ένας ζωντανός άνθρωπος
cvv fullz
21 January 2022 at 5:01 pm
29507 601131Hello Guru, what entice you to post an write-up. This post was extremely fascinating, specifically since I was looking for thoughts on this topic last Thursday. 967899
best flower press kits
23 January 2022 at 8:40 am
Found this on Yahoo and I’m glad I did. Well written article.
Delena Derito
28 January 2022 at 7:52 am
Magnificent site. A lot of helpful information here. I am sending it to a few pals ans also sharing in delicious. And certainly, thanks on your sweat!
wpm kd 270s review
4 February 2022 at 5:38 pm
My brother suggested I could possibly like this web site. He was entirely correct. This post genuinely produced my day. You can not envision just how much time I had spent for this information and facts! Thanks!
Lilian
20 October 2022 at 11:14 pm
Thank you for the good writeup. It in fact was a amusement
account it. Look advanced to far added agreeable from you!
By the way, how could we communicate?
Top Slot
21 October 2022 at 8:39 am
Hello mates, nice post and pleasant arguments commented at this place,
I am truly enjoying by these.
Feel free to visit my web site Top Slot
Elliott
21 October 2022 at 4:11 pm
A women’s wellness nurse practitioner is an sophisticated practice nurse who completes a master’s or doctorate in nursing and specializes
in caring for girls.
Take a look at my blog post Elliott
https://elderplanningplus.com/member/memberlist/0-total_posts-desc-20-32940
21 October 2022 at 7:07 pm
This job is not for the faint of heart, but is highly valued and rewarding.
Also visit my page: https://elderplanningplus.com/member/memberlist/0-total_posts-desc-20-32940
Rodolfo
21 October 2022 at 7:55 pm
This position is remote US and reports to the KMG Health-related Group Practice Director.
My website :: Rodolfo
https://Disneyfamilylife.com
22 October 2022 at 1:46 am
They will hold a powerful commitment to gender and racial equity and be driven to create energy and agency for marginalized communities by way of policy and practice.
my web page: https://Disneyfamilylife.com
Advice here
22 October 2022 at 3:10 am
Its like you learn my thoughts! You аppear to know a lot about this, such aɑs үou wrote the ebook in it or something.
I feel that you just can do with some p.c.
to power tһe messaɡe hoime a little bit, buut instead of that,
this is fantаstic blog. A great read. I’lldefinitely be
back.
Elsie
22 October 2022 at 6:25 am
A couple of other antiviral medicines and a monoclonal antibody drug also lower people’s danger of hospitalization and
death from COVID-19.
My web page Elsie
Declan
22 October 2022 at 10:47 am
The UC Anschutz Healthcare in Aurora is household to six
overall health sciences institutions of higher education.
my page :: Declan
Http://Quetainment.Com/__Media__/Js/Netsoltrademark.Php?D=Www.Floridasunshinecup.Comblog-New-Year-In-Foster-Care
22 October 2022 at 6:21 pm
It will assistance if there is a dispute amongst you and your employer.
Here is my blog post … http://Quetainment.Com/__Media__/Js/Netsoltrademark.Php?D=Www.Floridasunshinecup.Com%2Fblog-New-Year-In-Foster-Care%2F
http://urbino.fh-joanneum.at/trials/index.php/User:LydiaD477509
22 October 2022 at 11:14 pm
Our approachability reflects in our attitude towards leadership as well.
My blog post: http://urbino.fh-joanneum.at/trials/index.php/User:LydiaD477509
Dominique
24 October 2022 at 2:21 am
Do you mind if I quote a few of your articles
as long as I provide credit and sources back to your webpage?
My website is in the very same area of interest as yours and my users would genuinely
benefit from a lot of the information you provide here. Please let me know if this ok with you.
Thank you!